'কবি-সন্মিলন'

এবাৰ এখন 'কবি-সন্মিলন' চলি আছিল ! স্বনামধন্য কবি, বিশিষ্ট লেখক-লেখিকা, সাংবাদিক- সাহিত্যক আদি কৰি প্রায় শতাশিক লোক উপস্থিত আছিল !

কিন্তু সকলোয়ে লেহেমীয়া কবিতা আবৃত্তি শুনি শুনি হয়তু আমনি পাইছিল, সেইয়ে সকলো নিৰাশ মনোভাবেৰে বহি আছিল !

আমাৰ কনটিলৌৰ সহ্য নহ'ল, সি নিজেই ষ্টেজৰ ওপৰত উঠি গৈ ঘোষণা কৰিলে --
.....স্বনামধন্য ব্যক্তি সকল, এইবাৰ মই এটা 'কবিতা' শুনাম !

..
..

'এটা কুকুৰ'

মানুহ বিলাকে সমস্বৰে : --
..বাঃ হ বাঃ হ !!

টিলৌয়ে আকৌ আৰম্ভ কৰিলে--
..'এটা কুকুৰ, তাৰ ওপৰত এটা কুকুৰ' !

সকলোয়ে সমস্বৰত : --
...বাঃহ বাঃহ !

টিলৌয়ে আকৌ :
'এটা কুকুৰ, তাৰ ওপৰত দুটা কুকুৰ, তাৰ ওপৰত তিনিটা কুকুৰ !

এই বাৰ মানুহবিলাক মনে মনে আছে, কিছু সময়ৰ পিছত এজনে কলে :
...বাঃহ বাঃহ !

টিলৌয়ে আকৌ আৰম্ভ কৰিলে :
..এটা কুকুৰ, তাৰ ওপৰত দুটা কুকুৰ, তাৰ ওপৰত তিনিটা, তাৰ ওপৰত চাৰিটা কুকুৰ !

এইবাৰ এজন মানুহ ছিঁঞৰি
উঠিল :
..আৰে এইটো কেনেকুৱা কবিতা হ'ল ??

..
..

টিলৌ : কবিতা বাদ দিয়ক না,

..
..

....বেলেঞ্চ চাওক, বেলেঞ্চ !!
By: Dípankar Nath

নগেন মহাজন

নগেন মহাজনক চিনি নোপোৱা মানুহ হয়টো খুউব কমেইহে ওলাব...

কাৰণ জগত বিখ্যাত ‘কৃপণ ’ হৈছে নগেন মহাজন...যিজনে পেট খালী কৰিও ঘূৰি চায়, কিজানি বেচি খালী হৈ যায়...

এবাৰ মহাজন টান নৰিয়াত পৰি প্ৰায় যোৱা -থোৱা অৱস্থা~

দেউতাকৰ তথৈবচ অৱস্থা দেখি তিনি পুত্ৰই লগ -লাগি মৃত্যুৰ পাছত শ্মশান নিয়াৰ আলোচনা কৰিছে~

১ম পুত্ৰ: দেউতাক শ্মশান নিবলৈ এম্বুলেন্স এখনকে ঠিক কৰো, কেনেকুৱা হ’ব..!

২য় পুত্ৰ: নাই নাই বহুত খৰচ্ হ’ব, তাতকৈ থেলা এখনকে ঠিক কৰ...

৩য় পুত্ৰ: থ থ এইবোৰত বেছি খৰচ্ হ’ব, চাইকেল এখন হ’লেই হ’ব..!

ইমান সময়ে বহু কষ্টৰে পুতেকহঁতৰ কথা শুনি থকা মহাজনৰ আৰু সহ্য নহ’ল... ঘপককৈ বিচনাৰ পৰা উঠিলে আৰু মাত লগালে~

“গৰুহঁত..! বাপেৰৰ টকা গছত লগা নাই, মোৰ পাঞ্জাৱী চোলাটো আৰু লাঠিডাল লৈ আহ.. শ্মশান সৌৱাহে, মই খোজ কাঢ়িয়েই যাম..! ”

BY: Hemanta Hazarika

দাদা ফাষ্ট ক্লাচত যাৱ ?

