বিবাহ-বিচ্ছেদ

বিবাহ-বিচ্ছেদৰ মোকর্দমা এটাৰ ৰায় প্রদান কৰি বিচাৰকে পতি-ঘৈণী দুয়োকে সম্বোধি ক'লে

-----তোমালোক দুয়োৰে বিবাহ-বিচ্ছেদ হৈ গ'ল ।
বাকী তোমালোকৰ হাতত যি আছে দুয়ো সমানে ভগাই ল'বা ।

 ঘৈণীয়ে ক'লে ----- হুজুৰ, আমাৰ ল'ৰা-ছোৱালী তিনিটা কেনেকৈ ভগাই ল'ম ?

 বিচাৰক ------ বিবাহ-বিচ্ছেদৰ চুড়ান্ত ৰায় মই দিলোঁ ।
বাকীখিনি তোমালোকে জানা ।
 কথাটো আগতে ভাবি চাব লাগিছিল ।
 বিচাৰকৰ কথা শুনি ঘৈণীয়েক গৰাকী বিবুধিত পৰিল ।

অলপ সময় চিন্তা কৰাৰ পাছত তেওঁ গিৰীয়েকৰ হাতত ধৰি ক'লে


 ----- বলক, এতিয়া ঘৰলৈ যাওঁ ।



অহা বছৰত আমাৰ আৰু এটা সন্তান জন্ম হ'লে, পুনৰ ইয়ালৈ আহিম ।


By: Akandas Assam

বৰা দাৰ যে ল’ৰাটো

::::::বৰা দাৰ যে ল’ৰাটো একদম বৰা দাৰ নিচিনা:::

 এবাৰ বৰা দাৰ ল’ৰা টিংকুৱে মাকক সুধিলে
 টিংকু : মা মা তোমাৰ বয়স কিমান হৈছে ?
 মাক : মহিলাৰ বয়স সুধিব নাপায় বাবা ।
প্ৰশ্নবোধক টিংকুৰ আকৌ প্ৰশ্ন, 
টিংকু : মা মা তোমাৰ ওজন কিমান বাৰু ?
মাক : মহিলাৰ ওজন সুধিব নাপায় বাবা ।
প্ৰশ্নবোধক টিংকুৱে শেষৰ প্ৰশ্নটো সুধিলে,
 টিংকু : মা মা তুমি যে সদায় কৈ থাকা দেউতাই আজি কালি তোমাক মৰম নকৰে বুলি কিয় বাৰু ?
মাকৰ একেই উত্তৰ
 মাক : মহিলাক এইটো কথা সুধিব নাপায় বাবা ।
 উত্তৰ নাপাই টিংকু নিজৰ ৰুমত সোমালগৈ ।
 অলপ পাছত মাকৰ ড্ৰাইভিং লাইচেন্স খন আনি চিঞৰিব লাগিল,
মই গম পাই গ’লো, মই গম পাই গ’লো ।
 মাকে বোলে কি গ’ম পালি ?

 টিংকু: মা তোমাৰ বয়স 36 বছৰ,

ওজন 97 কেজি আৰু দেউতাই আজি কালি তোমাক মৰম নকৰে কাৰন ইয়াত তোমাৰ চেক্সত




......................


F মানে ফেইল লিখা আছে ।
By: Debajit Saikia

উত্তৰৰ বিশ্লেষণ

গাজা নহয়, একেবাৰে সঁচা কথা
 (কোনোবাই আগতে পঢ়িছিল যদি অলপ সময় অনুগ্ৰহ কৰি মনে মনে থাকে যেন)
 এটা পাৰ্চনেলিটি টেষ্ট, মানে ব্যক্তিত্ব পৰীক্ষা:
 নিৰ্ঘাত সঠিক ফলাফল , শতকৰা এশভাগ শুদ্ধ উত্তৰ পাবই৷
ভালদৰে মনোযোগ দি পঢ়ক,
তাৰ পাছত উত্তৰ দিয়ক৷
আপোনাৰ উত্তৰে বুজাব আপুনি কেনেধৰণৰ লোক৷


 এডাল বিৰাট ওখ নাৰিকল গছ আছিল৷
 গছডালৰ তলত বহি আছিল চাৰিটা প্ৰাণী এটা গৰিলা এটা ওৰাং ওটাং এটা হলৌ বান্দৰ আৰু এটা কিং কং
চাৰিওটাৰ মাজত প্ৰতিযোগিতা হ'ল, সিহঁতৰ মাজত কোন সকলোতকৈ বেগী, তাকে চাবলৈ৷
 যিয়ে সকলোতকৈ আগতে গছত উঠি কল এটা ছিঙি আনিব পাৰিব সিয়ে জিকিব৷
 আপোনাৰ মতে কোন জিকিব?
মাত্ৰ ত্ৰিশ চেকেণ্ডৰ ভিতৰত উত্তৰ দিবলৈ যত্ন কৰক আৰু আপোনাৰ উত্তৰে জনাব আপুনি কেনেকুৱা ব্যক্তি..

উত্তৰটো পালেনে ভাবি?
এতিয়া উত্তৰৰ বিশ্লেষণবোৰ চাবলৈ তললৈ যাওঁক.. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .






যদি আপোনাৰ উত্তৰ গৰিলা: আপুনি এটা জধা মূৰ্খ

ওৰাং ওটাং: বুৰ্বক/সহজে সকলোৱে ঠগিব পাৰে আপোনাক

হলৌ বান্দৰ: আপুনি চিন্তা কৰিব নাজানে/অঁকৰা

কিং কং: আপোনাৰ মগজুত গোৱৰেই গোৱৰ

 কিয় বাৰু?









হে: হে: হে: নাৰিকল গছত কল ক'ৰ পৰা লাগিবনো?

By: Makhan Lal Das

চিগাৰেত

এদিন চেংমাৰ গেৰালফেনে তাক দুদাল চিগাৰেত খাই থকা দেখি সুধিলে

'তুমি দুদাল চিগাৰেত কিয় খাইছা ?'

চেং : 'নকবা আৰু, কলিতালৈ আজি বৰ মনত পৰিছে বাবে তাৰ নামত ও এদাল খাইছো ..'

