আচল ইন্সপেক্টৰ

স্কুললৈ এবাৰ ইন্সপেক্টৰ আহিল ৷

শিক্ষকে ক্লাচ কৰাই আছিল ৷
ইন্সপেক্টৰে ছাত্ৰ এজনক প্ৰশ্ন এটা সোধাত সি উত্তৰ দিব নোৱাৰি ক'লে - ছাৰ মই আচল ছাত্ৰ নহয়, মোৰ দাদাহে ইয়াত পঢ়ে, আজি দাদা পথাৰলৈ গৈছে কাৰণেহে মই আহিছো ৷
ইন্সপেক্টৰৰ মাথা গৰম হৈ গ' ল, শিক্ষকজনক তামাম গালি দি ক'লে - মই আপোনাক চাচপেণ্ড কৰি দিম, চিনি পোৱা নাই ৷
 শিক্ষকে ভয়ে ভয়ে ক'লে - ছাৰ মই আচলতে আচল শিক্ষক নহয়, মোৰ দাদাহে শিক্ষক,দাদা এফালে যোৱাতহে…
ইন্সপেক্টকৰ- খালে খালে,এনেকে নহ'বএই বুলি একেকোবে প্ৰিন্সিপালৰ ওচৰ পালেগৈ ৷
পাৰে মানে গালি দিয়াৰ পিচত প্ৰিন্সিপালে মাত লগালে - ছাৰ মই আচলতে আচল প্ৰিন্সিপাল নহয়, মোৰ দাদাহে…
এইবাৰ ইন্সপেক্টৰৰ টেমা ফাটি গ'ল ৷
ক' লে - মই আপোনালোকৰ কাকো নেৰো, চবৰে চাকৰি খাম, জেলৰ ভাত খুৱাম, এনেকে স্কুল চলাব আহিছে ৷
প্ৰিন্সিপালে টকা পাঁচহাজাৰ উলিয়াই দি ক'লে - চাৰ এইবাৰলৈ ৰেহাই দিয়ক, আৰু এনেকুৱা কাম নকৰো ৷
ইন্সপেক্টৰে টকা পাঁচহাজাৰ লৈ যাবলৈ ওলাল, কিন্তু দুৱাৰ মুখৰ পৰা উভতি আহি ক'লে -

 আপোনাৰ ভাগ্য ভাল, মই বুলিহে পাঁচহাজাৰত মানিছো, আচল ইন্সপেক্টৰ অহা হ'লে…

By: Utpal Bhuyan

চিৱচাগৰৰ আপী

টেট মাষ্টৰনী দিপালীৰ কথা কৈছো ।

এবাৰ চাইনীজ ফেচবুক কবি সন্মিলনত যোগদান কৰিবলৈ দিমৌ এয়াৰপৰ্টৰ পৰা উৰাজাহাজত উঠিলে ।
তাইৰ টিকেট আছিল ইকনমি ক্লাছত কিন্তু বহিলে ফাৰ্ষ্ট ক্লাছত।

 সময়ত উৰাজাহাজ উৰিলে । এয়াৰ হোষ্টেজে কথাটো গম পায় দিপালীক কলে যে মেডাম আপোনাৰ টিকেত ইকনমি ক্লাছতহে আপুনি চিটতো এৰি দিয়ক।
 দিপালী :- চাওঁক , মই টেট , মই বিউটিফুল , মই চিৱচাগৰৰ আপী , মই চাইনাত যাম আৰু মই ইয়াতেই বহিম , কি কৰা কৰ ।
 বহুত বাৰ কোৱাৰ পাছতো দিপালীৰ পৰা একে উত্তৰ পালে । উপায় নাপায় এয়াৰ হোষ্টেজগৰাকীয়ে সহকাৰী পাইলতক কলে কথাটো ।

 সহকাৰী পাইলতে নিজে অনুৰোধ কৰিব গ‘ল
এইবাৰ কিন্তু সেই একে উত্তৰ ...... চাওঁক , মই টেট , মই বিউটিফুল , মই চিৱচাগৰৰ আপী , মই চাইনাত যাম আৰু মই ইয়াতেই বহিম , কি কৰা কৰ । 

 উৰাজাহাজৰ কৰ্মচাৰীবোৰৰ মাজত হুলস্থুল লাগিল। এনে বিপদৰ সন্মুখীন আগতে কেতিয়াও হোৱা নাছিল ।
 কলিতা উপাধীৰ মানুহ এটাই গোটেই কান্ড-কাৰখানা চাই আছিল।

 তেখেত এইবাৰ নিজে উপযাচি গ‘ল দিপালীৰ আগত । কানে কানে কিবা এটা কলে আৰু অলপ সময়ৰ পাছত দিপালী গৈ ইকনমি ক্লাছত বহিব গ‘ল ।
 জাহাজৰ কৰ্মচাৰীসকলো আচৰিত , কলিতাক শুধিলে আপুনি কি কলে নো তাই যে লগে লগে আপোনাৰ কথা শুনিলে ।

 কলিতা :- চিৱচাগৰৰ আপীৰ কথা নাজনা না তুহুন ? মই তাইক কলো যে ফাৰ্ষ্ট ক্লাছ খিনি চাইনালৈ নাযায় ।