যুগুদাই ৩১ ডিচেম্বৰ বজাৰ কৰিব ডিব্ৰুগড় টাউন লৈ গৈছিল। ঘৰৰ ওচৰৰ পৰা টেম্পু এখনত উঠি লৈ আমোলাপট্টীত নামি ৰিক্সা চালক এজনক চিঞৰি মাতিলে।

: ঐ বজাৰলৈ বল. . .

: দাদা ফাষ্ট ক্লাচত যাৱ, চেকেণ্ড ক্লাচত যাৱ নে থাৰ্ড ক্লাচত?

: কি. . .? ৰিক্সাতো ফাষ্ট, চেকেণ্ড আৰু থাৰ্ড ক্লাচ? বাৰু ফাষ্ট ক্লাচতো নো কি, কেনেকুৱা?

: ফাষ্ট ক্লাচ? আপোনি বহা চিটতো থু ৰে মচি দি আপুনাক দাঙি ৰিক্সাত বহুৱাই দিম আৰু মই চলাই লৈ য়াম।

: বাঃ কি ফেচিলিটি! আৰু চেকেণ্ড ক্লাচতো?

: আপোনি বহা চিটতো ওলোটাই দি আপোনাক বহিব দিম আৰু শিল দিয়া ৰাস্তাৰে জাম্পিং খোৱাই খোৱাই চলাই নিম।

: কি ক' ৰিক্সা ৱালা! কিন্তু থাৰ্ড ক্লাচতো কি?

:চিম্পুল অ' দাদা, মই বহিম আৰু আপোনি চলাই নিব।

(আলম লৈ)
By: Nabajyoti Baro Bablu

অসমীয়া কৌতুক

Khali Gaari

নগেন, ঘৈণীয়েক আৰু নিমখ:

নগেনৰ ঘৈণীয়েকো কম নহয়৷ নগেনক ইটোৰ পিছত সিটোকৈ কাম পাচি থাকে৷
এদিন নগেনৰ ঘৈণীয়েকে মজিয়াত বহি কিবা কাম কৰি আছিল৷ অলপ পাছত, ওচৰতে বহি বাতৰি কাকত পঢ়ি থকা নগেনক ঘৈণীয়েকে ক’লে,

:পাকঘৰৰ পৰা অলপ নিমখ লৈ আনাচোন৷
নগেন উঠি পাকঘৰলৈ গ'ল৷ প্ৰায় দহ মিনিটমান পাছত পাগঘৰৰ পৰা নগেনে চিঞৰি চিঞৰি ক’লে:
:ইয়াত দেখোন ক’তো নিমখ নাই৷

ঘৈণীয়েকেও চিঞৰি চিঞৰি ক’লে,

: মই জানোৱেই তুমি একো বস্তু বিচাৰি নোপোৱা৷
তুমি এটা কামচোৰ৷
এলেহুৱা৷ সোৰোপা৷
তুমি একো কামৰ মানুহ নহয়৷
অন্ধ৷ একো দেখা নোপোৱা৷
তোমাক একো কাম কৰিবলৈ দি লাভ নাই৷
মই জানিছিলোৱেই তুমি বিচাৰি নাপাবা বুলি ৷
সেইকাৰণে মই নিজে আগতেই নিমখৰ বাচনটো লৈ আনি থৈছো৷

নগেন অবাক৷
(সংগ্ৰহ)

By: ডঃ মাখন লাল দাস

ইন্দিয়ান ক্ৰিকেটৰ অধিনায়ক

বহু দিনৰ আগৰ কথা ।
ইন্দিয়ান ক্ৰিকেটৰ অধিনায়ক আমাৰ আশীষদা ।
আৰু সহ: অধি: সেনাপতি দা ।

কোছ ইন্দিয়াৰ জন ৰাইট, অষ্টেলীয়াৰ জন বুকানন ।

ফাইনেল খেল ।

তামাম ৰোমাঞ্চকৰ ।

অৱশেষত সকলোৰে আশাত চেঁচা পানী ঢালি অষ্টেলীয়াৰ জয় ।

আমাৰ 'জন' খঙত তিঙিৰিতুলা ।

তথাপিও শান্ত মগজেৰে বুকাননক সুধিলে - তোমালোকৰ সাফল্যৰ ৰাজ কি ?
বুকাননে ৰিকিক মাতি ৰাইটৰ সন্মুখতে সুধিলে কোৱাচোন তোমাৰ দেওতাৰাৰ ভায়েকৰ ভতিজা কোন?
ৰিকি- কিয় চাৰ মই আক'।
বুকানন- ok তুমি যোৱা ।
পাছত ৰাইটলৈ চাই গৰ্বেৰে কলে দেখিলা এজন ষ্মাৰ্ট কেপ্টেইন।

লাজ লাজ কৈ ৰাইট আহি আশীষ দাক সুধিলে কোৱাচোন তোমাৰ দেওতাৰাৰ ভায়েকৰ ভতিজা কোন?

