সৰগৰ অপেস্বৰী

এটা ল'ৰাই কলেজলৈ যোৱা ছোৱালী এজনীক সি যে তাইক ভাল পাই সেই কথাটো সদায় বলকি থাকে ,

কথাবোৰ কওঁতে তামাম খেলিমেলি তাৰ।

এদিনাখনৰ তাৰ এটা ৰোমাণ্টিক দাইলগ- -তোমাক যে মই ইমান ভাল পাঁও কেনেকৈ বুজাম তুমিয়ে কোৱাচোন?

-আচ্ছা,তই মোক ভাল পাৱ ভূত,বাৰু তই মোক মোৰ বিষয়ে এটা ৰোমাণ্টিক কবিতা শুনাচোন।

 -বাৰু শুনা তেন্তে-তুমি বহুত ধুনীয়া জানা? 

খাওঁতে মুখৰ আগত, শুওঁতে বিছনাৰ তলত ,

 চকু মুদিলেও তোমাকে দেখো চকু নুমুদিলেও তোমাক নেদেখো,

 সপোনত তোমাক দেখি খুব ধুনীয়া লাগে জানা ?

 পিছে বাস্তৱত কাপোৰ-কানিৰ সৈতে যিহে সৰগৰ অপেস্বৰীৰ দৰে লাগে

 সপোনত নালাগে। ৰাতি হ'লে তুমি কাপোৰ নিপিদ্ধা নেকি ?

মানে সপোনত-----


গাজনি-ধেৰেকণিৰ শব্দ এটা শুনা গ'ল।আঁৰকাপোৰ পৰিল।

By: সত্যজিত কাকতি