ইকনমিৰ খিনিহে যাব ।

By: Apurba Kalita

মুছল কাট, মুছল কাট…

পৰীক্ষাৰ সময়ত নানা ধৰণৰ আমোদজনক ঘটনা ঘটে৷
কিছুমান মনত ৰৈ যায়৷

 আগতে বুৰঞ্জী, ভুগোল আদি সুকীয়া সুকীয়া বিষয় আছিল৷ বুৰঞ্জীত আকৌ অসম বুৰঞ্জী বুলি বেলেগ এটা ভাগ আছিল৷ নৱম-দশম শ্ৰেণীত ইংলেণ্ডৰ বুৰঞ্জীও আছিল৷বুৰঞ্জী বিষয়টো সাধাৰণতে বৰ টান৷ চন-তাৰিখ আদি মনত ৰাখিবলৈ কোনেও ভাল নাপায়৷ তথাপি উপায় নাই৷ পৰীক্ষাত ভাল কৰিবৰ বাবে পঢ়িবই লাগিব৷ উৰাই-ঘূৰাই মুখস্থ কৰিব লাগিব৷

অসম বুৰঞ্জীৰ কিছুমান খুব দৰকাৰী প্ৰশ্নৰ ভিতৰত অসম বুৰঞ্জীৰ সমল, মিৰজুমলাৰ (মুছলমানৰ) অসম আক্ৰমণ , শৰাইঘাটৰ ৰণ, মহাৰাজ নৰনাৰায়ণ, মানৰ আক্ৰমণ, মোৱামৰীয়া বিদ্ৰোহ আদিৰ কথা আজিও মনত পৰে৷ এনে কেইটামান বছা বছা বিষয়ৰ নোট তৈয়াৰ কৰি লৈ সেইবোৰ ভালদৰে মুখস্থ কৰি গ’লে পৰীক্ষা ভাল হ’বই৷

এবাৰ পৰীক্ষা চলি আছে৷ দুই বন্ধুয়ে একেলগে বহি লিখি আছে৷ এজন তুলনামূলকভাবে অলপ চোকা, আনজনৰ অৱস্থা তথৈবচ৷ নকলৰ টুকুৰা লিখি আনি নকল কৰাৰ সাহস কৰিব পৰা বয়স তেতিয়াও নাই হোৱা৷ অলপ চোকাজনে ধুম-ধাম লিখিছে মুছলমানৰ অসম আক্ৰমণৰ বিষয়ে৷ ঘৰত ৰাতিপুৱা পঢ়ি আহিছিল, কমন পৰি গৈছে৷ লগৰজনেও সুবিধাবুজি চাই চাই লিখি আছে৷

 ঠাণ্ডাৰ দিন৷ ইনভিজিলেটৰজন বাৰান্দাত ৰ’দ পুৱাই আছে৷ গতিকে চাই-চাই লিখাত বিশেষ অসুবিধা হোৱা নাই৷ মাজে মাজে তেখেত ভিতৰ সোমাই আহি সকলোকে এবাৰ সাবধান কৰি দিয়ে৷ সকলো সন্ত্ৰস্ত হৈ পৰা দেখিলে আকৌ বাহিৰত গৈ বহেগৈ৷

পৰীক্ষা শেষ হ’বলৈ বেছি সময় নাই৷ মুছলমানৰ অসম আক্ৰমণৰ কথা যিমান পাৰে বহলাই লিখি শেষ কৰিলে দুয়ো বন্ধুৱে৷ বাকী দুটামান প্ৰশ্ন যি জানে অলপ-অচৰপ লিখিলে৷ তাৰপাছত কৰিবলৈ একো নথকাত অলপ চোকা বন্ধুজনে আনৰ নিচিনাকৈ ৰিভাইজ কৰিবলৈ ধৰিলে৷

 হঠাতে তাৰ চকু কপালত উঠিল৷ প্ৰশ্নত মানৰ আক্ৰমণৰ বিষয়েহে সুধিছিল দেখোন৷ কিন্তু সি লিখিলে মুছলমানৰ আক্ৰমণৰ বিষয়ে৷ কি কৰে এতিয়া৷ সময়ো নাই৷ মূৰ খজুৱাই চিন্তা কৰোঁতে হঠাতে মনত বুদ্ধি এটা খেলালে৷ মুছলমানৰ মুছলটো কাটি দিলেই মান হৈ পৰিব দেখোন৷ ইমান সহজে সমাধান বিচাৰি পাই সি আনন্দমনে যিমানবোৰ “মুছলমান” শব্দ আছিল সেইবোৰ বিচাৰি বিচাৰি তাৰ পৰা “মুছল”বোৰ কাটিবলৈ ধৰিলে৷

তাৰপাছত সি লগৰজনক লাহেকৈ ক’লে,


 : ঐ, মুছল কাট, মুছল কাট৷

By: Makhan Lal Das [http://drmakhanlaldas.blogspot.com]

এজনী বুধিয়ক ছোৱালীৰ কাহিনী ...

ছোৱালী এজনীক কিছুদিন ধৰি এক অচিনাকী নম্বৰৰ পৰা ফোন কৰি বিৰক্তি কৰি আছিল ......

তাই এই বিৰক্তিৰ পৰা মুক্ত হবলৈ নতুন চিম কাৰ্ড এখন ললে .....

 আৰু মোবাইলহেণ্ডচেটটোত চিমখনভৰায়ে প্ৰথমে সেই অচিনাকী নম্বৰটোলৈফোন লগালে .... ............ 



হেল্ল' ....মই নম্বৰ সলনি কৰি পেলালো নহয়..


এতিয়া আৰু মোক তুমি বিৰক্তি কেতিয়াও কৰিব নোৱাৰিবা.........

By: Apurba Haloi

চখ্ৰবৰ্ত্তী দাৰ কথা...

কওতে কওতে শেষেই নহয় আমাৰ চখ্ৰবৰ্ত্তী দাৰ কথা...

