কাজিয়া

By: Rana Mantu Das [Source : Rogor]

স্বামীৰ পেছা মানে প্ৰফেচন অনুযায়ী সেইসকলৰ পত্নীৰ স্বামীৰ লগত কাজিয়া কৰাৰ ধৰণো ভিন ভিন হয়‼‼

❇ৰাজনীতিকৰ পত্নী : হ'ব, হ'ব; ৰাইজখনত দিয়া দি মোক ভুৱা আশ্বাসবোৰ নিদিলেও হ'ব !!
❇শিক্ষকৰ পত্নী : মোক শিকাবলৈ চেষ্টা নকৰিবা, কৈ দিছো !!
❇অভিনেতাৰ পত্নী : বেছি নাটক কৰি দেখুৱাব নালাগে !!
❇পাইলটৰ পত্নী : বৰ বেছি উৰিছা কিন্তু, সাৱধান !!
❇ধোবাৰ পত্নী : একদম ধুই পেলাম কিন্তু !!
❇ডেণ্টিষ্টৰ পত্নী : বেছি লেটি-পেটি কৰিলে দাঁত কিন্তু এটাও নাথাকিব, কৈ দিছো হ'লে !!
❇একাউণ্টেণ্টৰ পত্নী : ময়ো কিন্তু চব হিচাপ জমা ৰাখিছো; সুদে-মূলে কেনেকৈ আদায় কৰিব লাগে, সেই কথা মই জানো !!
❇আৰ্কিটেক্টৰ পত্নী : ভালে ভালে চিধা হোৱা; নহ'লে চেহেৰাৰ ডিজাইনেই সলনি কৰি দিম !!
❇দোকানীৰ পত্নী : মোক কি সস্তীয়া মাল পাইছা নেকি !!
❇কচাইৰ পত্নী : কাটি টুকুৰা টুকুৰ কৰিলেহে গম পাবা !!
❇মাছুৱৈৰ পত্নী : মৰিয়াই একেবাৰে শুকান মাছ বনাই দিম কিন্তু, গম পাইছা !!
❇প্ৰবাসীৰ পত্নী : যোৱা তিনি মাহে ঘৰলৈ আহিবলৈ সময় নোলাল যেতিয়া তাতে এখন সংসাৰ পাতি লোৱা !!
❇সাংবাদিকৰ পত্নী : কোনোবাদিনা তোমাকো সংবাদৰ হেড-লাইন কৰিম !!
❇কাঠ-মিস্ত্ৰীৰ পত্নী : পিতি পিতি তক্তা বনালাহে বুজিবা !!
❇ৰাজমিস্ত্ৰীৰ পত্নী : ইটা মাৰি মূৰ ফালি দিম !!
❇উকীলৰ পত্নী : হ'ব, হ'ব; আমাক আইন শিকাবহি নালাগে !!
❇আৰক্ষীৰ পত্নী : মোক তোমাৰ লাঠী দেখুৱাবলৈ নাহিবা; আইন-কানুন আমিও জানো !!

৭ প্ৰকাৰৰ ছোৱালী

Bikash Singha Ujjal

* সমাজত সাধাৰণতে ৭ প্ৰকাৰৰ ছোৱালী (বা গাৰ্ল) পোৱা যায় :

১/ হাৰ্ড ডিক্স গাৰ্ল :
যি কোনো সৰু-সুৰা কথাই পট্ কৈ মনত ৰাখি সময়ত আপোনাক জঞ্জালত পেলাব পাৰে ।


২/ ৰেম গাৰ্ল : চকুৰ আগত থকা লৈকেহে আপোনাক মনত ৰাখিব পাৰে । চকুৰ আঁতৰ হ'লেই মনৰো আঁতৰ ।

৩/ স্ক্ৰীণ ছেভাৰ গাৰ্ল : সাজোন-কাচোনত ওস্তাদ তথা কেৱল চাবৰ বাবেহে ।

৪/ ইণ্টাৰনেট গাৰ্ল : দেখাত সহজ কিন্তু চম্ভালিবলৈ বৰ টান ।

৫/ ছাৰ্ভাৰ গাৰ্ল : বিচৰা সময়ত সদায় 'বিজি', অন্যথা ফ্ৰী ।

৬/ মাল্টিমিডিয়া গাৰ্ল : বেছ আমোদজনক তথা মনোৰঞ্জক, সময় কটোৱাৰ উত্তম উপায় ।

৭/ ভাইৰাছ গাৰ্ল : সৰ্বগুণ বিশাৰদ । এইবিধক সাধাৰণতে 'গাৰ্লফেণ্ড' নামেৰে জনা যায় । এবাৰ যদি আপোনাৰ ছিষ্টেমত প্ৰৱেশ কৰে তেন্তে ব্ৰেইনৰ ছফট্ওৱেৰ ডেমেজ নকৰা পৰ্যন্ত ওলাই নাহে....!!!

কোৱা কি কৰিব লাগে...?

By: Karuna Talukdar

শুভ দুপৰীয়া বন্ধুসৱ....
পঢ়কছোন কিজানিবা ভাল লাগেই....

আমাৰ পাপুৱে এবাৰ তাৰ হিয়াৰ আমঠ মালতী ক লগত লৈ সিহঁতৰ নতুনকৈ কিনা 4whlr খনত long drive বুলি ওলালে...।পাপুৰ মন খুৱ ৰোমাণ্টিক মালতীক অকলশৰীয়া কৈ পাইছে ওচৰতে বহিছে...মনটো তাৰ সাতখন-আঠখন লাগিছে , হাত এখনে মালতীক স্পৰ্শ কৰিব খুজিওঁ লাজ আৰু ভয়ত পিছুৱাই আহিছে...॥ এনেতে হঠাতে মালতীয়ে মাত লগালে ......


মালতী:- দেহা তুমি এখন হাতেৰে drv কৰিব পাৰিবানে...?

