Saturday 30 November 2013

মোৰ দেউতা যদি এটা ষাঁড় আৰু মা যদি গাই হ’লহেতেন...

এটা ৯ -১০ বছৰীয়া সৰু ল’ৰা বাছত উঠিল আৰু ঠিক ড্ৰাইভাৰৰ পিছতে বহি একেৰাহে আঁওৰাব ধৰিলে...

মোৰ দেউতা যদি এটা ষাঁড় আৰু মা যদি গাই হ’লহেতেন, মই এটা দমৰা হ’লোহেতেন...
.
.
.

কিছু সময় মনে মনে থাকি পুণৰ আঁওৰাব ধৰিলে~ মোৰ দেউতা যদি মতা হাতী আৰু মা মাইকী হাতী হ’লহেতেন, মই পোৱালী হাতী হ’লোহেতেন...
.
.
.

আকৌ কিছু সময় মনে মনে থাকি পুণৰ আঁওৰাব ধৰিলে~ মোৰ দেউতা যদি মতা গাহৰি আৰু মা মাইকী হ’লহেতেন, মই এটা পোৱালী গাহৰি হ’লোহেতেন...

দুবাৰলৈকে যেনেতেনে সহ্য কৰিলে, কিন্তু এই তৃতীয়বাৰ ড্ৰাইভাৰৰ আৰু সহ্য নহ’ল...
গতিকে গাড়ীত ব্ৰেক্ মাৰি কৈয়েই পেলালে, “ঐ পোৱালী তই যে ইমান চিঁঞৰ -বাখৰ কৰি আছ, তোৰ বাপেৰ ডকাইত আৰু মাৰ বেশ্যা হোৱাহেতেন তই কি হলিহেতেন...? ”
.
.
.

“হি: হি: আংকল, একেবাৰে সহজ উত্তৰ~ আপোনাৰ দৰে এজন বাছ ড্ৰাইভাৰ হলোহেতেন...” , লৰাটোৱে তপৰাই উত্তৰ দিলে...!!!

(মূল কথাখিনি ইংৰাজী ভাষাৰ এটি ৰগৰত পাই নিজে অনুবাদ কৰি, কিছু মছলা সংযোজন কৰি আপোনালোকলৈ আগবঢ়ালো )


By: Hemanta Hazarika

পুলিচ নগেন...

এবাৰ স্কটলেণ্ড য়াৰ্ড, কেজিবি আৰু ভাৰতৰ পুলিচৰ মাজত প্ৰতিযোগিতা হৈছিল কোন সকলোতকৈ ভাল পুলিচ তাকে চাবলৈ৷ ভাৰতৰ দলটোৰ নেতা আছিল আমাৰে নগেন৷
প্ৰতিযোগিতা হ'ল এখন অটব্য অৰণ্যৰ কাষত৷
সকলোকে কোৱা হ'ল,
অৰণ্যৰ ভিতৰলৈ সোমাই যাব লাগিব আৰু এটা বাঘ ধৰি আনিব লাগিব৷ যিটো দলে কম সময়ৰ ভিতৰত বাঘ এটা ধৰি আনিব, সেইটো দলেই জিকিব৷
প্ৰথমে গ'লস্কটলেণ্ড য়াৰ্ড৷ প্ৰায় এঘন্টামানৰ ভিতৰতে বাঘ এটা ধৰি আনিলে৷
তাৰ পাছত গ'ল কেজিবি৷
তেওঁলোকে আধাঘন্টাতে ধৰি আনিলে৷
এইবাৰ গ'ল নগেনৰ দল৷
আধাঘন্টা গ'ল, এঘন্টা গ,ল, দুঘন্টা গ'ল... দলটোৰ দেখা-দেখি নাই৷ প্ৰায় ছঘন্টামান পাৰ হোৱাৰ পাছত সকলোৰে চিন্তা হ'ল, কিজানি নগেনৰ দলটোক বাঘে........
বেছি অপেক্ষা কৰা উচিত নহ'ব বুলি ভাবি সকলোবোৰ হাবিৰ ভিতৰ সোমাই গ'ল৷ কিছুদূৰ যোৱাৰ পাছত এডাল ডাঙৰ গছৰ তলত দেখা গ'ল নগেনৰ দলটোক৷
নগেনেহঁতে এটা ভালুক ধৰি গছত বান্ধি লৈ উধাই-মুধাই পিটিছে আৰু কৈছে
: ঐ তই কৈ দে তই বাঘ বুলি
ভালুকটোৱে কয়,
: মই ভালুকহে
: নাই তই বাঘ , কৈ দে বাঘ বুলি৷ বাঘ বুলি ক'৷


By: ডঃ মাখন লাল দাস

বুদ্ধিয়ক কনটিলৌ


এদিন শ্রেণী কোঠাত বাইদেউয়ে কণমানি ছাত্র-ছাত্রী সকল বুজাই আছে -----

" যদি তোমালোকে শুদ্ধ মনেৰে ভগবানক পূজা কৰা তেন্তে মনৰ কামনা পূর্ণ হবই " ।

বুদ্ধিয়ক কনটিলৌ : মিছা কথা বাইদেউ !!

যদি তেনেকুৱা হ'লহেতেন আপুনি তাত থিয় হৈ নাথাকে ----

..

..

..

..

..

..

মোৰ দুবাহুত সোমাই থাকিলহেঁতেন ।
By: Dípankar Nath

আশিষ দা আৰু ৰামায়ণ


আমাৰ আশিষ দা অধিবক্তা পঢ়ি থকা সময়ৰ কথা । উদয় দাই কেচ এটা আনিছে সমাধান কৰিব লাগে ।

ৰামায়ণৰ সীতাক ৰাৱনে হৰণ কৰা নাছিল, সীতা নিজে গৈছিল।
আশিষ দা ৰামায়ণ পঢ়া আৰম্ভ কৰি দিলে । আৰু আইন ৰ কিতাপ আৰু এটা সমাধান দিলে

-“মায়াবী সোণৰ হৰিণা ধৰিবলৈ ৰামে পহু ৰূপী মায়াবী ৰাক্ষস মাৰীচক খেদি গৈছিল। বহুদুৰ গৈয়ো যেতিয়া ৰামে হৰিণ ধৰিব পৰা নাছিল তেতিয়া উপায়ন্তৰ হৈ ৰামে হৰিণক উদ্দেশ্যি শৰ মাৰিছিল। মৰাৰ আগেয়ে মাৰীচে ৰামৰ মাতেৰে কাতৰ স্বৰেৰে ‘ভাই লক্ষ্ণণ। ৰাক্ষসে মোক মাৰিলে, তুমি তৎক্ষণাৎ আহি মোক ৰক্ষা কৰা বুলি চিঞৰিলে। সীতাৰ ৰখিয়াৰ দায়িত্বত থকা লক্ষ্ণণক সীতাই স্বামীক ৰক্ষা কৰিবলৈ পঠাই দিছিল | তেতিয়াই ৰাৱণে ব্ৰাহ্মণৰ বেশ ধৰি সীতাক হৰণ কৰি লৈ গৈছিল।”

