Sunday 13 October 2013

আপুনি শুই আছিল নি ?

এদিন ঘৈণীযেকৰ বকবকনি সহিব নোৱাৰি..
খংতে আমাৰ “Mentelbaba”ই ঘৈণীযেকক কলে,
 “আজিৰ পৰা মই তোৰ লগত নাথাকো” ৷

এই বুলি কাপোৰ-কানি লৈ ঘৰৰ পৰা ওলাল ৷

পথমে, Railway Station গল..
Train ত ওঠিব লওতে আকাশবানী হল.. “Train ত নাজাবি... এইখন Accident হব” ৷

 তাৰপিচত, Airport গলে...

Plane ত ওঠিব লওতে আকাশবানী হল.. “Plane ত নাজাবি... এইখন Crash হব” ৷

 Mentelbaba ই ভাবিলে Bus তে যোৱা ভাল..
 Bus ত ওঠিব লওতে আকৌ আকাশবানী হল..

 “এইখন Bus ত নাজাবি... এইখন Accident হব” ৷

 Mentelbaba মূৰ গৰম হৈ পল.. খংত কলে, “তই কোন বে” ৷

আকাশবানী হল.. “মই ভগবান” ৷

Mentelbaba ই কানদি কলে..


 হে প্রভু মই বিযা পতা দিনা আপুনি শুই আছিল নি ??????

by:Pronab Hokie

বুলেট চলাইছা বুলেট.....?

ভাস্কৰ বাৰুকিয়ালে চেংমাইক ম'ম আৰু পেপচি খুৱাম বুলি পটাই মেলি চেংমাইৰ পুৰণা ৰয়েল এনফিল্ড বুলেটখন লৈ পূজা চাবলে ওলাইছে,
উদ্দেশ্য মাৰ্চো মেনৰ এটিটিউদ এটা দি চাল দিয়া !
 বাৰুকিয়ালে বুলেট চলাইছে ভট ভট ভট ভট ভট ভট ভট ভট.... ভটটটটট ভট ভট ভট ভট ভট ভট ভটটট টৰ ভট ভট ভট ভট.....
সৰু সৰু লৰা-ছোৱালী বিলাক আতৰি দিছে ৰাস্তাৰ কাষলে আৰু তাকে দেখি বাৰুকিয়াল কাইটিৰ বুকু ছয় সাত ইঞ্চি বেচিয়েই ফুলি গৈছে ভট ভট ভট ভট ভট...
. তেনেতে আমাৰ দীপাই নতুন স্কুটিৰে অভাৰটেক কৰক....
 কিইই আমাৰ মাৰ্চোমেনক ছোৱালীয়ে অভাৰটেক কৰে.... নাই নহব.....

 ভটটটটটটটটটট ভটটটটটটটটটট ভট ভট ভট

একদম দীপাৰ সমানে সমানে এইবাৰ
 বাৰুকিয়ালঃ (দীপাক উদ্দেশ্যি) পূজা চাবলে ওলাইছা
 দীপাঃ .....:-> (বেকাকৈ চাই স্কুটিৰ স্পীদ বঢ়াই দিয়ে )

 বাৰুকিয়ালক আপোনালোকে কি কম বুলি ভাবিছে....
 ভটটটটটট ভট ভট ভট ভটটটটট ভট ভট ভট..
আকৌ দীপাৰ সমানে সমানে.....
 বাৰুকিয়ালঃ ৱাহ স্কুটি চলাইছা.... মানিছো আউ দেই.... কেতিয়াবা বুলেট চলাইছা :->

 দীপাঃ..... (স্কুটিৰ স্পীদ বঢ়াই দিয়ে)
 ভট ভট ভট ভটটটটটট ভট ভট ভট
দীপাৰ ওচৰ পাই বাৰুকিয়ালঃ বুলেট চলাইছা বুলেট !?
 দীপাঃ ...... (আকৌ আগবাঢ়ি যায়)
 ভট ভট ভট ভটটটটট ভট ভট ভট

বাৰুকিয়াল আকৌ দীপাৰ ওচৰত....
 বাৰুকিয়ালঃ বুলেট চলাইছা বুলেট.....

 এইদৰে বাৰে বাৰে কামোৰ খাই পূজা মণ্ডপলৈ দুশ মিটাৰ মান থাকোতে দীপাই স্কুটিৰ স্পীদ একদম কমাই দিলে....

 বাৰুকিয়াল কাইটি একদম গপছত আগবাঢ়ি গৈছে ভট ভট ভট ভট ভট ভট ভট....
 অলপ পাছতেই দীপাই স্কুটি ষ্টেণ্ড কৰিছে ঠিক তেনেতে
 ঘাঢ়াম ভটটটটটট.... চেৰৰৰ... ঘটং .... ঘিছ.... ফট... ফট... ফট....

আদি অদ্ভুত আৱাজ
কিছুমান পূজা মণ্ডপৰ ভিতৰৰ পৰা আহাত আৰু সকলো মানুহ ভিতৰলৈ দৌৰা দেখি দীপাইও কিনো হৈছে চাবলৈ বুলি আগ বাঢ়িল .....
 দেখিছে ভিতৰত পূজা পেণ্ডেলৰ মাজৰ খুটাত বুলেটখন খুণ্ডা খাই বাগৰি আছে আৰু আমাৰ বাৰুকিয়াল কাইটি কৰ্ফাল খাই এক্কেবাৰে মহিষাসুৰৰ চৰণত চিত্‍লাং খাই কেকাই আছে.....
 সকলোৱে সুধিছে বেছি দুখ পালে নেকি...
 বাৰুকিয়ালঃ নাই নাই মাখি চাল অলপহে চিঙছে
 ৰাইজে কুৱা-কই কৰিছে ঘটনাটো কেনেকে হবলৈ পালে....
 ব্ৰেক কেবল চিঙিল হবলা ইত্যাদি .....
 তেনেতে দীপাই মাত লগালে.... 

দীপাঃ ৰাস্তাই পদূলিয়ে ছোৱালী জোকাই ফুৰিলে এনেকোৱা নহৈ ভাল কিবা হ'ব নেকি !?
 সকলোৱে এবাৰ দীপাৰ ফালে চায় এবাৰ বাৰুকিয়ালৰ ফালে চায় কথাটোনো কি জানিব বিচৰাত দীপাই ৰাস্তাৰ ঘটনাটো আদ্যোপান্ত বিবৰি কলে !

