Sunday 26 January 2014

বগাতোক নে ক'লাতোক?

এবাৰ আমাৰ News LiTe চেনেলত চন্দন প্ৰতিম ধৰ্ম বৰদৈলৈয়ে এজন খেতিয়কক মাতি আনি সাক্ষাত্‍কাৰ পাতিলে।
বৰদৈলৈ : স্বাগতম জনাইছো আপোনাক আমাৰ চেনেললৈ।শুনিছো আপুনি এজন আদৰ্শ খেতিয়ক, আপুনি আপোনাৰ গৰুক কি খুৱাই?
খেতিয়ক: কোনটোক বগাতোক নে ক'লাতোক?
: বগাতোক
: ঘাঁহ খোৱাও
: আৰু ক'লাতোক?
: তাকো ঘাঁহ খোৱাও।

: ধন্যবাদ, আপুনি গৰু দুটাক ক'ত ৰাখে?
: কোনতোক বগাতোক নে ক'লাতোক?
: বগাতোক
: গোঁহালীত
: আৰু ক'লাতোক?
: তাকো গোঁহালীত

: ধন্যবাদ, আপুনি গৰু দুটাক কিহেৰে গা ধুৱাই?
: কোনতোক বগাতোক নে ক'লাতোক?
: ক'লাতোক
: নদীৰ পানীৰে
: আৰু বগাতোক?
:তাকো নদীক পানীৰে।

(চন্দন প্ৰতিম ধৰ্ম বৰদলৈ খংত জ্বলি পকি) : যদি দুইতাৰে চব একে কৰে তেন্তে বগাতো নে ক'লাতো বুলি কিয় শুধে?
খেতিয়ক : কাৰন বগা গৰুতো মোৰ।
: আৰু ক'লা গৰুতো?
: হেইতোও মোৰ...


By:লক্ষ্য জ্যোতি নাথ

কণটিলা

কণটিলাই পৰীক্ষাত প্ৰথম হোৱাৰ পাচত...

শিক্ষক :-- খুউব ভাল ল'ৰা, ভাল ৰিজাল্ট কৰিছা ! আশা কৰিছোঁ ভৱিষ্যতেও যেন এনেকুৱা ৰিজাল্টেই কৰিবা বুলি...
.
.
.
.

কণটিলা :-- ধন্যবাদ ছাৰ, মইও আশা কৰিছোঁ আপুনিও ভৱিষ্যতত প্ৰশ্নকাকতবোৰ মোৰ দেউতাৰ প্ৰিণটিং প্ৰেছতেই ছপাব বুলি ।
By: Deep Jyoti Nath

টিকেট দেখাওক ?

এজন বলবান,যি ৬ ফুট ওখ আৰু বহুত শক্তিশালী আছিল ।
.
.
বলবানজনে এদিন এখন বাচত যাত্ৰা কৰিছিল,
আৰু বাচকণ্ডাক্টৰজনে আহি বলবানজনক ক'লে,
.
কণ্ডাক্টৰ : দাদা ক'ত যাব, টিকেট দেখাওক ?
বলবান : মই টিকেট নাকাটো ।
.
কণ্ডাক্টজনৰ খং উঠিল যদিও বলবানজনক দেখি ভয়তে একো ক'ব নোৱাৰিলে ।
.
দ্বিতীয়দিনাও সেই একেই ঘটনাৰ পুনৰাবৃত্তি ঘটিল,
.
সেই ঘটনাটোৱে বাচকণ্ডাক্টৰজনৰ মনত আঘাত কৰিলে আৰু নিজেও বলবানজনৰ নিচিনা হ'বলৈ পিছদিনাই গৈ এটা ‘জিম’ত জইন কৰিলে ।
.
.
কিন্তু বলবানজন প্ৰতিদিনে যাত্ৰা কৰিয়ে থাকিল আৰু কণ্ডাক্টৰজনে টিকেট বিচাৰিলে কয়,"মই টিকেট নাকাটো"
.
.
.
এনেদৰেই ৬ মাহ পাৰ হৈ গ'ল,
.
.
.
বাচ কণ্ডাক্টৰজনো বলবানজনৰ দৰে শক্তিশালী হৈ উঠিল ।
.
.
পিছৰ দিনা বাচকণ্ডাক্টৰজনে বলবানজনক ক'লে,
.
কণ্ডাক্টৰ : দাদা টিকেট আছেনে ?
.
বলবান : মই টিকেট নাকাটো ।
.
.
.
কণ্ডাক্টৰজনে চোলাটো দাঙি বাহু দেখুৱাই বলবানজনক খঙেৰে ক’লে,"অই তই টিকেট কিয় নাকাট্ বে"
.
.
.
.
বলবান : মোৰ ‘পাচ্’ বনোৱা আছে, মই গোটেই ভাৰতত যিকোনো
বাচত বিনামূল্যে যাত্ৰা কৰিব পাৰো, মোৰ দেউতা এজন স্বাধীনতা সংগ্ৰামী আছিল আৰু মোক টিকেট বিচাৰি সদায়ে অসুবিধা কৰাৰ বাবে তোক এতিয়াই পুলিচত দিব পাৰো ।।।।।

নীতিশিক্ষা : যিকোনো এটা কাম কৰিবলৈ যাঁওতে বিষয়টো ভালদৰে জানি বুজি ল'ব লাগে নহলে নিজেহে বিপদত পৰাৰ সম্ভাবনা থাকে ।
By:Dharmeswar Saikia

ছোৱালীবোৰৰ মনোজগত

নাৰীৰ হেনো মহিমা অপাৰ। তথাপি ছোৱালীবোৰৰ মনোজগতত চলি থকা অনুভূতি বিশেষৰ কিছুমান বাহ্যিক লক্ষণ তথাপ্ৰেমৰ বাবে বিশেষ কিছুমানকথা ৰাইজৰ আগত দাঙি ধৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছো-

(১) ছোৱালীয়ে যেতিয়া আপোনাৰলগত হোৱা কথা বতৰা নাইবা চিনাকী পর্বৰ মাজত অথবা আপোনাৰ আশে পাশে থকা অৱস্থাত বাৰে বাৰে চুলিসোপা চুই থাকে তেন্তে বুজিব তেওঁ আপোনাৰ দৃষ্টি আকর্ষণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰি আছে।

(২) যদি ছোৱালীজনীয়ে আপোনাৰসৈতে হোৱা কথা বতৰাৰ মাজে মাজে মিছিকিয়া হাঁহি মাৰে, বুজিব তেওঁ আপোনাৰ প্ৰতি দুর্বল। কিন্তু ভাল পোৱা প্ৰকাশ কৰাবলৈ আপুনি নিজৰ যোগ্যতা প্ৰমাণ কৰিব লাগিব পাৰে।

(৩) যদি ছোৱালীজনীয়ে আপোনাকলগ পাওঁতে অথবা একেলগে কৰোবালৈ যাওঁতে বেছিভাগ সময়ে মোবাইলত ব্যস্ত হৈ থাকে অথবা ব্যস্ত দেখুৱায় তেন্তে বুজিব তেওঁ আপোনাক কাষত বিচৰা নাই। পাৰাপক্ষততেওঁৰপৰা আঁতৰি থাকক। আৰু যদি তেওঁ পিছত আপোনাক সুধে কিয় আঁতৰি আছে বুলি তেন্তে এই কথাখিনি তেওঁক স্পষ্টকৈকৈ দিয়ক।

(৪) কোনো ছোৱালীয়ে আপোনাৰ সৈতে যদি কথা কৈ থাকোতে মাজে মাজে ওঁঠ চেলেকি থাকে বুজিব তেওঁ আপোনাক সন্মান কৰে আৰু তেওঁ আপোনাৰ আগত ক'বলগীয়া অথবা আলোচনা কৰিবলগীয়া বহুতো কথা আছে।

(৫) যদি কোনো ছোৱালীয়ে এজনীবান্ধবীৰ লগত কিবা কথা কৈ থাকোতে আন বান্ধবীয়ে একদম কাষৰপৰাই তাইক উদ্দেশ্যে কিবা কয় অথচ তাই গুৰত্ব নিদিয়ে আৰু অলপ পিছত ক'বলৈওকোনো ইংগিত নিদিয়ে আৰু এনেকুৱা তাই বহুতৰে লগত কৰে তেন্তে তেনেকুৱা ছোৱালীৰ লগত প্ৰেমতো বাদেইবন্ধুত্ব কৰাও অনুচিত। নহ'লে আপুনি কেতিয়াবা হ'লেও ভুক্তভোগী হোৱাৰ সম্ভাৱনা আহি যায়।