পাপু:- (ভিতৰি ভিতৰি মালতীয়ে চাগে তাক green sgnl দিছে তাৰ আশা পূৰণ হব)সি তপৰাই কলে পাৰিম.. পাৰিম...জান কোৱা কি কৰিব লাগে...?

মালতী :- একো অসুবিধা নহয়টো.দেহা..।

পাপু:- আহ: জান একো অসুবিধা নহয়..কোৱা কি কৰিব লাগে...?

মালতী :-
.
.
.
.
দেহা অসুবিধা নহয় যদি এখন হাতেৰে তোমাৰ নাকটো মোচা.....

নৰেন্দ্ৰ মোডীক মই চিনি পাওঁ

By: Rituraj Borgohain

কনপিতৌ, নগেন, কনটিলৌ আটাইমখাই আগন্তুক নির্বাচনৰ কথালৈ আড্ডা মাৰি আছে । সকলোৱে এইবাৰ মোডীৰ চৰকাৰ অহাটোৱেই বিচাৰে । আমাৰ কনপিতৌ কম নহয় । কথাৰ প্ৰসংগত সি ঘপককৈ কৈ পালে
কনপিতৌ > নৰেন্দ্ৰ মোডীক মই ভালকৈ চিনি পাওঁ । তেখেতৰ লগত মই ভাত খাই পাইছো ।
তাৰ কথা শুনি বাকীকেইটা আচৰিত হল । সি সদায় গাৱঁত থকাটোৱে আকৌ মোডীক কত লগপালে । সিহঁতে কলে আমাকো চিনাকি কৰাই দিবিচোন ।
.
.
.
কনপিতৌ > সেইদিনা মোডীয়ে টি ভিত ভাত খোৱা দেখুৱাই থাকোতে মইও ঘৰত খাই আছিলো তেনেকৈহে লগত খাইছো । আৰু চিনিপাওঁ মানে মইহে পাওঁ তেখেতে....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
মোক চিনি নাপাই নহয় ।

মোৰ ছাগলীটো ঘূৰাই দিবনে ?

by: Dípankar Nath
পাহাৰীয়া এটা অঞ্চল, এজন খেতিয়কে মুক্তমনেৰে নিজৰ পশুবিলাক চৰাই আছে..!
ঠিক তেনেতে তেঁওৰ কিছু আতৰত এখন হেলিকপ্টাৰ লেণ্ড কৰিলে আৰু এজন সুন্দৰ মানুহ নামি আহি খেতিয়কক জনক উদ্দেশি কলে-- এই অঞ্চলত কিমান ঘৰ মানুহ আছে, মই আপোনাক সঠিক তথ্য দিব পাৰিম বিনিময়ত আপুনি আপোনাৰ ছাগলী এজনী মোক দিব লাগিব !
খেতিয়কজনে মনতে কিছু সময় ভাবিলে, তাৰ পিছত কলে-- ঠিক আছে বাৰু মই ৰাজী !

মানুহে নিজৰ ম'বাইলত গ'গল এপচ (Google Apps)ৰ দ্বাৰা সেই অঞ্চলৰ তথ্যসমূহ জানি লৈ খেতিয়ক জন উত্তৰ দিলে -- ইয়াত ৭২ ঘৰ মানুহ আছে !

এইবুলি কৈয়ে এজনী ছাগলী বান্ধি লৈ মানুহ জনে হেলিকপ্টাৰত তুলিবলৈ ধৰিলে !

মহোদয়, মই যদি আপোনাৰ নামটো সঠিক কৈ কব পাৰো তেন্তে মোৰ ছাগলীটো ঘূৰাই দিবনে ? ...খেতিয়কজনে সুধিলে !

: ঠিক আছে দিম বাৰু, কিন্তু মোৰ নাম কি..?

-- আপোনাৰ নাম 'ৰাহুল গান্ধী' !

: ( আচৰিত হৈ ) তই কেনেকৈ গম পালি..?

..

প্রথম কথা, আপোনাক কোনেও
নমতাকৈ নিজে নিজে আহিছে !

দ্বিতীয়তে, জনতাৰ টকা খৰছ কৰি আহি মোক সেইটোকে জনাইছে যিটো মই আগতেই জানো !

তৃতীয়তে, আপুনি ছাগলী বুলি ভেড়াটোকে বান্ধি লৈছে !

..
..

এতিয়া মোৰ কুকুৰটো মোক ঘূৰাই দিয়ক !

বিশেষ সাংঘাটিক লাভজনক জ্ঞান…

By: Manav Kr Bayan

(যদি ভাল লাগে আনকো এই জ্ঞান বিতৰণ কৰিবলৈ নাপাহৰিব…)

১) যদি আপোনাক কুকুৰে কামোৰে আপুনিও কুকুৰটোক কামুৰি দিয়ক.. হিচাব বৰাবৰ…
২) গাখীৰ যদি ফাটে তেনেহলে বগা সূতাৰে চিলাই কৰি থ’ব৷ কোনেও গমেই নাপাব
৩) যদি আপোনাৰ খুব চুলি সৰে তেনেহলে মূৰটো খুৰাই পেলাব.. চুলি সৰা বন্ধ হৈ যাব
৪) যদি ডিঙি বিষাই আছে তেনেহলে কাৰোবাক ভালদৰে টেটুচেপা দিবলৈ কওক দুইমিনিটমান.. তাৰপাছত কেতিয়াও আৰু ডিঙি নিবিষায়..
৫) যদি আপোনাৰ হাতখন খুব বিষাই আছে তেনেহলে এটা ডাঙত হাতুৰী লৈ ভৰিৰ বুঢ়া আঙুলিত প্ৰচণ্ড মাৰ শোধাওক.. হাতৰ বিষ পাহৰি যাব
৬) যদি আপোনাৰ দাঁত পোকে খাইছে তেনেহলে এসপ্তাহ লঘোণে থাকক.. খাবলৈ নাপাই সকলো পোক মৰি যাব
৭) যদি আপোনাৰ ৰাতি টোপনি নাহে তেনেহলে দিনতে টোপনি মাৰক..

