Showing posts with label নগেন. Show all posts
Showing posts with label নগেন. Show all posts

Thursday 13 November 2014

মহিলাসকল

by: Nayan Mani

কেইজনীমান বান্ধৱী লগলাগি অলপ দূৰলৈ ফুৰিবলৈ গল।
গৈ তাত এখন হোটেল দেখিলে যত লিখা আছিল "অকল মহিলাৰ বাবে"।
যিহেতু সিহতে গিৰিয়েক বা বয়ফ্রেণ্ড কেইটাক লগত নিয়া নাছিল, তেওঁলোকে তাতেই থাকিব মন কৰিলে।
সোমায়েই মেনেজাৰক লগ পালে। মেনেজাৰে কথাটো বুজায় দিলে যে সৰ্বমুঠ ৫ টা মহলা আছে। যিটো মহলা ভাল লাগে সেইটোতে থাকিব পাৰিব। আৰু তেওঁলোকৰ সুবিধাৰ কাৰনে কোনটো মহলাত কি আছে তাৰ এখন ফলক প্রত্যক মহলাৰ দুৱাৰমুখত আছে।
বান্ধৱী কেইজনী ওপৰলৈ উঠিল আৰু প্রথম মহলা পালে।


তাত লিখা আছিল "এই মহলাৰ সকলোবোৰ পুৰুষ চাপৰ আৰু কেটেঙা"। তেওঁলোকে থিকছে হাঁহিলে আৰু ২য় মহলালৈ গল।

২য় মহলাত লিখা আছিল "এই মহলাৰ সকলোবোৰপুৰুষ চাপৰ আৰু ধুনিয়া"। বান্ধৱীকেইজনী তাতেও নৰৈ আৰু ওপৰলে উঠিল।

৩য় মহলাত লিখা আছিল "এই মহলাৰ সকলোবোৰপুৰুষ ওখ আৰু কেটেঙা"।
তেওঁলোকে আৰু কিবা ভাল বিচাৰিছিল, সেইকাৰনে ২টা মহলা বাকি থকাত আকৌ ওপৰলৈ উঠিল।

৪ৰ্থ মহলাৰ ফলকখন পাৰফেক্ট আছিল "এই মহলাৰ সকলোবোৰ পুৰুষ ওখ আৰু ধুনিয়া"।
বান্ধৱীকেইজনী বহুত আনন্দিত হল আৰু ভিতৰত সোমাব খুজিলে।
তেতিয়াই অনুভব হল যে এতিয়াও আৰু এটা মহলা বাকি আছে।
৫ম মহলাত নো কি আছে তাকে ভাবি ভাবি গোটেই কেইজনী ওপৰলৈ উঠিল।

৫ম মহলাত গৈ তেওঁলোকে এখন ফলক দেখিলে য'ত লিখা আছিল


"ইয়াত কোনো পুৰুষ নাই।
এই মহলাটো মাত্র এটা কথা প্রমাণ কৰিবলৈ বনোৱা হৈছিল যে
.
.
.
.
.
...

মহিলাসকলক কেতিয়াওঁ কোনোপধ্যেই সন্তুষ্ট কৰিব নোৱাৰি"।

Friday 7 November 2014

ফুল ফুল থকা

By: Moni
আজি আপোনালোকক নগেন আৰু মনালিছাৰ বিয়াৰ কথা কবলৈ উলাইছো।
নগেন আৰু মনালিছা ব্যস্ত হোমৰ ওচৰত ।নগেনৰ বন্ধু খগেন ব্যস্ত বিয়াৰ ঘৰত ছোৱালী চোৱাত।
এনেদৰে ছোৱালী চাই থাকোতেই এগৰাকীয়ে খগেনলৈ চাই হাঁহি মাৰি হাই বুলি কলে।
কইনাঘৰৰ ছোৱালীৰ এনে মৰমচেনেহ দেখি খগেনৰ মনতো বৰ ভাল লাগি গল। আৰু লাহে লাহে সেই ছোৱালীজনীৰ লগত কথা পাতিবলৈ খগেন আগুৱাই গল।ছোৱালীজনীৰ ওচৰ পাই খগেনে লাজলাজকৈ সুধিলে ।
খগেন : তোমাৰ নাম কি ভনী ।
ছোৱালী : মোৰ নাম মালতী
ছোৱালী :বৰ ধুনীয়া কাপোৰ এসজ পিন্ধিছে দেই ।
খগেন :অ এইযোৰ।পেন্তৰ দাম ২৫০০টকা,চোলাটোৰ দাম ১৫০০টকা.জোতাযোৰত ললে ৩০০০ আৰু ভিতৰত পিন্ধি থকা কেইটাৰ নকওঁ দিয়া ।এইকেইটাও বৰ দামী বুইছা।
ছোৱালী :হব হব ভিতৰৰটো দাম কিমান মই গম পাইছো ।ফুল ফুল ঠকাহে ।আমাৰ যে দেউবৰীয়া বজাৰত পাই।
খগেন :অ ফুল ফুল থকা ।তুমি কেনেকৈ জানিলা।
ছোৱালী :অলপমান কাণখন মোৰফালে আগুৱাই আনক কাণতহে কব পাৰিম ।
আৰু খগেনৰ কাণত মালতীয়ে কলে যে চেনদাল বন্ধ কৰি লওক ।আৰু ময়েই নহয় বিয়া ঘৰৰ সকলোৱে চিনি পাইছে এই ফুল আৰু ফুলৰ দাম কিমান ?

Saturday 1 November 2014

নগেন

by: Hirok Jyoti Debnath
নগেনে সিদিনা এখন দোকানলৈ গৈছিল !


নগেনৰ ঘৰত থকা পোহনীয়া কুকুৰটোৰ কাৰণে বিষ্কুট আনিবলৈ !