(৬) সাধাৰণতে ছোৱালীয়ে আইচক্ৰিম আৰু টেঙা বৰ ভাল পায়। যিবিলাক ছোৱালীয়ে হাতেৰে এনেই নাকটোৰ ঘাম মুচাৰ নিচিনা কৰি থাকে আৰু নাকটো হোৱাই নহোৱাই ঢাকি ৰাখে তেনেকুৱা ছোৱালীৰ জিভাত কেইটামান আইছক্ৰিম পেলাই আপোনাৰ প্ৰেমপর্বৰ শুভ আৰম্ভনি কৰক। কাম দিব।

(৭) সকলো ছোৱালীয়ে গিফ্ট ভাল পায়। সৰু সৰু মৰমলগা এনেকুৱা কিছুমান গিফ্ট দিয়ক যিবোৰে তাইক আপোনাৰ কথা মনত পেলাই দি থাকে। প্ৰথমতে দামী গিফ্ট ভুলতো নিদিব।

(৮) যদি কেতিয়াবা কোনো ছোৱালীয়ে নিজৰ ভৰি দুখন বিনা কাৰণত এনেই বাৰে বাৰে ঘহাই থাকে বুজিব তেওঁৰ বেটৰী ফুল চার্জ হৈ আছে।
By: Ashok Kumar Nath

কিয় suicide কৰিবলৈ গৈ আছা?

ছোৱালী এজনীয়ে শৰাইঘাট দলঙৰ পৰা জপিয়াবলৈ লওঁতেই ল'ৰা এটাই বাইকখন ৰখাই-" কিয় suicide কৰিবলৈ গৈ আছা? চুইচাইড যদি কৰিবাই মোক এটা চুমা খাই লোৱা"।
ছোৱালীজনীয়ে মান্তি হ'ল।
ল'ৰাটোক সাৱটি ধৰি দী..ঘ..লী..য়া চুমা এটা খালে।
ল'ৰাটোৱে সন্তুষ্ট হৈ- 'তুমি কিয় চুইচাইড কৰিব খুজিছা সোণজনী?'তোমাৰ নাম কি?

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ছোৱালী- "মোৰ নাম অৰিন্দম ডেকা। মই ছোৱালী হৈ থকাটো ঘৰৰ মানুহে ভাল নাপায়!'
By: Ridip Saikia

খুব ক্ষীণ ল’ৰা

এটা খুব ক্ষীণ ল’ৰা ডাক্তৰৰ ওচৰলৈ গ’ল ।

ডাক্তৰে সুধিলে,
“কি বেমাৰ হৈছে..? ”

ল’ৰাটোৱে ডাক্তৰক ক’লে যে তাৰ ভৰিত বেমাৰ... ।

ডাক্তৰে তেতিয়া তাক ভৰি কেইটা দেখুৱাবলৈ ক’লে...

সি ক’লে,
“নেদেখুৱাও চাৰ..!
আপুনি হাঁহিব...!”

ডাক্তৰে তাৰ কথাত কিছু আচৰিত হ’ল যদিও ক’লে,
“মই নাহাঁহো..! যদি হাঁহো, তোমাৰ আধা ফিজ্ দিব নালাগে । ”

ডাক্তৰৰ কথামতে ল’ৰাটোৱে পেণ্টটো ডাঙি তাৰ ভৰিকেইটা দেখুৱালে ।

আৰু

হে হৰি..! ডাক্তৰ নালাগে, আনেও নহঁহাকৈ থাকিব নোৱাৰে... ভৰি মানে, দুডাল হকি স্টিক্..!

হাঁহি বন্ধ কৰি ডাক্তৰে ক’লে,
“তোমাৰ আধা ফিজ দিব নালাগে.. । এইবাৰ বেমাৰটো কোৱা...! ”

:বেমাৰৰ কথা ক’লে আপুনি আকৌ হাঁহিব...!, ল’ৰাটোৱে উত্তৰ দিলে ।

এইবাৰ ডাক্তৰ অতিস্থ হ’ল । খঙেৰে ক’লে যে তেঁও বেমাৰৰ কথাত নাহাঁহে । কেনেবাকৈ হাঁহিলে এটকাও ফিজ দিব নালাগে । আৰু...

ল’ৰাটোৱে সেমেনা -সেমেনি কৰি যি ক’লে, সেয়া শুনি ডাক্তৰ বেহুচ্...!

সি ক’লে,
“চাৰ.. মানে... মোৰ এই ভৰিকেইটা কালিৰে পৰা ফুলি আছে....!!! ”
By: Hemanta Hazarika

খাৰাং খাচাং উত্তৰ

যোৱাবছৰ আমাৰ এটা অভিযান্তিক প্রকল্পৰ বাবে আমি ৮ জন ছাত্র আৰু ৫ গৰাকী ছাত্রী যোৰহাটৰ এটি ভিতৰুৱা অঞ্চললৈ ৰাওনা হৈছিলো। প্রকল্পটোৰ বাবে প্রয়োজনীয় তথ্য আহৰণৰ বাবে এখন পথাৰ পাৰ হব লগীয়া হৈছিল, আৰু পথাৰখনৰ কাষতেই আছিল আমাৰ প্রকল্পস্থলী। গন্তব্যস্থান পোৱাৰ পিছত দেখিলো যে ওচৰত ঘৰ নাইয়ে এটাও। মাথো বুঢ়া মানুহ এজনে পথাৰত কাম কৰি আছে কিবা; স্থানীয় ব্যক্তি এজনৰ সহায় অবিহনে তথ্য আহৰণ কৰাতো সম্ভৱ নহয় যিহেতু; সেয়ে আন মানুহ কাকো নেদেখি ককা জনকে গৈ সুধিলো " ককা,ওচৰে-পাজৰে মানুহ নাই নেকি বাৰু"

-"মোক কি তই গৰু দেখিছ নেকি?" ককাৰ খাৰাং খাচাং উত্তৰ একদম।




মই বোলো এইজন এলা-পেছা ককা নহয়, অলপ ভালদৰে চলিব লাগিব এখেতৰ লগত।




চা-চিনাকি হোৱাৰ পিছত যেতিয়া লগৰ এগৰাকীয়ে তেখেতক আমাৰ প্রকল্পৰ বিষয়ে উল্লেখ কৰি সবিশেষ ক'লে তেখেতে কিন্তু সঁচাই অশেষ সহায় কৰিলে। পিছে বুজাবলৈ গৈ আমি বহু বিপাঙত পৰিছিলো। যেনে, যেতিয়া ক'লো যে আমি এটা engineering projectৰ বাবে আহিছো তেও কৈছিল "সেইসব গিয়েৰিঙ ইয়াত নহয়, ইয়াৰ পৰা অলপ আঁতৰত এটা গেৰেজ আছে তাত কৰে যা" আৰু কত যে কি!