 এবাৰ চখ্ৰৱৰ্ত্তী দাৰ ভীষণ পেটচলিল...

.উপায় নাই আৰু ডক্টৰৰ তাততো যাবই লাগিব এতিয়া..

.ইফালে বৌৰ খেচখেচনি কি কৰা যায়...!

উপায় নাপাই লাজ লাজকৈ গ’ল ডক্টৰৰ ওচৰলৈ....

 ডক্টৰে সকলোবোৰ ভালকৈ চাই মেলি আমাৰ চখ্ৰৱৰ্ত্তী দাক সুধিলে:

 ডঃ : পায়খানা কেনেকুৱা...?


 (চখ্ৰৱৰ্ত্তী দাই সেমেনা-সেমেনিকৈ উত্তৰ দিলে)

চখ্ৰৱৰ্ত্তী দা : এহ চাৰ দুখীয়া মানুহ, কোনোৰকমে চলি আছো আৰু...



পায়খানা “ শিল আৰু চিমেন্ট”ৰ চাৰ...

By: Manjit Kumar Ray

The one in mental hospital !

পগলা ফাটেকত এদিন ডক্টৰ এজনে এজন পগলাই ৱালখনত খুব মনয়োগেৰে কান পাতি থকা দেখি সুধিলে,

 ডক্টৰ - ভাই কি শুনিসা ?

পাগল - আপুনি শুনি চাওক চোন. , , , , , , , , ,



ডক্টৰে কান খন পাতি কলে, কতা একো নাই চোন.






 পগলা - হি হি হি,,মই ইমান বচৰে কান পাতি একো নুশুনিলো. 

আপুনি আজি আহিএই কি শুনিব.

By: Gautam Deka

তুমি যে মোৰেই সন্তান!

সৰু ল'ৰাঃ-- মা, মই কেনেকৈ জন্মিছিলো ?

 মাকঃ-- মই এটা পাত্রত মাটি অলপ ৰাখিছিলো।
কেইদিনমানৰ পিছত তাৰ পৰা তোমাক পালো। 

 সৰু ল'ৰা, মাকৰ কথা শুনি সিয়ো কিছু মাটি এটা পাত্রত ধুনিয়াকৈ ৰাখিলে।

 কিছুদিন পিছত সৰু ল'ৰা সি গৈ দেখিলে যে তাত এটা ভেকুলী বহি আছিল।

 সৰু ল'ৰা(খংত)ঃ-- এনেকুৱা লাগিছে যে তোক এতিয়াই গুলি মাৰি দিম !!!


 কিন্তু কি কৰোঁ, তুমি যে মোৰেই সন্তান!!!!!

By: Gautam Nath

আৰু যদি ফেইল কৰো?

দিপাংকৰ: দেউতা দেউতা মই পৰীক্ষাত পাছ কৰিলে কি দিবানো? .

দেউতাক: তোক যি লাগে তাকে দিম । ক কি লাগিব? .

দিপাংকৰ: এখন চাইকেল দিবা ।
 দেউতাক: হ'ব ।

 দিপাংকৰ: আৰু যদি ফেইল কৰো?
 দেউতাক: ১৫ খন চাইকেল দিম ।

 দিপাংকৰ: উৱা. . . . এইটো আকৌ কেনেকুৱা কথা ।

 দেউতাক: ফেইল কৰিলে আৰু স্কুল গৈ ফালিব নালাগে । চাইকেল দোকানকে খুলিবি ।

By: Princess Kaku Gogoi

' তোমাৰ প্রেম দিবলৈ নাপাহৰিবা '- মা কচম

পুৱাই পুৱাই ভ্রাম্যমান দূৰভাষত এটি অচিনাকী নম্বৰৰ পৰা এটি বাৰ্তা আহিল-

 ' তোমাৰ প্রেম দিবলৈ নাপাহৰিবা '

- - জান বাহিৰ হৈ গ'ল।
হে হৰি ক'লৈ যাওঁ, কি কৰো।
পত্নীয়ে, সত্নানে, সংসাৰে এতিয়া হাহাকাৰ হৈ যাব।

 মা-কচম জ্ঞাতে-অজ্ঞাতে কেতিয়াও আন বেলেগ নাৰীয়ে প্রেম দাবী কৰিবলগীয়া পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টি কৰা নাই।

 ......অ' ঠিকেইো প্রেম দাবী কৰিবলগীয়া পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টি কৰা নাই যেতিয়া ভয় খাইছো কিয়??
কথা পাতিবলৈ থিৰাং কৰিলো।
 মনে মনে ঘৰৰ চুক এটালৈ গৈ ফ'ন লগালো।

সিপাৰে ফ'ন উঠোৱাৰ লগে লগেই সৰু অথচ উৎকন্ঠাৰে ভৰা কন্ঠস্বৰেৰে ক'লো - -
"হেল্ল' কোন তুমি? কি প্রেমৰ কথা কৈছা? কি প্রেম বিচাৰিছা?"

..... নাৰী কন্ঠ এটা আশা কৰাতো বাৰ্তা সাপেক্ষ আছিল কিন্তু সিপাৰৰ পৰা কাণ সৰি যোৱা তীব্রতাৰে পুৰুষৰ গেলগেলীয়া মাত এটায়ে মগজু দহি পেলালে- -

" কি ফাল্টু কথা কোৱা হে তুমি?
মই মনোজ তোমাৰ বন্ধু আৰু তোমাৰ এল.আই.চি-ৰ এজেন্ট ।
 মই প্রেম (prem) নহয় প্রিমিয়াম দিবলৈহে কৈছো।......