 বাৰুকিয়ালঃ ধেইট ইম্মানবাৰ সুধিলো বুলেট চলাব জানা নেকি বুলি, ভালদৰে কৈ দিলেই হৈছিল নাজানো বুলি মই তেতিয়া বেলেগ কৰোবাক সুধিলো হলে নহয় বুলেটখন কেনেকৈ ৰখাব পাৰি....

 আই দূৰ্গাৰ কৃপা বুলিহে পেণ্ডেলৰ খুটাত লাগি মেলি হলেও এইখন কোনোমতে ৰলহি :->


 মোৰটো বাদেই বুলেট খনৰো ৰং অলপ এৰিল, এতিয়া চেংমাইক এনেয়েই ত্ৰিছ প্লেট ম'ম খুৱাব লাগিব..

By: Dipankar Gogoi

Wednesday 9 October 2013

বিহাৰৰ আলোচনা

বিহাৰৰ সকলো ৰাজনৈতিক দলৰ নেতা, এদিন গুৰুত্বপূৰ্ণ আলোচনাত বহিল।
আহ্বায়ক জনে ক'লে,
 : আমি সভাখন আহ্বান কৰিছো এইবাবেই যে, আমি ভাৰতৰ পৰা স্বাধীনতা বিচাৰিম। নতুন ৰাষ্ট্ৰ গঠন কৰিম।
 (এজনে ঠিয় হৈ সুধিলে) : আমাৰ অৰ্থনৈতিক অৱস্থা এনেও বেয়া। আমি স্বাধীনতা পালেও, চলিম কেনেকৈ?
 : simple…! আমি স্বাধীন হৈ, প্ৰথমেই আমেৰিকাক আক্ৰমণ কৰিম।

তেতিয়া আমেৰিকাই যুদ্ধত আমাক হৰুৱাব আৰু বিহাৰ খন লৈ থব।
 লগে লগে আমি আমেৰিকাৰ নাগৰিক হৈ পৰিম।
 …আৰু আমাৰ অৰ্থনৈতিক অৱস্থা উন্নত হৈ পৰিব।
 . ইমান সুন্দৰ পৰিকল্পনা দেখি সকলো আনন্দিত হৈ পৰিল।

এজন বৃদ্ধ নেতাৰ বাদে, সকলোৱে চাপৰি বজাই প্ৰস্তাৱটোত সমৰ্থন জনালে।

বৃদ্ধ নেতা জনক, "কিয় সমৰ্থন কৰা নাই" বুলি প্ৰশ্ন কৰাত,

তেওঁ গহীনাই ক'লে…,

 'পৰিকল্পনা' -টো অতি সুন্দৰ। কিন্তু মই অন্য এটা কথাহে ভাবিছো, এই যুদ্ধখনত… . . . . . . . . .





 "…by chance যদি, 'বিহাৰ' জিকি যায়…!"

by:Udoy Senapoti

সুন্দৰী ছেল্ছগার্ল

এটা ডিপার্টমেণ্টাল ষ্টোৰলৈ এজন ভদ্রলোক আহিল ।
 তেওঁ সুন্দৰী ছেল্ছগার্লৰ ওচৰলৈ আহি ক'লে: মই মোৰ ঘৈণীৰ কাৰণে হাতমোজা কিনিবলৈ আহিছিলোঁ ।
কিন্তু হাতৰ ছাইজ বা নম্বৰটো আনিবলৈ পাহৰি গৈছোঁ ।

 ছোৱালীজনীয়ে ক'লে :------ মোৰ হতখন ধৰি ভালদৰে চাই লওক

----- এনে ধৰণৰ ছাইজ নে ইয়াতকৈ ডাঙৰ লাগিব ?

 ছোৱালীজনীয়ে তাইৰ হাতখন ভদ্রলোকৰ হাতত তুলি দিলে ।

 ভদ্রলোকজনে হাতখন টিপি টাপি হাত বোলাই চাই লৈ ক'লে :------ ওঁ , বোধহয় আপোনাৰ হাতৰেই ছাইজ ।
 ছেল্ছগার্ল ছোৱালীজনীয়ে সেই ছাইজ অনুযায়ী হাতমোজা উ
লিয়াই দি ক'লে :------ আৰু কিবা লাগিব নেকি ??

 ভদ্রলোকজনে ছোৱালীজনীৰ ফালে চাই ক'লে :





------হয়, এতিয়া মনত পৰিছে মোৰ ঘৈনীয়ে ব্রাও কিনি নিবলৈ কৈছিল ।
 কিন্তু ব্রাৰ ছাইজটোও আনিবলৈ মই পাহৰি গৈছোঁ !

by:Akandas Assam

Tuesday 8 October 2013

কনফিওচ

1.
পত্নীৰ ডেলিভাৰিৰ সময়ত,
গিৰিয়েকঃ হে ভগৱান যাতে ছোৱালী হয়।
 ... পত্নীঃ হে ভগৱান লৰা হয় যেন।

ভগৱানঃ তোমালোকে মোক কনফিওচ লগায় নিদিবা দে।

 কিবা খং উঠিযাব বাপেকে তোমালোকে চাৰা জীৱন কান্দি থাকিবা আৰু.......................





 সি হাত থাপৰি মাৰি থাকিব।
2.

টিলৌ : ঐ পিতাই এগিলাছ পানী আনি দেছোন !!
বাপেক : মই নোৱাৰো নিজে লৈ খা !!
 টিলৌ : দে না পিতাই ........
 বাপেক : নোৱাৰো বুলি কৈছো নহয় আৰু যদি বাৰে বাৰে খুজি থাক' ছৰ খাবি !!
 . . . . . . . .





টিলৌ : হব দে পিতাই, ছৰ টো যেতিয়া দিব আহিবি, তেতিয়া লৈ আনিবি !!

By: Ragar

Monday 7 October 2013

আপদীয়া কবিতা

(১)
 ছিঃ…!
কিযে বিশ্বাসঘাটক তুমি,
অ' মোৰ 'ফেচবুকৰ' প্ৰিয়া।
 দুখ দিলা, সহি ল'লো/
চকুলো, মোহাৰি ল'লো/
অভিযোগ কৰা নাইকিয়া।
 কিন্তু…!
কিদৰে নিজকে বুজাম কোৱা,
যিদিনা প্রথম জানিলো,
তোমাৰ নাম…, "…
দিলীপ শইকীয়া…!"
 (Fake ID-ৰ নামত উৎসৰ্গিত)



 (২)
 ধুৰ…!
 'প্ৰেম'-ৰ চক্কৰত নপৰা হ'লে,
 দহোটা ৰণুৱা ঘোঁৰা মোৰ বুকুটো দৌৰি আছিল।
 কিন্তু এতিয়া…?
 বুকুত জুমি চালেই দেখিবা এটা গাধই,
 ফেচবুক খুলি…,

 …'কবিতা' লিখি আছে॥

Sunday 6 October 2013

পূজা চেলিব্ৰেচন.......