শেষত যেতিয়া আমি কাম শেষ কৰি আহিব লৈ তেওক "থেংক ইউ"(Thank you) ক'লো তেও গৰম হৈ গ'ল নহয় একদম। কৈছে "কোন বাপেৰক থাংকু কব আহিছ হাঁ; (অশ্লীল) চিনি পোৱা নাই এই যদু বুঢ়াক; তোৰ বাপেৰ থাংকু, তোৰ ককায়েৰ থাংকু, তোৰ পুতেৰ থাংকু, তহঁতসবৰ চৌধ্যগোষ্টী থাংকু" বুঢ়াৰ ৰুদ্রর্মূতি দেখি আমাৰ মহিলা সমিতিয়েতো পলাব ধৰিলে। আমি দুটামানে গৈ তেওক বেয়া নাপাব কৈ Sorry কলোগৈ সকলোৰে হৈ। বুঢ়াতো আৰু গৰম হ'ল তেতিয়া -"এবাৰ বাপেৰক থাংকু কৈ শান্তি নহল হাঁ; এইবাৰ চেউৰী ক'ব আহিছ হাঁ। তোৰ মাৰ চেউৰী; তোৰ ঘৈনী চেউৰী (অশ্লীল) তঁহত গোটেইসোপাক আজি নাঙলত লগাই হাল বাম ৰহ" একেবাৰে ধুতি দাঙি যিটোহে ৰূপ ধৰি আমাক খেদিব ধৰিলে, আমি আৰু ককা নমষ্কাৰহে বুলি লগালো ৰাম দৌৰ। পিছে লেঠা লাগিল হাল বাই থোৱা পথাৰখন পাৰ হঁওতেহে; বোকাত ফচি দৌৰিব নোৱাৰা হ'লো। শেষত যোৱা এটাক বুঢ়াই ধৰিল নহয় চোলাতে আৰু ছিটিকনি এডালেৰে পিতন লগাবই ধৰিলে। সি "ঐ বুঢ়া পাগল হৈছ নেকি (অশ্লীল), ঐ চিন্ময় বচা অ' মোক, এইটোৱে খাব আজি মোক নহলে" কৈ চিঞৰিব ধৰিলে। বেচেৰাৰ ভৰি বোকাত লাগি আছে, দৌৰিবও পৰা নাই। মই ক'লো " ঐ চোলা খুলি পলা" সি লগালগ চোলাৰ বুটাম ছিঙি বুঢ়াৰ মুখত চোলাটো মাৰি তেখেতক গতিয়াই কোনোমতে পলাই সাৰিল। বেচেৰাৰ ম'বাইলতো চোলাটোৰ লগতে পথাৰতে সলিল সমাধি ঘটিল।

ছোৱালীকেইজনীয়ে পিছে বৰ ৰস পালে সেইদিনা। আমি, তিনিটাই যে কি ৰকমে বাচি আহিছো আমিহে জানিছো।

পিতন খোৱাতোৱে গোটেই বাটতো বুঢ়াক কুকুৰে খোৱা গালি পাৰি আহিছে বেচেৰাই।




উফঃ ৰাম। ককা, কৃষ্ণ হেঁ আৰু আপোনাক

By: চিন্ময় দত্ত

News LiTe

স্বাগতম জনাইছো আপোনাক অসমৰ উপজা মাটিৰ পৰশৰে উজ্জীৱিত প্ৰথমতো ৰকেট চেনেল News LiTe লৈ। আহঁক আপোনালোকক চিনাকী কৰাই দিও আমাৰ সতীৰ্থ সকলৰ সৈতে।
চন্দন প্ৰতিম ধৰ্ম বৰদৈলৈ : এখেতে কথা কোৱাৰ স্পিচিয়েল ক'ৰ্চ কৰি আহিছে। এখেতে তপ-তপ তপ-তপ তপ-তপায়ে থাকে এনি টাইম। যেনেকে ৰাজধানী এক্সপ্ৰেছ গ'লে আন ট্ৰেইন যাব নিদিয়ে তেনেকে এখেতে কথা ক'লে আনক কব নিদিয়ে।
চৈয়দ সাচখিৰ হুছেইন : এখেতে এনেকুৱা ইংলিছ কয় যে ইংলেন্ডৰ মানুহেও বুজি পাবলৈ দুবাৰ-দুবাৰ শুনিব লাগে।
চৈয়দ নাচীৰ হুছেইন : কথা কওঁতে এনেকুৱা এক্সপ্ৰেছন আহি যায় মানে কি কম, কথা কোৱাৰ মাজে মাজে বহি বহিয়ে চকীত জপিয়াই।এতিয়া লেকে ৩ খন চকী ভাঙিলে।
মায়ামনী ভূঞা : এখেতে আমাৰ ষ্টুডিয়তে হাঁই ক'ৰ্ট খুলি লৈছে। মন্ত্ৰী-গায়ক-লিখক-খেলুৱৈ যাকে পাই ধৰি আনি ইয়াত কেছ্ খেলি দিয়ে।
ৰুপম চক্ৰবতী : এখেতে স্কুল-কলেজ, পাহাৰ-গাওঁ, নাট্য ভবন-চিকিত্‍সালয় যতে পায় তাতে সোম বৰীয়া আড্ডা পাতি দিয়ে। যথেষ্ট ভাল মানুহ।
মজী : সাংঘাটিক বস্তু, গুৱাহাটীৰ এখনো ৰ্গাল হোষ্টেল এৰা নাই, চবতে অদ্ভুত খেল পাতি ফুৰে। এটা প্লাষ্টিকৰ মগত এটা টেনিচ বল সোমোৱাব দিয়ে খেলত। হেৰ' খুদ যুবৰাজ সিং য়েও নোৱাৰিব প্লাষ্টিকৰ মগত টেনিচ বল ভৰাব, ইহঁত কেইজনীয়ে কৰ পৰা পাৰিব।
ধনু : এখেত কেমেৰা পাৰচন, প্ৰায়ে ৰুপম চক্ৰবতীৰ লগত থাকে। শুই বহি ভিডিঅ' কৰাত এক্সপাৰ্ট।

(ভাল লাগিছে যদি তলত লাইক বোটামতো আছে টিপি দিয়ক, মিঁছা কলেনো কিদাল হ'ব হয়নে)


By: লক্ষ্য জ্যোতি নাথ

আধা মিনিটৰ গল্প: ইম্পটেন্ট

 : তাৰ পিছত…?
: তাৰ পিছত হবলৈ কিটো আছে, দিলো নহয় 'এ… ক' চৰ।

"…এক চৰ…" বুলি কৈ, তেওঁ হাতেৰে যিটো ভঙ্গি দেখুৱালে, তাৰ পৰাই মোটামুটি অনুমান এটা কৰি লবলৈ মোৰ বিশেষ অসুবিধা নহ'ল যে চৰটো কেনেকুৱা আছিল। …২৬ জানুৱাৰী বুলি গধূলিৰ পৰাই, 'সোমৰস' লৈ দুয়ো বহি আছো, তেওঁৰ ঘৰত।

: আচলতে ঘটনাটো কি?
: এস্ নকব আৰু। …আমাৰ অফিচত আগৰে পৰা এটা নিয়ম চলি আহিছে যে, প্ৰতিখন 'বিল' পাচ কৰিলে, মোক ২০% ঘো… ('ঘোচ' বুলি মুখৰ পৰা ওলাই যাবই লৈছিল যদিও, সঠিক সময়ত ডিক্সব্ৰেক মাৰি দিলে) …কমিছন দিব লাগে। এইটো এটা পৰম্পৰা। কিন্তু বদজাত কেৰাণীটোৱে যোৱা মাহৰ পৰা মাত্ৰ ১৫% কৈ দি আছে। মানে বাকীখিনি সি নিজে খায়। …কিন্তু আজি ধৰা পৰি গ'ল। (কাঁহ এটা মাৰি) …মানুহবোৰ বৰ তললৈ নামি গৈছে বুজিছে। চব ধুৰন্ধৰ…! এতিয়া আমাৰ দৰে 'সৎ মানুহ' তিষ্ঠি থকাই মস্কিল হৈ পৰিছে…!!

গিলাচটোৰ পৰা 'জুলীয়া' অলপ পাণ কৰি তেওঁ আকৌ আৰম্ভ কৰিলে,

: আমুকাই কাকো কেয়াৰ নকৰে দেই… (দুটুপাল সোমৰস জীভাত পৰিলে, এইজনৰ আকৌ বীৰৰসে ক্ৰিয়া কৰে। 'হেমকোষ' বহিৰ্ভূত বহুতো বিশেষ্য, বিশেষণে তেওঁৰ 'ভাষা'ত লালিত্য আনে, সাহিত্যিক মহিমাণ্ডিত কৰি তোলে, …আৰু শেষত 'বমি'ৰে, নিশাৰ সমস্ত কাৰ্যসূচিৰ শলাগৰ শৰাই আগবঢ়ায়)। …আমুকাই অন্যায় নকৰে আৰু আনে কৰিলেও সহ্য কৰিব নোৱাৰে। মোৰ সাহস আৰু আপুনি দেখা নাই। আগতে… 'ডেকা' দিনত মোৰ সাহস চাব লাগিছিল। অকলেই বাঘৰ লগত যুঁজ কৰিছিলো… আপুনি জানে??
: নাই-নাই, …মই শুনা নাই এইবিষয়ে। অ' এবাৰ আপোনাক কুকুৰে কামুৰিছে বুলি শুনা মনত আছে…
: ধুৰ…! (অশ্লীল) …মই, মই আন্দোলনত, …১৯৮৫ চনৰ কথা কৈ আছো দেই, চি আৰ পিৰ লগত মাৰপিট লাগি জেললৈ যোৱা মানুহ… বুইছে নাই…
: হয় নিকি। আকৌ মানুহে চোন বেলেগ হে কিবা কয়।
: কি কয়… মোক কওঁক… 'টেল মি'…
: নহয় মানে… কিবা… ছাগলী চুৰি হোৱা ঘটনা এটাহে…
: (অশ্লীল)… কি ফাল্টু কথা কয় হে…? মই কি বস্তু আপুনি গমেই পোৱা নাই… মই সিবিধতো আছিলো কিছুদিন… বন্দুক, গুলি ইত্যাদি 'এনিটাইম' এই জেপত (হাতেৰে দুবাৰমান ধাপ্ ধাপ্ কৈ পেন্টত মাৰিও দেখুৱালে) …লৈ ফুৰিছিলো।