"- সি আৰু কিবা ক'বলৈ লোৱাৰ আগতেই ফ'নটো কাটি দিলো।
 তাৰ নম্বৰটো নতুন ভ্রাম্যমান দূৰভাষত ৰখা নাছিলো।
 লাজো লাগিল, খঙো উঠিল।
আপুনিয়েই কওঁকচোন বাৰ্তা যদি এনেকৈ আহে আপুনি কি বুজিব-

 "Tumr Prem diboloi napahoriba."

এই 'চৰ্টকাট এচ এম এচ' বোৰে কেতিয়াবা প্রাণ ল'ব-
মা কচম...
 -ৰক্তিম-

By: Ractim Goswami

তামাম পিতিম

একেবাৰে চুটি কাপোৰ পিন্ধা ছোৱালী এজনীক ল'ৰা এজনে কলে... --


ইমান চুটি কাপোৰ যে পিন্ধি আহিছা তোমাৰ মাৰাই একো নকলে নেকি !! . . . . .

ছোৱালীঃ মাৰ বহুত খং উঠিছিল । . . . .




আৰু কৈছিল দ্বিতীয় বাৰ মোৰ এই যোৰ কাপোৰ পিন্ধিলে তোক কিন্তু তামাম পিতিম ।

by: Apurba Haloi

তিনিজন নলেগলে লগা বন্ধু

তিনিজন নলেগলে লগা বন্ধু এদিন এতুপি খাই ভাওঁনা চাবৰ বাবে গল।

গৈ থাকোতে র্হঠাত্‍ এজন বন্ধু প্ৰস্বাব কৰিব লাগিল।

লগে লগে বন্ধুজন ৰাষ্টাৰ কাষত প্ৰস্বাব কৰিবৰ বাবে বহিল।

 যেতিয়া প্ৰস্বাব কৰি হল বন্ধুজন বহাৰ পৰা উঠিব নোৱাৰা হল।

 লগৰ কেইজনে ভাবিলে তাক ভুতে পালে।

সেয়ে তাক ডাঙি মেলি ঘৰলৈ নি বিছনাত শুৱাই দিলে।

 পিছদিনা বন্ধুকেইজনে লৰাটোক বিছনাত চাবলৈ আহি সিহত হতবাক হল

আচলতে তাক ভুতে পোৱা নাছিল। . . . . . . . . . . . .


মাথো সি মদৰ নিচাত র্চাটৰ বুটাম পেন্টত মাৰিলে আৰু পেন্টৰ বুটাম র্চাটত মাৰিলে।

By: Bitupon Hazarika

১৮৭১ চনত কি হৈছিল ?

আপোনালোকে জানেনে ??

 'পাপৰি' আৰু 'কাকু' একেটা ক্লাছৰ ছাত্রী !!

 এদিন ক্লাছত বাইদেউয়ে সুধিলে ----

 ....পাপৰি, কচোন, ১৮৬৯ চনত কি হৈছিল ??

 পাপৰি : ১৮৬৯ চনত গান্ধীজীৰ জন্ম হৈছিল ।

 বাইদেউ : সুন্দৰ, খুব সুন্দৰ !!

এইবাৰ কাকু কচোন ১৮৭১ চনত কি হৈছিল ??

 .. .. বহুত ভাবি গুণি কাকুৰ শুদ্ধ উত্তৰ -----



 বাইদেউ, ১৮৭১ চনত .. .. .. .. গান্ধীজী তিনিবছৰীয়া হৈছিল ।

By: Dípankar Nath

পিয়াজ কাটি আছিলো

নগেনৰ ঘৰত চোৰ সোমাল।
 চোৰে ঘৰৰ সকলো বস্ত চুৰ কৰি লৈ গ'ল।
নগেনে কথাটো পুলিচক জনালে।

পুলিচ আহিল।
ঘৰৰ মানুহক পুলিচে এফালৰ পৰা সুধিবলৈ ধৰিলে.....।

পুলিচঃ (প্ৰথমে খগেনক সুধিলে) তই চোৰ আহোতে কি কৰি আছিলি....?
খগেনঃ চাৰ, মই শুই আছিলো। চোৰ দুটাই মোক ধৰি ভৰি হাত বান্ধী মুখত চেলোটেপ লগাই দিলে ।

পুলিচঃ মনালিছা তুমি চোৰ আহোতে কি কৰিছিলা....?
মনালিছাঃ চাৰ মই জিকা কাটি আছিলো ।
মোক চোৰ এটাই গলটোত ধৰি মুৰ্গী বনাই দিলে।
 মানে চাৰ মই কণী পাৰিম যেন লাগি গ'ল ।

পুলিচঃ নগেন তইপিছে কি কৰিছিলি..?......

নগেনঃ চাৰ, মই পিয়াজ কাটি আছিলো।


মনালিছাই কণী পাৰিলে ফ্ৰাই কৰিম বুলি।

By: Biswa Bijeet Dutta

ভোডাফোনৰ ৰির্ছাজ

'কৃষ্ণা' নামৰ এজনী ছোৱালীয়ে নিজৰ বয়ফেণ্ডলৈ বহুত ফোন কৰে । 

এদিন সেইহে ৰির্ছাজ আনিবলৈ দোকানলৈ গল--- ......

দাদা ১০ টকাৰ ভোডাফোনৰ এটা ৰির্ছাজ দিবচোন ??

 দোকানী : বাইদেউ ১০ টকাত আপুনি ৭ টকা হে পাব !! .. ..