এইবোৰ পালন কৰি কিবা লাভ হ’লে মোক আশীৰ্বাদ কৰিবলৈ নাপাহৰিব৷ অৱশ্যে মই এনেও অতি সুখী!!!

দেত ইজ অলচ' এ ইমপৰ্তেন্ত মেতাৰ

By: Jayanta Hazarika
আমাৰ চৰকাৰে বাৰু গুটখা বন্ধ কৰিব নে নকৰে ৷ ৰুদ্ধদ্বাৰ বৈঠক বহি আছে আমাৰ অৱতৰিয়া
বানপানী হোৱা একদম মেইন জাগাত ৷

কৰুন গগৈ— দেত ইজ অলচ' এ ইমপৰ্তেন্ত মেতাৰ যে কালন্ত, তুমি অলচ' এই গুটখা বিল খন
পাছ কৰিবই নালাগিছিল ৷ বাৰু কালন্ত এই গুটখা বিলাক বন্ধ হৈ নাযাইতো ৷

কালন্ত কৃষ্ণ শৰ্মা— ছাৰ আপোনি কোনো চিন্তাই নকৰিব ৷ মই এইবোৰ সকলোঁ চেটিং কৰিথৈছো নহয়
ছাৰ ৷ আপুনি মাত্ৰ চাই থাকক আৰু গুতকা কোম্পানী বিলাকৰ পৰা টকা লৈ নিচিন্তে
জেপত ভৰাই থাকক ৷

কৰুন গগৈ— হেহ হেহ হেহ, মিছা ক'লে কিদাল হ'ব ৷ নহয় জানো কালন্ত ৷ মই তো অলচ'আগতেই জানিছিলোঁ
যে কালন্তই নিচ্চয় কিবা নহয় কিবা এটা কৰিবই ৷ হেৰি নহয় কালন্ত , এইতো কিবা নতুন আচনি
উলিয়াইছা নেকি তুমি?

কালন্ত কৃষ্ণ শৰ্মা— হয় ছাৰ ৷ এইতো মানে আপোনি আচঁনি বুলি ও ধৰিলেই হ'ল ৷ এই ধৰক গুতকা তোক আমি
তিনি ভাগত ভগাই দিলোঁ ৷ প্ৰথম হ'ল শিখৰ— ইয়াক দিছোঁ অসমৰ দুখীয়া বিলাকক খাবলৈ ৷ তেওঁলোকৰ বাবেই ইয়াৰ দাম ধৰি দিয়া হৈছে মাত্ৰ ৩ টকা ৷ ২য়তে আছে আমাৰ দিলৰুৱা— যাৰ দাম মাত্ৰ ৭ টকা ৷ ইয়াক খাবলৈ দিয়া হৈছে আমাৰ মানে মধ্যবৃত্ত মানুহখিনিক ৷ আৰু ছাৰ তিনি নম্বৰত আছে আমাৰ এই যে ধৰমপাল হতৰ ৰজনীগন্ধা ৷ ইয়াক ছাৰ খাব পাৰিব আমাৰ ধনী মানুহ বিলাকেহে ৷ কাৰন ইয়াৰ দাম আছে ১০ ৰ পৰা ১৫ টকাৰ ভিতৰত ৷ গতিকে ছাৰ আমাৰ চৰকাৰৰ কৃপাত গুটখাক ইমান সুন্দৰকৈ ভগাই দিছোঁ ৷ ৰাইজে এতিয়া ছাৰ আমাৰ নাম লৈ কিনি কিনি খোৱাৰ হে কথা আৰু ৷ নহয় জানো ছাৰ ৷

কৰুন গগৈ— হেহ হেহ হেহ, অল ইজ্ ৱেল্ - অল ইজ্ ৱেল্ ৷ কালন্ত তোমাৰ কিন্তু এইদাল মাঠা কমতি
নহয় দেই ৷ দেত ইজ অলচ' এ ইমপৰ্তেন্ত মেতাৰ যে কালন্ত তোমাৰ দৰে যদি মিনিস্টাৰ মোৰ লগত থাকে ৷ তেতিয়া মই কাকো কেয়াৰেই নকৰোঁ ৷ মিছা ক'লে কিদাল হ'ব, নহয় জানো ৷ পিছে কালন্ত আমাৰ এই আচনি তোৰ নাম বা কি?

কালন্ত কৃষ্ণ শৰ্মা— ছাৰ আমাৰ এই আচঁনি টোৰ নাম হল" গুটখা সুৰক্ষা আচঁনি "৷

কৰুন গগৈ—— হেহ হেহ হেহ অল্ ইজ্ ৱেল্— অল্ ইজ্ ৱেল্ ৷

★নগেন দাইটিৰ জমনী এটা শুনক… ★

By: Sanjeeb Borkakati

আমাৰ নগেন দাইতি যে…
শনিবাৰ বজাৰত বজাৰ কৰিব গৈছে ! তেওক
দেখি আলু বেপাৰি এজনে চিঞৰি মাতিলে -
: দাদা আহক আহক, আলু লওক…
: এই ককাই নলও দে, তহতে বহুত দাম ক'…
(নগেন দাইতিয়ে বেপাৰিৰ ওচৰলৈ আহি কলে)
: নাই নকও আহক, আজি কমকৈ কম !
কালিতকৈ দাম অলপ আজি কমিচে…
: কিমান কমিচে…
: কালি ১০ টকাত এক কেজি আছিল, আজি ১০
টকাত দুই কেজি পাব …
: হেৰৌ মূর্খ, মোক ঠগিবলৈ আহিচ' ! দাম
টো দেখুন…
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
একেই আছে, আলুহে বাহিল ! কতনো দাম
কমালি ! চাল্লা মোক ঠগিব নোৱাৰ দেই ! নলও যা …!