নগেন (দোকানীলৈ চাই)- অ ভাইটি, কুকুৰৰ বিষ্কুট আছে নেকি ?

দোকানী- থকাটো আছে, কিন্তু আপোনাক দিব নোৱাৰিম, মানে আমাক অৰ্দাৰ দিয়া আছে যে কুকুৰ আছে বুলি প্ৰমাণ নহলে দিয়া মানা আছে..কুকুৰ টো লগত লৈ আহিব, লৈ যাব !

নগেনে গুচি আহিল.

কেইদিনমানৰ পাছত আকৌ এদিন নগেনে সেই দোকান খনলৈ গল..

নগেন- ভাইটি, মেকুৰীক গা ধুওৱা চেম্পু আছে নেকি ?

দোকানী- আছে দাদা, কিন্তু আপোনাৰ মেকুৰী আছে বুলি প্ৰমাণ নহলে দিব নোৱাৰিম..!

নগেনৰ টিকনি গৰম হৈ গল..

সি ঘৰলৈ গৈ হাতত কলা পলিঠিনৰ বেগ এটা লৈ আহিল..

দোকানীজনে নগেনক দেখি কলে- আহক দাদা, কি লয় আহক..!

নগেনে মনতে ভাবিলে ৰহ বেটা তই মোক বহুত জলাইছ.. তোক মই আজি দি আছোঁ !

নগেনে ধুনীয়া হাঁহি মাৰি কলে- হাঃ হাঃ কি লাগে গম পাবা, আজি প্ৰমাণো লৈ আহিছোঁ... দিয়াচোন তোমাৰ হাতখন এই বেগটোত সোমাই চোৱা..!

দোকানীজনে নগেনৰ কথামতে বেগত হাত ভৰাই কলে- অ কিবা গৰম গৰম লাগিছে, কুমল, তিপি দিলে পিছলি যায় দেখোন দাদা... কি নো..?

নগেনে তামাম ফুৰ্টি কৰি কলে- হাঃ হাঃ এইয়া মোৰ হেৰি, এতিয়াই কৰি আনিছোঁ গৰমে গৰমে, দিয়া হাৰপিক এটা, টয়লেট চাফা কৰিবলৈ লাগে !!!

Sunday 26 October 2014

নগেন

by: বিতোপন নাথ

১)নগেনঃভাবি আছো আমেৰিকা ফুৰি আহো ৷
খগেনঃকিমান টকা লাগিব???
নগেনঃএটকাও নালাগে ৷
খগেনঃকেনেকৈ??
নগেনঃভাবিবলৈ টকা নালাগে নহয় ৷

২)নগেনে মাকৰ লগত ফোনত কথা পাতিছে......
নগেনঃমা সুখবৰ আছে ৷
মাকঃকি খবৰ নগেন???
নগেনঃআমি দুজনৰ পৰা তিনিজন হ'লো ৷
মাকঃল'ৰা নে ছোৱালী???
নগেনঃ ল'ৰা নহয় ছোৱালীও নহয় মই দ্বিতীয় বিবাহ কৰিলো ৷
৩)নগেন প্ৰথমবাৰলৈ উৰাজাহাজত উঠিছে ৷
যেতিয়া উৰাজাহাজৰ আগৰ চকা কেইটা ওপৰলৈ উঠিল নগেনে পাইলটক এটা চৰ দি ক'লে “মই এনেই ভয় খাই অাছো তই আকৌ ষ্টান্ট দেখুৱাবলৈ আহিছ ৷

Sunday 9 March 2014

* তাৰ মানে কেচটো নগেন *

by: Chao Bitupan Boruah
.
এদিন এদল আৰ্মী অভিযান এটাত আমাৰ নগেন কাইটি হঁতৰ গাঁৱৰ ৰাস্তাৰেদি যাবলগীয়া হ'ল । নগেনকাইহঁতৰ গাঁওখন তাতে আক' বহুত ভিতৰুৱা । আৰ্মীৰ গাড়ীখন নগেনকাইৰ গাঁৱৰ ৰাস্তাতে বেয়া হ'ল ।বহুত চেষ্টা কৰিও জোৱানকেইজনে গাড়ীখন ভাল কৰিব পৰা নাই তাতে আকৌ সেইদিনা খুউব টান ৰ'দ । ঠাইখনৰ নামো সিহঁতে জানিব পৰা নাই । জোৱানকেইজনে বৰ বিৰক্তি পাইছে ।হেড কুৱাৰ্টাৰলৈ খবৰ দিবলৈও নেটৱৰ্ক পোৱা নাই । এনেতে সেইফালে দি আমাৰ নগেনকাই ক'ৰবালৈ যাওঁতে জোৱান কেইজনৰ ফালে ঘূৰি ঘূৰি চাবলৈ ধৰিলে ।তাকে দেখি এজন জোৱানে নগেনক হিন্দীতে সুধিলে ।
জোৱান :- ক্যা হোতা হে ?
পিছে নগেনে হিন্দী ভালদৰে বুজিও নেপায়, ক'বও নেজানে ।
নগেনে উত্তৰ দিলে
নগেন :- ডাঙৰি সূতা হে (এবিধ কপাহী সূতা )।
জোৱান :-কাঁহা চে আতা হে ? নগেন :- ঘেহুঁ চে আতা হে ।(মানে ঘেহুঁৰ পৰা আটা হয়)
জোৱান :-কাঁহা হে ?
নগেনৰ কাহিব লগা নাছিল যদিও জোৰ দি হ'লেও কাহিবলৈ ধৰিলে ।জোৱান :- আচ্চা য়ে বাতাও ইচ ৰোড কা নাম ক্যা হে?
নগেন :- ইচ ৰ'দ কা নাম টিকাফটা ৰ'দ হে(খুউব টান ৰ'দ)
জোৱানজনে নগেনক যাবলৈ দি টিকাফটা ৰ'দ ক'ত আছে মেপত বিচাৰি বিচাৰি নাপালে ।
.
জোৱান চক নগেন ৰক

