এবাৰ চাকৰিসূত্ৰে থুলুক গৈ খ্ৰীষ্টীয়ান ক’লনি এখনত থাকিব লগা হ’ল|
চব ঠিকেই চলি আছিল, পিছে এবাৰ কিবা এটা উত্সৱৰ সময়ত খ্ৰীষ্টীয়ান সকলে এমাহৰ কাৰণে মাছ-মঙহ খোৱাৰ পৰা বিৰত থাকিব লগীয়া হ’ল|
কিন্তু থুলুকে পুৱা-গধূলি মলমলাই যোৱাকৈ চিকেন ফ্ৰাই, চিকেন মাখনী, চিকেন জ্বলা য়াম য়াম কাৰী ইত্যাদি ৰান্ধি উপভোগ কৰি থাকিল| চিকেনৰ ঘ্ৰাণ নিতৌ নাসিকাৰে গ্ৰহণ কৰি খ্ৰীষ্টীয়ান লোকসকলৰ জিভাৰ পানী পৰিবলৈ ধৰিলে; কিন্তু বেচেৰাহঁতে কৰিব নো কি? নিয়ম যে নিয়মেই- এমাহলৈ লোভ সম্বৰণ কৰিবই লাগিব| আৰু সিফালে থুলুকে তো নিৰৱচ্ছিন্ন ভাৱে কুকুৰা মঙহৰ সোৱাদ লৈ পৰমানন্দৰ সতে উগাৰ মাৰি ফুৰিছে|
কথাটো সাত পাঁচ গুণি খ্ৰীষ্টীয়ান কেইটাই গৈ গীৰ্জাৰ পাদ্ৰীৰ ওচৰত গোচৰ তৰিলেগৈ|
পাদ্ৰীয়েও গমি পিতি চাই থুলুকক মতোৱাই আনি তাক দিহা দিলে: - যিহেতু তুমি আমাৰ সতেই বাস কৰা, তুমি আমাৰ ধৰ্মলৈ গুচি নাহা নো কিয়?
থুলুকেও বতৰ চাই কঠীয়া পৰাৰ দৰে “হ’ব” বুলি কৈ দিলে|
থুলুকক ধৰ্মান্তৰ কৰা হ’ল|
পাদ্ৰীয়ে মন্ত্ৰ মাতিলে, “তুমি হিন্দু হৈ জন্ম লৈছিলা, কিন্তু তুমি আজিৰ পৰা খ্ৰীষ্টীয়ান হ’লা” এই বুলি কৈ থুলুকৰ ওপৰত পবিত্ৰ জল ছটিওৱা হ’ল|
চবৰে মনত শান্তি; আজিৰ পৰা আৰু চিকেন টিকেন বন্ধ|
কিন্তু সেই ৰাতিও থুলকৰ ঘৰৰ পৰা মলমলীয়া সুঘ্ৰাণ বতাহৰ বিয়পিবলৈ ধৰিলে|
মানুহবোৰ খঙত দল বান্ধি থুলুকৰ ঘৰলৈ ঢাপলি মেলিলে|
দুৱাৰ খোলা আছিল|
দেখা গ’ল… থুলুকে চিকেন ড্ৰাই ফ্ৰাই ডাইনিং টেবুলত লৈ খাবলৈ বহিছে, আৰু পবিত্ৰ জল (হোলী ৱাটাৰ) ছটিয়াই ছটিয়াই চিকেনখিনিক কৈছে: - “তুমি মুৰ্গী হৈ জন্ম লৈছিলা, কিন্তু আজিৰ পৰা তুমি আলু হ’লা”
by Changmai