দুদিনমানৰ পিছত এদাল চিগাৰেত খাই থকা দেখি সুধিলে :
 'কি হল ? আজি তোমাৰ frnd পাহৰিলা ?

 চেং : 'নাইহে, মই চিগাৰেত এৰিলো। এইদাল কলিতাৰ ভাগৰ ডালহে খাইছো ..!


By: Dipa Moni

স্বাস্থ্যৰ আচল কাৰণ

এজন বুঢাই নিজৰ ১০০তম জন্মদিন পালন কৰি আছিল।

 সেই বয়সতো তেওঁৰ স্বাস্থ্য অটুত আছিল আৰু এক পেশীবহুল শৰীৰৰ গৰাকী আছিল।
সকলোৱে তেওঁৰ স্বাস্থ্যৰ প্ৰশংসা কৰি আছিল।
বহুতে আচৰিত হৈ তেওঁক সুধিলে, -"আপোনাৰ এই স্বাস্থ্যৰ আঁৰৰ ৰহস্য কি?"

 -"হেঃ হেঃ আচলতে এই স্বাস্থ্যৰ কাৰণ আচলতে মোৰ পত্নীহে।"
 -"সেইয়া কেনেকৈ?"
 -"আমাৰ বিয়া হোৱা ৭৫ বছৰ হ'ল।
 বিয়াৰ পাছৰ দিনা আমি শপত খাইছিলোঁ যে যদি আমাৰ মাজত কাজিয়া হয় আৰু সেই কাজিয়া কাৰ কাৰণে হৈছিলে সেই কথা প্ৰমাণিত হয়, তেতিয়া সেই কাজিয়াৰ আঁৰত থকাজন ৰাতি মুকলি আকাশৰ তলত খোজ কাঢ়ি ফুৰিব লাগিব।






 আৰু আজি ৭৫ বছৰ ধৰি মই মুকলি আকাশৰ তলত ঘুৰি ফুৰিছোঁ।
এইয়াই মোৰ এই স্বাস্থ্যৰ আচল কাৰণ।"

By: Deva Pratim

বাল বিবাহ

আজি পুৱাতে পোৱালী এটাই বিছনাতে টুপী পিন্ধাই থৈ গ’ল|

 পোৱালী: দা দা কোৱাচোন ৰাবণে ৰামৰ লগত যুদ্ধ কৰোতে কিহত উঠি কৰিছিল?
মই: পুস্পক ৰথ| ব’ৰ নকৰিবি, শুবলৈ দে|
 পোৱালী: আৰু ৰামে? মই: নেজানো, গৰুগাডী চৰুগাডী হ’ব চাগে| বনবাসত আছিল নহয় তেতিয়া|
পোৱালী: নহয়, ৰামে নেন’ত উঠি আক্ৰমণ কৰিছিল| টাটা নেন’ত| হি হি হি|
মই: কেনেকৈ?? পোৱালী: চলাও না নেন’ চে বাণ ৰে, জান লেল’ না ৰাম (জান) ৰে!!!!!
 এই গানটো ৰাবণে ভয়তে গাইছিল।।

 পোৱালী: কোৱাচোন, দুডাল কাৰেন্টৰ তাঁৰৰ মাজত যদি Love হৈ যায় তেন্তে তাক কি বুলি কয়?
 মই: নেজানো, মই এইবোৰ কথা শুণাও নাই|
পোৱালী: Current Affair.!!
হাৰিলা, একো নেজানে, ইয়া হু|

পোৱালী: আৰু এটা লাষ্ট|
মই: ক ক|
 পোৱালী: বীৰেণ আংকলৰ তপা মূৰত এসময়ত দুডাল চুলি আছিল, এডালে সিডালক খুব ভাল পাই, কিন্তু সিহঁতে বিয়া পাতিব নোৱাৰে| কিয়?
 মই: চুলিয়ে বিয়া পতাৰ কথা তই ক’ত শুণিলি? (আচলতে হায়ৰাণ একো উত্তৰ দিব পৰা নাই)
পোৱালী: কিয় নেজানা নেকি-

ভাৰতত “বাল বিবাহ” নিষিদ্ধ| হি হি হি

By: Nabajit Konwar

পূজা বুলি…

পূজা বুলি…,

অলপ বেছিকৈয়ে 'মাল' খাই দিলো।
 বাৰান্দাত, ঠেলি-ঠেলি কোনোমতে 'বাইক'খন উঠালো।
তাৰপাছত দৰ্জা বন্ধ কৰিয়েই, চিধা বিচনাত বাগৰি দিলো।
 বেহুচ…!
 মাজনিশা হঠাৎ দেখিলো, দূৰ্গাদেৱী মোৰ সন্মুখতে ৰৈ আছে।
 জীৱ বাহিৰ হৈ গ'ল বাপ্পেকে…!
কি জগৰ লগালো মই…? মইতো গা-ধুই সেৱা জনাইছিলো, ৫টকাও দিছিলো, "জয় দূৰ্গা মাইকী" (?) বুলি চিঞৰিও দিছিলো…, তেন্তে…?? "
…হে আই, নাজানিহি অপৰাধ' হৈল' মোৰ'…",
 - বুলি, কিবা ব্ৰজাৱলী জাতীয়, ভাষা এটাই মুখৰ পৰা ওলাই গ'ল, ভয়ৰ চুটত।
তাৰপাছত ডাইৰেক্ট পজিচন লৈ ল'লো, …'দূৰ্গা মা' -ৰ চৰণত।
 : উঠ বৎস…! 'তেল মাৰি' লাভ নাই।
 সৌ দাপোণ (আইনা) খনৰ ওচৰলৈ যা।
 তাত তোৰ চেহেৰাটো এবাৰ চাগৈ। (সাউতকৈ উঠি আইনা খনৰ ওচৰ পালোগৈ।)
 "ঔ, মা…!" জীভা ওলাই গ'ল বাপ্পেকে…! ই কি কথা…!!
 মোৰ চেহেৰাটো পূজাৰ অসুৰটোৰ দৰে হৈ পৰিল।
জপৰা চুলি, দীঘল দাঁত, টেলেকা চকু…!
দূৰ্গাদেৱীয়ে মোলৈ চাই অট্টহাস্য মাৰি ক'লে, : …তোৰ মূৰত 'অসুৰে' বাহ লৈছে।
 ভালে-ভালে মূৰটো ছিঙি মোক দে, নহলে তোক মাৰিয়েই পেলাম।
 : কিন্তু আই, মূৰটো নহলে মই কেনেকৈ জীয়াই থাকিম।
 : পাৰিবি…। । 'মূৰ' নোহোৱাকৈয়ে কিমানে এতিয়া মন্ত্ৰী-বিধায়ক, আমোলা, ছাত্ৰনেতা, দেশপ্ৰেমিক হৈ গপগপাই ফুৰিছে, …তই কোন কূটা বে?
জল্দি মূৰটো ছিঙি দে, জল্দি…!
 : মই নোৱাৰো আই, ভয় লাগে।
 …কথাষাৰ ক'বলৈহে পালো।
চিধা আহি মোৰ মূৰটো খামোচি ধৰি, দূৰ্গামাই টানিবলৈ ধৰিলে।
বিষত থাকিব পৰা নাই।
এবাৰ দেৱীয়ে এফালে টানে, আনবাৰ মই আনফালে টানো। …
এইদৰে টনা-আজোৰা কৰি থাকোঁতেই, খপ্কৰে সাৰ পাই গলো।
আৰু দেখিলো…