Wednesday 26 February 2014

★নগেন দাইটিৰ জমনী এটা শুনক… ★

By: Sanjeeb Borkakati

আমাৰ নগেন দাইতি যে…
শনিবাৰ বজাৰত বজাৰ কৰিব গৈছে ! তেওক
দেখি আলু বেপাৰি এজনে চিঞৰি মাতিলে -
: দাদা আহক আহক, আলু লওক…
: এই ককাই নলও দে, তহতে বহুত দাম ক'…
(নগেন দাইতিয়ে বেপাৰিৰ ওচৰলৈ আহি কলে)
: নাই নকও আহক, আজি কমকৈ কম !
কালিতকৈ দাম অলপ আজি কমিচে…
: কিমান কমিচে…
: কালি ১০ টকাত এক কেজি আছিল, আজি ১০
টকাত দুই কেজি পাব …
: হেৰৌ মূর্খ, মোক ঠগিবলৈ আহিচ' ! দাম
টো দেখুন…
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
একেই আছে, আলুহে বাহিল ! কতনো দাম
কমালি ! চাল্লা মোক ঠগিব নোৱাৰ দেই ! নলও যা …!

Tuesday 18 February 2014

নগেন ওপৰৰ পৰা পৰিল..

By: ডঃ মাখন লাল দাস

আমাৰ নগেন বৰ কৃপণ ৷
এবাৰ নগেন ঘৈণীয়েকৰ লগত কিছুদিনৰ বাবে চহৰলৈ গৈছিল কিবা কামত৷
ত্ৰিশশমহলীয়া বিল্ডিং এটাৰ দহ নম্বৰ মহলাৰ এটা সৰু ফ্লেট ভাড়া লৈ দুয়ো থাকে৷
এদিন ৰাতিপুৱা নগেন কিবা এটা চাবলৈ ত্ৰিশমহলীয়া ঘৰটোৰ একেবাৰে ওপৰলৈ গৈছিল৷ ওপৰৰ পৰা তললৈ চাই বৰ ভাল লাগে বাবে নগেনে সকলো পাহৰি তললৈ চাই আছিল কিছুপৰ৷
কিন্তু অতি দুখৰ কথা যে নগেনৰ ভৰি পিছল খালে আৰু ওপৰৰ পৰা তললৈ পৰিব ধৰিলে৷ নগেনে বুজিলে আজি তাৰ মৃত্যু অনিবাৰ্য...
ত্ৰিশ মহলাৰ পৰা নগেন তললৈ পৰি আহি আছে, আহি আছে৷
আহি আহি বিশ মহলা পালে..
তাৰপাছত পোন্ধৰ মহলা..
তাৰপাছত তেৰ, বাৰ, এঘাৰ মহলা.. নগেন সাজু হ'ল..
দহমহলাত নগেনহঁতৰ ফ্লেট..
পৰোঁতে নগেনে দেখিলে ঘৈণীয়েকে ৰুটি বনাবলৈ আটা মাৰি আছে..
নগেনে পৰি থাকোঁতেই চিঞৰি চিঞৰি ঘৈণীয়েকক কৈ গ'ল..
" মোৰ কাৰণে ৰুটি নবনাবা দেই........"
(সংগ্ৰহ)

Friday 14 February 2014

বাৰে বাৰে চাই আছোঁ

By: Bitupon Saikia
সন্ধীয়া আন দিনাৰ দৰে আজিও নগেন দাই বাৰ এখনলৈ গৈ এবাৰ জেপলৈ চাই ওৱেতাৰক পেগ বনাই আনিব কলে ১ পেগ ২পেগ এনেকৈ বহু পেগ হল প্ৰত্যেক বাৰেই কিন্তু এবাৰ জেপলৈ চাই হে পেগৰ অৰ্ডাৰ দিছিল । তাকে বাৰে বাৰে জেপটো মন কৰি থকা দেখি ওৱেতাৰ জনৰ অখান্তি লাগিল সি লাহেকৈ সুধিয়ে পেলালে,,,
দাদা আপোনাক গোটেই ৰাতি পেগ বনাই খোৱাম মাত্ৰ আপুনি কওকচোন বাৰে বাৰে জেপটো কিয় চাই আছে। কি আছে আপোনাৰ জেপত ??

,
নগেন দা: - ধুৰ,,,,,,,
জেপটোত মোৰ শ্ৰী মতীৰ ফটো এ কপি আছে । খাই খাই বাৰে বাৰে চাই আছোঁ যেতিয়া ই ধুনীয়া দেখিম গম পাম ঘৰলৈ যাব হৈছে ।

Saturday 8 February 2014

ছাৰৰ ফেচবুক আখ্যান

By: Joydeep Chakrabarty

আমাৰ ছাৰে বাইদেউৰ ভয়তে আজিকালি সদায়েই পাইখানাত বহি বহিয়েই ফেচবুকায় । বাইদেউৰ হাতত ছাৰে কেইবাবাৰো শাৰিৰীক ভাবে অপদস্থ হোৱা বাবেই ছাৰৰ এই পদক্ষেপ, ছাৰে নিজৰ নতুন এন্ডৰয়েড ফোনটো লৈ আজিও ৰাতিপুৱা ছাৰৰ আটাইতকৈ প্ৰিয় পাইখানাত সোমাই কোদালৰ দৰে দন্তকেইটা নিকটাই হাঁহি হাঁহি ফেছবুকাই আছিলে । হঠাৎ বাহিৰৰ পৰা বাইদেউয়ে দুৱাৰত টুকৰিয়ালে- হেৰি কি মানুহহে আপুনি ২ঘন্টাৰ পৰা হাগিয়ে আছে.... ওলাই আহক, মোৰ ইমাৰজেঞ্ছি হৈছে... নে তাতেই টোপনিয়ালে । ছাৰে খকমককৈ উঠি আহতে ফোনটো হাতৰ পৰা পিছলি একেবাৰেই পাইখানাৰ পেনত পৰি গ'ল ।