-“সেই কথা সকলোৱে জানে কিন্তু সীতা দেৱীয়ে জনক ৰজাৰ ঘৰত থকা প্ৰকাণ্ড হৰধণুখন বাওঁহাতেৰে দাঙি সোঁহাতেৰে ঘৰ মচি আনিছিল। আচলতে জানকী মানৱী নহয়, দেৱী লক্ষ্ণী আছিল। তেওঁৰ ক্ষমতাৰ তুলনা নাই, তেওঁ মহাশক্তিশালিনী দেৱী। গতিকে মহাদেৱৰ সেই ধনুখন দাঙি ধনুৰ তলৰ ঠাইখিনি মচি অনা মিছা নহয়।”

জানকী সীতাই যিখন হৰধনু বাওঁ হাতেৰে দাঙি ধৰি অনায়াসে সদায় ধনুৰ তলৰ ঠাইখিনি মচিছিল সেইখন ধনু সয়ম্বৰ
সভালৈ আনোতে প্ৰকাণ্ড আঠটি চকাযুক্ত গাড়ীত উঠাই শতাধিক মানুহে ঠেলি ঠেলি আনিছিল। দেৱী সীতাই অনায়াসে বাওঁহাতেৰে দাঙিব পৰা ধনুখন ৰাজসভালৈ আনোতে যিদৰে আনিছিল তাৰপৰা বুজাযায় সেইখন এখন প্ৰকাণ্ড ধনু
আছিল। দেৱী জানকীৰ সয়ম্বৰ সভালৈ পৃথিৱীৰ বিভিন্ন ঠাইৰ প্ৰতাপী-মহাপ্ৰতাপী বহু ৰজা- ৰাজকুমাৰৰ আগমণ ঘটীছিল। তাৰ মাজত লংকাধিপতি ৰাৱণো আছিল। সেই ৰাৱণে কিন্তু হৰধনুখন ধনু ৰখা ঠাইৰপৰা চাৰি আঙুল ওপৰলৈও তুলিব পৰা নাছিল। 

তাৰ পৰা বুজা যায় যে তেওঁৰ শক্তি দেৱী জানকীতকৈ বহুগুণে কম আছিল। 

তেন্তে আপোনালোকে কওকচোন সেইজনী দেৱী জানকীক ৰাৱণে বনৰ মাজত হাতৰ ধৰি হৰণ কৰাৰ শক্তি আছে বুলি কেনেকৈ বিশ্বাস হয় ? মই ভাবো জানকীয়ে ইচ্ছা কৰিয়ে ৰাৱণৰ লগত গুচি গৈছিল। কাৰণ শক্তিৰে ৰাৱণে জানকীক
কেতিয়াও বলে নোৱাৰিলেহেঁতে।”

আদালতৰ ওচৰত আশিষ দাৰ সেই যুক্তি খণ্ডন কৰিবলৈ একো উত্তৰ নাছিল । যুক্তি শুনি আদালতে “হায় মা জানকী” বুলি আশিষ দাৰ হকে ৰাই দিলে।

সম্পূৰ্ণ ধাৰ কৰা।


By: Bitupon Saikia

Friday 29 November 2013

কোন কুকুৰৰ পোৱালী ৰে?

এবাৰ থুলুকৰ লগত ঘৈনীয়েকৰ দুৰ্বাদল কাজিয়া। বিষয় সিহতৰ পুতেকে কাক বেছি ভাল পায়। অনেক তৰ্ক-বিতৰ্কৰ পাছত দুয়ো এটা উপায় ভাৱি উলিয়ালে যে পুতেকক গোটাচেৰেক শিলগুটি মৰা হওঁক।
যদি পুতেকে মা বুলি চিঞঁৰে তেন্তে মাক জিকিব আৰু দেউতা বুলিলে থুলুক!
কথা মতেই কাম।
থুলুকে পুতেকলৈ শিলগুটি এটা দলিয়ালে।
কাণ থিয় কৰি থকা থুলুক-থুলুকনীৰ কাণত বাজিলহি...
-
-
-
-
-
"কোন কুকুৰৰ পোৱালী ৰে?"


By: Anupam Medhi

মহাপ্রতাপী ৰজা মহাৰাজ উদয়

আজিৰ পৰা প্রায় ৮০০ বছৰমান আগৰ ঘটনা । অসমৰ উত্তৰ -পশ্চিম প্রান্তত ৰাজত্ব কৰিছিল এজন মহাপ্রতাপী ৰজা মহাৰাজ উদয় । তেওঁৰ উদাৰ , ধার্মিক , নির্ভীক প্রকৃতিৰ আছিল । তেখেতক সুখে দুখে সংগ দিছিল তেখেতৰ অতি ৰূপৱতী , অতিকে মোহনীয় পত্নী মহাৰানী "দর্শনাই " ।

হঠাতে এবাৰ ৰাজ্যত বহুতো বিদ্রোহী সংগঠনৰ আবির্ভাব হল আৰু ৰজাৰ বিৰুদ্ধে মহাযুদ্ধ ঘোষনা কৰিলে । প্রজা হিতঁৰ বাবে মহাৰাজেও সিদ্ধান্ত লৈ সৈন্য -সামন্ত ,হাতী -ঘোৰা লৈ যুদ্ধলৈ যাব ওলাল আৰু যোৱাৰ আগত তেওঁৰ অতিকে মৰমৰ পত্নী দর্শনাক সকলো সা সুবিধা প্রদান কৰি অট্টালিকা এটাত ডাঙৰ তলা এটা লগাই আবদ্ধ কৰি থলে আৰু আটাইতকে বিশ্বাসী প্রিয় বন্ধু আশীশক মাতি আনি কলে " হে প্রিয়বন্ধু , তোমাক এই চাবিপাত অর্পন কৰিলো যদি মই তিনিদিনত ঘূৰি নাহো তেন্তে যুদ্ধত মোৰ মৃত্যু হোৱা বুলি ভাবিবা আৰু চতুর্থদিনা তুমি চাবিপাতেৰে অট্টালিকাৰ তলাতো খুলি মহাৰানীক চিৰদিনৰ বাবে তোমাৰ নিজৰ কৰি লবা , এয়াই মোৰ শেষ সিদ্ধান্ত ।। "
দুখমনে আশীষে চাবিপাট গ্রহণ কৰিলে ।।

মহাৰাজ উদয়ক তিলক লগাই জয়গান গাই , ঢোল পেপা বজাই সৈন্য সামন্তৰে যুদ্ধলৈ বুলি বিদায় দিলে ।

ৰাজপাতাকা উৰুৱাই , হাতী ঘোৰা দৌৰাই মহাৰাজ উদয় আগবাঢ়িব ধৰিলে ।

প্রায় এঘন্টামান আহি আঠ - ন মাইলমান যোৱাৰ পাছত পিছৰ পৰা ধুলি বালি উৰুৱাই এজন তীব্রবেগী অশ্বাৰোহী তেওঁলোকৰ পিনে অহা দেখা পালে ! মহাৰাজে সকলোকে সতর্ক কৰিলে । কিন্তু ওচৰ পোৱাত অশ্বাৰোহীজন দেখি সকলো আচৰিত কাৰন তেওঁ আছিল আশীষ ।

মহাৰাজে সুধিলে " প্রিয়বন্ধু কি হল তুমি এনেকে আকস্মাত বলিয়াৰ দৰে পর্দাপন কৰিলাযে , একো অমংগল হোৱা নাইতো ? "

আশীষে ফোফাই জোফাই উত্তৰ দিলে

" ক্ষমা কৰিব মহাৰাজ , সকলো কুশলেই আছে কিন্তু আপুনি মোক এপাত ভুল চাবি দি আহিছে " !!