 . . . . . . শ্ৰী মতীয়ে মোৰ মূৰৰ 'হেলমেট'-টো খুলিবলৈ চেষ্টা কৰি আছে।

by: Udoy Senapoti

HOLY WATER

খ্ৰীষ্টান সকলৰ ১ মাহ ধৰি নাম ধৰ্ম চলি আছিলে।
তেওঁলোকে সেই ১ মাহ মাছ মংহ একো নাখায়।
 সেই কলনীতে আমাৰ হাঁহিৰাম কাই আছিলে।
 যদি মাছ মংহ নাথাকে তেতিয়া হলে আমাৰ হাঁহিৰাম কাইৰ আকৌ পেটত ভাত নাজায়।
 খ্ৰীচষ্টান ধৰ্মৰ মানুহসকলে এটা বুদ্ধি কৰিলে, হাঁহিৰামক তেওঁলোকৰ গুৰুৰ ওচৰত লৈ গল আৰু গুৰুজনে হাঁহিৰামক HOLY WATER চিতাই দিলে আৰু কলে, তোৰ জন্ম হিন্দু ধৰ্মত কিন্তু আজিৰ পৰা খ্ৰীচষ্টান হৈ গলি।
হাঁহিৰাম তাৰ পৰা গুচি আহিলে।
 পিছ দিনা আকৌ হাঁহিৰামৰ ঘৰৰ পৰা মংহৰ গোন্ধ পায়, হাঁহিৰামে কি কৰি আছে বুলি ঘৰত চাব গল।
 ঘৰৰ ভিতৰত গৈ দেখিলে, হাঁহিৰামে মংহ খিনি আগত লৈ মংহখিনিত HOLY WATER চিতিয়াই দি কলে, তই মূৰ্গী হৈ জন্ম লৈছিলি কিন্তু ...........


এতিয়া তই ৰঙা লাওঁ হৈ গলি।

by: Gautam Das Asom

আপুনি শুই আছিল নি ?

এদিন ঘৈণীযেকৰ বকবকনি সহিব নোৱাৰি..
খংতে আমাৰ “Mentelbaba”ই ঘৈণীযেকক কলে,
 “আজিৰ পৰা মই তোৰ লগত নাথাকো” ৷

এই বুলি কাপোৰ-কানি লৈ ঘৰৰ পৰা ওলাল ৷

পথমে, Railway Station গল..
Train ত ওঠিব লওতে আকাশবানী হল.. “Train ত নাজাবি... এইখন Accident হব” ৷

 তাৰপিচত, Airport গলে...

Plane ত ওঠিব লওতে আকাশবানী হল.. “Plane ত নাজাবি... এইখন Crash হব” ৷

 Mentelbaba ই ভাবিলে Bus তে যোৱা ভাল..
 Bus ত ওঠিব লওতে আকৌ আকাশবানী হল..

 “এইখন Bus ত নাজাবি... এইখন Accident হব” ৷

 Mentelbaba মূৰ গৰম হৈ পল.. খংত কলে, “তই কোন বে” ৷

আকাশবানী হল.. “মই ভগবান” ৷

Mentelbaba ই কানদি কলে..


 হে প্রভু মই বিযা পতা দিনা আপুনি শুই আছিল নি ??????

by:Pronab Hokie

বুলেট চলাইছা বুলেট.....?

ভাস্কৰ বাৰুকিয়ালে চেংমাইক ম'ম আৰু পেপচি খুৱাম বুলি পটাই মেলি চেংমাইৰ পুৰণা ৰয়েল এনফিল্ড বুলেটখন লৈ পূজা চাবলে ওলাইছে,
উদ্দেশ্য মাৰ্চো মেনৰ এটিটিউদ এটা দি চাল দিয়া !
 বাৰুকিয়ালে বুলেট চলাইছে ভট ভট ভট ভট ভট ভট ভট ভট.... ভটটটটট ভট ভট ভট ভট ভট ভট ভটটট টৰ ভট ভট ভট ভট.....
সৰু সৰু লৰা-ছোৱালী বিলাক আতৰি দিছে ৰাস্তাৰ কাষলে আৰু তাকে দেখি বাৰুকিয়াল কাইটিৰ বুকু ছয় সাত ইঞ্চি বেচিয়েই ফুলি গৈছে ভট ভট ভট ভট ভট...
. তেনেতে আমাৰ দীপাই নতুন স্কুটিৰে অভাৰটেক কৰক....
 কিইই আমাৰ মাৰ্চোমেনক ছোৱালীয়ে অভাৰটেক কৰে.... নাই নহব.....