তিনিজন নলে-গলে লগা দোৰ্ঘোৰ মদপী বন্ধুৱে পূজা অলপ বেলেগ ধৰনে চেলিব্ৰেট কৰাৰ সিদ্ধান্ত ল’লে |

বহু আলোচনা বিলোচনা ৰ পিছত ঠিক হ’ল- অষ্টমী পুজাৰ দিনা আটাইকেইজন যোৰাবাটৰ পাহাৰৰ ওপৰলৈ যাব আৰু দিনটো তাতে বহি মদ খাব !

 নিৰ্দিষ্ট দিনাখনআটাইকেইজন পাহাৰৰ ওপৰ পালেগৈ |
মদ খাবলৈ বহিহে তিনিবন্ধুৱে গম পালে ... মদৰ লগত খাবলৈ কিনা তন্দুৰী চিকেন, চানা, বুট..... সোপাকে গণেশগুৰিত এৰি থৈ আহিল !

এঘন্টামানৰ তৰ্ক-বিতৰ্ক, আলোচনা- বিলোচনাৰ পিছত এজন যেনিবা ৰাজী হ’ল গণে্শগুৰি্লৈ গৈ বস্তুখিনি আনিবলৈ !

 যাওঁতে এটা চৰ্ত্ত দি গ’ল..... তেওঁ ঘুৰি নহালৈকে কোনেও মদৰ বটলৰ সাফৰ খুলিব নোৱাৰিব !

বাকী দুজন ৰাজী হ’ল | এজন নামি গ’ল বস্তুখিনি আনিবলৈ |

 প্ৰায় দুঘন্টা পাৰ হ’ল.. নামি যোৱাজনৰ দেখাদেখি নাই !
সন্ধিয়া নামিল ! তেওঁ আহি পোৱা নাই !
ৰাতি হ’ল.... তেওঁ নাই !
 অষ্টমী পাৰ হ’ল..... তেওঁ নাই.......!
 নৱমী পাৰ হ’ল ! আহি পোৱাই নাই !
 দশমী পুজাৰ দিনা ১২ মান বজাত ৰৈ থকা দুজনে ঠিক কৰিলে যে... শুদাই শুদাই আৰম্ভ কৰি দিয়া যাওঁক !
আৰু নোৱাৰি !
 বটলৰ সাফৰ খুলিছেহে....!
তললৈ নামি যোৱাজনে প্ৰকান্ড গছ এদালৰ আৰৰপৰা মাত লগালে.....




." ম‍ই জানিছিলোৱেই তহতে এনেকুৱা কৰিবি বুলি ! চাইহে আছিলো তহত্ক যোৱা দুদিন ধৰি ! বেইমানি ম‍ই বেয়া পাওঁ দেই !!!"

By: Jyotirmoy Sarma

মাখনী পেহীৰ কাহিনী

আমাৰ মাখনী পেহীৰ কাহিনী এয়া !!

 বসয় তেঁওৰ এতিয়া তিনিকুৰি, ছাৰি মাহ ছয় দিন ।
তথাপি এতিয়াও ছালে চকুৰোৱা ।

মাখনী যেন সাইলাখ মাখনী ।

মাখন যেন দুগালত তেজে ফুটু ফুটু----প্রসাধন হবলা কমকৈ কৰে ।

নিজকে সাজি কাঁছি ধুনীয়া কৰি ৰখাটোয়েই যেন তেঁওৰ একমাত্র কাম ।

 এদিনাখন মাখনী সাজি কাঁছি কৰবালৈ গৈ আছিল !! 

তেনেতে পিছফাল পৰা এক আছৰিত কন্ঠষ্বৰ শুনিলে---- " তুমি আৰু ছল্লিশ বছৰ জীয়াই থাকিবা "

 তাই ইফালে সিফালে ঘূৰি ছালে, কিন্তু কাকো দেখা নাপালে !!
 অলপ দূৰ আগুৱাই গ'ল ! আকৌ শুনা পালে, সেই কন্ঠষ্বৰ ।

 তাই মনতে ভাবিলে ---" এইয়া হয়তু ভগবানৰ আহ্বান, আৰু ছল্লিশ বছৰ যেতিয়া জীয়াই থাকিমেই নিজকে আৰু অধিক সুন্দৰী কৰি তোলো " !!

 গ'ল বিউটি পার্লাৰ---- ছুলি কাটি, ফেছিয়েল কৰি সাইলাখ ষোল্ল বছৰীয়া গাভৰু জনী হৈ ওলাই আহিল !!

 আহি থাকোতে বাটত এখন বাছে তাইক মহতিয়াই নিলে----

 ওপৰত গৈ তাইৰ আত্মাটোয়ে ভগবানক সুধিলে ----

আপুনিটো মোক ছল্লিশ বছৰ আৰু জীয়াই থাকিবা বুলি কৈছিল ??

 ভগবানৰ উত্তৰ -----






















. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ছৰী য়াৰ, মই তোমাক ছিনি নাপালো !!

By: Dípankar Nath

টিউচনৰ বিষয়ে কথা

তৃতীয় শ্রেণীত পঢ়া টিলৌ : মিছ মোক আপোনাৰ কেনেকুৱা লাগে ??

 মিছ : বহুত ভাল লাগে সোণটো, তুমি বহুত মৰমিয়াল !!

 টিলৌ : তেন্তে মোৰ মা-দেউতাক আপোনাৰ ঘৰলৈ কেতিয়া পঠাঁও ??

 মিছ : কিয় ?

 টিলৌ : আমাৰ বিষয়ে কথা পাতিবলৈ, মা-দেউতা নগলে কেনেকৈ কথা আগবাঢ়িব ??

 মিছ : লাজ নালাগে তোৰ, এইবিলাক কি ফাল্টু কথা কৈছ' ??






. . . . . . . . . . . . . . টিলৌ : টিউচনৰ বিষয়ে কথা পাতিবলৈহে, মিছ আপুনিও কিন্তু ছিৰিয়েল ছাই ছাই বহুত বেয়া হৈ গৈছে দেই !!