তিনিজন মিস্ত্রী

By: Madhurya M. Borah
এইবাৰ আকৌ তিনিজন মিস্ত্রী লগ হল -

জাপানী মিস্ত্রী -জানাই আমাৰ তাত কিমান ভূমিকম্প ,তথাপি আমি ইমান ওখ বিল্ডিং সাজু যে থিয় হৈ চালে আগতো নেদেখিয়েই , মাটিত শুই চালেহে যেনেতেনে দেখি |

আমেৰিকাৰ মিস্ত্রী -ও , সেইতোনো কি ওখ? আমি আকৌ ইমান ওখ বিল্ডিং সাজু যে যেনেকৈয়ে নোচোৱা খালী চকুৰে আগতো নেদেখিয়েই , টেলিস্কোপেৰে চালেহে দেখি |

ভাৰতীয় মিস্ত্রী -আমাৰ তাততো ইমান ওখ বিল্ডিং নাই, অৱশ্যে এবাৰ এটা বিল্ডিং সজা মোৰ মনত আছে | এদিন একেবাৰে ওপৰ মহলাত কাম কৰি আছিলো , ছুটী হবৰ সময়তে পত্নিয়ে ফোন কৰিলে -"লৰাটোৰ গা বেয়া সোনকালে আহা |" , লৰালৰিকৈ সৰন্জামবোৰ সামৰে৷তে হাতুৰিটো পিছলী পৰি গল | ভাবিলো এতিয়া নিবিচাৰে৷ দেৰি হব | ঘৰলৈ আহি লৰাটোক দক্তৰৰ ওচৰত নিলো | সি গা ভাল পালে | পাচদিনা কামত লাগিবলৈ গৈ লিফটত উঠিবলৈ লওতেই ওচৰতে ধপকৈ কিবা এটা পৰিলেহি | ভালকৈ চাই দেখো ,ওৱা, মোৰ হাতুৰিটো দেখোন ! আগদিনাই পিছলী পৰিছিল | পাচদিনাহে মাটি পাইছেগৈ !!!!!!!

কনটিলৌৰ অভিশাপ

মাঘ বিহু সমাগত, সেয়ে কনটিলৌৰ গা সাতখন - আঠখন । চহৰৰ পৰা ককায়েক নবৌয়েক ঘৰলৈ আহিব । প্ৰতিটো বিহুতে আহে, এইবাৰো আহিব । সেয়ে বিহু বুলিলেই তাৰ মনটো কিবা আনন্দ আনন্দ ফিলিংছ এটাই সাৱতি ধৰে । আচলতে আচল কথাটো ককায়েক নবৌয়েকৰ আগমন নহয় ।সিহঁতৰ লগত প্ৰতিবাৰে ককায়েকৰ খুলখালিয়েক, মানে নবৌয়েকৰ ভনীয়েকো আহে । পদুমী.... তাইৰ নাম মনত পৰিলেই দেখুন কিবা ৰিং-ৰিং, চাং-চাং অনুভৱ কৰে । আয়ৈ কি চেহেৰা তাইৰ । বোলো চকুলৈকে চাবা নে ওঁঠলৈকে চাবা । আস্... তাইলৈ মনত পৰিলে তাৰ বিহু গীত এটাকে গাই দিবৰ মন যাই .....
বোলে-
কিনো চেহেৰাৰে স্ৰজিলে
তোকে ঐ পদুমী,
গাত যৌৱনৰ জুই ।
এইবাৰো যে তাই আহিব সেয়া সি খাটাংকৈ ধৰি ল'লে । মাজে মাজে তাৰ মনত খোকোজা নলগা নহয়, আহেবা নাহে পদুমী ।ককায়েক নবৌয়েককো সুধিব নোৱাৰি ।তাৰ কিবা লাজ বোলা পদাৰ্থবিধ নাই নেকি.....?

কালিলৈ উৰুকা ।মেজি ৰেডি, ভোজৰ হাঁহ কোমোৰা সকলোৰে বন্দবস্ত হৈ আছে ।মানুহ বাঢ়িলে বস্তু কমিব । কোনো কথা নাই, চোৰ কৰা সংস্কৃতিক দোঁহাই দি এমাহৰ বাবে বস্তু গোটোৱাত সি অদ্বিতীয় এক্সপাৰ্ট । সেইবোৰ মেনেজ হৈ যাব । আজি আবেলি ককায়েকহঁত গাৱৰ ভূমিত অৱতৰণ কৰিবহি । লগত তাৰ বিয়াৰ ৰাণী, ধ্যেৎ কিবা বোলেনে হিয়াৰ ৰাণী পদূমী ।আজি আৰু ঠাণ্ডা বুলি গা নোধোৱাকৈ থাকিব নোৱাৰি ।একদম গাৰপৰা গোটেই মলিবোৰ খহাই পেলাব সি । তাৰ গাত থাকিবলৈ পাই সিহঁতৰ টেম্পাৰ বাঢ়ি গৈছে সিহঁতৰ । অৱশ্যে সিহতে তাক বৰ ভাল পাই ।তাৰ ক'লা-খহটা ছালখনত আঙুলিৰে ৰোকা মাৰি আহ বুলিলেই নখৰ ফাকত সোমাই আহে । ৰহ্ বাপেকে আজি বিহু দেখুৱাম ।সি আঙুলিৰ মূৰত হিচাপ কৰিলে পুহৰ দুই তাৰিখে জেতুকি হতঁৰ পুখুৰিত মাছ ধৰোতেই ধোৱা গা ।এমাহেই হ'বৰ হ'ল ।হওঁক ।গা ধুলেহে প্ৰবিত্ৰ হয় নেকি ।উপাই নাই আজি ধূবই লাগিব ।গাৰ পৰা যিহে গোন্ধ ওলাইছে ।আজি তাৰ গাত থাকিব কেৱল প্ৰেম প্ৰেম গোন্ধ ।