আশীষদা থতমত খাই কলে চাৰ ওত্তৰটো এতিয়াই লাগিব ?
ৰাইট- হ'ব যোৱা (খঙেৰে)।
দাদাই লগে লগে সেনাপতি দাক গৈ প্ৰশ্নটো সুধিলে ।

সেনাপতি দাই ৰিকিৰ ষ্টাইলতে কলে 'মই'

আশীষ দাই দৌৰি আহি চাৰক কলেহি চাৰ ওত্তৰটো পালো ।


মোৰ দেওতাৰাৰ ভায়েকৰ ভতিজা সেনাপতি ।

ৰাইট- খঙত অগ্নিশৰ্মা হৈ তাকো নাজানা কেপ্টেইন হব আহিছা ।

তোমাৰ দেওতাৰাৰ ভায়েকৰ ভতিজা হ'ল ৰিকি পন্টিং। গৰ্বেৰে ৰাইটে কলে ।

By: Chau Bidyut Gogoi

কোন বেছি টেটোন

এখন গাৱত এজন টেটোন আছিল।তেও আন এখন গাৱত থকা টেটোন এজনৰ বিষয়ে শুনিলে।সেই জননো কিমান টেতোন জুখি চাবলৈ এদিন পুতেকক টকা এটা দি দুখিলা কাগজ আনিবলৈ দিলে।তাৰে এখন কাগজ ফালি চাৰিটুকুৰা কৰি এটুকুৰা পুতেকৰ হাতত এটা পাচিত ভৰাই সেই টেটোন জনলৈ বুলি দি পথালে।পুতেক গল কিন্তু সেই সময়ত সেই টেটোন জন ঘৰত নাছিল।তেওৰ পুতেক জনহে আছিল।

এই জন টেটুনৰ পুতেকে গৈ চিনা পৰিচয় হোৱাৰ পাছত কলে পিতায়ে উপহাৰ দি পথাইছে।বুলি পাচিটোৰ পৰা কাগজ খন উলিয়াই দিলে।সিজন টেটোনৰ পুতেকে কলে এহ উপহাৰ আনিলে যেতিয়া মইও কিবা এটা দিও লৈ যাওক।

এইবুলি কাগজ খন থৈ পাচিটোত হাতেৰে কেইটামান কমলা ভৰোৱাৰ দৰে কৰি বিদায় দিলে।পুতেকৰ মুখত সিজন টেটোনৰ কথা সুনি আমাৰ এইজন টেটোনৰ মাথা ঘুৰি গল

।কতা মোৰ এখন কাগজ গল সি হাতেৰে কমলা ভৰোৱাৰ দৰে দেখুৱাইপাল মাৰিলে ইছ ইছ

।ইফালে সেই টেটোন ঘুৰি আহি পাওতে পুতেকে কথাবোৰ কলে।শুনিয়েই টেটোনে পুতেকক দুঈ চৰ লগাঈ দিলে কলে

তই মোৰ ধন পানীত পেলাবি

কমলা হাতেৰে জোখ দেখোৱাই দিছিলি যেতিয়া ইমান ডাঙৰ ডাঙৰ কিয় দিলি সৰু সৰু দিলেও হল হেতেন নহয়।কতে মৰো মই

by:Manashjyoti Borah

আকৌ উদয় সংবাদ:

উদয় দা এদিন দৰ্জীৰ ওচৰলৈ গৈ সুধিলে...
“পেণ্টৰ চিলনী কিমান..? ”
.
.
.
দৰ্জী: “২০০ টকা ”
.
.
.
তেতিয়া উদয় দাই সুধিলে, “আণ্ডাৰপেণ্টৰ চিলনী...? ”
.
.
.
.
দৰ্জী: “৪৫ টকা ”
.
.
.
.
দাম কেইটা শুনি উদয় দাই কিছু পৰ ইফালে সিফালে চাই কিবা এটা চিন্তা কৰিলে আৰু দৰ্জীক ক’লে...
.
.
.
.
.
“তেতিয়া হ’লে আণ্ডাৰপেণ্ট এটাকে চিলাই দিয়ক, কেৱল দীঘলটো ভৰিত পৰাকৈ চিলাব..... ”

# কৃষ্ণ #
by: Hemanta Hazarika

আজি কি খাই আহিলি ?