 ভটটটটটটটটটট ভটটটটটটটটটট ভট ভট ভট

একদম দীপাৰ সমানে সমানে এইবাৰ
 বাৰুকিয়ালঃ (দীপাক উদ্দেশ্যি) পূজা চাবলে ওলাইছা
 দীপাঃ .....:-> (বেকাকৈ চাই স্কুটিৰ স্পীদ বঢ়াই দিয়ে )

 বাৰুকিয়ালক আপোনালোকে কি কম বুলি ভাবিছে....
 ভটটটটটট ভট ভট ভট ভটটটটট ভট ভট ভট..
আকৌ দীপাৰ সমানে সমানে.....
 বাৰুকিয়ালঃ ৱাহ স্কুটি চলাইছা.... মানিছো আউ দেই.... কেতিয়াবা বুলেট চলাইছা :->

 দীপাঃ..... (স্কুটিৰ স্পীদ বঢ়াই দিয়ে)
 ভট ভট ভট ভটটটটটট ভট ভট ভট
দীপাৰ ওচৰ পাই বাৰুকিয়ালঃ বুলেট চলাইছা বুলেট !?
 দীপাঃ ...... (আকৌ আগবাঢ়ি যায়)
 ভট ভট ভট ভটটটটট ভট ভট ভট

বাৰুকিয়াল আকৌ দীপাৰ ওচৰত....
 বাৰুকিয়ালঃ বুলেট চলাইছা বুলেট.....

 এইদৰে বাৰে বাৰে কামোৰ খাই পূজা মণ্ডপলৈ দুশ মিটাৰ মান থাকোতে দীপাই স্কুটিৰ স্পীদ একদম কমাই দিলে....

 বাৰুকিয়াল কাইটি একদম গপছত আগবাঢ়ি গৈছে ভট ভট ভট ভট ভট ভট ভট....
 অলপ পাছতেই দীপাই স্কুটি ষ্টেণ্ড কৰিছে ঠিক তেনেতে
 ঘাঢ়াম ভটটটটটট.... চেৰৰৰ... ঘটং .... ঘিছ.... ফট... ফট... ফট....

আদি অদ্ভুত আৱাজ
কিছুমান পূজা মণ্ডপৰ ভিতৰৰ পৰা আহাত আৰু সকলো মানুহ ভিতৰলৈ দৌৰা দেখি দীপাইও কিনো হৈছে চাবলৈ বুলি আগ বাঢ়িল .....
 দেখিছে ভিতৰত পূজা পেণ্ডেলৰ মাজৰ খুটাত বুলেটখন খুণ্ডা খাই বাগৰি আছে আৰু আমাৰ বাৰুকিয়াল কাইটি কৰ্ফাল খাই এক্কেবাৰে মহিষাসুৰৰ চৰণত চিত্‍লাং খাই কেকাই আছে.....
 সকলোৱে সুধিছে বেছি দুখ পালে নেকি...
 বাৰুকিয়ালঃ নাই নাই মাখি চাল অলপহে চিঙছে
 ৰাইজে কুৱা-কই কৰিছে ঘটনাটো কেনেকে হবলৈ পালে....
 ব্ৰেক কেবল চিঙিল হবলা ইত্যাদি .....
 তেনেতে দীপাই মাত লগালে.... 

দীপাঃ ৰাস্তাই পদূলিয়ে ছোৱালী জোকাই ফুৰিলে এনেকোৱা নহৈ ভাল কিবা হ'ব নেকি !?
 সকলোৱে এবাৰ দীপাৰ ফালে চায় এবাৰ বাৰুকিয়ালৰ ফালে চায় কথাটোনো কি জানিব বিচৰাত দীপাই ৰাস্তাৰ ঘটনাটো আদ্যোপান্ত বিবৰি কলে !

 বাৰুকিয়ালঃ ধেইট ইম্মানবাৰ সুধিলো বুলেট চলাব জানা নেকি বুলি, ভালদৰে কৈ দিলেই হৈছিল নাজানো বুলি মই তেতিয়া বেলেগ কৰোবাক সুধিলো হলে নহয় বুলেটখন কেনেকৈ ৰখাব পাৰি....

 আই দূৰ্গাৰ কৃপা বুলিহে পেণ্ডেলৰ খুটাত লাগি মেলি হলেও এইখন কোনোমতে ৰলহি :->


 মোৰটো বাদেই বুলেট খনৰো ৰং অলপ এৰিল, এতিয়া চেংমাইক এনেয়েই ত্ৰিছ প্লেট ম'ম খুৱাব লাগিব..

By: Dipankar Gogoi

বিহাৰৰ আলোচনা

বিহাৰৰ সকলো ৰাজনৈতিক দলৰ নেতা, এদিন গুৰুত্বপূৰ্ণ আলোচনাত বহিল।
আহ্বায়ক জনে ক'লে,
 : আমি সভাখন আহ্বান কৰিছো এইবাবেই যে, আমি ভাৰতৰ পৰা স্বাধীনতা বিচাৰিম। নতুন ৰাষ্ট্ৰ গঠন কৰিম।
 (এজনে ঠিয় হৈ সুধিলে) : আমাৰ অৰ্থনৈতিক অৱস্থা এনেও বেয়া। আমি স্বাধীনতা পালেও, চলিম কেনেকৈ?
 : simple…! আমি স্বাধীন হৈ, প্ৰথমেই আমেৰিকাক আক্ৰমণ কৰিম।

তেতিয়া আমেৰিকাই যুদ্ধত আমাক হৰুৱাব আৰু বিহাৰ খন লৈ থব।
 লগে লগে আমি আমেৰিকাৰ নাগৰিক হৈ পৰিম।
 …আৰু আমাৰ অৰ্থনৈতিক অৱস্থা উন্নত হৈ পৰিব।
 . ইমান সুন্দৰ পৰিকল্পনা দেখি সকলো আনন্দিত হৈ পৰিল।

এজন বৃদ্ধ নেতাৰ বাদে, সকলোৱে চাপৰি বজাই প্ৰস্তাৱটোত সমৰ্থন জনালে।

বৃদ্ধ নেতা জনক, "কিয় সমৰ্থন কৰা নাই" বুলি প্ৰশ্ন কৰাত,

তেওঁ গহীনাই ক'লে…,

 'পৰিকল্পনা' -টো অতি সুন্দৰ। কিন্তু মই অন্য এটা কথাহে ভাবিছো, এই যুদ্ধখনত… . . . . . . . . .