 কৃষ্ণা : ঠিক আছে তেন্তে ৩ টকাৰ ছানা দি দিব !! .. ..




 খা বাপ্পেকে ভীমকলটো !!

By: Dípankar Nath

ল'ৰা সদায় একে থাকে

আমাৰ শইকীয়া দা যে ----

 হয়, সেই শইকীয়া দাৰ কথাই কৈছো !!
 সিদিনাখন এজনী ছোৱালীৰ লগত গণেশ ঘাটত দেখা পালো ।
 যোৱাকালি দেখিলো আকৌ 'ক'ল পার্কত' , বেলেগ এজনীৰ লগত !!
 আজি পুৱাই দেখো, নতুন এজনী ছোৱালী বাইকত তুলি 'শইকীয়া দা আৰু তাই' কৰবাত গৈছে ।
 লোকৰ কথা, আমাৰ নো আউ কি ?


 তথাপি সত্যকথাষাৰ কবই লাগিব-----



 ছোৱালী বোৰ সলনি হৈ যায় !! ল'ৰা সদায় একে থাকে, .......

উত্‍কৃষ্ট প্রমাণ ওপৰত !!

By: Dípankar Nath

Amir Khan in Assam

Amir Khan-r Axom Bhraman

মই গ'লকীপাৰ

এজাক ল'ৰাই বল লৈ খেলি আছিলে।

কিন্তু এটা ল'ৰা একাষৰীয়াকৈ ঠিয় হৈ আছে।

 মনোবিজ্ঞানী এজনে দেখিলে ল'ৰাটো বিষন্নতা আৰু দ্বিধাদ্বন্দ্বত ভুগিছে।

 তেওঁ মনে মনে সংকল্প ল'লে ল'ৰাটোক কাউঞ্চেলিঙৰ জৰিয়তে ভাল কৰিব।

 তেওঁ গৈ লৰাটোক সুধিলে- মোৰ বন্ধু হবা নে?
ল'ৰা- নাই....যাওক!
মনোবিজ্ঞানী- মোৰ ধাৰণা তুমি মনোকষ্টত আছা...
 লৰা- নাই... যাওক!
মনোবিজ্ঞানী- তুমি দেখোন আন লৰাবোৰৰ দৰে দৌৰাদৌৰি কৰা নাই!
লৰা- হয়....যাওক!
মনোবিজ্ঞানী- কিয়? . . . .


ল'ৰা- মই গ'লকীপাৰ!

ইচ Road কা নাম ?

এদিনাখন আমাৰ দেশৰ প্রধান মন্ত্রী মনমোহন সিং ডাঙৰীয়াই বৰপেটাত এটা ৰাস্তৰ ওপৰত এখন নতুনকৈ বনোৱা দলং এখনৰ শুভাৰাম্ভ কৰিবলৈ আহিলে

কিন্তু সিং ডাঙৰীয়াৰ শুভ উদ্বোধনী ভাষন দিওতে অলপ দিকদাৰ পালে ।

 কাৰন তেও যিটো ৰাস্তাৰ ওপৰত দলং খন বনাইছে সেই ৰাস্তাটোৰনাম টো তেও নেজানে ।

 সেয়েহে তেও ৰাস্তাটোৰ নামটো জানিবলৈ ৰাইজৰ পৰা ৰাস্তাটোৰ নামটো জানিবলৈ তেওঁ ৰাইজক হিন্দিতে সুধিলে

 দেবী ঔৰ চজ্জনো আপ লগোকে বিছ মে চে কৈ বাতা চেকটেহো কিয়া ইচ Road কা নাম ।

 তেনেতে আমাৰ সকলোৰে প্রিয় সেনাপতি দাই ৰাইজৰ মাজৰ পৰা ঘপহ কৰি থিয় হ খপহ কৰে কলে




 Sir জি ইচ Road কা নাম হায় " " " " " " ' " " " "




 টিকা ফাটা Road ।

By: সঞ্জীৱ তালুকদাৰ

চেনি অলপ

এদিন কনটিলৌৰ মাকে তাক ওচৰৰে গিৰিহঁতৰ পৰা চেনি অলপ আনিব পঠালে ৷

মাকৰ কথামতে সিও চেনি আনিবলৈ গ'ল ৷ 

: কনটিলৌ :- খুৰিদেউ মায়ে আপোনাৰ পৰা চেনি অলপ নিব দিছে ৷

: মানুহগৰাকীয়ে চেনি অলপ আনি কনটিলৌক দিলে ৷ তাৰপিছত মাকে আৰু কিবা কৈছিলে নেকি তাক সুধিলে ৷

 : কনটিলৌ :- অ' মায়ে কৈছিলে যে যদি কুকুৰৰ জীয়েক জনীয়ে চেনি নিদিয়ে,
তেতিয়াহ'লে কাষৰ হাৰামজাদী জনীৰ পৰা লৈ আহিবা ৷

By: Abani Talukdar

পাচিত থকা .....

এদিন সেনাপতি দাৰ (পত্নী) বৌৱে ৰাতিপুৱা সোনকালে উঠি কাম বন কৰি গা ধুবলৈ বাথৰুমত সোমাল !

তেতিয়া সেনাপতিদাৰ লৰাটো তেনেই সৰু কেচুৱা !

বৌৱে গা ধুই নহালৈকে সেনাপতি দাই তাক বিচনাতে উমলাই আছিল !