ছিঃ যি সোপাহে মলি ওলাইছে তাৰ গাৰ পৰা ।তাৰ নিজৰে ঘিন লাগি গ'ল ।সি ঘহি আছে, মলি ওলাই আছে.... ঘহি আছে, মলি ওলাই আছে..... ।ৰাম ৰাম । ইমান মলি ।তাৰ কনটিলৌ নামৰ মানুহটোৰ ভিতৰত সোমাই থকা মনটোলৈ টিঙিচকৈ খং উঠি গ'ল ।যত চব এই মনটোৰ বাবেই ।এই এমাহত তাৰ এবাৰলৈতো মন যাব পাৰে গা ধূবলৈ ।নাই মনকান নাই সেইবোৰত ।এতিয়া পদুমীয়ে এইবোৰ দেখিলে কি ক'ব ।হৰি হৰি । সি তাৰ মনটোক অভিশাপ দিৱৰ মন গ'ল ।ৰৌ ৰৌ নৰকত পৰিবি তই অ । মনটোতো তাৰ ভিতৰতহে আছে ।যদি মনটো নৰকলৈ নাযাওঁ বুলি কয় । জন্মৰে পৰা সি মনটোৰ সৈতে একেলগে আছে । এতিয়া নৰকলৈ যাব লাগে বুলিয়েই মনটোক এৰি দিবনে সি ।যদি মনটোৰ লগত সিয়ো নৰকলৈ যায় পদুমীক কেনেকৈ পাব সি ।মনটোৰ লগৰ ইমান দিনৰ মিতিৰালিয়ো শেষ কৰিব নোৱাৰি ।কি কৰে এতিয়া সি ।যাহ্ পদুমীকো এটা অভিশাপ দি দিয়া হওঁক ।তেতিয়া তাইয়ো নৰকলৈ যাব ।তাত সি লগ পাব.... সংসাৰ পাতিব..... ।

"পদুমী, যা তয়ো নৰকলৈ যা" ।
by: Dibya Jyoti Saikia

দুপাত ক'লৈ গ'ল?

বজাৰৰ পৰা ঘুৰি আহিয়েই বনকৰা ছোৱালীজনীলৈ চাই মালিকনী গর্জী উঠিল ।
.
.
.
মালিকনীঃ কাইলৈৰ পৰা তই কামলৈ আহিব নালাগে ।
.
.
.
ছোৱালীঃ মইনো কি দোষ কৰিলোঁ বাইদেউ ?
.
.
.
মালিকনীঃ মই বজাৰলৈ যাওঁতে তোৰ হাতত চাৰিপাত খাৰু আছিল , তাৰে দুপাত ক'লৈ গ'ল?
.
.
.
ছোৱালীঃ কাম কৰোঁতে ভাগিল, বাইদেউ ।
.
.
.
মালিকনীঃ মোৰ বিচনাৰ ওপৰতনো তোৰ কৰিবলগীয়া কি কাম আছিল????
By: Gautam Nath

বেতা আগৰ পৰা নপঢ়

এদিন
আমাৰ নগেনে খগেনৰ ঘৰত চুৰ কৰিবলৈ গল ।গৈয়েই খগেনৰ পুতেকৰ ৰুমত সোমাই
বিচনাৰ তলত সকলোৱে শোৱালৈ বাট চাই থাকিল ।এটা সময়ত খগেনৰ পুতেকৰ বাহিৰে
সকলোৱে শুৱলৈ গল ।খগেনৰ পুতেকে পঢ়ি এ থাকিলে ।হফালে নগেনে ও বিচনাৰ তলত শুৱ
বুলি অপেখা কৰি থাকিল ।
.
ৰাতি ১২ বাজি গল নগেনৰ পুতেকে পঢ়ি এ আছে ।
.
এনকৈ
২,৩বাজিল ।
.
নগেনে শুৱ শুৱ বুলি ৰখি এ থাকিল ।..

এনেদৰে ৰখি থাকোতে পোহৰ হও হও
হল ।
.এইবাৰ নগেনেৰ ধৰয্ ৰ বান্ধ চিঙি গল ।বিচনাৰ তলৰ পৰা ওলাই আহি ..খগেনৰ
পুতেকক দিলে নহয় দুয়োখন গালতে দুতা কানতলীয়া চৰ শোধাই ।আৰু এই বুলি কলে
"বেতা আগৰ পৰা নপঢ় এটিয়া ইমান দেৰিলৈ পঢ় আৰু আনোকো নিজৰ কাম কৰিব নিদিয়"

By: Jitumoni Majumdar

ইন্দিয়ান ক্ৰিকেটৰ অধিনায়ক

বহু দিনৰ আগৰ কথা ।
ইন্দিয়ান ক্ৰিকেটৰ অধিনায়ক আমাৰ আশীষদা ।
আৰু সহ: অধি: সেনাপতি দা ।

কোছ ইন্দিয়াৰ জন ৰাইট, অষ্টেলীয়াৰ জন বুকানন ।

ফাইনেল খেল ।

তামাম ৰোমাঞ্চকৰ ।

অৱশেষত সকলোৰে আশাত চেঁচা পানী ঢালি অষ্টেলীয়াৰ জয় ।

আমাৰ 'জন' খঙত তিঙিৰিতুলা ।

তথাপিও শান্ত মগজেৰে বুকাননক সুধিলে - তোমালোকৰ সাফল্যৰ ৰাজ কি ?
বুকাননে ৰিকিক মাতি ৰাইটৰ সন্মুখতে সুধিলে কোৱাচোন তোমাৰ দেওতাৰাৰ ভায়েকৰ ভতিজা কোন?
ৰিকি- কিয় চাৰ মই আক'।
বুকানন- ok তুমি যোৱা ।
পাছত ৰাইটলৈ চাই গৰ্বেৰে কলে দেখিলা এজন ষ্মাৰ্ট কেপ্টেইন।

লাজ লাজ কৈ ৰাইট আহি আশীষ দাক সুধিলে কোৱাচোন তোমাৰ দেওতাৰাৰ ভায়েকৰ ভতিজা কোন?