By: Dípankar Nath

Friday 4 October 2013

হিচাপটো কৰিবলৈ দিয়া

ফুলশয্যাৰ নিশা ।

 ন-কইনাই লাজতে ৰঙা-চিঙা পৰি তলমূৰকৈ বিছনাত বহি আছে ।

তাকে দেখি স্বামীয়ে ধেমালি কৰি ক'লে :

 স্বামী-----বাৰু কোৱাচোন কোৱা, বিয়াৰ আগতে তুমি কেইজনৰ লগত প্রেম কৰিছিলা ?

 স্বামীৰ কথা শুনি ন-কইনাই ওৰণীখন দীঘলকৈ টানি ল'লে, যেনিবা লজতে একেবাৰে সোঁত-মোচ খাই গ'ল ।

 স্বামী----- নাই নাই, লাজ-ভয় কৰিবলগীয়া একো নাই । মই তোমাক ধেমালিহে কৰিছোঁ ।
 তোমাৰ দৰে সতী-সাধ্বী ছোৱালীজনীয়ে যে আগতে তেনে কাম কৰা নাই সেই কথা মই বিশ্বাস কৰোঁ ।

 তেতিয়া ন-কইনাই ওৰণীৰ তলৰ পৰা লাহেকৈ কৈ উঠিল


----- তুমি বিশ্বাস কৰিছা ঠিকেই,




কিন্তু মোকতো হিচাপটো কৰিবলৈ দিয়া ।

By: Akandas Assam

মানৱ জাতিৰ ঐতিহাসিক যাত্ৰা

(অলপ ধেমালি: খাটি অসমীয়া ৰগৰ)

 ২০৫০ চন।

 আমেৰিকা, ইংলেণ্ড আৰু আমাৰ 'খাৰ-খোৱা' মহাকাশচাৰী তিনিজনক লৈ কেপলাৰ-২২ 'মহাকাশ যান'-খন পূৰ্ণ গতিত মংগল গ্ৰহ লৈ গৈ আছে।

এয়া মানৱ জাতিৰ এটা ঐতিহাসিক যাত্ৰা।

পৃথিৱীৰ মানুহৰ প্ৰথমটো মংগল গ্ৰহ যাত্ৰা। .

 মংগল গ্ৰহত 'লেণ্ড' কৰাৰ পিছত, প্রথম আমেৰিকাৰ মহাকাশচাৰী জন নামিল।

পৃথিৱীৰ লগত দূৰ-সংযোগ হৈ থকা কেমেৰাৰ সন্মুখলৈ আহি তেওঁ ক'লে,

 "…এয়া মানৱৰ এক ঐতিহাসিক পদক্ষেপ…!" .

 তাৰপাছত ইংলেণ্ডৰ জন নামিল, আৰু ক'লে…

 "…আমি অসম্ভৱক, সম্ভৱ কৰি দেখুৱালে…!" .

 এইবাৰ আমাৰ জন নামিল।
 নামিয়েই 'গা'টো বেঁকা কৰি, এঙামুৰি এটা দিলে…!

 দীঘল হাঁমি এটা মাৰিলে…!

 লাহে-লাহে গৈ কেমেৰাৰ সন্মুখত থিয় দিলে…!

কিছু সময় কেমেৰালৈ চালে…!

 তাৰপাছত ক'লে: … . . . . . . . . . . "






…ইউউউ হুহ্ হুইইই…! আজি পূৰা 'মাল' খাম…!"

By: Udoy Senapoti

কলী ছাগলী জনী

[নতুনকৈ টেটতৰ(TET) চাকৰি পাই ছাৰ এজন নতুন স্কুল এখনলৈ গল স্কাচ এটাত সোমাল সকলো লৰা বহাৰ পৰা থিয় হল]

ছাৰঃ বহা বহা,
সকলো বহিল, (কিন্তু এজন লৰা থিয় হয় থাকি টেতুফলা চিঞৰত কান্দিব ধৰিলে)
ছাৰঃ অই তই কিয় কান্দিছ অ কিয় কান্দিছ মই তোক কি কৰিলো বাউ..... ?
লৰাঃ সেইটো কথা নহয় ছাৰ এ এ এ এ......
ছাৰঃ সেই এইটো মনে মনে থাক চোন নাকান্দিবি চোন ৰ কচোন ক কয়াটো কি
লৰাঃ মানে ছাৰ যোৱা দেওবাৰে আমাৰ বৰ মৰমৰ কলী গাভিনী ছাগলী জনী মৰিল
ছাৰঃ অ তোৰ হবলা আজি হে কান্দিবলৈ মনত পৰিল হে হে হে
লৰাঃ নহয় ছাৰ সেইদিনা খনো মই খুব কান্দিলো তাৰ পিছত মই পাহৰি গৈছিলো কথাটো কিন্তু আজি আকৌ
ছাৰঃ কচোন ক কিন্তু আজি আকো কি হল তোৰ?



লৰাঃ মানে ছাৰ আজি আপোনাৰ দাৰি খিনি দেখি আকৌ কলী ছাগলী জনীলৈ চিৰিং কৈ মনত পৰি গল আমাৰ ছাগলীগনীৰো আপোনাৰ দৰে দীঘল দীঘল দাৰি আছিল এ এ এ এ এ








..... শ্বেয়াৰ কৰক ৰাইজ

By:Khudit Saikia

'বেজী'-টো কেতিয়া এৰুৱাব…?

'ছিৰিয়াছ' অৱস্থাত ৰোগীক ডাক্তৰৰ ঘৰলৈ নিয়া হ'ল।
কিন্তু ডাক্তৰৰ ঘৰলৈ গৈ দেখে, ডাক্তৰ 'মাল' খাই ফিটিং…! অৱস্থাই নাই…!!

 ৰোগীক এৰি মানুহবোৰে, ডাক্তৰক হে 'লাইনত' আনিবলৈ, চেষ্টা কৰাত লাগি গ'ল।

শেষত, পানী-চানী ঢালি দিয়াত ডাক্তৰৰ 'নিচা' ফাতিল।

…কোনোমতে থিয় হৈ, ডাক্তৰে ৰোগীজনক এটা 'বেজী' দিলে। .