By: Shyamal K Bhattacharjee

দাঁতৰ চিকিৎসক...


ডা0 মাখন দা তেতিয়া দাঁতৰ চিকিৎসক । এদিন সন্ধিয়া দেখা গ'ল চেম্বাৰৰ বাহিৰত তেওঁ আনন্দৰে নাচি আছে । তেনেতে তেওঁৰ ব্যক্তিগত সহকাৰী সেংমাই আহিল, ''ছাৰ কিবা সমস্যাত পৰিছে নেকি ?''

মাখন দা -- সমস্যা হ'লে কি মই এনেদৰে আনন্দত নাচি থাকিম ।

সেংমাই :-- সেইবাবেইতো সুধিছো ছাৰ । ভিতৰত ৰোগী বহি আছে আৰু আপুনি বাহিৰত নাচি আছে !!

মাখন দা :-- ভিতৰত যি জন ৰোগী বহি আছে তেওঁ কোন জান্ জানো ?

সেংমাই :-- নাজানো, কোননো ছাৰ ?

মাখন দা :-- এজন পুলিচ চাৰ্জেন্ট, সেইদিনা ষ্পীডত গাড়ী চলোৱাৰ অপৰাধত ৩০০ টকা মোক জৰিমনা কৰিছিল । আজি তাক পাইছো বাপপেকে ।

Thursday 28 November 2013

দুই মহিলাৰ কথোপকথন


(দুই মহিলাৰ কথোপকথন)

১ম মহিলা : আপোনাৰ লৰা আৰু ছোৱালীৰ তো বিয়া হৈ গল, কওঁকচোন আপোনাৰ বোৱাৰী আৰু আপোনাৰ জোৱাইক কেনে পাইছে !....

২য় মহিলা: এহ্ নকব আৰু মোৰ বোৱাৰী বুইছে সাংঘাতিক বেয়া । ...... বুইছে কুলক্ষনীজনী ৰাতিপূৱা সদায় পলমকৈ শুই উঠে আৰু সদায় মোৰ লৰাই তাইৰ কাৰনে চাহ বনাই খুৱাব লাগে । তাই ঘৰৰ কামৰ নামত কুটা এগচো নোচোৱে আৰু প্রায়েই মোৰ লৰাক বাহিৰৰ হোটেলত খানা খাবলৈ লগ ধৰি থাকে । মোৰেই কিবা দূর্ভাগ্য বুইছে সেইকাৰণেহে সেইজনীক বোৱাৰী হিচাবে পালো !.....

১ম মহিলা : আৰু
আপোনাৰ জোৱাই ?.....

২য় মহিলা : বুইছে মোৰ জোৱাই একেবাৰে সাইলাখ দেৱতাৰ দৰে... আই ঐ দেহি মোৰ জীয়ৰীয়ে কষ্ট পাব বুলি সদায় ৰাতিপুৱা জোৱায়ে আগতে উঠি তাইক চাহ বনায় খুৱায় , ঘৰৰ কামৰ নামত জোৱায়ে তাইক কুটা এগচো চুবলৈ নিদিয়ে আৰু প্রায়েই মোৰ জীয়ৰীক জোৱায়ে বাহিৰলৈ খানা খুৱাবলৈ লৈ যায় । বুইছেনে একেবাৰে ভাগ্যবানজনকহে এনেকুৱা জোৱাই মিলে !..........

(গুগল হিন্দী ধেমেলীয়া কৌতুকৰ অসমীয়া অনুবাদ )

By: Nâvâ Kríshñá DéKá

Assamese Joke SMS


আমাৰ নগেন দাইটি

আমাৰ নগেন দাইটিৰ সৌ সিদিনা জন্ম হোৱা ল’ৰাটোৰ কাহিনী এটা ক’ব খুজিছো...

সেইদিনা মানে তাৰ জন্মৰ দিনা ৰাতিপূৱা খুৰীদেউৰ যন্ত্ৰনা বেছি হোৱাত দাইটিয়ে একেকোবেই চহৰৰ একেবাৰে দামী ডাক্তৰৰ ওচৰলৈ লৈ গ’ল...
.
.
.
ডাক্তৰো একেবাৰে বিলাত ফেৰৎ, গতিকে প্ৰাৰম্ভিক অনুসন্ধানবোৰ কৰিয়েই দাইটিক ক’লে যে নতুন মেচিন এটা আছে, যিটোৱে হ’বলগা সন্তানৰ মাকৰ প্ৰসৱ বেদনাৰ পৰিমাণ দেউতাকলৈ ট্ৰান্সফাৰ কৰে তাকো ইনডাইৰেক্তলি... কেৱল খৰচ কিছু বেছি...
.
.
আমাৰ দাইটিৰ ঘৈণীয়েকলৈ বৰ মৰম নহয়, গতিকে খৰচৰ কথা কেতিয়াঁও নাভাবে~ গতিকে নতুন মেচিনত ট্ৰিটমেন্ট আৰম্ভ..
.
.
ঘৈণীয়েকৰ বিচনাৰ কাষতে দাইটি বহি লৈছে আৰু সিফালে ডাক্তৰে মেচিনত ট্ৰিটমেন্ট আৰম্ভ কৰিছে...
.
.
দাইটিৰ এনেধৰণৰ প্ৰথম অভিজ্ঞতা, গতিকে ডাক্তৰে ১০% দি ক’লে যে দাইটিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি যন্ত্ৰনাৰ পৰিমাণ বঢ়াই যোৱা হ’ব...
.
.
দাইটি এনেই বৰ মজবুত, গতিকে ১০, ২০, ৩০... এইদৰে বঢ়াই একেবাৰে ১০০% কৰি ল’লে... ডাক্তৰৰো চকু কপালত, বেলেগ মানুহে ২০% ই লব নোৱাৰে, এইজনে দেখোন ১০০ % লৈয়ো মুখেৰে মাত এটা নামাতিলে...
.
.
যিহঁওক খুৰীদেউৱে টিলমানো কষ্ট নোপোৱাকৈ ল’ৰাটো জন্ম দিলে...
.
.
দাইটিও বিৰাট সুখী, এফালে ল’ৰা, তাতে ডাক্তৰৰ ওচৰত ৰেকৰ্ড কৰি আহিছে...

গতিকে মাছে -মাংসই, মিঠাইৰে সপৰিয়ালে ঘৰত আহি হাজিৰ...

কিন্তু আহিয়েই দেখে ঘৰৰ বাৰান্দাত দাইটিৰ ঘৰত সদায় গাখীৰ দিয়া ডেকা ল’ৰাটো মৰি ফ্লেট্ হৈ আছে.....