…হয়তো তেওঁ আৰু 'সাহস'ৰ কথা কৈ থাকিল হেতেন… অন্ততঃ 'পৰমবীৰ চক্ৰ' নোপোৱা পৰ্যন্ত। কিন্তু সিমানতে তেওঁৰ ড্ৰাইভাৰ ৰতন সোমাই অহাত…, তেওঁৰ 'সাহস' লেভেলটো, পৰম অনিচ্ছা স্বত্তেও 'মাত্ৰ'(?) "বন্দুক হাতত লোৱা" পৰ্যায়তে ৰৈ যাব লগা হ'ল। ছেহ…!!

: কি হ'ল?
: ছাৰ, মোৰ বাচ্চাটোৰ গা বেয়া।
: মই কি কৰো? ডাক্তৰৰ ওচৰলে নে।
: নিছিলো। ডাক্তৰে দৰৱ কিনিবলৈ দিছে। সেই কাৰণে অলপ টকা লাগে।
: হেই এতিয়া মাহৰ শেষত ক'ত টকা পাবি। তই অইন কৰবাত বিচাৰি চাগৈ।

ইয়াৰ পিচত বহু সময়ৰ লৈকে ৰতনৰ অনুনয়-বিনয় চলি থাকিল। কিন্তু একো লাভ নহ'ল। ৰতন যোৱাৰ পিছত, তেওঁৰ মোলে চাই কবলৈ ধৰিলে,

: …চাল্লা, দুজন 'ইম্পটেন্ট' (মদৰ ৰাগিত 'ইম্পৰ্টেন্ট' শব্দটো তেওঁৰ জীভাই বলেৰে পৰা নাছিল) …মানুহ বহি থাকিলে, সোমাব লাগে নে নালাগে, হাৰামীটোৱে তাকো নাজানে। মদৰ নিচাই ফাটি গ'ল। 'পেগ' ঢালক…॥

উপসংহাৰ: …মাজনিশা লৈকে আমাৰ ২৬ জানুৱাৰী চেলিব্ৰেচন চলি থাকিল। …আৰু আমি দুজন 'ইম্পটেন্ট' (পুৰুষত্বহীন) মানুহে হাজাৰ টকাৰ মদ খাই উৰুৱাই দিলো।

…ৰতনে চাগৈ তেতিয়াও 'পইচা' বিচাৰি হাবাথুৰি খাই ফুৰিছিল।
By: Udoy Senapoti

কনটিলৌৰ অভিশাপ

মাঘ বিহু সমাগত, সেয়ে কনটিলৌৰ গা সাতখন - আঠখন । চহৰৰ পৰা ককায়েক নবৌয়েক ঘৰলৈ আহিব । প্ৰতিটো বিহুতে আহে, এইবাৰো আহিব । সেয়ে বিহু বুলিলেই তাৰ মনটো কিবা আনন্দ আনন্দ ফিলিংছ এটাই সাৱতি ধৰে । আচলতে আচল কথাটো ককায়েক নবৌয়েকৰ আগমন নহয় ।সিহঁতৰ লগত প্ৰতিবাৰে ককায়েকৰ খুলখালিয়েক, মানে নবৌয়েকৰ ভনীয়েকো আহে । পদুমী.... তাইৰ নাম মনত পৰিলেই দেখুন কিবা ৰিং-ৰিং, চাং-চাং অনুভৱ কৰে । আয়ৈ কি চেহেৰা তাইৰ । বোলো চকুলৈকে চাবা নে ওঁঠলৈকে চাবা । আস্... তাইলৈ মনত পৰিলে তাৰ বিহু গীত এটাকে গাই দিবৰ মন যাই .....
বোলে-
কিনো চেহেৰাৰে স্ৰজিলে
তোকে ঐ পদুমী,
গাত যৌৱনৰ জুই ।
এইবাৰো যে তাই আহিব সেয়া সি খাটাংকৈ ধৰি ল'লে । মাজে মাজে তাৰ মনত খোকোজা নলগা নহয়, আহেবা নাহে পদুমী ।ককায়েক নবৌয়েককো সুধিব নোৱাৰি ।তাৰ কিবা লাজ বোলা পদাৰ্থবিধ নাই নেকি.....?

কালিলৈ উৰুকা ।মেজি ৰেডি, ভোজৰ হাঁহ কোমোৰা সকলোৰে বন্দবস্ত হৈ আছে ।মানুহ বাঢ়িলে বস্তু কমিব । কোনো কথা নাই, চোৰ কৰা সংস্কৃতিক দোঁহাই দি এমাহৰ বাবে বস্তু গোটোৱাত সি অদ্বিতীয় এক্সপাৰ্ট । সেইবোৰ মেনেজ হৈ যাব । আজি আবেলি ককায়েকহঁত গাৱৰ ভূমিত অৱতৰণ কৰিবহি । লগত তাৰ বিয়াৰ ৰাণী, ধ্যেৎ কিবা বোলেনে হিয়াৰ ৰাণী পদূমী ।আজি আৰু ঠাণ্ডা বুলি গা নোধোৱাকৈ থাকিব নোৱাৰি ।একদম গাৰপৰা গোটেই মলিবোৰ খহাই পেলাব সি । তাৰ গাত থাকিবলৈ পাই সিহঁতৰ টেম্পাৰ বাঢ়ি গৈছে সিহঁতৰ । অৱশ্যে সিহতে তাক বৰ ভাল পাই ।তাৰ ক'লা-খহটা ছালখনত আঙুলিৰে ৰোকা মাৰি আহ বুলিলেই নখৰ ফাকত সোমাই আহে । ৰহ্ বাপেকে আজি বিহু দেখুৱাম ।সি আঙুলিৰ মূৰত হিচাপ কৰিলে পুহৰ দুই তাৰিখে জেতুকি হতঁৰ পুখুৰিত মাছ ধৰোতেই ধোৱা গা ।এমাহেই হ'বৰ হ'ল ।হওঁক ।গা ধুলেহে প্ৰবিত্ৰ হয় নেকি ।উপাই নাই আজি ধূবই লাগিব ।গাৰ পৰা যিহে গোন্ধ ওলাইছে ।আজি তাৰ গাত থাকিব কেৱল প্ৰেম প্ৰেম গোন্ধ ।

ছিঃ যি সোপাহে মলি ওলাইছে তাৰ গাৰ পৰা ।তাৰ নিজৰে ঘিন লাগি গ'ল ।সি ঘহি আছে, মলি ওলাই আছে.... ঘহি আছে, মলি ওলাই আছে..... ।ৰাম ৰাম । ইমান মলি ।তাৰ কনটিলৌ নামৰ মানুহটোৰ ভিতৰত সোমাই থকা মনটোলৈ টিঙিচকৈ খং উঠি গ'ল ।যত চব এই মনটোৰ বাবেই ।এই এমাহত তাৰ এবাৰলৈতো মন যাব পাৰে গা ধূবলৈ ।নাই মনকান নাই সেইবোৰত ।এতিয়া পদুমীয়ে এইবোৰ দেখিলে কি ক'ব ।হৰি হৰি । সি তাৰ মনটোক অভিশাপ দিৱৰ মন গ'ল ।ৰৌ ৰৌ নৰকত পৰিবি তই অ । মনটোতো তাৰ ভিতৰতহে আছে ।যদি মনটো নৰকলৈ নাযাওঁ বুলি কয় । জন্মৰে পৰা সি মনটোৰ সৈতে একেলগে আছে । এতিয়া নৰকলৈ যাব লাগে বুলিয়েই মনটোক এৰি দিবনে সি ।যদি মনটোৰ লগত সিয়ো নৰকলৈ যায় পদুমীক কেনেকৈ পাব সি ।মনটোৰ লগৰ ইমান দিনৰ মিতিৰালিয়ো শেষ কৰিব নোৱাৰি ।কি কৰে এতিয়া সি ।যাহ্ পদুমীকো এটা অভিশাপ দি দিয়া হওঁক ।তেতিয়া তাইয়ো নৰকলৈ যাব ।তাত সি লগ পাব.... সংসাৰ পাতিব..... ।