 (তিনি দিনৰ পিচত)
ৰোগীজন ৰাতিপুৱাই ডাক্তৰৰ ঘৰ ওলালহি।
লগত আৰু দুজন।
ৰোগীক দেখি ডাক্তৰৰ বুকুখন কঁপি উঠিল।


সিদিনা ৰাতিৰ ঘটনাতো চাৎ কৈ মনলৈ আহিল।

মদৰ ৰাগিত সিদিনা বা কি বেজী দি দিলে…??

 তথাপি ভয়েই-ভয়ে সুধিলে, : অলপ ভাল পাইছানে…?
 : পাইছো ছাৰ।
 : আজি কিয় বা আহিলা…?
 : কথা এটা সুধিব আহিলো ছাৰ।
 : কি কথা…?



: (নিজৰ 'বাহু'ৰ ফালে দেখুৱাই) …


ছাৰ এইটো, মানে…,











 . . . . . . . . "…এই 'বেজী'-টো কেতিয়া এৰুৱাব…?"

By: Udoy Senapoti

Wednesday 2 October 2013

অসমীয়া এজন বিজ্ঞানী

অসমীয়া এজন বিজ্ঞানী য়ে এটা বস্তু আৱিষ্কাৰ কৰিলে,,,,,

 পৃথিৱীৰ বিভিন্ন দেশৰ প্ৰতিক্ৰিয়া এনে হব,,,,,,,, ,,

 আমেৰিকাৰ ৰ ৰাষ্ট্ৰপতি য়ে সকলো সা সুবিধা দি তেওঁ লোকৰ দেশলৈ নিমন্ত্ৰণ জনাব । ,,

 ইংলেণ্ড ৰ ৰাণী য়ে পুৰস্কাৰ দি আৰু উদ্ভাৱন কৰিবলৈ উৎসাহ দিব,,,। ,,

 পাকিস্তানে তেনেদৰেই এটা প্ৰস্তুত কৰিব চাই চাই,,,, ,,, ,, ,,

 চীন ৰ মন্ত্ৰী য়ে কব বস্তু টোৰ নকল কৰিব পৰা যায় নেকি অলপ কম মূল্যত ভাৰত ত বিক্ৰী কৰিবলৈ ।


 আমাৰ অসমৰ মুখ্য মন্ত্ৰী ৰ প্ৰতিক্ৰীয়া হব,,, ,,, ,, ,, ,, ,, ,, ,,



 মিচা কলে কি ডাল হব বিজ্ঞান ৰ ছাত্ৰ হোৱা হলে মই ও এনে বনাব পাৰিলোঁ হেতেন । সমস্যা জাপান আমেৰিকাৰ আদিতো আছে এওঁ ৰ দৰে বিজ্ঞানী জাপানত গলিয়ে গলিয়ে পাই।।।। হে, হে, হে,

by:Bitupon Saikia

এটা মুৰ্গীয়ে অসম-বাংলাদেশ সীমান্তৰ মাজতে কণী পাৰিলে

এবাৰ এটা মুৰ্গীয়ে অসম-বাংলাদেশ সীমান্তৰ ঠিক মাজতে এটা কণী পাৰিলে ।

 তাৰ পিছতে সেই কণীটোৰ বাবে দুয়োখন দেশৰ মানুহৰ মাজত কাজিয়া হ'বলৈ ধৰিলে ।

 বহু বাক্-বিতন্দাৰ পিছতো কোনো এখন দেশেই কণীটো এৰি দিবলৈ মন্তি নহ'ল!

শেষত আমাৰ নাথে এটা সমাধান ভাৱি উলিয়ালে যে-"দুয়োখন দেশকেই এঘন্টাকৈ সময় দিয়া হ'ব, সেই সময়খিনিৰ ভিতৰত যিখন দেশৰ ল'ৰাই আনখন দেশৰ বেছি সংখ্যক ছোৱালীক চুমা খাই আহিব পাৰিব, সেইখন দেশেই কণীটো নিব পাৰিব!"

 -কথাটোত সকলো মান্তি হল ।

. প্ৰথমেই আমাৰ এজাক পাহোৱাল অসমীয়া ডেকা বাংলাদেশলৈ গ'ল আৰু এঘন্টাত ২০হাজাৰ বাংলাদেশী ছোৱালীক চুমা খাই আহিলেগৈ !!
 তাকে দেখি বাংলাদেশীসোপা একদম এক্সাইটেড হৈ লুঙি দাঙি ক'লে, 'এখন আমৰা যাইতাছি !!'


 তেতিয়া লগে লগে আমাৰ অসমীয়াসক'লে একেলগে চিঞঁৰি উঠিল,


"ধুৰৰ!! ঐ গৰুহত, এখোজো অসমৰ মাটিত নিদিবি, মাত্র এটা কণীৰ বাবে বহুত হুলস্থূল কৰিব পাৰ দেই তহঁতে !! যা কণীটো তহঁতেই লৈ যা ।

:p:p

 অসম অলৱেজ ৰকচ্ বাট বাংলাদেশ চ্যক্চ্..!

by:NiluTpal Luit Axom

দযা কৰি কিবা এটা খাবলে দিযক?

ভিক্ষাৰী – মোক দযা কৰি কিবা এটা খাবলে দিযক?

 ভদ্রলোক – হ.. অলপ মদ খা ৷

 ভিক্ষাৰী – মই মদাপী নহয ৷

ভদ্রলোক – হ.. তেনতে চুৰট পোৰ ৷

ভিক্ষাৰী – মই নোহোপো ৷

ভদ্রলোক – তেনতে জুৱা খেলোগে??

ভিক্ষাৰী – মই জুৱা নেখেলো ৷

ভদ্রলোক – তেনেহলে তোক এজনী প্রেমিকা বিচাৰি দিও??

ভিক্ষাৰী – নালাগে, মোৰ ঘৈণী আছে ৷ মই তাইক বহুত ভাল পাওঁ ৷

ভদ্রলোক – তেনতে মোৰ ঘৰলৈ বল, তোক কিবা খাবলে দিম ৷

 ভিক্ষাৰী – আপোনাৰ ঘৰলে কিয়?????

ভদ্রলোক – মই মোৰ ঘৈণীক দেখুৱাম যে.. যি বোৰে বেযা বসতু নাখাই অকল নিজৰ ঘৈণীক ভাল পাই তাৰ অৱঠা তোমাৰ দৰে হয ৷

ফ্ৰিজ লাগিব নি ফ্ৰিজ?