 "…by chance যদি, 'বিহাৰ' জিকি যায়…!"

by:Udoy Senapoti

সুন্দৰী ছেল্ছগার্ল

এটা ডিপার্টমেণ্টাল ষ্টোৰলৈ এজন ভদ্রলোক আহিল ।
 তেওঁ সুন্দৰী ছেল্ছগার্লৰ ওচৰলৈ আহি ক'লে: মই মোৰ ঘৈণীৰ কাৰণে হাতমোজা কিনিবলৈ আহিছিলোঁ ।
কিন্তু হাতৰ ছাইজ বা নম্বৰটো আনিবলৈ পাহৰি গৈছোঁ ।

 ছোৱালীজনীয়ে ক'লে :------ মোৰ হতখন ধৰি ভালদৰে চাই লওক

----- এনে ধৰণৰ ছাইজ নে ইয়াতকৈ ডাঙৰ লাগিব ?

 ছোৱালীজনীয়ে তাইৰ হাতখন ভদ্রলোকৰ হাতত তুলি দিলে ।

 ভদ্রলোকজনে হাতখন টিপি টাপি হাত বোলাই চাই লৈ ক'লে :------ ওঁ , বোধহয় আপোনাৰ হাতৰেই ছাইজ ।
 ছেল্ছগার্ল ছোৱালীজনীয়ে সেই ছাইজ অনুযায়ী হাতমোজা উ
লিয়াই দি ক'লে :------ আৰু কিবা লাগিব নেকি ??

 ভদ্রলোকজনে ছোৱালীজনীৰ ফালে চাই ক'লে :





------হয়, এতিয়া মনত পৰিছে মোৰ ঘৈনীয়ে ব্রাও কিনি নিবলৈ কৈছিল ।
 কিন্তু ব্রাৰ ছাইজটোও আনিবলৈ মই পাহৰি গৈছোঁ !

by:Akandas Assam

কনফিওচ

1.
পত্নীৰ ডেলিভাৰিৰ সময়ত,
গিৰিয়েকঃ হে ভগৱান যাতে ছোৱালী হয়।
 ... পত্নীঃ হে ভগৱান লৰা হয় যেন।

ভগৱানঃ তোমালোকে মোক কনফিওচ লগায় নিদিবা দে।

 কিবা খং উঠিযাব বাপেকে তোমালোকে চাৰা জীৱন কান্দি থাকিবা আৰু.......................





 সি হাত থাপৰি মাৰি থাকিব।
2.

টিলৌ : ঐ পিতাই এগিলাছ পানী আনি দেছোন !!
বাপেক : মই নোৱাৰো নিজে লৈ খা !!
 টিলৌ : দে না পিতাই ........
 বাপেক : নোৱাৰো বুলি কৈছো নহয় আৰু যদি বাৰে বাৰে খুজি থাক' ছৰ খাবি !!
 . . . . . . . .





টিলৌ : হব দে পিতাই, ছৰ টো যেতিয়া দিব আহিবি, তেতিয়া লৈ আনিবি !!

By: Ragar

আপদীয়া কবিতা

(১)
 ছিঃ…!
কিযে বিশ্বাসঘাটক তুমি,
অ' মোৰ 'ফেচবুকৰ' প্ৰিয়া।
 দুখ দিলা, সহি ল'লো/
চকুলো, মোহাৰি ল'লো/
… অভিযোগ কৰা নাইকিয়া।
 কিন্তু…!
কিদৰে নিজকে বুজাম কোৱা,
যিদিনা প্রথম জানিলো,
তোমাৰ নাম…, "…
দিলীপ শইকীয়া…!"
 (Fake ID-ৰ নামত উৎসৰ্গিত)



 (২)
 ধুৰ…!
 'প্ৰেম'-ৰ চক্কৰত নপৰা হ'লে,
 দহোটা ৰণুৱা ঘোঁৰা মোৰ বুকুটো দৌৰি আছিল।
 কিন্তু এতিয়া…?
 বুকুত জুমি চালেই দেখিবা এটা গাধই,
 ফেচবুক খুলি…,

 …'কবিতা' লিখি আছে॥

By: Udoy Senapoti

পূজা চেলিব্ৰেচন.......

তিনিজন নলে-গলে লগা দোৰ্ঘোৰ মদপী বন্ধুৱে পূজা অলপ বেলেগ ধৰনে চেলিব্ৰেট কৰাৰ সিদ্ধান্ত ল’লে |

বহু আলোচনা বিলোচনা ৰ পিছত ঠিক হ’ল- অষ্টমী পুজাৰ দিনা আটাইকেইজন যোৰাবাটৰ পাহাৰৰ ওপৰলৈ যাব আৰু দিনটো তাতে বহি মদ খাব !

 নিৰ্দিষ্ট দিনাখনআটাইকেইজন পাহাৰৰ ওপৰ পালেগৈ |
মদ খাবলৈ বহিহে তিনিবন্ধুৱে গম পালে ... মদৰ লগত খাবলৈ কিনা তন্দুৰী চিকেন, চানা, বুট..... সোপাকে গণেশগুৰিত এৰি থৈ আহিল !

এঘন্টামানৰ তৰ্ক-বিতৰ্ক, আলোচনা- বিলোচনাৰ পিছত এজন যেনিবা ৰাজী হ’ল গণে্শগুৰি্লৈ গৈ বস্তুখিনি আনিবলৈ !

 যাওঁতে এটা চৰ্ত্ত দি গ’ল..... তেওঁ ঘুৰি নহালৈকে কোনেও মদৰ বটলৰ সাফৰ খুলিব নোৱাৰিব !