আশীষদা থতমত খাই কলে চাৰ ওত্তৰটো এতিয়াই লাগিব ?
ৰাইট- হ'ব যোৱা (খঙেৰে)।
দাদাই লগে লগে সেনাপতি দাক গৈ প্ৰশ্নটো সুধিলে ।

সেনাপতি দাই ৰিকিৰ ষ্টাইলতে কলে 'মই'

আশীষ দাই দৌৰি আহি চাৰক কলেহি চাৰ ওত্তৰটো পালো ।


মোৰ দেওতাৰাৰ ভায়েকৰ ভতিজা সেনাপতি ।

ৰাইট- খঙত অগ্নিশৰ্মা হৈ তাকো নাজানা কেপ্টেইন হব আহিছা ।

তোমাৰ দেওতাৰাৰ ভায়েকৰ ভতিজা হ'ল ৰিকি পন্টিং। গৰ্বেৰে ৰাইটে কলে ।

By: Chau Bidyut Gogoi

assamese lady driver

মহাপ্রতাপী ৰজা মহাৰাজ উদয়

আজিৰ পৰা প্রায় ৮০০ বছৰমান আগৰ ঘটনা । অসমৰ উত্তৰ -পশ্চিম প্রান্তত ৰাজত্ব কৰিছিল এজন মহাপ্রতাপী ৰজা মহাৰাজ উদয় । তেওঁৰ উদাৰ , ধার্মিক , নির্ভীক প্রকৃতিৰ আছিল । তেখেতক সুখে দুখে সংগ দিছিল তেখেতৰ অতি ৰূপৱতী , অতিকে মোহনীয় পত্নী মহাৰানী "দর্শনাই " ।

হঠাতে এবাৰ ৰাজ্যত বহুতো বিদ্রোহী সংগঠনৰ আবির্ভাব হল আৰু ৰজাৰ বিৰুদ্ধে মহাযুদ্ধ ঘোষনা কৰিলে । প্রজা হিতঁৰ বাবে মহাৰাজেও সিদ্ধান্ত লৈ সৈন্য -সামন্ত ,হাতী -ঘোৰা লৈ যুদ্ধলৈ যাব ওলাল আৰু যোৱাৰ আগত তেওঁৰ অতিকে মৰমৰ পত্নী দর্শনাক সকলো সা সুবিধা প্রদান কৰি অট্টালিকা এটাত ডাঙৰ তলা এটা লগাই আবদ্ধ কৰি থলে আৰু আটাইতকে বিশ্বাসী প্রিয় বন্ধু আশীশক মাতি আনি কলে " হে প্রিয়বন্ধু , তোমাক এই চাবিপাত অর্পন কৰিলো যদি মই তিনিদিনত ঘূৰি নাহো তেন্তে যুদ্ধত মোৰ মৃত্যু হোৱা বুলি ভাবিবা আৰু চতুর্থদিনা তুমি চাবিপাতেৰে অট্টালিকাৰ তলাতো খুলি মহাৰানীক চিৰদিনৰ বাবে তোমাৰ নিজৰ কৰি লবা , এয়াই মোৰ শেষ সিদ্ধান্ত ।। "
দুখমনে আশীষে চাবিপাট গ্রহণ কৰিলে ।।

মহাৰাজ উদয়ক তিলক লগাই জয়গান গাই , ঢোল পেপা বজাই সৈন্য সামন্তৰে যুদ্ধলৈ বুলি বিদায় দিলে ।

ৰাজপাতাকা উৰুৱাই , হাতী ঘোৰা দৌৰাই মহাৰাজ উদয় আগবাঢ়িব ধৰিলে ।

প্রায় এঘন্টামান আহি আঠ - ন মাইলমান যোৱাৰ পাছত পিছৰ পৰা ধুলি বালি উৰুৱাই এজন তীব্রবেগী অশ্বাৰোহী তেওঁলোকৰ পিনে অহা দেখা পালে ! মহাৰাজে সকলোকে সতর্ক কৰিলে । কিন্তু ওচৰ পোৱাত অশ্বাৰোহীজন দেখি সকলো আচৰিত কাৰন তেওঁ আছিল আশীষ ।

মহাৰাজে সুধিলে " প্রিয়বন্ধু কি হল তুমি এনেকে আকস্মাত বলিয়াৰ দৰে পর্দাপন কৰিলাযে , একো অমংগল হোৱা নাইতো ? "

আশীষে ফোফাই জোফাই উত্তৰ দিলে

" ক্ষমা কৰিব মহাৰাজ , সকলো কুশলেই আছে কিন্তু আপুনি মোক এপাত ভুল চাবি দি আহিছে " !!




By: Shyamal K Bhattacharjee

নগেনৰ কুকুৰ আৰু শুভবিবাহ..

নগেনৰ তিনিটা কুকুৰ৷ তিনিওটা দেখিবলৈ হুবহু একে, কিচকিচিয়া ক'লা৷ নগেনে নাম দিছে, কালু-১, কালু-২ আৰু কালু-৩ ৷