"পদুমী, যা তয়ো নৰকলৈ যা" ।
by: Dibya Jyoti Saikia

বন্ধুত্ব

পঢ়ি চাবাচোন মজা লাগিবও পাৰে নেলাগিবও পাৰে ৷৷

ডেকা তেজত কাজিয়া কৰি খুৱ ভাল লাগে নহয় জানো বন্ধুসকল ৷ পিছে এই কাজিয়াৰ কথায়ে কওঁ ৰৱা ৷ আমাৰ নগেনৰ পুতেক তেজাল চলি না নিজকে চলমান খান যেন পায় ৷ তাতে অলপ কেৰেটিও শিকি লৈছে ৷ তাতে বৰ গৰ্ব ৷ এদিনাখন সিহতৰ গাওৰ ওচৰৰ গাওৰ লৰা এজনৰ লগত খুব কাজিয়া লাগিল কিৱা ছোৱালীৰ সংক্ৰান্তত ৷ আচলতে তাৰ ইতিমধ্য প্ৰেয়সী আছেই ৷ সেই লৰাজনৰ ফাইলে খুৱ পিটিলে ৷ মাৰ চাৰ খাই একদম ভিজা মেকুৰি হৈ ঘৰত আহিল ৷ তাৰ পিছত ঘৰৰ মানুহৰ যিটো প্ৰতিক্ৰিয়া অলপ চাওকচোন ৷
বাপেক ( আজিকালি দেদ) -- চাল্লা কুকুৰ কিমানবাৰ কলো তোক সেইজনীৰ ওচৰলৈ নাযাবলৈ আকৌ তাতে মৰিবলৈ গৈছা ৷ পাইছা এতিয়া মজাপালি ৷
মাক (আজিকালি মম) -- অ হ হ মোৰ সোনটোৰ কোনে এনেকুৱা কৰিলে ঐ ৷ অ ৰা চোৱা আহিছো ৷
ভনিয়েক -- দাদা বিষাইছে নেকি ( দাদকে খংত হেই বান্দেৰী দেখা নাই ৷ আকৌ বিষাইছে নেকি বুলি সুধিৱ আহিছে ৷ ফুত যা ৷
অৱশেষত সি প্ৰেয়সীৰ ওচৰত গল ৷ অলপ সহানুভুতি বিচাৰি - পিছে প্ৰেয়সীৰো একেই প্ৰতিক্ৰিয়া ৷
যাওতে দেখোন সিংহটোৰ দৰে গৈছিলি ৷ এতিয়া কুকুৰৰ দৰে মাৰ খাই মোৰ ওচৰলৈ কিয় আহিছা ৷
মাকৰ বাহিৰে কাৰো সহানুভুতি নেপায় সি আহি থাকোতে তাৰ দুজনমান নলেগলে লগা বন্ধুই লগ পায় সুধিলে - কি হল ভাই ৷ কোনে মাৰিলে ৷ তেতিয়া সি সকলো কথা বিৱৰি কলে ৷
সিহতৰ প্ৰতিক্ৰিয়া -- কোন মাইকাল্লা ওলাল বে তোক মাৰিব ৷ অ ৰকি বল ৷ আমাৰ বলিয়া বান পাৰ্টিটোক মাত বে ৷
ঘৰৰ পৰা উলিয়াই আনি মাৰিম চাল্লা ৷
নীতিকথা ---বন্ধু সদায় গৰম ৷
By: Himanku Deka

কুকুৰাবোৰক কি আহাৰ দিয়া ?

নৱকৃষ্ণ, দীপজ্যোতি নাথ আৰু সঞ্জীৱ বৰকাকতিৰ ৰগৰৰ সোৱাদ নোপোৱা, তিনিওজনক চিনি নোপোৱা মানুহ হয়তো হাঁহিৰ ৰহঘৰাত কোনো নোলাব ।

কিন্তু, তিনিওৰে এটা ব্যৱসায় -যিটো বেলেগ বেলেগকৈ হ’লেও মিলিজুলি চলায়, সেই কথা জনা মানুহো হয়তো কম ওলাব ।

ব্যৱসায়টো হৈছে -কুকুৰা ফাৰ্ম~

তিনিওৰে ব্যৱসায় খুব ভালধৰণেই চলি আছে । কম দামত বেচিব লাগিব বুলি কাকো ব্যৱসায়টোৰ কথা নকয় । যিহঁওক, আজি দুদিনমানৰ আগৰ ঘটনা এটা গম পাই আপোনালোকক জনালো~

সিদিনা শুক্ৰবাৰ আছিল । সেইদিনাই দুপৰীয়া ঘটিল অঘটনটো ! কোনো খবৰ নিদিয়াকৈ কৃষি বিভাগৰ ইন্সপেক্টৰ গৈ ওলাল নহয় তিনিওৰে ফাৰ্মত ।

এফালে ইন্সপেক্টৰ আৰু অন্য বিষয়াসকল~ আনফালে আমাৰ তিনি মহাৰথী দীপজ্যোতি, সঞ্জীৱ আৰু নৱকৃষ্ণ । ইন্সপেক্টৰে প্ৰশ্ন আৰম্ভ কৰিলে~ প্ৰথমতে দীপজ্যোতি:

: তোমালোকে কুকুৰাবোৰক কি আহাৰ দিয়া ?

দীপজ্যোতিয়ে ক’লে,
“তুঁহগুৰি...! ”

: ভূল আহাৰ দিছা.. । এঁওৰ চালান কাটি লগে লগে আটক কৰা..!, ইন্সপেক্টৰে অৰ্ডাৰ দিলে।
তাৰ পিছত সঞ্জীৱ:

ইন্সপেক্টৰৰ একেই প্ৰশ্ন..,

সঞ্জীৱৰ উত্তৰ,
“আমি ভাল চাউল দিঁও..! ”

: ভূল আহাৰ ! এঁওকো আটক কৰা..!, ইন্সপেক্টৰৰ অৰ্ডাৰ ।

এইবাৰ নৱকৃষ্ণৰ পাল পৰিল ।
নৱ বৰ টেঙৰটো..!, সেয়ে বাকী দুজনৰ অৱস্থা দেখি নৱই উত্তৰটো আগতেই ভাবি থৈছে ।

ইন্সপেক্টৰ:
“ডেকা ল’ৰা, তুমি তোমাৰ কুকুৰাক কি আহাৰ দিয়া...! ”
.
.
.
.
.
.
আমাৰ নৱই তপককৈ উত্তৰটো দি দিলে,
“চাৰ, আমি নিৰ্দিষ্টকৈ একো আহাৰ নিদিঁও। আমি ৰাতিপুৱাতে প্ৰতিটো কুকুৰাক৫-৫ টকা দি দিঁও আৰু কঁও যে তহঁতৰ যি মন যায় খাই লবি...!!! ”

#‪#‎কৃষ্ণহে‬ বুলিলো.. ##
By: Hemanta Hazarika

খৰিকটিয়া আৰু জলদেৱতা

এদিনাখন এজন খৰিকটিয়াই হাবিত খৰি কাটিবলৈ গৈছিল। হঠাৎ তাৰ কুঠাৰ খন এটা দঁ কুৱাঁত পৰি গল। কুঠাৰখন হেৰুৱাই খৰিকটিয়াই কুৱাঁটোৰ ওচৰতে বহি কান্দিবলৈ ধৰিলে। তাৰ কান্দোন শুনি কুৱাঁটোৰ ভিতৰত থকা জলদেৱতা ওলাই আহিল হাতত এখন সোনৰ কুঠাৰ লৈ, খৰিকটিয়াই সেইখন তাৰ নহয় বুলি কলে ।
জলদেৱতাই কুৱাঁৰ ভিতৰলৈ সোমাই গ'ল আৰু এখন ৰুপৰ কুঠাৰ দেখুৱালে এইবাৰো সেইখন তাৰ নহয় বুলি কলে। এইবাৰ জলদেৱতাই আচল কুঠাৰখন দেখুওৱাত সেইখন তাৰ হয় বুলি কলে। জলদেবতাই খৰিকটিয়াৰ সততাত মুগ্ধ হৈ তিনিওখন কুঠাৰ তেওঁক দি দিলে।