দুঃখ কষ্টত ছাৰৰ চকুৰে পানী ওলাই আহিল, কিমান কষ্ট কৰি ছাৰে এই ফোনটো গোটাইছিলে, তাকো পৰি ডুবি থাকিল পাইখানাৰ দৰে ঠাইত.... কিন্তু ই কি হঠাত্‍ পাইখানাৰ পেনৰ ফুটাৰে ওলাই আহিলে এটি পৰী। পৰী মানে দুঃগন্ধময় গুপৰীহে, ছাৰে দুৰ্গন্ধত নাকত হাত দিলে । পৰীটোৱে ছৰক শুধিলে কি হ'ল কান্ধি আছ কিয় বে ? ছাৰে ফোনটো পাইখানাত পৰা বুলি ক'লে । পৰীয়ে ক'লে ৰবা, চাওঁ মই কি কৰিব পাৰো এই বুলি কৈ গুপৰী পূণৰ পেনৰ ফুটাৰে সোমাই গ'ল। পিছ মূহুৰ্ত্ততে গুপৰীয়ে এটা নকিয়া X-2 হেন্ডছেট লৈ ওলাই আহি শুধিলে- চা বেকামূৰীয়া এইটো ফোন হয় নেকি...? ছাৰে ক'লে এইটো হয় পিছে এয়া ২মাহ আগত পৰাটোহে হয় আজিৰটো নহয় । গুপৰী পূণৰ পেনৰ ফুটাৰে সোমাই গৈ পুণৰ এটা মাইক্ৰমেক্স হেন্ডছেট লৈ ওলাই আহি শুধিলে- চা অবতৰীয়া এইটো ফোন হয় নেকি...? এইটো দেখোন যোৱা মাহত পৰাটো ছাৰে উত্তৰ দিলে । গুপৰী পূণৰ পেনৰ ফুটাৰে .... এইবাৰ চুমচাঙ গোল্ডেন এন্ডৰয়েড এটা লৈ ওলালে... ছাৰৰ খৰিকটিয়া আৰু জলদেৱতাৰ কাহিনীটো মনত পৰি গ'ল আৰু ছাৰে ক'লে- হেল্ল মেডাম গুপৰী এইটো দেখোন সোণৰ ফোন, এইটো মোৰ নহয়....
পৰীয়ে ক'লে আৰে গাধা ধুই চাই ল এইটোয়ে তোৰ ফোনটো ।
এনেতে বাহিৰৰ পৰা বাইদেউয়ে দুৱাৰত প্ৰচন্ড জোৰে টুকৰিয়ালে, ছাৰে গোল্ডেন এন্ডৰয়েড ফোনটো নোধোৱাকৈয়ে পকেটতলৈ পাইখানাৰ পৰা ওলাই আহিল ।

Monday 6 January 2014

বেতা আগৰ পৰা নপঢ়

এদিন
আমাৰ নগেনে খগেনৰ ঘৰত চুৰ কৰিবলৈ গল ।গৈয়েই খগেনৰ পুতেকৰ ৰুমত সোমাই
বিচনাৰ তলত সকলোৱে শোৱালৈ বাট চাই থাকিল ।এটা সময়ত খগেনৰ পুতেকৰ বাহিৰে
সকলোৱে শুৱলৈ গল ।খগেনৰ পুতেকে পঢ়ি এ থাকিলে ।হফালে নগেনে ও বিচনাৰ তলত শুৱ
বুলি অপেখা কৰি থাকিল ।
.
ৰাতি ১২ বাজি গল নগেনৰ পুতেকে পঢ়ি এ আছে ।
.
এনকৈ
২,৩বাজিল ।
.
নগেনে শুৱ শুৱ বুলি ৰখি এ থাকিল ।..

এনেদৰে ৰখি থাকোতে পোহৰ হও হও
হল ।
.এইবাৰ নগেনেৰ ধৰয্ ৰ বান্ধ চিঙি গল ।বিচনাৰ তলৰ পৰা ওলাই আহি ..খগেনৰ
পুতেকক দিলে নহয় দুয়োখন গালতে দুতা কানতলীয়া চৰ শোধাই ।আৰু এই বুলি কলে
"বেতা আগৰ পৰা নপঢ় এটিয়া ইমান দেৰিলৈ পঢ় আৰু আনোকো নিজৰ কাম কৰিব নিদিয়"

Saturday 21 December 2013

নগেন, ঘৈণীয়েক আৰু নিমখ:

নগেনৰ ঘৈণীয়েকো কম নহয়৷ নগেনক ইটোৰ পিছত সিটোকৈ কাম পাচি থাকে৷
এদিন নগেনৰ ঘৈণীয়েকে মজিয়াত বহি কিবা কাম কৰি আছিল৷ অলপ পাছত, ওচৰতে বহি বাতৰি কাকত পঢ়ি থকা নগেনক ঘৈণীয়েকে ক’লে,

:পাকঘৰৰ পৰা অলপ নিমখ লৈ আনাচোন৷
নগেন উঠি পাকঘৰলৈ গ'ল৷ প্ৰায় দহ মিনিটমান পাছত পাগঘৰৰ পৰা নগেনে চিঞৰি চিঞৰি ক’লে:
:ইয়াত দেখোন ক’তো নিমখ নাই৷

ঘৈণীয়েকেও চিঞৰি চিঞৰি ক’লে,

: মই জানোৱেই তুমি একো বস্তু বিচাৰি নোপোৱা৷
তুমি এটা কামচোৰ৷
এলেহুৱা৷ সোৰোপা৷
তুমি একো কামৰ মানুহ নহয়৷
অন্ধ৷ একো দেখা নোপোৱা৷
তোমাক একো কাম কৰিবলৈ দি লাভ নাই৷
মই জানিছিলোৱেই তুমি বিচাৰি নাপাবা বুলি ৷
সেইকাৰণে মই নিজে আগতেই নিমখৰ বাচনটো লৈ আনি থৈছো৷

নগেন অবাক৷
(সংগ্ৰহ)

Saturday 30 November 2013

পুলিচ নগেন...