এদিন নগেন সপৰিয়ালে বিয়া খাবলৈ গ'ল৷ ঘৰত কোনো নাই৷ কালুহঁতেও বুজিলে সিহঁতো বিয়া খাবলৈ যোৱা ভাল৷
কালুহঁত বিয়া ঘৰৰ পৰা অলপ আঁৰত ৰ'ল৷ তেতিয়া আন্ধাৰ হৈছে৷ খোৱা-বোৱা চলি আছে৷ মাংসৰ গোন্ধ ভাহি আহিছে৷ কালুহঁতৰ লোভ লাগিল৷
কালু-১ প্ৰথমে যাবলৈ ওলাল অলপ আলেখ-লেখ চাবলৈ৷বাকীদুটা দূৰত ৰৈ থাকিল৷
সি গৈ পিছপিনৰ চুৱা-পাতনিৰ কাষত থিয় হ'ল৷ দূৰৰ পৰা ৰান্ধনিয়ে কালু-১ ক দেখি ভাবিলে৷ আহিল এই চুৱাখোৱাটো৷ ইয়াক এসেকা নিদিলে আমনি কৰি থাকিব৷
সেইবুলি ৰান্ধনিজনে এচৰিয়া গৰমপানী আনি কালু-১ৰ গালৈ মাৰি পঠিয়ালে৷ কালু-১ এ অলপ সময় কেং কেং কৈ চিঞৰি , অলপ বেলেগফালে গৈ বহিল৷ গাটো জোকাৰি জোকাৰি নোমবোৰ অলপ শুকুৱালে৷ তাৰপাছত লাহে লাহে বাকীদুটা কালুৰ ওচৰ পালেগৈ৷ তাক দেখি বাকী দুটাই আগ্ৰহেৰে সুধিলে,
:কি হ'ল কচোন ক'৷
: কি হ'ব আৰু, মোক দেখাৰ লগে লগে একেবাৰে গৰমে গৰমে খুৱাই দিলে৷ বৰ ভাল লাগিল৷ একেবাৰে পেটভৰাই খাই আহিলো৷
তাকে শুনি অতি উত্সাহেৰে কালু-২ যাবলৈ ওলাল৷
কালু-২ ক দেখি ৰান্ধনিয়ে ভাবিলে,
: আও, ইয়াক গৰম পানী মাৰিলো, তথাপি আহিছে৷ ৰহ বাপ্পেকে৷
সেইবুলি জ্বলাখৰি এডালেৰে কালু-২ ৰ ভৰিতে দিলে দুকোবমান৷ কালু-২ ঠাইতে বাগৰি পৰিল৷ তাতে অলপসময় বাগৰি থাকিল৷ তাৰপাছত অলপ লেঙেৰাই লেঙাৰেই কিন্তু যিমানপাৰে সহজ হৈ উভতি গ'ল৷ তাক দেখি বাকীদুটাই সুধিলে,
:তোক কি কৰিলে?
: হয় দেই৷ বৰ মৰমিয়াল৷ মোক দেখিয়েই বহুৱাই দিলে খাবলৈ৷
কালু-১ এ যি বুজিব লাগে বুজিলে৷ সি মনে মনে থাকিল৷
এইবাৰ ওলাল কালু-৩৷
তাক দেখি ৰান্ধনিয়ে ভাবিলে৷ কি কথা? বাৰে বাৰে মাৰ খাইও আকৌ আহি আছে এই ক'লা কুকুৰটো৷ এইবাৰ ইয়াক ভালদৰে এসেকা দিম৷
ৰান্ধনিয়ে কালু-৩ ক ধৰি ৰচীৰে খুটা এটাত বান্ধিলে৷ তাৰপাছত গোটেই ৰাতি আহোঁতেও এটা গোৰ যাওঁতেও এটা গোৰ শোধায়৷ ৰাতিপুৱা কালু-৩ক এৰি দিয়াৰ পাছত সি কেঁকাই কেঁকাই উভটি আহিল৷ বাকী দুই কালু ওচৰ চাপি আহি সুধিলে৷
: তোক খাবলৈ দিলেনে?
কালু-৩ এ ক'লে,
: বৰ মৰম৷ আহিবই নিদিয়ে৷ গোটেই ৰাতি খুৱায়েই আছে, খুৱায়েই আছে৷ ৰাতিপুৱাহে আহিবলৈ দিলে৷

By: Makhan Lal Das

' তোমাৰ প্রেম দিবলৈ নাপাহৰিবা '- মা কচম

পুৱাই পুৱাই ভ্রাম্যমান দূৰভাষত এটি অচিনাকী নম্বৰৰ পৰা এটি বাৰ্তা আহিল-

 ' তোমাৰ প্রেম দিবলৈ নাপাহৰিবা '

- - জান বাহিৰ হৈ গ'ল।
হে হৰি ক'লৈ যাওঁ, কি কৰো।
পত্নীয়ে, সত্নানে, সংসাৰে এতিয়া হাহাকাৰ হৈ যাব।

 মা-কচম জ্ঞাতে-অজ্ঞাতে কেতিয়াও আন বেলেগ নাৰীয়ে প্রেম দাবী কৰিবলগীয়া পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টি কৰা নাই।

 ......অ' ঠিকেইো প্রেম দাবী কৰিবলগীয়া পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টি কৰা নাই যেতিয়া ভয় খাইছো কিয়??
কথা পাতিবলৈ থিৰাং কৰিলো।
 মনে মনে ঘৰৰ চুক এটালৈ গৈ ফ'ন লগালো।

সিপাৰে ফ'ন উঠোৱাৰ লগে লগেই সৰু অথচ উৎকন্ঠাৰে ভৰা কন্ঠস্বৰেৰে ক'লো - -
"হেল্ল' কোন তুমি? কি প্রেমৰ কথা কৈছা? কি প্রেম বিচাৰিছা?"

..... নাৰী কন্ঠ এটা আশা কৰাতো বাৰ্তা সাপেক্ষ আছিল কিন্তু সিপাৰৰ পৰা কাণ সৰি যোৱা তীব্রতাৰে পুৰুষৰ গেলগেলীয়া মাত এটায়ে মগজু দহি পেলালে- -

" কি ফাল্টু কথা কোৱা হে তুমি?
মই মনোজ তোমাৰ বন্ধু আৰু তোমাৰ এল.আই.চি-ৰ এজেন্ট ।
 মই প্রেম (prem) নহয় প্রিমিয়াম দিবলৈহে কৈছো।......