(দাইটিয়ে নুবুজিলে, ৰগৰীয়ান বুজিলেনে...! )


By: Hemanta Hazarika

নগেনৰ ঘৈণীয়েকঃ

নগেনৰ ঘৈণীয়েকঃ ড° আমাৰ এও মোৰ লগত ৰোমাঞ্চ
নকৰে।
ডাক্তৰঃ মই ৩০টা টেবলেট দিম । সদাই এটাকৈ ১মাহ
খুৱালে ঠিক হৈ যাৱ ।
ঘৰলৈ আহি ঘৈণীয়েকে নগেনক এটা টেবলেট খুৱালে আৰু
সেইদিনা ৰাতি নগেনে অলপ ৰোমাঞ্চ কৰিলে ।
পাছদিনা দুটা টেবলেট খুৱাই দিলে আৰু সেইদিনা অলপ
বেছিকৈ ৰোমাঞ্চ কৰিলে ।
তাৰ পাছদিনা ঘৈণীয়েকে বাকী থকা ২৭টা টেবলেট
ভাতৰ লগত মিহলাই একেলগত খুৱাই দিলে ।
.
.
.
.
৩ দিন পাছত ড° জনে নগেনৰ পুতেকক হস্পিতালৰ ওচৰত
লগ পায় মাকৰ বিষয়ে সোধাত সি কলে যেঃ
.
.
.
.
.
.
মা মৰি গল ।
মাহী আৰু পেহী মেডিকেলত পৰি আছে ।
কাম কৰা বাই জনী পলাই গল ।
ওচৰৰ আন্টি এজনীয়ে দেউতাৰ ওপৰত ৰেপ কেছ দিছে ।
মোৰ পিছফালটো এতিয়াও বিষাই আছে ।
ভাইটি বিচনাৰ তলত লুকাই আছে ।
দেউতাই কুকুৰ এটাৰ পিছে পিছে এতিয়াও দৌৰি আছে ।

সেইটো বান্দৰ নহয় নহয় !!!

এদিনৰ কথা|
দত্তকাই তেতিয়া সৰু আছিল...|

মাকৰ লগত দোকানলৈ গ’ল| মাকে কিনি আছে, আমাৰ দত্ত‍ই কিবা কিবি চাই ফুৰিছে| পিৰিক পাৰাক পিৰিক পাৰাক|

লাষ্টত যেতিয়া মাকৰ চব বস্তু কিনি অঁতাই হ’ল, পোৱালি দত্ত‍ই থেনথেনাবলৈ ধৰিলে- "মা মা, মোক সেই বান্দৰ পোৱালিটো লাগে লাগে|"

দোকানী: কোনটো?
দত্ত: সেইটো...

দোকানী: হে হে হে হে... সেইটো বান্দৰ নহয় নহয়/ সেইখন আইনা হে....

By Dibyamohan Gogoi 

পৰীক্ষাৰ বহী এখনৰ কিয়দাংশ

/ অসমীয়া মাহৰ(Months) নাম লিখা
উঃ.. মটৰ মাহ, বুট মাহ, মাটি মাহ, মগু মাহ ইত্যাদি।
/ কেইটামান পোক(insects) নাম লিখা
উঃ.. মাৰ পোকৰ, পাপাৰ পোকৰ, বাৰ পোকৰ, ককাৰ পোকৰ...
/ বাক্য ৰচনা কৰাঃ
আলাসৰ লাৰুঃ
"
নাৰিকলৰ লাৰু খাইচো, এই আলাসৰ লাৰুটোহে আজিলৈকে খাই পোৱা নাই"

ডলাৰ বগৰীঃ "মায়ে ৰদত শুকুৱাই থোৱা ডলাৰ বগৰীখিনি মই চুৰ কৰি কৰি খাওঁ"

হাত দীঘলঃ "হাত দীঘল চার্ট এটা পিন্ধি সি ওলাই গল"


আকৌ বুৰঞ্জী..

১) বুৰঞ্জীৰ পৰীক্ষাত বাৰে-বিংকৰা কথা লিখি পাত ভৰাই দিয়া স্বভাৱ ছাত্ৰসমাজত আছেই৷
আলেকজেণ্ডাৰৰ ভাৰত আক্ৰমণৰ বিষয়ে এবাৰ এগৰাকীয়ে এনেদৰে লিখিছিল: (শুনা কথা, হুবহু একে নিশ্চয় হোৱা নাই, কিন্তু মুল কথাখিনি একে হোৱা বুলি ক’ব পাৰি)
আলেকজেণ্ডাৰৰ ভাৰত আক্ৰমণৰ সময়ত ভাৰতৰ ৰজা আছিল পুৰু৷ দুয়োৰে মাজত তুমুল যুদ্ধ হৈছিল৷ পুৰু বৰ ডাঙৰ ৰজা আছিল৷ আলেকজেণ্ডাৰো ডাঙৰ ৰজা আছিল৷ গতিকে বহু ডাঙৰ যুদ্ধ হৈছিল৷ পুৰু আছিল ঝীলাম নদীৰ ইপাৰে আৰু আলেকজেণ্ডাৰ আছিল সিপাৰে৷ যুদ্ধ চলি আছে , চলি আছে৷ তেনেতে ধাৰাসাৰ বৰষুণ আহিল৷ অতি দুখৰ কথা যে ঝীলাম নদীৰ ইপাৰেহে বৰষুণ আহিল, সিপাৰে নাহিল৷ গতিকে পুৰুৰ ফালে মাটি বিলাক বোকা বোকা হৈ গ’ল৷ পুৰুৰ সৈন্য বিলাকে ধনু-কাঁড় মাৰিবলৈ যায় কিন্তু বোকাত পিচল খাই খাই পাৰে৷ গতিকে একো কৰিব নোৱাৰে৷ কিন্তু আলেকজেণ্ডাৰ আছিল সিটো পাৰত, শুকান মাটিত৷ গতিকে পুৰু যুদ্ধত পৰাস্ত হ’ল৷ 

২) আকৌ বুৰঞ্জীৰ পৰীক্ষাত ডাঙৰ মানুহৰ ইংৰাজী উদ্ধৃতি দিয়াটোও এটা প্ৰচলিত নিয়ম আছিল৷ এবাৰ এজন ছাত্ৰই একো উদ্ধৃতি দিব নোৱাৰি নিজে বনাই বনাই এনেদৰে এটা উদ্ধৃতি দিছিল:
আকবৰৰ এজন বিখ্যাত ৰজা আছিল৷ তেওঁৰ বিষয়ে বিখ্যাত বুৰঞ্জীবিদ এজনে এনেদৰে কৈছিল:
How can I suscendify the bombholastic characteristics of Akbar, The Akbar , superculous, feciculous….
ইয়াৰ অৰ্থ কি চিন্তা কৰাৰ সময় ক’ত?


By: Makhan Lal Das

নগেনৰ কুকুৰ আৰু শুভবিবাহ..