আজিৰ পৰা প্ৰায় ১০ বছৰ মান আগৰ কথা
এখন স্কুলত এজন শিক্ষক আছিল, তেওঁ সদায় ছাত্ৰ ছাত্ৰী বোৰক বৰ মৰম কৰিছিল আৰু কেতিয়াবা কাৰোবাক সুধিছিল "আজি কি খাই আহিলি ? , বা আজি ভাত কিহেৰে

খা ই আহিলি " ইত্যদি ইত্যাদি ৷

এদিন এনেকৈয়ে এজন ছাত্ৰ ক সুধুতে সি কলে "ছাৰ আমাৰ মাই আজি পায়স বনাছিলে তাকে খাই আহিলো "তেতিয়া শিক্ষক জনে কলে" তুৰ মাৰই বনোৱা পায়স অকনমান কালিলৈ মোৰলৈ লৈ আহিবি চোন "কথা মতে পিচদিনাখন লৰাটোৱে এটা চৰিয়াত পায়স অলপমান লৈ গ'ল
বাটত ল'ৰা টোৰ প্ৰেসাব কৰিবলগাত সি ৰাস্তাৰ কাষতে সি পায়সৰ চৰিয়াটো থৈ প্ৰেসাব কৰিব গ'ল আৰু ঘুৰি আহি দেখে যে এটা কুকুৰে পায়স খিনি খাই আছে , সি কুকুৰ টোক খেদি আধা খোৱা পায়স খিনিকে লৈ স্কুল পালেগৈ আৰু শিক্ষক জনক খাবলৈ দিলে

শিক্ষক জনে খাই লৈ কলে "বঢিয়া হৈছে আৰু অকনমান আনিব নোৱাৰিলিনে ৷ "তেতিয়া ছাত্ৰ জনে কলে "এঃ নকব আৰু ছাৰ , সৰহকৈ য়ে আনিছিলো বাটতে আধা কুকুৰে খালে কাৰণেহে "
তেতিয়া শিক্ষক জনে খঙতে তাক দুচাট মান দি সি অনা চৰিয়াটো ভাঙিবলৈ ধৰিলে, ইয়াকে দেখি ছাত্ৰ জনে কি ক'লে জানেনে

ছাৰ ছাৰ সেইটো নাভাঙিব , সেইটোত ৰাতি মায়ে মূটে ৷ "
by: পবিত্র শইকীয়া

আশিষ দা আৰু ৰামায়ণ

আমাৰ আশিষ দা অধিবক্তা পঢ়ি থকা সময়ৰ কথা । উদয় দাই কেচ এটা আনিছে সমাধান কৰিব লাগে ।

ৰামায়ণৰ সীতাক ৰাৱনে হৰণ কৰা নাছিল, সীতা নিজে গৈছিল।
আশিষ দা ৰামায়ণ পঢ়া আৰম্ভ কৰি দিলে । আৰু আইন ৰ কিতাপ আৰু এটা সমাধান দিলে

-“মায়াবী সোণৰ হৰিণা ধৰিবলৈ ৰামে পহু ৰূপী মায়াবী ৰাক্ষস মাৰীচক খেদি গৈছিল। বহুদুৰ গৈয়ো যেতিয়া ৰামে হৰিণ ধৰিব পৰা নাছিল তেতিয়া উপায়ন্তৰ হৈ ৰামে হৰিণক উদ্দেশ্যি শৰ মাৰিছিল। মৰাৰ আগেয়ে মাৰীচে ৰামৰ মাতেৰে কাতৰ স্বৰেৰে ‘ভাই লক্ষ্ণণ। ৰাক্ষসে মোক মাৰিলে, তুমি তৎক্ষণাৎ আহি মোক ৰক্ষা কৰা বুলি চিঞৰিলে। সীতাৰ ৰখিয়াৰ দায়িত্বত থকা লক্ষ্ণণক সীতাই স্বামীক ৰক্ষা কৰিবলৈ পঠাই দিছিল | তেতিয়াই ৰাৱণে ব্ৰাহ্মণৰ বেশ ধৰি সীতাক হৰণ কৰি লৈ গৈছিল।”