"- সি আৰু কিবা ক'বলৈ লোৱাৰ আগতেই ফ'নটো কাটি দিলো।
 তাৰ নম্বৰটো নতুন ভ্রাম্যমান দূৰভাষত ৰখা নাছিলো।
 লাজো লাগিল, খঙো উঠিল।
আপুনিয়েই কওঁকচোন বাৰ্তা যদি এনেকৈ আহে আপুনি কি বুজিব-

 "Tumr Prem diboloi napahoriba."

এই 'চৰ্টকাট এচ এম এচ' বোৰে কেতিয়াবা প্রাণ ল'ব-
মা কচম...
 -ৰক্তিম-

By: Ractim Goswami

পাচিত থকা .....

এদিন সেনাপতি দাৰ (পত্নী) বৌৱে ৰাতিপুৱা সোনকালে উঠি কাম বন কৰি গা ধুবলৈ বাথৰুমত সোমাল !

তেতিয়া সেনাপতিদাৰ লৰাটো তেনেই সৰু কেচুৱা !

বৌৱে গা ধুই নহালৈকে সেনাপতি দাই তাক বিচনাতে উমলাই আছিল !

 হথাৎ কেচুৱাটোৰ কান্দোনৰ চিঞৰ শুনি বৌৱে বাথৰুমৰ পৰাই চিঞৰি কলে -

 হেৰি , মইনাই যে ইমান কান্দি আছে তাক কি লাগে দি দিয়কচোন !
 : তাক দেখুন বিচৰা বস্তুটো দিয়াৰ পৰাই বেচিকৈ কান্দিচে !
 : সি নো কি বিচাৰিচিল ? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .





 : পাচিত থকা পকা জলকীয়াটো !

By: Sanjeeb Borkakati

শান্ত স্বভাৱৰ নগেনদা

শান্ত স্বভাৱৰ আমাৰ নগেনদাই সদায় বাছত অহা-যোৱা কৰে।
 সেইজন নগেনদাকেই বাছৰ ভিতৰত এগৰাকী মহিলাক বেয়াকৈ প্ৰহাৰ কৰাৰ (মৰাৰ) অপৰাধত গ্ৰেপ্তাৰ কৰা হ'ল।

 গোচৰটো আদালতত উঠিল।
 বিচাৰকঃ 'আপোনাক দেখিলেতো নালাগে আপুনি এনেকুৱা এটা কাম কৰিব পাৰে বুলি।
বাছৰ সকলোৱেই ঘটনাটোৰ সাক্ষী।
আপোনাৰ শাস্তি হ'বই।
 মোক ঘটনাটো খুলি কওকচোন।

 নগেনঃ 'শুনক মহাশয়, মই গৈ আছিলো যোৰাহাটৰ পৰা শিৱসাগৰলৈ।
মোৰ কাষৰ ছিটতেই তেনেকুৱাতে বহিল হি সেই মানুহ গৰাকী।

 বহিয়েই তেওঁ হাতৰ ডাঙৰ বেগটো খুলিলে, তাৰ পৰা সৰু এটা সৰু বেগ উলিয়ালে।
 তাৰ পিছত ডাঙৰ বেগটো বন্ধ কৰি সৰু বেগতো খুলিলে।
এইবাৰ দহ টকাৰ নোট এখন উলিয়াই সৰু বেগটো বন্ধ কৰিলে।
ইয়াৰ পিছত ডাঙৰ বেগটো খুলি সৰু বেগটো সুমুৱাই ডাঙৰ বেগটো বন্ধ কৰিলে।
কণ্ডাক্টৰ ইতিমধ্যে দূৰলৈ গুছি যোৱাত তেওঁ আকৌ ডাঙৰ বেগটো খুলিলে, সৰু বেগটো উলিয়ালে।
 ডাঙৰ বেগটো বন্ধ কৰিলে আৰু সৰু বেগটো খুলি দহ টকাটো তাত ভৰালে।
এইবাৰ সৰু বেগটোও বন্ধ কৰিলে।
ইয়াৰ পিছত ডাঙৰ বেগটো খুলি সৰু বেগটো তাত ভৰাই....

 বিচৰকে অধৈৰ্য হৈ চিঞৰি উঠিলঃ 'আপুনি কি এশবাৰ ডাঙৰ বেগ, সৰু বেগ কৰি আছেহে....? . . . . . . .

 নগেনঃ 'মহাশয়, আপুনি দুই মিনিট শুনিয়েই ধৈৰ্য হেৰুৱাই পেলালে। মোৰ কথা ভাবকচোন, এঘণ্টাৰ ৰাষ্টাত দুশ একত্ৰিশ বাৰ এই কাণ্ড দেখি মই কোন সতে থিৰেৰে থাকো..!!

 বিচাৰকে ৰায় দিলে- 'কেছ ডিছমিছড'

 শ্বেয়াৰ কৰক ණ হীৰক জ্যোতি নাথ

দাস আংকল

এদিনাখন শইকীয়ানি ঘৰত নথকাৰ সুবিধাতে শইকীয়া ডাঙৰীয়াই তেওঁ তেখেতৰ পি এ জনীক ঘৰলৈ আড্ডা মাৰিবলৈ বুলি লৈ আহিল ।

 তেনেতে শইকীয়াৰ একমাত্রসৰু লৰাটো স্কুলৰ পৰা আহি পালে ।

তাক অহা দেখা পাই মাত্রকে শইকীয়াই পুত্রক বুজাব ধৰিলে যে যাতে মাকক দিপাঞ্জলী আণ্টিক ( পি এ জনী )ঘৰলৈ লৈ অহা বুলি নকয় ।

 দেউতাকৰ বুজনি পাই পুতেকে লগে লগে উত্তৰ দিলে

 ইঃ আপুনি দেউতা একোৱে চিন্তা নকৰিব মই কোনো দিনে মাক এইবোৰ নকও মই কোনোদিন আপোনাক কৈ পাইছো নেকি যে

মায় সদায় সদায় আপুনি অফিচত যোৱাৰ পিছত দাস আংকলৰ তাত যায় ।

 ( সংগ্রহ )

By: সঞ্জীৱ তালুকদাৰ