নগেনৰ তিনিটা কুকুৰ৷ তিনিওটা দেখিবলৈ হুবহু একে, কিচকিচিয়া ক'লা৷ নগেনে নাম দিছে, কালু-১, কালু-২ আৰু কালু-৩ ৷
এদিন নগেন সপৰিয়ালে বিয়া খাবলৈ গ'ল৷ ঘৰত কোনো নাই৷ কালুহঁতেও বুজিলে সিহঁতো বিয়া খাবলৈ যোৱা ভাল৷
কালুহঁত বিয়া ঘৰৰ পৰা অলপ আঁৰত ৰ'ল৷ তেতিয়া আন্ধাৰ হৈছে৷ খোৱা-বোৱা চলি আছে৷ মাংসৰ গোন্ধ ভাহি আহিছে৷ কালুহঁতৰ লোভ লাগিল৷
কালু-১ প্ৰথমে যাবলৈ ওলাল অলপ আলেখ-লেখ চাবলৈ৷বাকীদুটা দূৰত ৰৈ থাকিল৷
সি গৈ পিছপিনৰ চুৱা-পাতনিৰ কাষত থিয় হ'ল৷ দূৰৰ পৰা ৰান্ধনিয়ে কালু-১ ক দেখি ভাবিলে৷ আহিল এই চুৱাখোৱাটো৷ ইয়াক এসেকা নিদিলে আমনি কৰি থাকিব৷
সেইবুলি ৰান্ধনিজনে এচৰিয়া গৰমপানী আনি কালু-১ৰ গালৈ মাৰি পঠিয়ালে৷ কালু-১ এ অলপ সময় কেং কেং কৈ চিঞৰি , অলপ বেলেগফালে গৈ বহিল৷ গাটো জোকাৰি জোকাৰি নোমবোৰ অলপ শুকুৱালে৷ তাৰপাছত লাহে লাহে বাকীদুটা কালুৰ ওচৰ পালেগৈ৷ তাক দেখি বাকী দুটাই আগ্ৰহেৰে সুধিলে,
:কি হ'ল কচোন ক'৷
: কি হ'ব আৰু, মোক দেখাৰ লগে লগে একেবাৰে গৰমে গৰমে খুৱাই দিলে৷ বৰ ভাল লাগিল৷ একেবাৰে পেটভৰাই খাই আহিলো৷
তাকে শুনি অতি উত্সাহেৰে কালু-২ যাবলৈ ওলাল৷
কালু-২ ক দেখি ৰান্ধনিয়ে ভাবিলে,
: আও, ইয়াক গৰম পানী মাৰিলো, তথাপি আহিছে৷ ৰহ বাপ্পেকে৷
সেইবুলি জ্বলাখৰি এডালেৰে কালু-২ ৰ ভৰিতে দিলে দুকোবমান৷ কালু-২ ঠাইতে বাগৰি পৰিল৷ তাতে অলপসময় বাগৰি থাকিল৷ তাৰপাছত অলপ লেঙেৰাই লেঙাৰেই কিন্তু যিমানপাৰে সহজ হৈ উভতি গ'ল৷ তাক দেখি বাকীদুটাই সুধিলে,
:তোক কি কৰিলে?
: হয় দেই৷ বৰ মৰমিয়াল৷ মোক দেখিয়েই বহুৱাই দিলে খাবলৈ৷
কালু-১ এ যি বুজিব লাগে বুজিলে৷ সি মনে মনে থাকিল৷
এইবাৰ ওলাল কালু-৩৷
তাক দেখি ৰান্ধনিয়ে ভাবিলে৷ কি কথা? বাৰে বাৰে মাৰ খাইও আকৌ আহি আছে এই ক'লা কুকুৰটো৷ এইবাৰ ইয়াক ভালদৰে এসেকা দিম৷
ৰান্ধনিয়ে কালু-৩ ক ধৰি ৰচীৰে খুটা এটাত বান্ধিলে৷ তাৰপাছত গোটেই ৰাতি আহোঁতেও এটা গোৰ যাওঁতেও এটা গোৰ শোধায়৷ ৰাতিপুৱা কালু-৩ক এৰি দিয়াৰ পাছত সি কেঁকাই কেঁকাই উভটি আহিল৷ বাকী দুই কালু ওচৰ চাপি আহি সুধিলে৷
: তোক খাবলৈ দিলেনে?
কালু-৩ এ ক'লে,
: বৰ মৰম৷ আহিবই নিদিয়ে৷ গোটেই ৰাতি খুৱায়েই আছে, খুৱায়েই আছে৷ ৰাতিপুৱাহে আহিবলৈ দিলে৷

গজিনী ০২ ৰ দুটা চি’ন...

যয়ন্ত টালুকডাৰৰ গজিনী ০২ ৰ দুটা চি’ন (not SIN): -

১/
দত্ত: ডাক্তৰ আজিকালি মোৰ এটা বেমাৰ হৈছে, ম‍ই কথাবোৰ ফট ফট পাহৰি যাওঁ|
কলিতা: কিমান দিন হৈছি এই বেমাৰটো হোৱাৰ?

দত্ত: কোনটো বেমাৰ? ম‍ই একো বুজা নাই....!!!

২/ দত্ত: ডাক্তৰ আজিকালি মোৰ এটা বেমাৰ হৈছে, মোৰ তামাম খং উঠে... ফট ফট ফট
কলিতা: কিমান দিন হৈছি এই বেমাৰটো হোৱাৰ?

দত্ত: তোক কেলে লাগে বে? ত‍ই জানি কি কৰিবি? চিনি পোৱা নাই ম‍ই কোন? দম আছে যদি মোক চিকুটি দেখা %#%ঽঽ$###

Tuesday 26 November 2013

বিদেশত নগেন দ্ৰাইভাৰ

নগেন বিদেশলৈ নতুনকৈ আহিছে৷ দ্ৰাইভাৰৰ চাকৰি কৰে৷ বিদেশত ট্ৰেফিক নিয়ম ভঙ্গ কৰিলে (যেনে, অধিক বেগত গাড়ী চলালে) ধৰা পেলাবলৈ কেমেৰা আছে ৷

এদিন নগেনে গাড়ী চলাই গৈ আছে৷ এঠাইত ট্ৰেফিক কেমেৰাই নগেনৰ গাড়ীৰ ফটো তুলিলে, খেচেক৷

নগেনে ভাবিলে, মইতো বেছি জোৰত গাড়ী চলোৱা নাই তেনেহলে কেমেৰাই ভুলতে ফটো তুলিলে৷ কেমেৰাটো পৰীক্ষা কৰিবলৈ নগেন অলপ দূৰ গৈ উভতি আহিল আৰু অলপ বেগ কমাই পাৰ হৈ গ’ল৷ 

কিন্তু সেইখিনি পোৱাৰ লগে লগে আকৌ কেমেৰাই ফটো তুলিলে, খেচেক৷

কেমেৰাটোত নিশ্চয় কিবা বিজুতি ঘটিছে, নগেনে ভাবিলে৷ আকৌ উভতি আহিল আৰু বেগ আৰু কমাই কেমেৰাটোৰ আগেৰে পাৰ হ’ল৷ 
এইবাৰো কেমেৰাই একে ধৰণেই ফটো তুলিলে, খেচেক৷

নগেনে বৰ ৰস পালে৷ বিদেশতো যান্ত্ৰিক বিজুতি ঘটে তেনেহলে৷ আকৌ উভতি আহি আৰু লাহে লাহে গাড়ী চলাই পাৰ হ’ল৷
 কেমেৰাই আকৌ ফটো তুলিলে৷

নগেন আকৌ উভতিল৷ এইবাৰ একেবাৰে শামুকীয়া গতিৰে , যাওঁ নাযাওঁকৈ গাড়ী চলাই আহিল৷ কিন্তু কেমেৰাই তথাপি ফটো তুলিলে৷

 খে-চে-ক৷

হাঃ হাঃ হাঃ, একো লাভ নাই৷ কেমেৰাই আজি সকলোকে ফটো তুলিব৷ বুলি কৈ নগেন ঘৰ পালেগৈ৷
পিছদিনা নগেনলৈ জৰিমনা কৰা পাঁচটা ট্ৰেফিক টিকেট আহিল৷ ট্ৰেফিক আইন ভংগ কৰা বাবে৷ নগেনৰ অপৰাধ?