-“সেই কথা সকলোৱে জানে কিন্তু সীতা দেৱীয়ে জনক ৰজাৰ ঘৰত থকা প্ৰকাণ্ড হৰধণুখন বাওঁহাতেৰে দাঙি সোঁহাতেৰে ঘৰ মচি আনিছিল। আচলতে জানকী মানৱী নহয়, দেৱী লক্ষ্ণী আছিল। তেওঁৰ ক্ষমতাৰ তুলনা নাই, তেওঁ মহাশক্তিশালিনী দেৱী। গতিকে মহাদেৱৰ সেই ধনুখন দাঙি ধনুৰ তলৰ ঠাইখিনি মচি অনা মিছা নহয়।”

জানকী সীতাই যিখন হৰধনু বাওঁ হাতেৰে দাঙি ধৰি অনায়াসে সদায় ধনুৰ তলৰ ঠাইখিনি মচিছিল সেইখন ধনু সয়ম্বৰ
সভালৈ আনোতে প্ৰকাণ্ড আঠটি চকাযুক্ত গাড়ীত উঠাই শতাধিক মানুহে ঠেলি ঠেলি আনিছিল। দেৱী সীতাই অনায়াসে বাওঁহাতেৰে দাঙিব পৰা ধনুখন ৰাজসভালৈ আনোতে যিদৰে আনিছিল তাৰপৰা বুজাযায় সেইখন এখন প্ৰকাণ্ড ধনু
আছিল। দেৱী জানকীৰ সয়ম্বৰ সভালৈ পৃথিৱীৰ বিভিন্ন ঠাইৰ প্ৰতাপী-মহাপ্ৰতাপী বহু ৰজা- ৰাজকুমাৰৰ আগমণ ঘটীছিল। তাৰ মাজত লংকাধিপতি ৰাৱণো আছিল। সেই ৰাৱণে কিন্তু হৰধনুখন ধনু ৰখা ঠাইৰপৰা চাৰি আঙুল ওপৰলৈও তুলিব পৰা নাছিল। 

তাৰ পৰা বুজা যায় যে তেওঁৰ শক্তি দেৱী জানকীতকৈ বহুগুণে কম আছিল। 

তেন্তে আপোনালোকে কওকচোন সেইজনী দেৱী জানকীক ৰাৱণে বনৰ মাজত হাতৰ ধৰি হৰণ কৰাৰ শক্তি আছে বুলি কেনেকৈ বিশ্বাস হয় ? মই ভাবো জানকীয়ে ইচ্ছা কৰিয়ে ৰাৱণৰ লগত গুচি গৈছিল। কাৰণ শক্তিৰে ৰাৱণে জানকীক
কেতিয়াও বলে নোৱাৰিলেহেঁতে।”

আদালতৰ ওচৰত আশিষ দাৰ সেই যুক্তি খণ্ডন কৰিবলৈ একো উত্তৰ নাছিল । যুক্তি শুনি আদালতে “হায় মা জানকী” বুলি আশিষ দাৰ হকে ৰাই দিলে।

সম্পূৰ্ণ ধাৰ কৰা।


By: Bitupon Saikia

আমাৰ নগেন দাইটি

আমাৰ নগেন দাইটিৰ সৌ সিদিনা জন্ম হোৱা ল’ৰাটোৰ কাহিনী এটা ক’ব খুজিছো...