বাকী দুজন ৰাজী হ’ল | এজন নামি গ’ল বস্তুখিনি আনিবলৈ |

 প্ৰায় দুঘন্টা পাৰ হ’ল.. নামি যোৱাজনৰ দেখাদেখি নাই !
সন্ধিয়া নামিল ! তেওঁ আহি পোৱা নাই !
ৰাতি হ’ল.... তেওঁ নাই !
 অষ্টমী পাৰ হ’ল..... তেওঁ নাই.......!
 নৱমী পাৰ হ’ল ! আহি পোৱাই নাই !
 দশমী পুজাৰ দিনা ১২ মান বজাত ৰৈ থকা দুজনে ঠিক কৰিলে যে... শুদাই শুদাই আৰম্ভ কৰি দিয়া যাওঁক !
আৰু নোৱাৰি !
 বটলৰ সাফৰ খুলিছেহে....!
তললৈ নামি যোৱাজনে প্ৰকান্ড গছ এদালৰ আৰৰপৰা মাত লগালে.....




." ম‍ই জানিছিলোৱেই তহতে এনেকুৱা কৰিবি বুলি ! চাইহে আছিলো তহত্ক যোৱা দুদিন ধৰি ! বেইমানি ম‍ই বেয়া পাওঁ দেই !!!"

By: Jyotirmoy Sarma

মাখনী পেহীৰ কাহিনী

আমাৰ মাখনী পেহীৰ কাহিনী এয়া !!

 বসয় তেঁওৰ এতিয়া তিনিকুৰি, ছাৰি মাহ ছয় দিন ।
তথাপি এতিয়াও ছালে চকুৰোৱা ।

মাখনী যেন সাইলাখ মাখনী ।

মাখন যেন দুগালত তেজে ফুটু ফুটু----প্রসাধন হবলা কমকৈ কৰে ।

নিজকে সাজি কাঁছি ধুনীয়া কৰি ৰখাটোয়েই যেন তেঁওৰ একমাত্র কাম ।

 এদিনাখন মাখনী সাজি কাঁছি কৰবালৈ গৈ আছিল !! 

তেনেতে পিছফাল পৰা এক আছৰিত কন্ঠষ্বৰ শুনিলে---- " তুমি আৰু ছল্লিশ বছৰ জীয়াই থাকিবা "

 তাই ইফালে সিফালে ঘূৰি ছালে, কিন্তু কাকো দেখা নাপালে !!
 অলপ দূৰ আগুৱাই গ'ল ! আকৌ শুনা পালে, সেই কন্ঠষ্বৰ ।

 তাই মনতে ভাবিলে ---" এইয়া হয়তু ভগবানৰ আহ্বান, আৰু ছল্লিশ বছৰ যেতিয়া জীয়াই থাকিমেই নিজকে আৰু অধিক সুন্দৰী কৰি তোলো " !!

 গ'ল বিউটি পার্লাৰ---- ছুলি কাটি, ফেছিয়েল কৰি সাইলাখ ষোল্ল বছৰীয়া গাভৰু জনী হৈ ওলাই আহিল !!

 আহি থাকোতে বাটত এখন বাছে তাইক মহতিয়াই নিলে----

 ওপৰত গৈ তাইৰ আত্মাটোয়ে ভগবানক সুধিলে ----

আপুনিটো মোক ছল্লিশ বছৰ আৰু জীয়াই থাকিবা বুলি কৈছিল ??

 ভগবানৰ উত্তৰ -----






















. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ছৰী য়াৰ, মই তোমাক ছিনি নাপালো !!

By: Dípankar Nath

টিউচনৰ বিষয়ে কথা

তৃতীয় শ্রেণীত পঢ়া টিলৌ : মিছ মোক আপোনাৰ কেনেকুৱা লাগে ??

 মিছ : বহুত ভাল লাগে সোণটো, তুমি বহুত মৰমিয়াল !!

 টিলৌ : তেন্তে মোৰ মা-দেউতাক আপোনাৰ ঘৰলৈ কেতিয়া পঠাঁও ??

 মিছ : কিয় ?

 টিলৌ : আমাৰ বিষয়ে কথা পাতিবলৈ, মা-দেউতা নগলে কেনেকৈ কথা আগবাঢ়িব ??

 মিছ : লাজ নালাগে তোৰ, এইবিলাক কি ফাল্টু কথা কৈছ' ??






. . . . . . . . . . . . . . টিলৌ : টিউচনৰ বিষয়ে কথা পাতিবলৈহে, মিছ আপুনিও কিন্তু ছিৰিয়েল ছাই ছাই বহুত বেয়া হৈ গৈছে দেই !!

By: Dípankar Nath

হিচাপটো কৰিবলৈ দিয়া

ফুলশয্যাৰ নিশা ।

 ন-কইনাই লাজতে ৰঙা-চিঙা পৰি তলমূৰকৈ বিছনাত বহি আছে ।

তাকে দেখি স্বামীয়ে ধেমালি কৰি ক'লে :

 স্বামী-----বাৰু কোৱাচোন কোৱা, বিয়াৰ আগতে তুমি কেইজনৰ লগত প্রেম কৰিছিলা ?

 স্বামীৰ কথা শুনি ন-কইনাই ওৰণীখন দীঘলকৈ টানি ল'লে, যেনিবা লজতে একেবাৰে সোঁত-মোচ খাই গ'ল ।

 স্বামী----- নাই নাই, লাজ-ভয় কৰিবলগীয়া একো নাই । মই তোমাক ধেমালিহে কৰিছোঁ ।
 তোমাৰ দৰে সতী-সাধ্বী ছোৱালীজনীয়ে যে আগতে তেনে কাম কৰা নাই সেই কথা মই বিশ্বাস কৰোঁ ।

 তেতিয়া ন-কইনাই ওৰণীৰ তলৰ পৰা লাহেকৈ কৈ উঠিল


----- তুমি বিশ্বাস কৰিছা ঠিকেই,




কিন্তু মোকতো হিচাপটো কৰিবলৈ দিয়া ।

By: Akandas Assam

মানৱ জাতিৰ ঐতিহাসিক যাত্ৰা

(অলপ ধেমালি: খাটি অসমীয়া ৰগৰ)

 ২০৫০ চন।

 আমেৰিকা, ইংলেণ্ড আৰু আমাৰ 'খাৰ-খোৱা' মহাকাশচাৰী তিনিজনক লৈ কেপলাৰ-২২ 'মহাকাশ যান'-খন পূৰ্ণ গতিত মংগল গ্ৰহ লৈ গৈ আছে।

এয়া মানৱ জাতিৰ এটা ঐতিহাসিক যাত্ৰা।

পৃথিৱীৰ মানুহৰ প্ৰথমটো মংগল গ্ৰহ যাত্ৰা। .