দিল্লীৰ চিলেক্ট চিটিৱাক নামৰ শ্বপিং ম'লটোলৈ ডীপা এদিন ফুৰিবলৈ গ'ল|

ফুৰিবলৈ মানে একো কিনাৰ মন নাই, এনেই আৰু ফুৰি ফুৰি শ্ব'ৰূমবোৰৰ বস্তু চোৱাৰ মন!

 এখন দোকানৰ আগেৰে পাৰ হৈ যাওঁতে বিক্ৰেতা বয় এজনে মাতিলে: মেডাম! ফ্ৰিজ লাগিব নি ফ্ৰিজ? 20% অফ চলি আছে...

ডীপা: নালাগে পাই...

 অলপ আগলৈ যোৱাৰ পিছত, আন এগৰাকী বিক্ৰেতা: মেডাম, এইটো ইটালীয়ান চালাড! খাই চাওক... ফ্ৰী ফ্ৰী!

ফ্ৰী বুলি কোৱাৰ কাৰণে ডীপাই চালাড এটুকুৰা তুলি লৈ মুখত দিলে| ... ও... ৱা...ক্...

ডীপা: এইখিনি দেখোন পচা চালাড! কিমান পুৰণা?

 বিক্ৰেতা: হয় মেডাম| এইখিনি তিনিদিনৰ পুৰণি চালাড!
সেইকাৰণেই তো ফ্ৰিজ কিনিব লাগে| নহ'লে খানা বেয়া হৈ যায়! বুজিলে তো?

কিনক না ফ্ৰীজ এটা... 20% অফ চলি আছে! হি হি হি..

by:Santanu Changmai

Saturday 21 September 2013

জীৱজন্তুৰ ফেচবুক

অবলা জীৱজন্তুৰ যদি ফেচবুক থাকিলে হয় তেওঁলোকৰ ষ্টেটাচ আপডেট কেনেকুৱা হ'ল হয়?

 পইঁতাচোৰা- ছোৱালী এজনীয়ে যি চিঞৰ মাৰিলে মোৰ কাণতাল মাৰি গ'ল! অক'ণ কান্ধত হে উঠিছিলোঁ!

 মুৰগী- কাইলৈ যদি মোক লগ নোপোৱা জানিবা KFC ত ফুৰিবলৈ গৈছোঁ।

 গৰু- বন্ধুসকল সাৱধানে থাকিবা দেই...কোৰবানি আহি আছে!

 পৰুৱা- মানুহবোৰৰ চকু নাই নেকি অ'?? আমাক দেখা নাপায় নেকি? এইদৰে আৰু কিমান গণহত্যা কৰিব?

 কুকুৰ - কালি তিনি বন্ধুয়ে মিলি বিয়া এঘৰলৈ গৈছিলোঁ। ওৱাও! কি দিন এটা গ'ল!!!

 মেকুৰী- বাঘ মোৰ মামা হয় জানা নে নাজনা? লাইক এটা দিবলৈ ইমান থেৰোগেৰো কেলৈ কৰিছা?

 কাছ- শহাপহুটো আকৌ আহিছে ৰে'চ লগাবলৈ। sleeping tablet খুৱাই থৈ দিম বাপ্পেকে!

 সিংহ- কাইলৈ হৰিনা চিকাৰ কৰিব যাম দেই! pl wish for me!

 ভালু- মানুহ এটাই মোক দেখি মৰাৰ ভাও জুৰি শুই আছিলে! দিলো ধৰি লৈ !!

 বান্দৰ- এইমাত্র বান্দৰনী দুজনীক জোকাই আহিলোঁ!

Via: Rogor

Wednesday 11 September 2013

মানুহে মানুহৰ বাবে যদিহে অকনো নাভাবে

মানুহে মানুহৰ বাবে যদিহে অকনো নাভাবে · ·…… আমাৰ ভূপেনদাৰ গানটো আলোচনা কৰিছে কৰুণ গগৈ আৰু কালন্ত কৃষ্ণই ৷

 কৰুণ গগৈ = দেত ইজ অলচ' এ ইমপৰ্তেন্ত কথা যে কালন্ত আমি তো অলচ' মানুহৰ বাবে বহুত ভাবিছো নহয় জানো? মিছা কলে কিদাল হ'ব নহয় জানো ৷
কালন্ত কৃষ্ণ শৰ্মা = হয় ছাৰ ৷ আপোনাৰ দৰে টো কোনেও ভাবিবই নোৱাৰে ৷

 কৰুণ গগৈ = হেহ হেহ হেহ ৷ মিছা ক'লে কিদাল হ'ব, তেওঁলোকক মই ৩ টকাত চাউল দিছো, কোনে দিব পাৰিছে হে ৷ নহয় জানো এন্দ মোৰ মিনিস্টাৰেও অলচ' ২:৫০ টকাত ভাত খোৱাৰ কথা কৈয়েই দিছে ৷ এতিয়া অলচ' ৰাইজে এসপ্তাহত এদিন কাম কৰিলেই হ'ল মাহেকীয়া খৰছ গোটাই বিন্দাছ বাকি ৬ দিন অলচ' শুই থাকিলেই হ'ল ৷ নহয় জানো কালন্ত,?

 কালন্ত কৃষ্ণ শৰ্মা = হয় ছাৰ… হয় ছাৰ ৷ কিন্তু ছাৰ মানুহ বিলাক এলেহুৱা হৈ যাব কিজানি ৷ আৰু তেতিয়া আমাক ভোট দিবলৈ এলাহ নকৰে তো ৷ 

কৰুণ গগৈ = কি কথা কৈছা হে তুমি ৷ অল ইজ ৱেল অল ইজ ৱেল ৷ মই কাকো কেয়াৰ নকৰোঁ ৷ কিবা এটা আচনি উলিওৱাৰ কথা চিন্তা কৰা ৷