চীট-বেল্ট নলগোৱাকৈ গাড়ী চলাইছিল৷

'চুটি'ত থকা

গাধ এটা, চিৰিয়াখানাত সোমালগৈ। মানুহ এজন আহি খেদিবলৈ ধৰিলে। কিন্তু গাধটোৱে পাত্তাই নিদিলে। ওলোটাই সুধিলে…, 

: খেদিছ যে…, তই কোন?
: মই ইয়াৰ 'ছিকিউৰিটি'।
: তোৰ 'ড্ৰেচ' নাই যে…?? 
: এই কেইদিন 'চুটি'ত আছো, সেয়ে পিন্ধা নাই।
: (খং -ৰে)
সেই বুলিয়ে তই…

.

.

.

.

.

.

 'চুটি'ত থকা,

.

.

.

.

'জেব্ৰা' এটাক
খেদাবি নিকি…??

উঠ চালা!

টেটোনে এদিন মদ খায় মাতাল হৈ মাজ নিশা
ঘৰলৈ উভতি আহি শুই থাকিল ।
তাৰ পিছতে তাৰ মৃত্যু হল । দুজন যমদূতে তাক টানি টানি জমৰ
আগত হাজিৰ কৰালে ।সি কান্দি কান্দি গাৰ কাপোৰ
কানি টিয়াই পেলালে আৰু
সি জম ৰজাক অনুৰোধ কৰিলে
দুনিয়াত আৰু এবাৰ ফিৰাই পাঠোৱাৰ কাৰণে ।
জমৰাজে তাক আৰু এটা সুযোগ দিলে আৰু তাক
মুৰগী বনায়
দুনিয়াত ফিৰাই পঠালে।
মুৰগী হৈয়ে সি এটা কণী পাৰিলে ।
কণীটো দেখি সি আচৰিত হৈ গল।
কণীটো আছিল সোনৰ আনন্দতে সি জোৰ
দি আৰু এটা কণী পাৰিলে ।
সেইটোওঁ আছিল সোনৰ কণী আৰু
আনন্দতে কণী পাৰিবলৈ জোৰ দিওঁতেই কোনোবা এজনে তাক
বাঢ়হনীৰে কোবালে ।
সি চকু খুলি দেখিলে তাৰ স্ত্রী ভেবলিয়ে
চিঞৰী আছে-
. . .
.
.
“উঠ চালা!
বিছনাত পেচাব কৰি তো ভহায় দিছাই
এতিয়া আকৌ পায়খানা কৰিব ধৰিছা !!!

মোৰ দেউতা যদি ....

এটা ৯ -১০ বছৰীয়া সৰু ল’ৰা বাছত উঠিল আৰু ঠিক ড্ৰাইভাৰৰ পিছতে বহি একেৰাহে আঁওৰাব ধৰিলে... 

মোৰ দেউতা যদি এটা ষাঁড় আৰু মা যদি গাই হ’লহেতেন, মই এটা দমৰা হ’লোহেতেন...
.

.

কিছু সময় মনে মনে থাকি পুণৰ আঁওৰাব ধৰিলে~ মোৰ দেউতা যদি মতা হাতী আৰু মা মাইকী হাতী হ’লহেতেন, মই পোৱালী হাতী হ’লোহেতেন...
.
.
.

আকৌ কিছু সময় মনে মনে থাকি পুণৰ আঁওৰাব ধৰিলে~ মোৰ দেউতা যদি মতা গাহৰি আৰু মা মাইকী হ’লহেতেন, মই এটা পোৱালী গাহৰি হ’লোহেতেন...

দুবাৰলৈকে যেনেতেনে সহ্য কৰিলে, কিন্তু এই তৃতীয়বাৰ ড্ৰাইভাৰৰ আৰু সহ্য নহ’ল...
গতিকে গাড়ীত ব্ৰেক্ মাৰি কৈয়েই পেলালে, “ঐ পোৱালী তই যে ইমান চিঁঞৰ -বাখৰ কৰি আছ, তোৰ বাপেৰ ডকাইত আৰু মাৰ বেশ্যা হোৱাহেতেন তই কি হলিহেতেন...? ”
.
.
.

“হি: হি: আংকল, একেবাৰে সহজ উত্তৰ~ আপোনাৰ দৰে এজন বাছ ড্ৰাইভাৰ হলোহেতেন...” , লৰাটোৱে তপৰাই উত্তৰ দিলে...!!!

(মূল কথাখিনি ইংৰাজী ভাষাৰ এটি ৰগৰত পাই নিজে অনুবাদ কৰি, কিছু মছলা সংযোজন কৰি আপোনালোকলৈ আগবঢ়ালো )

সুখী জীৱন যাপনৰ কেইটামান ৰহস্য-

১. জীৱনত টকাই সকলো নহয়। মাষ্টাৰকার্ড, ভিচা আদিৰো প্রয়োজন।

২. জীৱ জন্তুক ভাল পাব লাগে। কাৰণ সেইবোৰ সোৱাদযুক্তও।

৩. ফল-মুল স্বাস্থ্যৰ বাবে লাভদায়ক। সেয়ে সেইবোৰ অসুখৰ সময়ত খাবলৈ থোৱটো ভাল।

৪. কিতাপ সদায় পবিত্র। গতিকে তাৰপৰা আঁতৰত থকাটো ভাল।

৫. কার্য্যালয়ত চিঞৰী কথা কোৱাটো অনুচিত। ই সেইঠাইত শুইথকা সকলক আমনি দিব পাৰে।

৬. প্রতিবেশীক সদায় মৰম কৰিব লাগে। কিন্তু ধৰা নপৰাকৈ।

৭. কঠিন পৰিশ্রম কৰিলে মানুহৰ মৃত্যু নহয়। কিন্তু ইয়াক প্রমান কৰাৰ কি প্রয়োজন।

৮. আজিয়েই কষ্ট কৰাৰ কোনো প্রয়োজন নাই, যদি কালিলৈ সেই কামটো হৈ যায়। আন কাৰোবাৰ দ্বাৰা।

৯. সকলোৱে বিয়া পতা উচিত। কাৰণ জীৱনত সুখেই সকলো নহয়।

অনুদিত...

বিজ্ঞানৰ আজৱ উত্তৰ..

এবাৰ হাইস্কুল এখনৰ ছমহীয়া পৰীক্ষাৰ বহী চাবলৈ পোৱাৰ সুযোগ ঘটিছিল৷ অষ্টম নে নৱম শ্ৰেণীৰ বিজ্ঞানৰ বহী৷ উত্তৰবোৰ পঢ়ি পঢ়ি যথেষ্ট আমোদ পালো৷ তাৰে মনত থাকি যোৱা দুটামান উত্তৰ উল্লেখ কৰিলো৷
(ৰসৰ উৎস যদিও চিন্তনীয় বিষয়)
প্ৰশ্ন: মামৰ কি?
উত্তৰ: মামৰ এবিধ জিনিচ৷ ইয়াকে মামৰ বোলে৷