 মংগল গ্ৰহত 'লেণ্ড' কৰাৰ পিছত, প্রথম আমেৰিকাৰ মহাকাশচাৰী জন নামিল।

পৃথিৱীৰ লগত দূৰ-সংযোগ হৈ থকা কেমেৰাৰ সন্মুখলৈ আহি তেওঁ ক'লে,

 "…এয়া মানৱৰ এক ঐতিহাসিক পদক্ষেপ…!" .

 তাৰপাছত ইংলেণ্ডৰ জন নামিল, আৰু ক'লে…

 "…আমি অসম্ভৱক, সম্ভৱ কৰি দেখুৱালে…!" .

 এইবাৰ আমাৰ জন নামিল।
 নামিয়েই 'গা'টো বেঁকা কৰি, এঙামুৰি এটা দিলে…!

 দীঘল হাঁমি এটা মাৰিলে…!

 লাহে-লাহে গৈ কেমেৰাৰ সন্মুখত থিয় দিলে…!

কিছু সময় কেমেৰালৈ চালে…!

 তাৰপাছত ক'লে: … . . . . . . . . . . "






…ইউউউ হুহ্ হুইইই…! আজি পূৰা 'মাল' খাম…!"

By: Udoy Senapoti

কলী ছাগলী জনী

[নতুনকৈ টেটতৰ(TET) চাকৰি পাই ছাৰ এজন নতুন স্কুল এখনলৈ গল স্কাচ এটাত সোমাল সকলো লৰা বহাৰ পৰা থিয় হল]

ছাৰঃ বহা বহা,
সকলো বহিল, (কিন্তু এজন লৰা থিয় হয় থাকি টেতুফলা চিঞৰত কান্দিব ধৰিলে)
ছাৰঃ অই তই কিয় কান্দিছ অ কিয় কান্দিছ মই তোক কি কৰিলো বাউ..... ?
লৰাঃ সেইটো কথা নহয় ছাৰ এ এ এ এ......
ছাৰঃ সেই এইটো মনে মনে থাক চোন নাকান্দিবি চোন ৰ কচোন ক কয়াটো কি
লৰাঃ মানে ছাৰ যোৱা দেওবাৰে আমাৰ বৰ মৰমৰ কলী গাভিনী ছাগলী জনী মৰিল
ছাৰঃ অ তোৰ হবলা আজি হে কান্দিবলৈ মনত পৰিল হে হে হে
লৰাঃ নহয় ছাৰ সেইদিনা খনো মই খুব কান্দিলো তাৰ পিছত মই পাহৰি গৈছিলো কথাটো কিন্তু আজি আকৌ
ছাৰঃ কচোন ক কিন্তু আজি আকো কি হল তোৰ?



লৰাঃ মানে ছাৰ আজি আপোনাৰ দাৰি খিনি দেখি আকৌ কলী ছাগলী জনীলৈ চিৰিং কৈ মনত পৰি গল আমাৰ ছাগলীগনীৰো আপোনাৰ দৰে দীঘল দীঘল দাৰি আছিল এ এ এ এ এ








..... শ্বেয়াৰ কৰক ৰাইজ

By:Khudit Saikia

'বেজী'-টো কেতিয়া এৰুৱাব…?

'ছিৰিয়াছ' অৱস্থাত ৰোগীক ডাক্তৰৰ ঘৰলৈ নিয়া হ'ল।
কিন্তু ডাক্তৰৰ ঘৰলৈ গৈ দেখে, ডাক্তৰ 'মাল' খাই ফিটিং…! অৱস্থাই নাই…!!

 ৰোগীক এৰি মানুহবোৰে, ডাক্তৰক হে 'লাইনত' আনিবলৈ, চেষ্টা কৰাত লাগি গ'ল।

শেষত, পানী-চানী ঢালি দিয়াত ডাক্তৰৰ 'নিচা' ফাতিল।

…কোনোমতে থিয় হৈ, ডাক্তৰে ৰোগীজনক এটা 'বেজী' দিলে। .




 (তিনি দিনৰ পিচত)
ৰোগীজন ৰাতিপুৱাই ডাক্তৰৰ ঘৰ ওলালহি।
লগত আৰু দুজন।
ৰোগীক দেখি ডাক্তৰৰ বুকুখন কঁপি উঠিল।


সিদিনা ৰাতিৰ ঘটনাতো চাৎ কৈ মনলৈ আহিল।

মদৰ ৰাগিত সিদিনা বা কি বেজী দি দিলে…??

 তথাপি ভয়েই-ভয়ে সুধিলে, : অলপ ভাল পাইছানে…?
 : পাইছো ছাৰ।
 : আজি কিয় বা আহিলা…?
 : কথা এটা সুধিব আহিলো ছাৰ।
 : কি কথা…?



: (নিজৰ 'বাহু'ৰ ফালে দেখুৱাই) …


ছাৰ এইটো, মানে…,











 . . . . . . . . "…এই 'বেজী'-টো কেতিয়া এৰুৱাব…?"

By: Udoy Senapoti

অসমীয়া এজন বিজ্ঞানী

অসমীয়া এজন বিজ্ঞানী য়ে এটা বস্তু আৱিষ্কাৰ কৰিলে,,,,,

 পৃথিৱীৰ বিভিন্ন দেশৰ প্ৰতিক্ৰিয়া এনে হব,,,,,,,, ,,

 আমেৰিকাৰ ৰ ৰাষ্ট্ৰপতি য়ে সকলো সা সুবিধা দি তেওঁ লোকৰ দেশলৈ নিমন্ত্ৰণ জনাব । ,,

 ইংলেণ্ড ৰ ৰাণী য়ে পুৰস্কাৰ দি আৰু উদ্ভাৱন কৰিবলৈ উৎসাহ দিব,,,। ,,

 পাকিস্তানে তেনেদৰেই এটা প্ৰস্তুত কৰিব চাই চাই,,,, ,,, ,, ,,

 চীন ৰ মন্ত্ৰী য়ে কব বস্তু টোৰ নকল কৰিব পৰা যায় নেকি অলপ কম মূল্যত ভাৰত ত বিক্ৰী কৰিবলৈ ।