এবাৰ স্কটলেণ্ড য়াৰ্ড, কেজিবি আৰু ভাৰতৰ পুলিচৰ মাজত প্ৰতিযোগিতা হৈছিল কোন সকলোতকৈ ভাল পুলিচ তাকে চাবলৈ৷ ভাৰতৰ দলটোৰ নেতা আছিল আমাৰে নগেন৷
প্ৰতিযোগিতা হ'ল এখন অটব্য অৰণ্যৰ কাষত৷
সকলোকে কোৱা হ'ল,
অৰণ্যৰ ভিতৰলৈ সোমাই যাব লাগিব আৰু এটা বাঘ ধৰি আনিব লাগিব৷ যিটো দলে কম সময়ৰ ভিতৰত বাঘ এটা ধৰি আনিব, সেইটো দলেই জিকিব৷
প্ৰথমে গ'লস্কটলেণ্ড য়াৰ্ড৷ প্ৰায় এঘন্টামানৰ ভিতৰতে বাঘ এটা ধৰি আনিলে৷
তাৰ পাছত গ'ল কেজিবি৷
তেওঁলোকে আধাঘন্টাতে ধৰি আনিলে৷
এইবাৰ গ'ল নগেনৰ দল৷
আধাঘন্টা গ'ল, এঘন্টা গ,ল, দুঘন্টা গ'ল... দলটোৰ দেখা-দেখি নাই৷ প্ৰায় ছঘন্টামান পাৰ হোৱাৰ পাছত সকলোৰে চিন্তা হ'ল, কিজানি নগেনৰ দলটোক বাঘে........
বেছি অপেক্ষা কৰা উচিত নহ'ব বুলি ভাবি সকলোবোৰ হাবিৰ ভিতৰ সোমাই গ'ল৷ কিছুদূৰ যোৱাৰ পাছত এডাল ডাঙৰ গছৰ তলত দেখা গ'ল নগেনৰ দলটোক৷
নগেনেহঁতে এটা ভালুক ধৰি গছত বান্ধি লৈ উধাই-মুধাই পিটিছে আৰু কৈছে
: ঐ তই কৈ দে তই বাঘ বুলি
ভালুকটোৱে কয়,
: মই ভালুকহে
: নাই তই বাঘ , কৈ দে বাঘ বুলি৷ বাঘ বুলি ক'৷


By: ডঃ মাখন লাল দাস

Thursday 28 November 2013

আমাৰ নগেন দাইটি

আমাৰ নগেন দাইটিৰ সৌ সিদিনা জন্ম হোৱা ল’ৰাটোৰ কাহিনী এটা ক’ব খুজিছো...

সেইদিনা মানে তাৰ জন্মৰ দিনা ৰাতিপূৱা খুৰীদেউৰ যন্ত্ৰনা বেছি হোৱাত দাইটিয়ে একেকোবেই চহৰৰ একেবাৰে দামী ডাক্তৰৰ ওচৰলৈ লৈ গ’ল...
.
.
.
ডাক্তৰো একেবাৰে বিলাত ফেৰৎ, গতিকে প্ৰাৰম্ভিক অনুসন্ধানবোৰ কৰিয়েই দাইটিক ক’লে যে নতুন মেচিন এটা আছে, যিটোৱে হ’বলগা সন্তানৰ মাকৰ প্ৰসৱ বেদনাৰ পৰিমাণ দেউতাকলৈ ট্ৰান্সফাৰ কৰে তাকো ইনডাইৰেক্তলি... কেৱল খৰচ কিছু বেছি...
.
.
আমাৰ দাইটিৰ ঘৈণীয়েকলৈ বৰ মৰম নহয়, গতিকে খৰচৰ কথা কেতিয়াঁও নাভাবে~ গতিকে নতুন মেচিনত ট্ৰিটমেন্ট আৰম্ভ..
.
.
ঘৈণীয়েকৰ বিচনাৰ কাষতে দাইটি বহি লৈছে আৰু সিফালে ডাক্তৰে মেচিনত ট্ৰিটমেন্ট আৰম্ভ কৰিছে...
.
.
দাইটিৰ এনেধৰণৰ প্ৰথম অভিজ্ঞতা, গতিকে ডাক্তৰে ১০% দি ক’লে যে দাইটিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি যন্ত্ৰনাৰ পৰিমাণ বঢ়াই যোৱা হ’ব...
.
.
দাইটি এনেই বৰ মজবুত, গতিকে ১০, ২০, ৩০... এইদৰে বঢ়াই একেবাৰে ১০০% কৰি ল’লে... ডাক্তৰৰো চকু কপালত, বেলেগ মানুহে ২০% ই লব নোৱাৰে, এইজনে দেখোন ১০০ % লৈয়ো মুখেৰে মাত এটা নামাতিলে...
.
.
যিহঁওক খুৰীদেউৱে টিলমানো কষ্ট নোপোৱাকৈ ল’ৰাটো জন্ম দিলে...
.
.
দাইটিও বিৰাট সুখী, এফালে ল’ৰা, তাতে ডাক্তৰৰ ওচৰত ৰেকৰ্ড কৰি আহিছে...