খৰিকটিয়া ধনী হ'ল যদিওঁ খৰি কটা কামটো এৰা নাছিল। আকৌ এদিন খৰিকটিয়াজনে খৰি কাটিবলৈ নিজৰ লখিমী তিৰোতা জনীকো লৈ গৈছিল। কিন্তু নিয়তিৰ কি নিষ্ঠুৰ পৰিহাস সেইদিনা তাৰ ঘৈনিয়েক জনী সেই কুৱাঁটোত পৰি গ'ল।

নিজৰ মৰমৰ ঘৈণীয়েকক হেৰুৱাই সি পুনৰ কান্দিবলৈ ধৰিলে।

এইবাৰো জলদেৱতা ওলাই আহিল হাতত প্ৰিয়ংকা চোপ্ৰাক লৈ।
জলদেৱতাঃ এইজণী তোৰ নিজৰ মানুহজনী হয়নে?

খৰিকতিয়াঃ (চিন্তা কৰি) হয় মহাৰাজ এই জনীয়েই মোৰ পত্নী।

জলদেৱতাঃ চালা কুকুৰ.আগতে তই ভাল আছিলি কিন্তু আজি তই প্ৰিয়ংকা চোপ্ৰাক দেখি ভোল গলি

খৰিকটিয়াঃ নহয় মহাৰাজ।

মই প্ৰিয়ংকা চোপ্ৰাক মোৰ পত্নী নহয় বুলি কোৱাহেতেন আপুনি দীপিকা পাডুকানক দেখুৱালেহেতেন আৰু মই নহয় বুলি কোৱাৰ পিচত আপুনি মোৰ আচল পত্নীক আনি দেখুৱালেহেতেন। আৰু যদিহে মই সচা কলোহেতেন যোৱা বাৰৰ নিচিনাকৈ তিনিওজনীকে মোক দি পঠালেহেতেন। তিনিজনীক পোহপাল দিয়াটো কিমান টান হব তাক আপুনি কি বুজিব। সেই কাৰনেহে মই মিচা কলো।
By: প্ৰণৱ মেধি

কলৈকো যাব মানা কৰিছে

আমাৰ প্ৰৱাল দাৰ এল পি স্কুলৰ দিনৰ কথা ।সেই স্কলৰ হেদ মাষ্টৰ জন বৰ ধৰ্ম পৰায়ন লোক আছিল । মাষ্টৰে ভূগোল বুজাই আছে ।ভূগোল বুজাই বুজাই ধৰ্মৰ কথালৈ গুছি গল ।মাষ্টৰ জনে শেষত সকলোকে কলে :-কাৰ কাৰ স্বৰ্গলৈ যাবলৈ মন আছে হাত দাঙা ।
সকলোৱে হাত দাঙিলে ।
কিন্তু আমাৰ প্ৰৱাল দাই হাত নাদাঙিল ।
মাষ্টৰে সুধিলে :-তুমি হাত নুঠালা যে ।তোমাৰ স্বৰ্গলৈ যাবৰ মন নাই নেকি?
প্ৰৱাল দাই গহীনাই উওৰ দিলে:-
~
`
~
`
~
`
~
`
~মোক মায়ে স্কুলৰ পৰা কলৈকো যাব মানা কৰিছে ।direct ঘৰলৈ যাবলৈ কৈছে ।
#aloknath
By: আৰ. কে. দাস

Wednesday 22 January 2014

ফোন ঠাণ্ডা হৈ গৈছে

কৃপন দেউতাকে জীয়েকক কৈছে : "আলহী আহিলে যেতিয়া মই আলহীৰ লগত কথা পাতি থাকিম, তেতিয়া চাহ লই ড্রয়িঙ ৰুম লৈ নাযাবা। মোক ভিতৰৰ পৰা মাতি দিবা আৰু কবা যে ফোন আহিছে বুলি , আৰু মই ভিতৰত আহি অকলে চাহ খাই যামহি। সেইসোপাক চাহ খুৱাই খৰচ কৰিব নাই। বুজিলা"

জীয়েক: হব দেইতা

আলহী আহিল। দেইতাক আলহীৰ লগত কথা পতাত ব্যস্ত। তেনেতে জীয়েকে ভিতৰৰ পৰা মাত দিলে " দেউতা ফোন আহিছে , আহকচোন"

--"অ' গৈছো ৰবা"

জীয়েক : দেউতা জলদি আহা । ফোন ঠাণ্ডা হৈ গৈছে। ফোনটো আকৌ গৰম কৰিব লাগিব নহলে

by: চিন্ময় দত্ত

শীৱ চক, পাৰ্বতি ৰক

ভাঙুৰা শিৱই দেৱতা সকলৰ অনুৰোধত কোনো মতেহে সাৰ পালে ধ্যান কৰি থকাৰ পৰা ।পকান্দ অসুৰ এটা বধ কৰিব লাগে সেয়েহে পাৰ্বতিক চিঞৰীকলে :-হেৰা ,মোৰ ত্ৰীশূল পাত আনাচোন ।
:>নাই কাৰ্টিকে নিচে ।পাৰ্বটিয়ে পাকঘৰৰ পৰা কলে ।
শীৱই খঙত জ্বলি পকি কলে :>মোৰ ত্ৰীশূলডালৰ লগত তাৰ কি কাম?
পাৰ্বতী মই ইমান হাগ দিলো সি নুশুনিলে ।যাওঁতে কৈ গৈছে......
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.বোলো গাৰ্লফেন্দৰ লগত মেগী খাবলৈ যাওঁ ।দেউতাৰ কাটা চামুচপাতকে লৈ যাওঁ ।
শীৱ চক, পাৰ্বতি ৰক
By: Roctim Kumar Das

জীৱন মৰণৰ কাহিনী

ৰাইজ, যগু দাক চিনি পাইনে ?

সাংঘাটিক মানুহ এইজন, বিবাহিত যদিও ছোৱালীৰ প্ৰতি অলপ দুৰ্বল ।

এদিন যগুদা একদম ফুউল ষ্পীডত বুলেটখন চলাই গৈ আছিল । ভট্ ভট্ ভট্ ভট্ ভট্

তেনেতে ট্রাফিক পুলিচ এটায়ে Dhoom 3ৰ বাইকখন চলাই আগভেটি ধৰিলে আমাৰ যগুদাক ।

পুলিচ -- আপুনি এইদৰে ইমান ষ্পীডত কিয় চলাইছে ?

যগু দা -- এইটো এটা মোৰ জীৱন মৰণৰ কাহিনী !

পুলিচ -- কিয় ? কি হৈছে ?

যগু দা -- এজনী ধুনীয়া ছোৱালী মোৰ বেডৰুমত বহি মোৰ বাবে অপেক্ষা কৰি আছে !

পুলিচ -- ইয়াত জীৱন মৰণৰ কি কথা আছে ?

যগু দা -- নিশ্চয় আছে...
.
.
.
.
.
.
.
মোৰ পত্নীতকৈ আগতে মই গৈ ঘৰ নাপালে মোৰ জীৱন শেষ ।
By: Deep Jyoti Nath

নিচাই সকলোকে পাহৰাই দিয়ে

মাজনিশা দুৱাৰত টোকৰ শুনি ঘৈনীয়েকে দুৱাৰ খোলি গিৰিয়েকৰ অৱস্থা দেখি মাত লগালে

ঘৈনীয়েক : আজিও তাৰমানে টেটু গুৰিলৈকে পি আহিলা ?

গিৰিয়েক : ব্যৱহাৰ নাজানে নেকি, কোন আপুনি ?

ঘৈনীয়েক : কি, মই আপোনাৰ পত্নী ।
পাহৰিলে নেকি ?