By: Jayanta Hazarika

চুচচচচমিতাৰ ফাডাৰ

চুচচচচমিতাৰ ফাডাৰ :- তই আৰ বেলেগ আপা নাপলি বিয়াৰ বাবে হা ?
পুপু কলিতাৰ দৰে চুপাৰ ডুপাৰ ফেনটাচতিক হেন্দচুমু আপা যি আজিলৈ কোনো আপীৰ লগতেই কথা পাতি পোৱানাই তাক কিবাকৈ বাবা ইলাহী শেখৰ পৰা তাবিজ নি পতাই লবা নল্লি , হা ?
এই বুঢ়া মি.ৰাজকুমাৰকহে পালি না ? কিমান টকা আছে হা তাৰ ? কত কত কি সম্পত্তি আছে ?
চুচচচমিতা :- ফাডাৰ , তোমালোক পুৰুষবোৰ সকলো একেই। চেলিম দা আই মিন ৰাজকুমাৰ দায়ো একে কথাকে সুধিছিল মানে তোমাৰ টকা পইছা কত কিমান আছে সেইবোৰ। আমাৰ প্ৰেমক টকাৰে বাধা নিদিবা দেই।
 ফাডাৰ :- উফফফফফ , দে দে হব দে কালি মাত তাক ঘৰত। ইন্টাৰভিউ লম মই কালি তাৰ ।
 পিছদিনাখন মি.ৰাজকুমাৰ চুচচচমিতাৰ ঘৰত আহিল।
ফাডাৰ :- কি নাম তোমাৰ ?
মি.ৰাজকুমাৰঃ- ৰেহমান মেৰা নাম ইনচাফ মেৰা কাম
ফাডাৰ :- কি কাম কৰা ?
মি.ৰাজকুমাৰঃ- মই ৰেন্জাৰ , ৰেন্জাৰ মানে হ‘ল ডেন্জাৰ
ফাডাৰ :- তুমি আচাৰ-ব্যৱহাৰ নাজানা নেকি একো । ডাঙৰৰ আগত কথা পাতোতে মুখত চুইংগাম কিয় চোবাই আছা ?
মি.ৰাজকুমাৰঃ- চুইংগাম মই এনে নাখাও , চিখৰ খাই উঠিহে খাওঁ।
 ফাডাৰ :- কি কলা , তুমি চিখৰ ও খোৱা ?
মি.ৰাজকুমাৰঃ- এনে নাখাও , ভাং বা চিগাৰেট খাই উঠিহে খাওঁ।
ফাডাৰ :- তুমি ভাং-চিগাৰেট ও খোৱা ?
মি.ৰাজকুমাৰঃ- এনে নাখাও , চুলাই খোৱাৰ পাছতহে খাও
ফাডাৰ :- হে ভগৱান চুলাইয়ো খোৱা , তোমাৰ একো ইজ্জত নাই নেকি হে ?
মি.ৰাজকুমাৰঃ- সদায় চুলাই নাখাও , বিদেশী মদ খাই নিচা নালাগিলে আৰু হাতত টকা নাথাকিলে খাও
ফাডাৰ :- হে ভগৱান , তুমি দেশীৰ লগত বিদেশীও খোৱা ?
মি.ৰাজকুমাৰঃ- বিদেশী বিধ যতে ততে নাখাওঁ , মুন্নীয়ে নচা সেই বিয়েৰবাৰখনতহে খাও
ফাডাৰ :- কি কলা ? সেইবদনামী বাৰখনত ও যোৱা তুমি ?
মি.ৰাজকুমাৰঃ- আগতে যোৱা নাছিলো , জেলৰ পৰা ওলোৱাৰ পিছতহে আৰম্ভ কৰিলো
 ফাডাৰ :- হাই ৰে আল্লাহ , জেলতো গৈছা মানে তুমি ?
 মি.ৰাজকুমাৰঃ- এবাৰেই গৈছিলো মাৰ্ডাৰ কেচ এটাত
 ফাডাৰ :- মোৰ মুৰটো ঘুৰাইছে......মাৰ্ডাৰ ও কৰিছা তুমি
 মি.ৰাজকুমাৰঃ- এজনকেই কৰিছিলো লাইফত। মই পচন্দ কৰা ছোৱালীএজনীৰ হাত খুজিবলৈ তাইৰ ঘৰত যাওতে বাপেকে মোৰ তাত ছোৱালী নিদিও বুলি কৈছিল। খঙতে মাৰি পেলাইছিলো বাপেকক ।

 ফাডাৰ :- তোমাক মোৰ পচন্দ হৈছে , দৰা সাজি কেতিয়া আহিবা কোৱা মোৰ ঘৰত ?

By:Apurba Kalita

Saturday 7 September 2013

"হ'ল-চেল" ৰগৰ

১) গ্ৰাহক: কাপোৰৰ ৰংটো ভালেই লাগিছে, পিছে 'ডিজাইন'টোহে পচন্দ হোৱা নাই।
 দোকানী: …না না, সেইটো চিন্তাই নকৰিব, এবাৰ ধুই দিলেই চব ডিজাইন উঠি যাব…!!

 ২) (ভিক্ষাৰীক উদ্দেশ্যি): …কি হে, দুটা 'বাটী'-লৈ বহি আছা যে?
 ভিক্ষাৰী: …ব্যৱসায় টো অলপ ডাঙৰ কৰিব বিচাৰিছো, …
হে হে হে, এইটো মোৰ Branch office…!!

 ৩) পত্নী: হেৰি কথাটো হয়নে, স্বৰ্গত হেনো 'স্বামী-স্ত্ৰী'-ক একেলগে থাকিব দিয়া নহয়…
 স্বামী: …সেই আঁকৰী, সেই কাৰণেতো তাক 'স্বৰ্গ' বুলি কয়।

 ৪) :মাজনী তুমি ডাঙৰ হৈ কি হবা?
 : বিয়া হম…
 : …বেয়া কথা, এতিয়াৰ পৰাই আনৰ 'বেয়া' হোৱাটো বিচাৰিব নাপায় নহয়…!!

 ৫) (পান দোকানত) পত্নী: আপুনি 'পান' নাখায় নিকি?
স্বামী: …না না, মই 'পান' নোখোৱাকৈয়ে মনে-মনে থাকিব পাৰো…!!

 ৬) : আমাৰ ঘৰত বাৰে-বাৰে ভিক্ষা খুজিবলৈ তোমাৰ লাজ নালাগে?
: …না না, কিহৰ লাজ? ইয়াত কৈ ও 'কাঙ্গাল' মানুহৰ ঘৰত ভিক্ষা খুজাৰ 'ৰেকৰ্ড' আছে…!!

 ৭) 'বিশেষ-অজ্ঞ'-ৰ মন্তব্য: …'মূল্যবৃদ্ধি' আৰু 'নিবনুৱা' সমস্যাৰ পৰা হাত হাৰিবলৈ, চৰকাৰে আৰম্ভ কৰা 'আধাৰ-কাৰ্ড' -তকৈ,
 …পাৰিলে 'ধাৰ কাৰ্ড'ৰ হে ব্যৱস্থা কৰিব লাগে।

 ৮) 'বিশেষ-অজ্ঞ' -ৰ মন্তব্য: সিংহই দিনটোৰ ১২ঘন্টা শুৱে, আৰু গাধই দিনটোৰ ১২ঘন্টা কাম কৰে।
…পৰিশ্ৰমেই যদি সফলতাৰ মূল 'চাবি-কাঠি' হ'ল হেতেন, তেন্তে,
 …'বনৰ ৰজা' গাধ নহ'ল হেতেন নে…??