 হথাৎ কেচুৱাটোৰ কান্দোনৰ চিঞৰ শুনি বৌৱে বাথৰুমৰ পৰাই চিঞৰি কলে -

 হেৰি , মইনাই যে ইমান কান্দি আছে তাক কি লাগে দি দিয়কচোন !
 : তাক দেখুন বিচৰা বস্তুটো দিয়াৰ পৰাই বেচিকৈ কান্দিচে !
 : সি নো কি বিচাৰিচিল ? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .





 : পাচিত থকা পকা জলকীয়াটো !

By: Sanjeeb Borkakati

হনুমান লংকাচন

ৰাৱনে সীতাক হৰন কৰাৰ পিচত ৰাম লক্ষ্মন'ৰ কথামতে সীতাক বিছাৰি হনুমান লংকালৈ গ'ল !
তালৈ গৈ অশোকবনত সীতাক লগ কৰিলে !
ৰাম-লক্ষ্মনৰ কুশল-মংগল বাতৰি জনালে !
পিচত ভোক লগাত গোটেই অশোকবন অসুৰ কর্মচাৰীসকলক গদাৰে কোবাই মাৰি ফল মুল খাই অশোকবন ভাগি চিগি তহিলং কৰিলে !
 শেহত যেনিবা ৰাৱন পুত্র মেঘনাদে নাগপাশ মাৰি হনুমানক আটক কৰিলে !
পিচত ৰাৱনৰ কথামতে অসুৰসকলে হনুমানৰ নেগুৰত জুই লগাই দিলে ! ........ ....

নেগুৰত জুই লৈ লংকাৰ ওপৰেৰে উৰি উৰি হনুমানে গোটেই লংকা পুৰি চাৰখাৰ কৰিবলৈ ধৰিলে ....... ......................... ........
ঠিক সেই সময়তেই তাত আবির্ভাব হ'ল চাৰি পাচজনীয়া যুবক যুবতীৰ এটা দল .....
 হাতে হাতে নানান মাৰানস্ত্র ।... ...
হাতত এবিধ দীঘলীয়া চুঙাকৃতিৰ বিশেষ অস্ত্র লৈ সকলোতকৈ আগবাঢ়ি আহিল জিন্স টি চার্ট পৰিহিতা এগৰাকী যুবতী - 

"এয়া আপোনালোকক আমি জনাবলৈ পাই সুখী যে আমিয়েই অসমৰ প্রথমতো চেনেল যি সুদুৰ শ্রী লংকাৰ পৰা আপোনালোকলৈ হনুমান লংকাচনৰ পোনপতীয়া দৃশ্যাৱলী সম্পচাৰ কৰি আছো !
এয়া আপোনালোকে টেলিভিশ্যনৰ পর্দাযোগে প্রতক্ষ কৰিবলৈ পাই আছে কিদৰে ভাৰত সন্তান হনুমানে লংকাত আহি নিজৰ বিৰত্ব দেখুৱাই আছে !....
কিন্তু এইখিনিতে প্রশ্ন হয় ! কিমান গ্রহণযোগ্য এই লংকাচন ?
পাচপর্ট ভিজা অবিহনে কৰা হনুমানৰ এই লংকা যাত্রা আচলতে কিমান আইনসন্মত ?
ইতিমধ্যে শ্রীলংকা চৰকাৰে হনুমানৰ এই অবৈধ লংকাযাত্রাৰ বিৰোধিতা কৰি ভাৰত চৰকাৰলৈ পত্র প্রেৰণ কৰিছে!

.....পৰবর্তী সময়ত ভাৰত চৰকাৰে কি পদক্ষেপ গ্রহণ কৰে সেয়া নিচ্ছয় লক্ষনীয় হব.....!!!.."........................................

By: Nâvâ Kríshñá DéKá

'ৰগৰ'ৰ চলেৰে…!

গৰম দিন।
 সিংহ এটা গছৰ ছাঁত জিৰণি লৈ আছিল।
সেই সময়তে নিগনি এটা কৰবাৰ পৰা আহি, সিংহটোৰ গাত উঠিলহি।
 সিংহৰ বৰ খং উঠিল। সি নিগনিটোক একে থাপে ধৰিলে আৰু মাৰি পেলাবলৈ ল'লে।
 নিগনিটোৱে ক'লে…, "…মহাৰাজ মোক ক্ষমা কৰক। আপুনি মোক এৰি দিলে, ভৱিষ্যতে মই আপোনাক সহায় কৰিম…!"
 সিংহই হাঁহিলে। "…তই সাধাৰণ নিগনিয়ে মোক কিডাল সহায় কৰিবি…? যা বাৰু তোক এৰি দিলো…!" .
 বহুদিনৰ পাচত এদিন, সেই সিংহটো চিকাৰীৰ জালত পৰিল। চিঞৰত সি গগন ফালিলে। সেই সময়তে নিগনিটো আহি তাত ওলালহি।
 সি ক'লে, "…চিন্তা নকৰিব মহাৰাজ, মই আপোনাক ৰক্ষা কৰিম…!"
 এই বুলি কৈ নিগনিটো গুচি গ'ল।
 সেই গ'ল যি গ'ল…, তাৰপাছত কোনো খবৰেই নাই।
 সিংহ ৰৈ থাকিল, সময় গৈ থাকিল। নাই…, নিগনিৰ কোনো খবৰ নাই। …

দুঘন্টা মানৰ পিছত নিগনি আহি ওলালহি। পিচে অকলে নহয়, লগত পূৰা 'মিডিয়া' লৈ আহিল।
বাতৰি কাকত, নিউজ চেনেল, …মুঠতে পূৰা সংবাদ মাধ্যম লৈ আহিল।
 আহিয়েই চিধা সিংহৰ গাত উঠিল গৈ। লগে-লগে কেমেৰাৰ 'ফ্লাচ' জিলিকি উঠিল, ভিডিঅ' ৰেকৰ্ডিং আৰম্ভ হৈ গ'ল।