গিৰিয়েক : আৰে নিচাই সকলোকে পাহৰাই দিয়ে বাইদেউ

কৃষ্ণ, কি যে হব...
By: Prashant Nath

সঁচা কথাটো

সদায় যোৱাৰ দৰে আজিও তিনি আলিত মাল খাবলৈ গ'লো ৷ ক্ষীৰোদ ,প্ৰবিত্ৰ মানে মই , আৰু অনিল ৷ 
এখন বাইকত তিনিওটা ৷ তিনি আলি পাইহে দেখো সৰবনাশ ! 

আৰমি এখিনি ৰৈ আছে (26 আহি আছে টো) ৷ ওফটি যাবলৈ সময় নাই , সিহঁতে ৰ'বলৈ ক'লে আমি ভয়ত টিপক টিপক ৷ 
প্ৰথমে ভয়ংকৰ দাড়ি লগা এটাই ক্ষীৰোদক সুধিলে ক'ত যাৱ , সি ছাল্লা বৰ টেঙৰ আছিল , মূখেৰে আ আ শব্দ কৰি হাতখন জোকাৰি আৰমি কেইটাক বুবা বুলি বুজাই দি মোৰ ফালে আঙুলি টোৱাই দিলে ৷
 মোৰ বুকুখন ঢপক কৰি গ'ল , মই ভয়ে ভয়ে :- মে হিন্দী নেহী জানতা হু ওচকৌ পুচৌ " বুলি কৈ অনিললৈ আঙুলি পূণাই দিলো ৷ 
সিয়ো কম বস্তু নহয় ক্ষীৰোদে বুবা বুলি কওঁতে ৰেহাই দিয়াৰ বাবে সিয়ো কৈ দিলো , মে ভী গুংগা হু ভায়াজী মোজে ভী জানে দিজিয়ে ৷ 
আৰমীটোৱে আৰু তাক চাই নাথাকিল এক থাপ্পৰ দি দি ক'লে :- মজাক কৰতে হৌ ! 

অনিলে লগে লগে আৰমিটোক ক'লে মোক কিয় মাৰিলে ক্ষীৰোদোটো বুবা নহয় তাক কিয় নামাৰিলে এটাক বুবা বুলি ক'লে যাবলৈ দিয়ে এটাক দিয়ে ৷

 তাকে কোৱা শুনি ক্ষীৰোদ ৰ'ব নোৱাৰিলে কৈ পেলালে , অই মোক দিলে দিলে তুৰ কি সিংহা লাগিলে ! 
লগে লগে আৰমিটো তাকো দুই থাপ্পৰ দিলে ৷ আৰু কাণত ধৰি থাকিবলৈ মোক যাবলৈ ক'লে ৷ 

আৰু মই এয়া লগে সঁচা কথাটো লিখি দিলো ৷
By: এন্থনি ফুকন

Tuesday 21 January 2014

তুমি ইমান ইনফৰ মেশ্বন কত পালা ?

@ পঢ়ি চাব ; মজা পাব @

এদিন ৰাতি ১২ বজাত দ্বীপজ্যোতিয়ে তাৰ গার্লফেণ্ডলৈ ফ'ন লগালে !..

ছোৱালী : "হেল্ল' কোনে কৈছা?"...

দ্বীপ : "হেল্ল' পম্পী ; মই তোমাৰ জানু' ৱে কৈছো !"....

ছোৱালী:"অ' কোন ; বিট্টু নেকি ?"...

দ্বীপ : "অ' বিট্টু হয় ; কিন্তু তুমি কেনেকৈ জানিলা মোৰ এই ঘৰত মতা নামটো ?....

ছোৱালী: "তোমাৰ আচল ঘৰ নাহৰটীয়া ?"...

দ্বীপ : "হয় তোমাক তো মই গুৱাহাটী বুলিহে কৈছিলো : তুমি কেনেকৈ গম পালা ?"....

ছোৱালী: "তোমাৰ ককাৰ নাম জয়দেৱলাল ?"....

দ্বীপ :"অ... হয়তো কেনেকৈ জানিলা মোৰ সোন ! মইতো তোমাক এইবোৰ কোৱা নাছিলো ?"...

ছোৱালী: "তোমাৰ দেউতাৰ নাম যদুলাল "?...

দ্বীপ : "আৰে মোৰ জানমনি... তুমি ইমান ইনফৰ মেশ্বন কত পালা ?"...
.
.
.
ছোৱালী : "আৰে গৰু ; গাহৰি মই কোনো পম্পী নহয়...
.
.
.
.
মই তোৰ
.
.
.
.
.
.
.
মাৰ'ই কৈ আছো হাৰামজাদা !!!"


By: Nâvâ Kríshñá DéKá

ছোৱালী সম্পৰ্কে কিছু কথা

আহক আজি আমি ছোৱালী সম্পৰ্কে কিছু কথা জানিবলৈ চেষ্টা কৰোঁ...

*ছোৱালী হ'ল ভগৱানৰ আটাইতকৈ অপূৰ্ব সৃষ্টি!
*তাই সৰুৰে পৰাই সকলো কথাৰ কাৰণ বুজি পায়!
*তাই সৰুৰে পৰাই ত্যাগ কৰিবলৈ শিকে।
*তাই চকলেট এটা পালে নিজে নাখাই ভায়েকক দিয়ে।
*তাই মাক-দেউতাকৰ সুখৰ বাবে সকলো কৰিব পাৰে।
*তাই নিজৰ গিৰিয়েক আৰু লৰা-ছোৱালীৰ সুখৰ বাবে নিজৰ সৰ্বস্ব ত্যাগ কৰিব পাৰে।
*ছোৱালীবোৰে নিজৰ বাবে নহয়, আনক আনন্দ দিবলৈহে জীয়াই থকে।
*ছোৱালীবোৰ আছে বাবেই সম্পৰ্কবোৰ মধুৰ, পৃথিৱীখন ইমান বাসযোগ্য।
*অতিকৈ সংবেদনশীল হোৱা বাবে প্রেম মৰমৰ প্রতি ছোৱালীবোৰৰ সহাঁৰি ইমান সৌন্দৰ্যৰে ভৰপূৰ আৰু সূক্ষ্মতাৰে পূৰ্ণ!
*ছোৱালীবিহীন ঘৰ এখন কল্পনা কৰক চোন! সেইঘৰ ঘৰ নহয় নৰককুণ্ড হে!
*সৃষ্টিকৰ্তাৰ এই অনুপম সৃষ্টি ছোৱালীৰ বিৰুদ্ধে কোনেও যাতে কোনো অভিযোগ উত্থাপন নকৰে! ছোৱালীবোৰক জোকালেও ভাষাৰ শালীনতা বজাই ৰাখি হে জোকাব। কিয়নো এটা সমীক্ষাত প্রকাশ পাইছে এমাহ কাল ধৰি ছোৱালী এজনীক যদি কোনেও নোজোকায় তেনেহ'লে তাই ভীষণ অৱসাদগ্রস্ত (depression) হৈ পৰে। হীনমন্যতাত ভোগে। জীৱনৰ প্রতি বিৰাগ ভাৱ আহে!
*প্রতি গৰাকী নাৰীক শ্রদ্ধাৰ দৃষ্টিৰে চাওক!! আপুনি নিজেই নাজানিব যে আপোনাৰ বাবে তাই কিমান ত্যাগ কৰিব পাৰে!!!!


By: Ashish Majumdar

‘ৰিতা’জনী কোন...??

যোৱাকালি এজন বন্ধুৰ এক্সিডেণ্ট এটা হ’ল~

সি খবৰ দিয়াত লগে লগে গৈ হস্পিতেল পালোগৈ...

তাত গৈ দেখো বেচেৰাটো বেয়াকৈ জখম হ’ল ! হাত -ভৰি সকলোতে প্লাষ্টাৰ~

পৰিস্থিতিৰ কিছু বুজ লৈ তাক ঘৰত খবৰ দিলেনে নাই সুধিলো..,

খবৰ দিয়া নাই বুলি ক’লত ময়েই তাৰ ঘৈণীয়েকলৈ ফোনটো কৰি তাৰ সন্মুখত ধৰি দিলো~

: হেল্ল’ জানু..! মই কৈছো..!