By: Udoy Senapati

পানীৰ মটৰ

নগেন কাই ৰেডিঅ স্টেচনত ফোন কৰিলে।

 নগেনঃ হেল্লো

 RJ: হয় মই RJ সমিৰে কৈছো।

 নগেনঃ মোৰ মাতটো শুনিছেনে?

 RJ সমিৰঃ হয়, আপোনি কি কব বিছাৰিছে?

 নগেনঃ অসমৰ সকলো মানুহে শুনিছে নে?

 RJ সমিৰঃ অ সকলো মানুহে শুনি আছে।

 নগেন কাইঃ তাৰ মানে আমাৰ ভন্তি জনীওঁ শুনি আছে।

 RJ সমিৰ খংত কলে অ মহাসয় শুনি আছে।



 নগেন কাইঃ ভন্তি তই জলদি পানীৰ মটৰটো চলাই দে, মই পাইখানাত আছো পানী শেষ হৈ গল।


 RJ সমিৰ ও বেহুচচচচচচচচ হৈ গ'ল।!

ছোৱালীৰ স্বভাৱ

ছোৱালী এজনীয়ে নতুন কাপোৰ পিন্ধি ধুনীয়াকৈ ওলাই মেলি ফুৰিব যাব ওলাল . .

 ছোৱালীৰ স্বভাৱ এটা আছেই নহয় . . কোনোৱে তৰিফ নকৰিলে নিজে নিজে উলিয়াব ধৰে নিজৰ কথা . .

 ছোৱালী জনী : অই মোক ভাল লাগা হোৱা নাই ন ?
ল’ৰা এজন : নাই নাই , খুব ধুনীয়া লাগিছে তোমাক . . কাপোৰযোৰ ধুনীয়াকৈ মিলিছে তোমাৰ লগত |

ছোৱালী : ই হৱ হৱ , একো ভাল লাগা নাই মোক . . মিছাকৈ ভাল লাগা বুলি নকৱা |

 আকৌ চাব দেই . . .

ছোৱালী : অই মোক ভাল লাগা হোৱা নাই ন ?

ল’ৰা : উম .. . সিমান এটা থিক লাগা নাই দেখোন . . . !!

 ছোৱালী : ( মুখ খন ফুলাই ) হুহ . . হৱ . . চৱে মোক ভাল লাগা বুলি কৈ আছে , কেৱ্ল তুমি হে বেয়া দেখিলানে !!

By: Priyangshu Sarma

নাজানিলে নাজানুং কব লাগে

এটা শিয়ালে নিজকে বৰ দাদা বুলি ভাবে,

এদিন শিয়ালে DON NO 1 চিনেমা খন ছাই হাবিৰ মাজেৰে চিগাৰেত সুপি সুপি গৈ আছিল.....

তেনেতে এটা নিগনি তাৰ সন্মুখত আহিল.....
 শিয়ালে নিগনিক এক লাদ মাৰি দিলে, নিগনি তিন লুতি খাই পৰিল,

শিয়ালে নিগনিক সুধিলেঃ ঐ নিগনি বনৰ ৰজা কোন...?
 নিগনিঃমহাৰাজ আপুনি....
শিয়ালঃঊম, কোনোবাই কিবা কলে মোক কবি।

তাৰ পাছত শিয়াল আগ বাহিল,এইবাৰ শিয়ালে এটা সেপাক পালে,
শিয়ালে সেপাক কান এখনত ধৰি উঠাই দিলে,শিয়ালৰ একেই প্ৰন্শ বনৰ ৰজা কোন...?
সেপাঃমহাৰাজ আপুনি। শিয়ালঃউম,কোনোবাই কিবা কলে মোক কবি..।

 তাকে কৈ শিয়াল গৈ থাকিল,অকনমান দুৰৈত এটা হাটীয়ে কল গছ খাই থকা শিয়ালৰ চকুত পৰিল,

 শিয়ালে গৈ হাটীৰ টিকাত খুছিবলৈ ধৰিলে,আৰু কৈছেঃ ঐ ঐ বনৰ ৰজা কোন, বনৰ ৰজা কোন...?

হাটীৰ খং উঠিল আৰু এক লাদ মাৰি দিলে শিয়ালক শিয়াল উফৰি গৈ বান্দৰ এটাৰ সন্মুখত পৰিল,

বান্দৰে খিক খিক কৈ হাহিঁ দিলে,

তেতিয়া শিয়ালে কৈছেঃনাজানিলে নাজানুং কব লাগে এনেকে লাদ মাৰি দিব নালাগে নহয়...


সকলো একেই আছে

আদহীয়া মানুহ এজনে কলেজ হোষ্টেলৰ ৰুম এটাৰ দৰজাত knock কৰিলে।

 অলপ পিছত ল'ৰা এটা ওলাই আহিল।

 আদহীয়া মানুহ- মই ভিতৰলৈ আহিব পাৰোঁ নে? মই ১৯৮১ চনত এইখন কলেজতেই পঢ়িছিলোঁ আৰু এইটো কোঠাতেই আছিলোঁ।

 ল'ৰাটোৱে অলপ ইতস্তত কৰি ভিতৰলৈ মাতিলে।

 আদহীয়া মানুহজনে অলপ নষ্টালজিক হৈ ক'ব ধৰিলে-

আহ...সেই পুৰণি কোঠা...সেই একেই পুৰণি ফাৰ্ণিচাৰ....একেই আলমাৰী!

এইদৰে স্মৃতি ৰোমন্থন কৰি কৰি আলমাৰীৰ দৰজাখন খুলি দিওঁতে ভিতৰৰ পৰা দিপলিপ ছোৱালী এজনী ওলাই আহিল !!

 ল'ৰাটোৱে থতমত খাই ক'লে- এইজনী মোৰ cousin ! . . . .

আদহীয়া মানুহ- আহ্......! সেই আমাৰ দিনৰেই পুৰণা বাহানা !!!!!!!


 সকলো একেই আছে, একো সলনি হোৱা নাই!

By: Ashish Majumdar