 তাৰপাছত নিগনিয়ে ভাষণ আৰম্ভ কৰিলে…, "…শ্ৰদ্ধেয় অসমবাসী ৰাইজ, আপোনালোকৰ বহুতেই জানে যে এই সিংহটোক মই আগতেও এবাৰ বচাই থৈছো। কিন্তু হ'লে কিডাল হব…!
মাত্ৰ অসমৰ এল. পি. স্কুলৰ কিতাপত হে খবৰটো ছপা হ'ল।
 অসমৰ বাহিৰত কোনো গমেই নাপালে। গতিকে এইবাৰ সেই ভুল নকৰো। …
এইবাৰ পূৰা 'লাইভ কভাৰেজ' হব, …

অসমৰ ইমান ধুনীয়া 'সাধুকথা' গোটেই দেশে জানিব লাগিব।
জানিব লাগিব, অসমতো 'বিশ্বমান'ৰ (world class) সাধুকথা আছে। জয় আই অসম…!"

By: Udoy Senapoti

ভজা মাছৰ মূৰটো !

এয়া ১৯৭৫ চনমানৰ কথা ।
 সেনাপতি দা তেতিয়া মুম্বাইত থাকে।
এদিন ৰাতিপুৱা সময়ত তেওঁ জাহাজত উঠি কৰবালৈ ফুৰিবলৈ গৈ আছিল !
তেওঁৰ কাষত আছিল এজন ইজৰাইলী ভদ্রলোক !
 দুয়ো চিনাকি হ'ল । ইটো সিটো কথা পাতিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে !
কিছুসময় এনেকৈ যোৱাৰ পিচত সেনাপতি দাই হঠাত্‍ কিবা এটা চিন্তা কৰাৰ দৰে কৰি তেওঁৰ লগত বস্তু নিয়া বেগ টো খুলি কাগজেৰে আলফুলকৈ মেৰিয়াই অনা টোপোলা এটা উলিয়ালে আৰু তাৰপৰা ডাঙৰ ভজা মাছৰ মূৰ এটা উলিয়াই এবাৰ ভালদৰে চাই লৈ তাক খাবলৈ ধৰিলে ।..... ....
ইজৰাইলী ভদ্রলোক জনে তেওঁৰ কার্যকলাপ চাই আছিল । তেওঁ সেনাপতি দাক তেনেকে মাছৰ মূৰাতো খাইলৈ লোৱা দেখি সুধিলে -
 "হেৰি বন্ধু আপুনি এনেকৈ ভজা মাছৰ মূৰটো কিয় খাবলৈ লৈছে!"
 সেনাপতি দা :" আপুনি নুবুজিব হে ! এয়া আমাৰ ভৰতীয়সকলৰ চিক্রেট ! এনেকৈ ৰাতিপুৱা ভজা মাছৰ মূৰ খালে টামাম মগজু হয় ! আমি ভাৰতীয় সকলে সদায় এনেকৈ এটা এটা মাছৰ মূৰ খাওঁ । সেইকাৰণে আমাৰ টামাম মাথা ! "
 ইজৰাইলী জনে ভাবিলে হবওঁ পাৰে কি ঠিক ! তথাপি তেওঁ নিজৰ মনটোক সন্তুষ্ট কৰিব নোৱাৰিলে ।
সুধিলে- ..."আওঁ দেউ আপুনি কয় কি হে ! ভজা মাছৰ মূৰ খালে সচাকে মগজু হয়নে ?...
 সেনাপতি দা: "আপুনি একোদাল নাজানে হে ! আপুনি মুর্খ ! আচলতে আপুনিহে ভজা মাছৰ মূৰ খাবলৈ আৰম্ভ কৰা উচিত, মগজু হব !"...
 ইজৰাইলী জনে কিবা এটা ভাবিলে আৰু কলে - "হেৰি বন্ধু অনুগ্রহ কৰি মোকো এটা ভজা মাছৰ মূৰ দিবনে ?" 
 সেনাপতি দা : "মোৰ হাতত এটা বঢ়িয়াকে ভাজি থোৱা ডাঙৰ মাছৰ মূৰ এটা আছে অবশ্যে ! কিন্তু মই আপোনাক দিব নোৱাৰিম !"
 ইজৰাইলী ভদ্রলোক : "নহয় নহয় আপোনাক মই যিমান লাগে সিমান পইচা দিম ! (১০০ টকীয়া নোট এখন উলিয়াই ) লয়া লওঁক !"
 সেনাপতি দা : "নাই নাই !আপুনি বৰ কিবা দিয়ক হে ! উপায় নাই আৰু ! লয়া লওঁক !আপোনাক বন্ধু বুলিহে দিলো আৰু ! ".... .....
এইবুলি ১০০ টকীয়া নোটখন লৈ বেলেগ কাগজৰ টোপোলা এটা খুলি ডাঙৰ মাছৰ মূৰ এটা উলিয়াই সেনাপতি দাই ইজৰাইলী জনক খাবলৈ দিলে ।.... ...
ইজৰাইলী জনে আনন্দমনে মাছৰ মূৰটো খাবলৈ আৰম্ভ কৰিলে ! মূৰটো খাবলৈ আৰম্ভ কৰাৰ কিছুসময় পিচত হঠাত কিবা এটা চিন্তা কৰি তেওঁ সেনাপতি দাৰ ফালে চাই কলে -
 "আপোনাৰ চাগে গোটেই মাছটো কিনোটেই ৫ টকাৰ বেছি লোৱা নাছিলে ! মোক মূৰটোৱেই ১০০ টকাত বেছিলে !"....