গতিকে মাছে -মাংসই, মিঠাইৰে সপৰিয়ালে ঘৰত আহি হাজিৰ...

কিন্তু আহিয়েই দেখে ঘৰৰ বাৰান্দাত দাইটিৰ ঘৰত সদায় গাখীৰ দিয়া ডেকা ল’ৰাটো মৰি ফ্লেট্ হৈ আছে.....

(দাইটিয়ে নুবুজিলে, ৰগৰীয়ান বুজিলেনে...! )


By: Hemanta Hazarika

নগেনৰ কুকুৰ আৰু শুভবিবাহ..

নগেনৰ তিনিটা কুকুৰ৷ তিনিওটা দেখিবলৈ হুবহু একে, কিচকিচিয়া ক'লা৷ নগেনে নাম দিছে, কালু-১, কালু-২ আৰু কালু-৩ ৷
এদিন নগেন সপৰিয়ালে বিয়া খাবলৈ গ'ল৷ ঘৰত কোনো নাই৷ কালুহঁতেও বুজিলে সিহঁতো বিয়া খাবলৈ যোৱা ভাল৷
কালুহঁত বিয়া ঘৰৰ পৰা অলপ আঁৰত ৰ'ল৷ তেতিয়া আন্ধাৰ হৈছে৷ খোৱা-বোৱা চলি আছে৷ মাংসৰ গোন্ধ ভাহি আহিছে৷ কালুহঁতৰ লোভ লাগিল৷
কালু-১ প্ৰথমে যাবলৈ ওলাল অলপ আলেখ-লেখ চাবলৈ৷বাকীদুটা দূৰত ৰৈ থাকিল৷
সি গৈ পিছপিনৰ চুৱা-পাতনিৰ কাষত থিয় হ'ল৷ দূৰৰ পৰা ৰান্ধনিয়ে কালু-১ ক দেখি ভাবিলে৷ আহিল এই চুৱাখোৱাটো৷ ইয়াক এসেকা নিদিলে আমনি কৰি থাকিব৷
সেইবুলি ৰান্ধনিজনে এচৰিয়া গৰমপানী আনি কালু-১ৰ গালৈ মাৰি পঠিয়ালে৷ কালু-১ এ অলপ সময় কেং কেং কৈ চিঞৰি , অলপ বেলেগফালে গৈ বহিল৷ গাটো জোকাৰি জোকাৰি নোমবোৰ অলপ শুকুৱালে৷ তাৰপাছত লাহে লাহে বাকীদুটা কালুৰ ওচৰ পালেগৈ৷ তাক দেখি বাকী দুটাই আগ্ৰহেৰে সুধিলে,
:কি হ'ল কচোন ক'৷
: কি হ'ব আৰু, মোক দেখাৰ লগে লগে একেবাৰে গৰমে গৰমে খুৱাই দিলে৷ বৰ ভাল লাগিল৷ একেবাৰে পেটভৰাই খাই আহিলো৷
তাকে শুনি অতি উত্সাহেৰে কালু-২ যাবলৈ ওলাল৷
কালু-২ ক দেখি ৰান্ধনিয়ে ভাবিলে,
: আও, ইয়াক গৰম পানী মাৰিলো, তথাপি আহিছে৷ ৰহ বাপ্পেকে৷
সেইবুলি জ্বলাখৰি এডালেৰে কালু-২ ৰ ভৰিতে দিলে দুকোবমান৷ কালু-২ ঠাইতে বাগৰি পৰিল৷ তাতে অলপসময় বাগৰি থাকিল৷ তাৰপাছত অলপ লেঙেৰাই লেঙাৰেই কিন্তু যিমানপাৰে সহজ হৈ উভতি গ'ল৷ তাক দেখি বাকীদুটাই সুধিলে,
:তোক কি কৰিলে?
: হয় দেই৷ বৰ মৰমিয়াল৷ মোক দেখিয়েই বহুৱাই দিলে খাবলৈ৷
কালু-১ এ যি বুজিব লাগে বুজিলে৷ সি মনে মনে থাকিল৷
এইবাৰ ওলাল কালু-৩৷
তাক দেখি ৰান্ধনিয়ে ভাবিলে৷ কি কথা? বাৰে বাৰে মাৰ খাইও আকৌ আহি আছে এই ক'লা কুকুৰটো৷ এইবাৰ ইয়াক ভালদৰে এসেকা দিম৷
ৰান্ধনিয়ে কালু-৩ ক ধৰি ৰচীৰে খুটা এটাত বান্ধিলে৷ তাৰপাছত গোটেই ৰাতি আহোঁতেও এটা গোৰ যাওঁতেও এটা গোৰ শোধায়৷ ৰাতিপুৱা কালু-৩ক এৰি দিয়াৰ পাছত সি কেঁকাই কেঁকাই উভটি আহিল৷ বাকী দুই কালু ওচৰ চাপি আহি সুধিলে৷
: তোক খাবলৈ দিলেনে?
কালু-৩ এ ক'লে,
: বৰ মৰম৷ আহিবই নিদিয়ে৷ গোটেই ৰাতি খুৱায়েই আছে, খুৱায়েই আছে৷ ৰাতিপুৱাহে আহিবলৈ দিলে৷

Tuesday 26 November 2013

বিদেশত নগেন দ্ৰাইভাৰ

নগেন বিদেশলৈ নতুনকৈ আহিছে৷ দ্ৰাইভাৰৰ চাকৰি কৰে৷ বিদেশত ট্ৰেফিক নিয়ম ভঙ্গ কৰিলে (যেনে, অধিক বেগত গাড়ী চলালে) ধৰা পেলাবলৈ কেমেৰা আছে ৷