 আমাৰ অসমৰ মুখ্য মন্ত্ৰী ৰ প্ৰতিক্ৰীয়া হব,,, ,,, ,, ,, ,, ,, ,, ,,



 মিচা কলে কি ডাল হব বিজ্ঞান ৰ ছাত্ৰ হোৱা হলে মই ও এনে বনাব পাৰিলোঁ হেতেন । সমস্যা জাপান আমেৰিকাৰ আদিতো আছে এওঁ ৰ দৰে বিজ্ঞানী জাপানত গলিয়ে গলিয়ে পাই।।।। হে, হে, হে,

by:Bitupon Saikia

এটা মুৰ্গীয়ে অসম-বাংলাদেশ সীমান্তৰ মাজতে কণী পাৰিলে

এবাৰ এটা মুৰ্গীয়ে অসম-বাংলাদেশ সীমান্তৰ ঠিক মাজতে এটা কণী পাৰিলে ।

 তাৰ পিছতে সেই কণীটোৰ বাবে দুয়োখন দেশৰ মানুহৰ মাজত কাজিয়া হ'বলৈ ধৰিলে ।

 বহু বাক্-বিতন্দাৰ পিছতো কোনো এখন দেশেই কণীটো এৰি দিবলৈ মন্তি নহ'ল!

শেষত আমাৰ নাথে এটা সমাধান ভাৱি উলিয়ালে যে-"দুয়োখন দেশকেই এঘন্টাকৈ সময় দিয়া হ'ব, সেই সময়খিনিৰ ভিতৰত যিখন দেশৰ ল'ৰাই আনখন দেশৰ বেছি সংখ্যক ছোৱালীক চুমা খাই আহিব পাৰিব, সেইখন দেশেই কণীটো নিব পাৰিব!"

 -কথাটোত সকলো মান্তি হল ।

. প্ৰথমেই আমাৰ এজাক পাহোৱাল অসমীয়া ডেকা বাংলাদেশলৈ গ'ল আৰু এঘন্টাত ২০হাজাৰ বাংলাদেশী ছোৱালীক চুমা খাই আহিলেগৈ !!
 তাকে দেখি বাংলাদেশীসোপা একদম এক্সাইটেড হৈ লুঙি দাঙি ক'লে, 'এখন আমৰা যাইতাছি !!'


 তেতিয়া লগে লগে আমাৰ অসমীয়াসক'লে একেলগে চিঞঁৰি উঠিল,


"ধুৰৰ!! ঐ গৰুহত, এখোজো অসমৰ মাটিত নিদিবি, মাত্র এটা কণীৰ বাবে বহুত হুলস্থূল কৰিব পাৰ দেই তহঁতে !! যা কণীটো তহঁতেই লৈ যা ।

:p:p

 অসম অলৱেজ ৰকচ্ বাট বাংলাদেশ চ্যক্চ্..!

by:NiluTpal Luit Axom

দযা কৰি কিবা এটা খাবলে দিযক?

ভিক্ষাৰী – মোক দযা কৰি কিবা এটা খাবলে দিযক?

 ভদ্রলোক – হ.. অলপ মদ খা ৷

 ভিক্ষাৰী – মই মদাপী নহয ৷

ভদ্রলোক – হ.. তেনতে চুৰট পোৰ ৷

ভিক্ষাৰী – মই নোহোপো ৷

ভদ্রলোক – তেনতে জুৱা খেলোগে??

ভিক্ষাৰী – মই জুৱা নেখেলো ৷

ভদ্রলোক – তেনেহলে তোক এজনী প্রেমিকা বিচাৰি দিও??

ভিক্ষাৰী – নালাগে, মোৰ ঘৈণী আছে ৷ মই তাইক বহুত ভাল পাওঁ ৷

ভদ্রলোক – তেনতে মোৰ ঘৰলৈ বল, তোক কিবা খাবলে দিম ৷

 ভিক্ষাৰী – আপোনাৰ ঘৰলে কিয়?????

ভদ্রলোক – মই মোৰ ঘৈণীক দেখুৱাম যে.. যি বোৰে বেযা বসতু নাখাই অকল নিজৰ ঘৈণীক ভাল পাই তাৰ অৱঠা তোমাৰ দৰে হয ৷

by:Pronab Hokie

ফ্ৰিজ লাগিব নি ফ্ৰিজ?

দিল্লীৰ চিলেক্ট চিটিৱাক নামৰ শ্বপিং ম'লটোলৈ ডীপা এদিন ফুৰিবলৈ গ'ল|

ফুৰিবলৈ মানে একো কিনাৰ মন নাই, এনেই আৰু ফুৰি ফুৰি শ্ব'ৰূমবোৰৰ বস্তু চোৱাৰ মন!

 এখন দোকানৰ আগেৰে পাৰ হৈ যাওঁতে বিক্ৰেতা বয় এজনে মাতিলে: মেডাম! ফ্ৰিজ লাগিব নি ফ্ৰিজ? 20% অফ চলি আছে...

ডীপা: নালাগে পাই...

 অলপ আগলৈ যোৱাৰ পিছত, আন এগৰাকী বিক্ৰেতা: মেডাম, এইটো ইটালীয়ান চালাড! খাই চাওক... ফ্ৰী ফ্ৰী!

ফ্ৰী বুলি কোৱাৰ কাৰণে ডীপাই চালাড এটুকুৰা তুলি লৈ মুখত দিলে| ... ও... ৱা...ক্...

ডীপা: এইখিনি দেখোন পচা চালাড! কিমান পুৰণা?

 বিক্ৰেতা: হয় মেডাম| এইখিনি তিনিদিনৰ পুৰণি চালাড!
সেইকাৰণেই তো ফ্ৰিজ কিনিব লাগে| নহ'লে খানা বেয়া হৈ যায়! বুজিলে তো?

কিনক না ফ্ৰীজ এটা... 20% অফ চলি আছে! হি হি হি..

by:Santanu Changmai