সেনাপতি দা: "এয়া চাওঁক, মই কৈছিলোনে ! মাছৰ মূৰ খোৱা শেষ নৌ হওঁতেই আপোনাৰ মগজুৱে কাম দিবলৈ ললেই !

হেভ এ হেপ্পী জার্নি বন্ধু , এনজয় কৰক !"........
By: Nâvâ Kríshñá DéKá

******অথঃ দত্ত সংবাদ :- *******

 তিনিজন শৈশৱৰ বন্ধু প্ৰ দত্ত , মে দত্ত আৰু দি দত্ত ।
এবাৰ তিনিওটাই হিমালয় পৰ্বতখনক ৰং দিয়াৰ কনট্ৰেক্ট এটা পালে ।
কাম কৰাৰ মাজত এদিন লান্স ব্ৰেকৰ সময়ত তিনিওটাই নিজৰ নিজৰ টিফিন উলিয়ালে ।

 প্ৰ দত্ত :- হে গড , আজিও ভাতৰ লগত স্প্ৰাইটৰ তৰকাৰী । কালিও যদি একে টিফিন পাও মই ইয়াৰ পৰা জাপ মাৰি চুইচাইদ কৰিম ।

 দি দত্ত :- হে ৰম , আজিও ব্ৰেড আৰু পকা কঠাল , কালিও যদি একে টিফিন পাও মই ইয়াৰ পৰা জাপ মাৰি চুইচাইদ কৰিম ।

 মে দত্ত :- হে অপু , আজিও বেঙেনা ভাজি আৰু ৰুটি , কালিও যদি একে টিফিন পাও মই ইয়াৰ পৰা জাপ মাৰি চুইচাইদ কৰিম । (বি.দ্ৰ. - মে দত্তই অপুক ভগৱান হিচাপে মানে )

 পিছদিনা খন হ‘ল পুৱা মুখত তিনিও সোমাই এখন এখন গুৱা , তিনিও ওলাল হিমালয়লৈ বুলি , ফাটাফাটি ৰংমিস্ট্ৰি হম বুলি ।
 টিফিন টাইমত ভয়ে ভয়ে তিনিও নিজৰ নিজৰ টিফিন বক্স উলিয়ালে ।

প্ৰ দত্ত :- হে গড , আজিও ভাতৰ লগত স্প্ৰাইটৰ তৰকাৰী । মই মৰো দেই , বাই বাই । এইবুলি প্ৰ দত্তই জাপ মাৰি চুইচাইড কৰিলে ।

 দি দত্ত :- হে ৰম , আজিও ব্ৰেড আৰু পকা কঠাল । মই মৰো দেই , বাই বাই । এইবুলি দি দত্তই জাপ মাৰি চুইচাইড কৰিলে ।

 মে দত্ত :- হে অপু , আজিও বেঙেনা ভাজি আৰু ৰুটি । মই মৰো দেই , বাই বাই । এইবুলি মে দত্তই জাপ মাৰি চুইচাইড কৰিলে ।

 কালু দা কলা কুত্তাই সেই সময়ত হাগু দিব আহিছিল হিমালয়লৈ। সি সকলো দেখি তাহাতৰ ঘৰলৈ ফোন মাৰি সিহঁতৰ মৃত্যুৰ কাৰনসহ সকলো খিনি কৈ দিলে আৰু তাহাতৰ টিফিনখিনি খাই মেলি আহিলে ।

 শ্মসানত গোটেই দত্তকেইটাৰ ঘৈনিয়েকবোৰে কান্দি আছে ।
 প্ৰ দত্তৰ পত্নী :- আগতে জনা হলে মই ভাতৰ লগত স্প্ৰাইট নিদি কোকা-কোলাৰ আন্জা দিলো হৈ নহয় । হুক হুক হুক হুক
দি দত্তৰ পত্নী :- আগতে জনা হলে মই তেখেতক চুজি কা হালোৱা বনাই দিলো হৈ নহয় । হুক হুক হুক হুক
 মে দত্তৰ পত্নী :- বিয়া কৰাৰ পৰাই মই পাকঘৰত ভৰি দি পোৱায়েই নাই। তেখেতেটো নিজৰ টিফিন নিজে বনাই লৈ যায় সদায় ।
মোৰ কি হব এতিয়া ।

 * * মৰেল :- দত্ত মাখা কিয়া এনাই হা কিয়া !!!!!!!!!

By:Apurba Kalita

WIFE Joke

পুলিচত চাকৰি কৰা পুতেকে বাপেকলৈ চিঠি দিলে

" দেউতা মোৰ ঘৰত থকা wife ক পঠাই দিবা "

বাপেকে এতিয়া WIFE ৰ অর্থতো বুজি নাপালে ।

 ওচৰৰ জনা এজনক শুধিলে WIFE মানে কি ?

সি কলে এই ঠাণ্ডাত লোৱা কম্বলখন আকৌ

 বাপেকে ভাবিলে পুলিচত তো কম্বল লেপ দি থাকে তাক ঘৰত থকাখন কিয় লাগে ।

 বাপেকে পুতেকলৈ লিখিলে "বোপাই ঘৰত যিটো wife আছে তোৰ ভায়েৰে দিনে ৰাতিয়ে লৈ শুই শুই একদম বৰবাদ কৰি পেলালে "!!!!!!!

By: Jadob Atif Saikia