ঘৈণীয়েক: “অ’.. ফোন কৰি ভালেই কৰিলা..! ”

“ঘৰত আলু, পিয়াজ, চেনী... ”

বন্ধুৱে সেহাই সেহাই মাত দিলে,
“ৰবাচোন.., মোৰ কথা শুনা..!

মই ‘ৰিতা’হঁতৰ ঘৰলৈ গৈ উভতি আহোতে আন্ধাৰ হ’ল,

গাড়ীখনৰ পোহৰটোও কম যে -সেয়ে অলপ দূৰ আহি গৰু এটাক বচাবলৈ গৈ দ খাৱৈ এটাত সোমাই পৰিলো...,

বহু সময় তেনেকৈ থকাৰ পিছতহে গাঁৱৰ মানুহে আহি বচালে...

এতিয়া হস্পিতেলত আছো~

সোঁহাত আৰু সোঁভৰি দুয়োটাই ফ্ৰেকচাৰ্...

ডাক্তৰে ৬মাহ মান ৰেষ্টত থকাৰ কথা কৈছে... আহ.....!! ”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
কিন্তু ৰাইজ, বন্ধুজনে ইমান কষ্টৰে ঘৈণীয়েকক কথাখিনি কোৱাৰ পিছত ঘৈণীয়েকে কি ক’লে শুনক..
.
.
.
.
.
.
“সেইবোৰ হ’ব বাৰু..! পিচে সেই যখিনী ‘ৰিতা’জনী কোন...??? ”

#‪#‎চোৰে‬ নেৰে চোৰৰ প্ৰকৃতি, কুকুৰে নেৰে ছাঁই -যাৰ যি পৰকিতি, মৰিলেও লগত যায়...! ##
By: Hemanta Hazarika

আমাৰ তাত বহুত পোৱা যাই

এবাৰ এখন ৰেলত তিন জন মানুহৰ চিনাকি হল ।এজন অসমৰ এজন মুম্বাইৰ আৰু এজন delhir ।তেও লোক কথা পাতি গৈ আছে ।হঠাৎ মুম্বাইৰ মানুহ জনে তেওঁ পিন্ধী থকা ঘড়িতো দলিয়াই দিলে ।তেতিয়া অসমৰ মানুজনে সুধিলে - আপুনি ঘড়ীটো কিয় দলিয়াই দিলে ।
মুম্বাইৰ মানুহজনে কলে -আমাৰ মুম্বাইত এনেকুৱা ঘড়ী বহুত আছে ।সেই বাবে দলিয়াই দিলো ।
তাৰ পাছত দিল্লীৰ মানুহজনে তেওঁ পিন্ধী থকা লাখটকিয়া জোতা এজোৰ দলিয়াই দিলে ।তেতিয়া মুম্বাইৰ মানুহ জনে দিল্লী মানুহজনক সুধিলে- আপুনি ইমান ধুনীয়া জোতা যোৰ কিয় দলিয়াই দিলে ।
তেতিয়া মানুজনে কলে আমাৰ দিল্লীত এনেকুৱা জোতা বহুত পোৱা যাই ।
আমাৰ অসমৰ জনে কি দলিয়াও বুলি ভাৱি ওচৰতে বহি থকা বাংলাদেশী এজন দলিয়াই দিলে ।তেতিয়া দিল্লীৰ মানুহজনে -আমাৰ ইয়াক কলে আপুনী এই মানুহজনক কিয় দলিয়াই দিলে ।তেতিয়া আমাৰ ই কলে -
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.আমাৰ তাত এনেকুৱা মানুহ বহুত পোৱা যাই সেইবাবে মই দলিয়াই দিলো ।
হে: হে: ।
(বি:দ্ৰ:- মানুহ কেইজনে হিন্দীত কথা পাতিছিল)
By: Roctim Kumar Das

Wednesday 15 January 2014

সেইবোৰ যোগাৰ কৰিব নালাগে

তোষেশ্বৰ ৰাইডিঙীয়া লেংটিচিঙা অঞ্চলৰ এজন আদৰ্শ ব্যক্তি ৷ তেও এজন শিক্ষক৷ পৰিয়ালত ঘৈনীয়েক আৰু ছোৱালী এজনী ৷ ছোৱালীজনীৰ নাম জোনালী৷ জোনালী মাক-বাপেকৰ বৰ আলাসৰ ৷মাক-বাপেকে বৰ মৰম কৰি ডাঙৰ-দীঘল কৰিছে তাইক ৷ 
জোনালীৰ বিয়াৰ বয়স হৈছে ৷ গতিকে বাপেকে ল’ৰাৰ সন্ধান কৰি আছে ৷ বাপেকৰ এটাই কথা – মদ খোৱা ল’ৰাৰ লগত ছোৱালী বিয়া কোনো মতেই নিদিয়ে ৷বাকি কিবা দোষ থাকিলেও থাকিব ৷ ল’ৰা দেখাত বেয়া হলেও কথা নাই, কিন্তু মদ খাব নালাগে৷ 
লাগিলে ছোৱালী ঘৰতে থাকিব৷ তেঁওৰ মতে মদ খোৱা ল’ৰালৈ ছোৱালী দিয়া মানে সেইজনী ছোৱালীক জীয়াই জীয়াই কবৰ দিয়াৰ লেখিয়া কথা৷ 
সেইমতে তেও ল’ৰাৰ খা-খবৰ লৈ আছে ৷ বহুত ল’ৰাৰ খবৰো পাইছে, কিন্তু সকলোবোৰ মদ খোৱা ল’ৰা ৷ তেও মনত ভাবিলে, কি দিন হ’ল এজন ভাল ল’ৰা বিচাৰি পোৱাতোও টান হ’ল দেখোন৷ 
অৱশেষত এজন মদ নোখোৱা ল’ৰাৰ সন্ধান পালে তেও ৷ 
নিৰ্ভৰযগ্য সূত্ৰে পোৱা খবৰ মতে ল’ৰাজন খুবেই ভাল – দেখাতো সুন্দৰ ৷ 
গতিকে তোষেশ্বৰ ডাঙৰীয়াই ল’ৰাজনৰ ঘৰত খবৰ পঠালে ছোৱালী চাবলৈ আহিবৰ কাৰণে ৷ 
সেইমতে ল’ৰাজন লগ-সমনীয়া লগত লৈ হাজিৰ হ’ল তোষেশ্বৰ ৰাইডিঙীয়াৰ ঘৰত ৷
 ল’ৰা আৰু তেঁওৰ লগৰিয়া সকল আহি বহাৰ পাচত তোষেশ্বৰ ৰাইডিঙীয়াই সুধিলে, বোপাইহত তোমালোকে মদ-পানী কিবা..... ৷

তেঁওৰ কথা শেষ হবই নাপালে, ল’ৰাজনে কৈ উঠিল – ডেউতা সেইবোৰ যোগাৰ কৰিব নালাগে ৷ আমি ৰাস্তাতে খাই আহিছো৷ তোষেশ্বৰ ৰাইডিঙীয়াৰ মুৰৰ চাৰিওপিনে ৰঙা-নীলা তৰা ঘূৰিব ধৰিলে ৷

স্ক্ৰীন চেভাৰ

বিল গেইটছ মৰাৰ পিছত যমপুৰী পালেগৈ ৷ তাতে যমে তেওঁক সুধিলে - বোলে বাপু বিল, স্বৰ্গ অথবা নৰক তুমি কত থাকিবা সেয়া নিজেই নিৰ্বাচন কৰা ৷

বিলে দেখিলে - নৰকত ধূনীয়া ছোৱালীবোৰে বিকিনি পৰিধান কৰি নাচি বাগি ফুৰিছে আৰু স্বৰ্গত বুঢ়া হোৱা আপেশ্বৰীবোৰে নাচি আছে৷

বহু সময় ভাবি লৈ বিলে অৱশেষত থিক কৰিলে যে তেওঁ নৰকতে ৰৈ যাব ৷

পিছদিনা যেতিয়া বিলৰ ওপৰত তামাম নিৰ্যাতন চলোৱা হল, বিলে কান্দি কান্দি যমৰ ওচৰ পালেগৈ ৷ বিলে যমক সুধিলে- এয়া কি হ'ল?

যমে হাঁহি হাঁহি কলে - সেইবোৰ স্ক্ৰীন চেভাৰহে আছিল ৷


By: Ashok Kumar Nath