সেইদিনা মানে তাৰ জন্মৰ দিনা ৰাতিপূৱা খুৰীদেউৰ যন্ত্ৰনা বেছি হোৱাত দাইটিয়ে একেকোবেই চহৰৰ একেবাৰে দামী ডাক্তৰৰ ওচৰলৈ লৈ গ’ল...
.
.
.
ডাক্তৰো একেবাৰে বিলাত ফেৰৎ, গতিকে প্ৰাৰম্ভিক অনুসন্ধানবোৰ কৰিয়েই দাইটিক ক’লে যে নতুন মেচিন এটা আছে, যিটোৱে হ’বলগা সন্তানৰ মাকৰ প্ৰসৱ বেদনাৰ পৰিমাণ দেউতাকলৈ ট্ৰান্সফাৰ কৰে তাকো ইনডাইৰেক্তলি... কেৱল খৰচ কিছু বেছি...
.
.
আমাৰ দাইটিৰ ঘৈণীয়েকলৈ বৰ মৰম নহয়, গতিকে খৰচৰ কথা কেতিয়াঁও নাভাবে~ গতিকে নতুন মেচিনত ট্ৰিটমেন্ট আৰম্ভ..
.
.
ঘৈণীয়েকৰ বিচনাৰ কাষতে দাইটি বহি লৈছে আৰু সিফালে ডাক্তৰে মেচিনত ট্ৰিটমেন্ট আৰম্ভ কৰিছে...
.
.
দাইটিৰ এনেধৰণৰ প্ৰথম অভিজ্ঞতা, গতিকে ডাক্তৰে ১০% দি ক’লে যে দাইটিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি যন্ত্ৰনাৰ পৰিমাণ বঢ়াই যোৱা হ’ব...
.
.
দাইটি এনেই বৰ মজবুত, গতিকে ১০, ২০, ৩০... এইদৰে বঢ়াই একেবাৰে ১০০% কৰি ল’লে... ডাক্তৰৰো চকু কপালত, বেলেগ মানুহে ২০% ই লব নোৱাৰে, এইজনে দেখোন ১০০ % লৈয়ো মুখেৰে মাত এটা নামাতিলে...
.
.
যিহঁওক খুৰীদেউৱে টিলমানো কষ্ট নোপোৱাকৈ ল’ৰাটো জন্ম দিলে...
.
.
দাইটিও বিৰাট সুখী, এফালে ল’ৰা, তাতে ডাক্তৰৰ ওচৰত ৰেকৰ্ড কৰি আহিছে...

গতিকে মাছে -মাংসই, মিঠাইৰে সপৰিয়ালে ঘৰত আহি হাজিৰ...

কিন্তু আহিয়েই দেখে ঘৰৰ বাৰান্দাত দাইটিৰ ঘৰত সদায় গাখীৰ দিয়া ডেকা ল’ৰাটো মৰি ফ্লেট্ হৈ আছে.....

(দাইটিয়ে নুবুজিলে, ৰগৰীয়ান বুজিলেনে...! )


By: Hemanta Hazarika

বিদেশত নগেন দ্ৰাইভাৰ

নগেন বিদেশলৈ নতুনকৈ আহিছে৷ দ্ৰাইভাৰৰ চাকৰি কৰে৷ বিদেশত ট্ৰেফিক নিয়ম ভঙ্গ কৰিলে (যেনে, অধিক বেগত গাড়ী চলালে) ধৰা পেলাবলৈ কেমেৰা আছে ৷

এদিন নগেনে গাড়ী চলাই গৈ আছে৷ এঠাইত ট্ৰেফিক কেমেৰাই নগেনৰ গাড়ীৰ ফটো তুলিলে, খেচেক৷

নগেনে ভাবিলে, মইতো বেছি জোৰত গাড়ী চলোৱা নাই তেনেহলে কেমেৰাই ভুলতে ফটো তুলিলে৷ কেমেৰাটো পৰীক্ষা কৰিবলৈ নগেন অলপ দূৰ গৈ উভতি আহিল আৰু অলপ বেগ কমাই পাৰ হৈ গ’ল৷ 

কিন্তু সেইখিনি পোৱাৰ লগে লগে আকৌ কেমেৰাই ফটো তুলিলে, খেচেক৷

কেমেৰাটোত নিশ্চয় কিবা বিজুতি ঘটিছে, নগেনে ভাবিলে৷ আকৌ উভতি আহিল আৰু বেগ আৰু কমাই কেমেৰাটোৰ আগেৰে পাৰ হ’ল৷ 

এইবাৰো কেমেৰাই একে ধৰণেই ফটো তুলিলে, খেচেক৷

নগেনে বৰ ৰস পালে৷ বিদেশতো যান্ত্ৰিক বিজুতি ঘটে তেনেহলে৷ আকৌ উভতি আহি আৰু লাহে লাহে গাড়ী চলাই পাৰ হ’ল৷

 কেমেৰাই আকৌ ফটো তুলিলে৷

নগেন আকৌ উভতিল৷ এইবাৰ একেবাৰে শামুকীয়া গতিৰে , যাওঁ নাযাওঁকৈ গাড়ী চলাই আহিল৷ কিন্তু কেমেৰাই তথাপি ফটো তুলিলে৷

 খে-চে-ক৷

হাঃ হাঃ হাঃ, একো লাভ নাই৷ কেমেৰাই আজি সকলোকে ফটো তুলিব৷ বুলি কৈ নগেন ঘৰ পালেগৈ৷
পিছদিনা নগেনলৈ জৰিমনা কৰা পাঁচটা ট্ৰেফিক টিকেট আহিল৷ ট্ৰেফিক আইন ভংগ কৰা বাবে৷ নগেনৰ অপৰাধ?