এদিন নগেনে গাড়ী চলাই গৈ আছে৷ এঠাইত ট্ৰেফিক কেমেৰাই নগেনৰ গাড়ীৰ ফটো তুলিলে, খেচেক৷

নগেনে ভাবিলে, মইতো বেছি জোৰত গাড়ী চলোৱা নাই তেনেহলে কেমেৰাই ভুলতে ফটো তুলিলে৷ কেমেৰাটো পৰীক্ষা কৰিবলৈ নগেন অলপ দূৰ গৈ উভতি আহিল আৰু অলপ বেগ কমাই পাৰ হৈ গ’ল৷ 

কিন্তু সেইখিনি পোৱাৰ লগে লগে আকৌ কেমেৰাই ফটো তুলিলে, খেচেক৷

কেমেৰাটোত নিশ্চয় কিবা বিজুতি ঘটিছে, নগেনে ভাবিলে৷ আকৌ উভতি আহিল আৰু বেগ আৰু কমাই কেমেৰাটোৰ আগেৰে পাৰ হ’ল৷ 
এইবাৰো কেমেৰাই একে ধৰণেই ফটো তুলিলে, খেচেক৷

নগেনে বৰ ৰস পালে৷ বিদেশতো যান্ত্ৰিক বিজুতি ঘটে তেনেহলে৷ আকৌ উভতি আহি আৰু লাহে লাহে গাড়ী চলাই পাৰ হ’ল৷
 কেমেৰাই আকৌ ফটো তুলিলে৷

নগেন আকৌ উভতিল৷ এইবাৰ একেবাৰে শামুকীয়া গতিৰে , যাওঁ নাযাওঁকৈ গাড়ী চলাই আহিল৷ কিন্তু কেমেৰাই তথাপি ফটো তুলিলে৷

 খে-চে-ক৷

হাঃ হাঃ হাঃ, একো লাভ নাই৷ কেমেৰাই আজি সকলোকে ফটো তুলিব৷ বুলি কৈ নগেন ঘৰ পালেগৈ৷
পিছদিনা নগেনলৈ জৰিমনা কৰা পাঁচটা ট্ৰেফিক টিকেট আহিল৷ ট্ৰেফিক আইন ভংগ কৰা বাবে৷ নগেনৰ অপৰাধ?


চীট-বেল্ট নলগোৱাকৈ গাড়ী চলাইছিল৷

উঠ চালা!

টেটোনে এদিন মদ খায় মাতাল হৈ মাজ নিশা
ঘৰলৈ উভতি আহি শুই থাকিল ।
তাৰ পিছতে তাৰ মৃত্যু হল । দুজন যমদূতে তাক টানি টানি জমৰ
আগত হাজিৰ কৰালে ।সি কান্দি কান্দি গাৰ কাপোৰ
কানি টিয়াই পেলালে আৰু
সি জম ৰজাক অনুৰোধ কৰিলে
দুনিয়াত আৰু এবাৰ ফিৰাই পাঠোৱাৰ কাৰণে ।
জমৰাজে তাক আৰু এটা সুযোগ দিলে আৰু তাক
মুৰগী বনায়
দুনিয়াত ফিৰাই পঠালে।
মুৰগী হৈয়ে সি এটা কণী পাৰিলে ।
কণীটো দেখি সি আচৰিত হৈ গল।
কণীটো আছিল সোনৰ আনন্দতে সি জোৰ
দি আৰু এটা কণী পাৰিলে ।
সেইটোওঁ আছিল সোনৰ কণী আৰু
আনন্দতে কণী পাৰিবলৈ জোৰ দিওঁতেই কোনোবা এজনে তাক
বাঢ়হনীৰে কোবালে ।
সি চকু খুলি দেখিলে তাৰ স্ত্রী ভেবলিয়ে
চিঞৰী আছে-
. . .
.
.
“উঠ চালা!
বিছনাত পেচাব কৰি তো ভহায় দিছাই
এতিয়া আকৌ পায়খানা কৰিব ধৰিছা !!!

Friday 22 November 2013

নগেনৰ এক্সিডেন্ট: & নগেনৰ ছোৱালীৰ গান:

নগেনৰ এক্সিডেন্ট:
পুলিচ: তুমি ২০ জন মানুহ গাড়ীৰে কিয় খুন্দিয়াই মাৰিলা?

নগেন: কি কৰিম উপায় নাই৷ মই গাড়ী অলপ জোৰেৰে চলাই আছিলো৷ হঠাতে সম্মুখত বিয়াৰ পাৰ্টি এটা আহি ওলাল৷ ৰাস্তাৰ এফালে বিয়াৰ পাৰ্টি, আনফালে দুজন মানুহ৷ মই ব্ৰেক মাৰিবলৈ চেষ্টা কৰিলো কিন্তু ব্ৰেক ফেল৷ গতিকে কি কৰিম উপায় নাই৷ 

পুলিচ: ৰাস্তাৰ যিফালে দুজন মানুহ আছিল গাড়ীখন সেইফালে নিলে কম মানুহ মৰিলহেতেন৷ সেইফালে নিনিলা কিয়?