প্ৰশ্ন: ৰেলৰ চিৰিৰ মাজত ফাঁক কিয় থাকে?
উত্তৰ: বৰপেটাৰোডৰ পৰা গুৱাহাটী বহু দূৰ৷ গতিকে ৰেলেৰে যাব লাগে৷ ৰেলত বহুত মানুহ থাকে৷ ইমানবিলাক মানুহে উশাহ ল’বলৈ বহুতো অক্সিজেনৰ প্ৰয়োজন৷ সেইকাৰণে চিৰিৰ মাজত ফাঁক থাকে আৰু তাতে অক্সিজেন থাকে৷
প্ৰশ্ন: জাৰকালি ফণিৰে চুলি আঁচোৰাৰ পাছত সেই ফণিখনে কাগজৰ টুকুৰা আকৰ্ষণ কৰে৷ কিয়?
উত্তৰ: ফণিৰে চুলি আঁচুৰিলে ফণিত কিছুমান বগা বগা বস্তু লাগি আহে (ছাত্ৰ/ছাত্ৰীগৰাকীৰ নিশ্চয় মূৰত উফি হৈছিল) ৷ ইয়াৰ দ্বাৰা বুজা যায় যে ফণিখন কাগজেৰে তৈয়াৰী৷ একেজাতীয় বস্তুৱে একে বস্তুক আকৰ্ষণ কৰে৷ গতিকে ফণিখনে কাগজৰ টুকুৰা আকৰ্ষণ কৰে৷

প্ৰশ্ন: মাখিপাত কি?
উত্তৰ: মৌ-মাখিয়ে মৌ খাই যিটো পাতত পৰে সেইটোকে মাখিপাত বোলে৷
প্ৰশ্ন: আলু কাণ্ড নে শিপা?
উত্তৰ: বেছিকৈ সাৰ দিলে আলু প্ৰকাণ্ড হয়৷

কি কি কামত বেছি Experience

ল'ৰা মাক:- মই আপোনাৰ ছোৱালীজনীক মোৰ ল'ৰালে বিয়া কৰিব বিচাৰো ।

আপোনা ছোৱালী জনীৰ কি কি কামত বেছি Experience আছে ।

 ছোৱালী মাক :-বিশেষ Experience মোবাইল Internet ot আছে ।

 ল'ৰা মাক:- আৰু কি জানে ।

 ছোৱালী মাক :-Facebook ,Twitter ,Whatsapp, Wechat , 

ল'ৰা মাক :-অফিচৰ কামত বিজি থাকিব লাগে বহুত ।

 ছোৱালী মাক :-ৰাতি এটামান বজালৈকে থাকে ।

 ল'ৰা মাক:- আৰু কি কি কৰে ?

 ছোৱালী মাক :-পোন্ধৰ টকাৰ মেচেজ দহ দিনত 4000 মেচেজ পথাই ।সেয়াওঁ কেৱল মাত্ৰ এঘাৰটা বয়ফ্ৰেণ্ডলে ।


 [ল'ৰা মাক ৰ'কঅন ছোৱালী মাক চ'কঅন ]

 By: Biswa Bijeet Dutta

Friday 22 November 2013

চালাক ছোৱালী ...

তিনিজন বন্ধু বহুত বছৰৰ মূৰত লগ হৈ হোটেলত খাৱলৈ সোমাল । তিনিওজনে খাই থাকোতে এজনে টয়লেটলৈ গল । বাকী দুজনে খাই থাকোতে কথা পাতিছে।
প্ৰথম বন্ধু - তোৰ ল'ৰা ছোৱালী কেইটা ?

২য় বন্ধু - ল'ৰা এটা । বৰ বুিদ্ধয়ক । বাছি বাছি বৰ ধনী ঘৰৰ একমাত্ৰ ছোৱালী জনীকে পটাইছে। ইমপ্ৰেছ বঢ়াবৰ বাবেই গাড়ী এখন গিফট দিছো।বিয়াৰ পাছতো চব মোৰেই হব। তোৰ কচোন।
১ম বন্ধু - মোৰো ল'ৰা এটাই । মোৰদৰেই টেঙৰ। বৰ ধনী ঘৰৰ একমাত্ৰ ছোৱালীজনীকে পটাইছে।ইমপ্ৰেছ বঢ়াবলৈ মইও ফ্লেট এটা গিফট দিলো।

৩য় বন্ধু টয়লেটৰ পৰা অহাত দুয়োজনে সুধিলে - তোৰ ল'ৰা ছোৱালী কেইটা?
৩য় বন্ধু - মোৰ ছোৱালী এজনী । মোৰ দৰেই চালাক বুজিছ । তাই ইতিমধ্যে বৰধনী ঘৰৰ দুটা ল'ৰা পটাইছে।এটাই গাড়ী আৰু আনটোৱে এটা ফ্লেট গিফট দিছে।

গানা নেই গানেকা

হাৰ্ট এটেক বুলি সন্দেহ কৰি মোক হস্পিটেলত ভৰ্ত্তি কৰোৱা হ'ল৷ 

অলপ পাছত চালে চকুতলগা নাৰ্চ এগৰাকী ওচৰলৈ আহিল৷ দেখি গম পালো, মালায়ালী বুলি৷ ভাৰতৰ ৯০% নাৰ্চ সেইখন ৰাজ্যৰ পৰাই আহে৷ নাৰ্চ গৰাকী ওচৰলৈ আহি ক'লে,
"গানা নেই গানেকা৷"
মই ক'লো, 'ঠিক হেয়৷"
নাৰ্চ গৰাকী যোৱাৰ পাছত ভাবিলো, "এই আই চি চি উত গান গাবলৈ মোক পগলা কুকুৰে কামুৰিছে নেকি?"
কিছুসময় পাৰ হ'ল৷ আন এগৰাকী সুন্দৰী নাৰ্চৰ প্ৰৱেশ ঘটিল৷ মোৰ ব্লাড প্ৰেচাৰ আদি কিবা-কিবি পৰীক্ষা কৰিলে৷ যাবৰ সময়ত তেখেতেও ক'লে,
"গানা নেহী গানেকা ৷"

মই চিন্তাত পৰিলো৷ মই গান অলপ চলপ গাওঁ বুলি তেওঁলোকে বাৰু গম পালে নেকি? তথাপি এই পৰিবেশত কোনোবাই গান গাব পাৰেনে বাৰু? পেটে পেটে অলপ খঙো উঠিল, একেটা কথাকে বাৰে বাৰে মনত পেলাই দি থকা কাৰণে৷প্ৰায় আধা ঘন্টামান তেনেদৰে পাৰ হ'ল৷ গুণগুণাই গান এটা গাবৰ মন গৈছিল যদিও নিজকে নিয়ন্ত্ৰণ কৰি ৰাখিলো৷
 গান গালে কিবা পয়মাল হ'ব পাৰে৷
তেনেতে সোমাই আহিল মেট্ৰন গৰাকী৷ মোৰ ওচৰলৈ আহি মই কেনে আছো সুধিলে৷ 
তাৰ পাছত আকৌ সেই একে উপদেশ,
" ৰাতকো গানা নেই গানেকা৷"

মোৰ ধৈৰ্যৰ বান্ধ ছিগি গ'ল৷ সুধি পেলালো, "গানা কিউ নেহী গানেকা?"
তেখেতে গহীনাই ক'লে, " খালী পেট মে ব্লাড চেম্পল লেনেকা হেয়৷"

তেতিয়াহে উৰহী গছৰ ওৰ পালো৷ তেওঁলোকে বাৰে বাৰে মোক কৈ আছে,
"খানা নেই খানেকা৷' মই শুনি আছো "গানা নেই গানেকা"
কেৰেলীয়া উচ্ছাৰণৰ মহিমা৷


গোমৰ ফাঁক !!