নগেন: তাকেইতো কৰিছিলো৷ কিন্তু মোৰ গাড়ীখন দেখি মানুহদুজন বিয়াৰ পাৰ্টিটোৰ ফালে আহি মানুহৰ মাজত সোমাই পৰিল নহয়৷ গতিকে মইও গাড়ীখন সেইফালে নিব লগাত পৰিল আকৌ৷

নগেনৰ ছোৱালীৰ গান:

নগেন: মোৰ ছোৱালীজনীয়ে গান শিকি আছে নহয়৷
খগেন: কিবা লাভ হৈছেনে?
নগেন: এৰা, ছোৱালীয়ে গান গোৱাৰ পৰা বহুত লাভ হ’ল৷খগেন: কেনেকৈ?
নগেন: মোৰ কাষত থকা মানুহঘৰে আধা দামতে ঘৰটো বেচি দিলে আৰু মই কিনি ল’লো৷


Sunday 10 November 2013

পিয়াজ কাটি আছিলো

নগেনৰ ঘৰত চোৰ সোমাল।
 চোৰে ঘৰৰ সকলো বস্ত চুৰ কৰি লৈ গ'ল।
নগেনে কথাটো পুলিচক জনালে।

পুলিচ আহিল।
ঘৰৰ মানুহক পুলিচে এফালৰ পৰা সুধিবলৈ ধৰিলে.....।

পুলিচঃ (প্ৰথমে খগেনক সুধিলে) তই চোৰ আহোতে কি কৰি আছিলি....?
খগেনঃ চাৰ, মই শুই আছিলো। চোৰ দুটাই মোক ধৰি ভৰি হাত বান্ধী মুখত চেলোটেপ লগাই দিলে ।

পুলিচঃ মনালিছা তুমি চোৰ আহোতে কি কৰিছিলা....?
মনালিছাঃ চাৰ মই জিকা কাটি আছিলো ।
মোক চোৰ এটাই গলটোত ধৰি মুৰ্গী বনাই দিলে।
 মানে চাৰ মই কণী পাৰিম যেন লাগি গ'ল ।

পুলিচঃ নগেন তইপিছে কি কৰিছিলি..?......

নগেনঃ চাৰ, মই পিয়াজ কাটি আছিলো।


মনালিছাই কণী পাৰিলে ফ্ৰাই কৰিম বুলি।

By: Biswa Bijeet Dutta

Saturday 9 November 2013

******অথঃ দত্ত সংবাদ :- *******

 তিনিজন শৈশৱৰ বন্ধু প্ৰ দত্ত , মে দত্ত আৰু দি দত্ত ।
এবাৰ তিনিওটাই হিমালয় পৰ্বতখনক ৰং দিয়াৰ কনট্ৰেক্ট এটা পালে ।
কাম কৰাৰ মাজত এদিন লান্স ব্ৰেকৰ সময়ত তিনিওটাই নিজৰ নিজৰ টিফিন উলিয়ালে ।

 প্ৰ দত্ত :- হে গড , আজিও ভাতৰ লগত স্প্ৰাইটৰ তৰকাৰী । কালিও যদি একে টিফিন পাও মই ইয়াৰ পৰা জাপ মাৰি চুইচাইদ কৰিম ।

 দি দত্ত :- হে ৰম , আজিও ব্ৰেড আৰু পকা কঠাল , কালিও যদি একে টিফিন পাও মই ইয়াৰ পৰা জাপ মাৰি চুইচাইদ কৰিম ।

 মে দত্ত :- হে অপু , আজিও বেঙেনা ভাজি আৰু ৰুটি , কালিও যদি একে টিফিন পাও মই ইয়াৰ পৰা জাপ মাৰি চুইচাইদ কৰিম । (বি.দ্ৰ. - মে দত্তই অপুক ভগৱান হিচাপে মানে )

 পিছদিনা খন হ‘ল পুৱা মুখত তিনিও সোমাই এখন এখন গুৱা , তিনিও ওলাল হিমালয়লৈ বুলি , ফাটাফাটি ৰংমিস্ট্ৰি হম বুলি ।
 টিফিন টাইমত ভয়ে ভয়ে তিনিও নিজৰ নিজৰ টিফিন বক্স উলিয়ালে ।

প্ৰ দত্ত :- হে গড , আজিও ভাতৰ লগত স্প্ৰাইটৰ তৰকাৰী । মই মৰো দেই , বাই বাই । এইবুলি প্ৰ দত্তই জাপ মাৰি চুইচাইড কৰিলে ।

 দি দত্ত :- হে ৰম , আজিও ব্ৰেড আৰু পকা কঠাল । মই মৰো দেই , বাই বাই । এইবুলি দি দত্তই জাপ মাৰি চুইচাইড কৰিলে ।

 মে দত্ত :- হে অপু , আজিও বেঙেনা ভাজি আৰু ৰুটি । মই মৰো দেই , বাই বাই । এইবুলি মে দত্তই জাপ মাৰি চুইচাইড কৰিলে ।

 কালু দা কলা কুত্তাই সেই সময়ত হাগু দিব আহিছিল হিমালয়লৈ। সি সকলো দেখি তাহাতৰ ঘৰলৈ ফোন মাৰি সিহঁতৰ মৃত্যুৰ কাৰনসহ সকলো খিনি কৈ দিলে আৰু তাহাতৰ টিফিনখিনি খাই মেলি আহিলে ।

 শ্মসানত গোটেই দত্তকেইটাৰ ঘৈনিয়েকবোৰে কান্দি আছে ।
 প্ৰ দত্তৰ পত্নী :- আগতে জনা হলে মই ভাতৰ লগত স্প্ৰাইট নিদি কোকা-কোলাৰ আন্জা দিলো হৈ নহয় । হুক হুক হুক হুক
দি দত্তৰ পত্নী :- আগতে জনা হলে মই তেখেতক চুজি কা হালোৱা বনাই দিলো হৈ নহয় । হুক হুক হুক হুক
 মে দত্তৰ পত্নী :- বিয়া কৰাৰ পৰাই মই পাকঘৰত ভৰি দি পোৱায়েই নাই। তেখেতেটো নিজৰ টিফিন নিজে বনাই লৈ যায় সদায় ।
মোৰ কি হব এতিয়া ।

 * * মৰেল :- দত্ত মাখা কিয়া এনাই হা কিয়া !!!!!!!!!

By:Apurba Kalita