সেনাপতিৰ স্কুলীয়া দিনৰ কথা...

পৰীক্ষাৰ ফীজ ৰেহাই পাবলৈ প্রধান শিক্ষকৰ ওচৰত সেনাপতিৰ দৰ্খাস্ত।
বিনীত নিবেদন এই যে মোৰ দেউতাই পৰীক্ষাৰ ফীজ দিবলৈ ৫০০ টকা দিছিলে।
 তাৰে ১০০ টকাৰ নেট পেক ভৰালোঁ, নতুন গাৰ্লফ্রেণ্ডৰ ম'বাইলত ৫০ টকা ভৰালোঁ, 
লগৰবোৰক ১০০ টকাৰ পাৰ্টি দিলোঁ আৰু বাকী ২৫০ টকা বাজীত হাৰিলোঁ। 

ইংৰাজী ছাৰৰ লগত বুৰঞ্জী বাইদেউৰ লিলিমাই চলিছে বুলি বাজী ধৰিছিলোঁ। 

হাৰি থাকিলোঁ.....আজি গম পালোঁ বুৰঞ্জী বাইদেউৰ লগত আপোনাৰ হে লিলিমাই চলি আছে!
এতিয়া বল আপোনাৰ কৰ্টত।
হয় মোৰ ফীজ ৰেহাই দিয়ক, নহ'লে.....
.
.
গোমৰ ফাঁক !!!

ইতি-
আপোনাৰ একান্ত বাধ্য ছাত্র
উদয়

বাথৰূম মজা...

দুই বন্ধু প্রথম বিমানত উঠিছে ।
কিছু সময় পিছত এজন বন্ধু বাথৰূমত গল । তাত গৈ দেখিলে
৭টা সুইচ আছে ।
১ম সুইচটো টিপি
দিয়াৰ পিছত তাৰ গোটে কাপোৰ খোলা হল। ২য়.সুইচটো টিপি
দিয়াৰ পিছত তাৰ গাঁত চাবোনঘহা হল ।
৩য়. সুইচটো টিপাৰ পিছত তাৰ গাঁত পানী ধলা হল
। ৪র্থ সুইচটো টিপাৰ পিছত তাৰ গা মুছি দিয়া হল ।
৫ম সুইচটো টিপাৰ পিছত তাৰ গাঁত চেন্ট
মৰা হল ।
৬ষ্ঠ সুইচটো টিপাৰ পিছত তাক কাপোৰ পিন্ধাই দিয়া হল।
৭ম সুইচটো টিপাত তাক লাথি মাৰি বাথৰূমৰ
পৰা বাহিৰ কৰি দিলে ।
এইবাৰ সি আহি তাৰ বন্ধুক কলেঃ- দোস্ত, বাথৰূম গৈ খুবমজা লাগিল ।তইয়ো যা । কেবল ১ আৰু ৭ নং সুইচ দুটা টিপবি।
এই কথা শুনি বন্ধুজন বাথৰূমত গৈয়ে ১ম
সুইচটো টিপিলে আৰু তাৰ গোটেই কাপোৰ খুলি দিয়া হল ।তাৰ
পিছত ৭ম সুইচটো টিপিলে ।
লগে লগে তাক লাথি মাৰি বাথৰূমৰ পৰা বাহিৰ কৰি দিলে...

নগেনৰ এক্সিডেন্ট: & নগেনৰ ছোৱালীৰ গান:

নগেনৰ এক্সিডেন্ট:
পুলিচ: তুমি ২০ জন মানুহ গাড়ীৰে কিয় খুন্দিয়াই মাৰিলা?

নগেন: কি কৰিম উপায় নাই৷ মই গাড়ী অলপ জোৰেৰে চলাই আছিলো৷ হঠাতে সম্মুখত বিয়াৰ পাৰ্টি এটা আহি ওলাল৷ ৰাস্তাৰ এফালে বিয়াৰ পাৰ্টি, আনফালে দুজন মানুহ৷ মই ব্ৰেক মাৰিবলৈ চেষ্টা কৰিলো কিন্তু ব্ৰেক ফেল৷ গতিকে কি কৰিম উপায় নাই৷ 

পুলিচ: ৰাস্তাৰ যিফালে দুজন মানুহ আছিল গাড়ীখন সেইফালে নিলে কম মানুহ মৰিলহেতেন৷ সেইফালে নিনিলা কিয়?

নগেন: তাকেইতো কৰিছিলো৷ কিন্তু মোৰ গাড়ীখন দেখি মানুহদুজন বিয়াৰ পাৰ্টিটোৰ ফালে আহি মানুহৰ মাজত সোমাই পৰিল নহয়৷ গতিকে মইও গাড়ীখন সেইফালে নিব লগাত পৰিল আকৌ৷

নগেনৰ ছোৱালীৰ গান:

নগেন: মোৰ ছোৱালীজনীয়ে গান শিকি আছে নহয়৷
খগেন: কিবা লাভ হৈছেনে?
নগেন: এৰা, ছোৱালীয়ে গান গোৱাৰ পৰা বহুত লাভ হ’ল৷খগেন: কেনেকৈ?
নগেন: মোৰ কাষত থকা মানুহঘৰে আধা দামতে ঘৰটো বেচি দিলে আৰু মই কিনি ল’লো৷


মাথাত খেৰ আছে....

'আৰিফুল'ৰ সৰু কালৰ কথা !!

পঢ়া শুনাত তামাম গাধা, তথাপি বাপেকে পুতেক ভাল হওক বুলিয়ে এটা ঘৰুৱা টিউচনৰ ব্যবস্থাও কৰি দিছে ।

এদিনা খন টিউচন মাষ্টৰে তাক কিবি-কিবি সুধি আছে, বেটাই একো কব পৰা নাই ।

মাষ্টৰে খঙত তাক ঠিকছে গালি দিলে । ----

'ছাল্লা গৰু, তোৰ মাথাত একো নাই, মাত্র গৰুয়ে খোৱা খেৰ আছে'
..

..

কেইদিন মান পিছৰ কথা !!

..

বাপেক : যাচোন সোনাই, গোহালিত গৰু কেইটা বান্ধি থৈ আহ !!

..

..

..

..

আৰিফুল : নোৱাৰু পিতাই, মোৰ মাথাত বোলে খেৰ আছে, গৰুয়ে যদি মোৰ মাথাটো খাই পেলায় তেন্তে কি হব ??

কেনেকৈ পাগল হ'ল...


ডাক্টৰে এজন পাগলক সুধিলে.................
.
.
.
ডাক্টৰ- পাগল আপোনি কেনেকৈ পাগল হ'ল...
.
.
.
.
পাগল- মই এজনী বিবাহিতা মহিলাক বিয়া পাতিছিলো
তাইৰ গাভৰু জীয়েকক মোৰ দেউতাই বিয়া পাতিলে
মোৰ ছোৱালী মোৰ মা হ'ল
তেঁওলোকৰ এজনী ছোৱালী হ'ল
তাইৰ মই ককায়েক হওঁ কিন্তু মই তাইৰ আইতাকৰ গিৰিয়েক হওঁ
সেইকাৰনে মই তাইৰ ককাক হলো
সেইদৰে মোৰ লৰাটো মোৰ দেউতাৰ লগত ককাই ভাই হ'ল ।
আৰু তাৰ পিছত.......