চীট-বেল্ট নলগোৱাকৈ গাড়ী চলাইছিল৷

By: ডঃ মাখন লাল দাস

উঠ চালা!

টেটোনে এদিন মদ খায় মাতাল হৈ মাজ নিশা

ঘৰলৈ উভতি আহি শুই থাকিল ।
তাৰ পিছতে তাৰ মৃত্যু হল । দুজন যমদূতে তাক টানি টানি জমৰ
আগত হাজিৰ কৰালে ।সি কান্দি কান্দি গাৰ কাপোৰ
কানি টিয়াই পেলালে আৰু
সি জম ৰজাক অনুৰোধ কৰিলে
দুনিয়াত আৰু এবাৰ ফিৰাই পাঠোৱাৰ কাৰণে ।
জমৰাজে তাক আৰু এটা সুযোগ দিলে আৰু তাক
মুৰগী বনায়
দুনিয়াত ফিৰাই পঠালে।
মুৰগী হৈয়ে সি এটা কণী পাৰিলে ।
কণীটো দেখি সি আচৰিত হৈ গল।
কণীটো আছিল সোনৰ আনন্দতে সি জোৰ
দি আৰু এটা কণী পাৰিলে ।
সেইটোওঁ আছিল সোনৰ কণী আৰু
আনন্দতে কণী পাৰিবলৈ জোৰ দিওঁতেই কোনোবা এজনে তাক
বাঢ়হনীৰে কোবালে ।
সি চকু খুলি দেখিলে তাৰ স্ত্রী ভেবলিয়ে
চিঞৰী আছে-
. . .
.
.
“উঠ চালা!
বিছনাত পেচাব কৰি তো ভহায় দিছাই
এতিয়া আকৌ পায়খানা কৰিব ধৰিছা !!!

By : Jitumani Thakuria

কেনেকৈ পাগল হ'ল...

ডাক্টৰে এজন পাগলক সুধিলে.................
.
.
.
ডাক্টৰ- পাগল আপোনি কেনেকৈ পাগল হ'ল...
.
.
.
.
পাগল- মই এজনী বিবাহিতা মহিলাক বিয়া পাতিছিলো
তাইৰ গাভৰু জীয়েকক মোৰ দেউতাই বিয়া পাতিলে
মোৰ ছোৱালী মোৰ মা হ'ল
তেঁওলোকৰ এজনী ছোৱালী হ'ল
তাইৰ মই ককায়েক হওঁ কিন্তু মই তাইৰ আইতাকৰ গিৰিয়েক হওঁ
সেইকাৰনে মই তাইৰ ককাক হলো
সেইদৰে মোৰ লৰাটো মোৰ দেউতাৰ লগত ককাই ভাই হ'ল ।
আৰু তাৰ পিছত.......

By: Dharmeswar Saikia

মতা বোৰে কৰিম কি ?

আৰু এটা শুনা কৌতুক....

.proper meaning ৰ কাৰণে হিন্দী কথা ব্যৱহাৰ কৰিছো..

আপুনি জানেনে woman about men..

কেনেকৈ ভাবে..

 যদি আপুনি ছোৱলীক মাৰধৰ কৰে আপোনাক কব zalim
কোনোবা ছোৱালীয়ে যদি আপুনাক মাৰপিট কৰে আপোনাক কব NAAMARD
আপোনাৰ ভালপোৱা ছোৱালীজনী কাৰোবাৰ লগত ঘুৰা কাৰনে যদি কাজিয়া কৰে কব JEALOUS
আৰু যদি মনে মনে থাকে একো নকয় আপোনাক কব BEGAIRAT
আপোনাৰ লৰা-ছোৱালীক যদি কিবা কথাত গালি পাৰে কব BUZDIL
আৰু যদি একো নকয় আপোনাক কব LAPARWAH
আপুনি চাকৰি কৰা পত্নীক যদি বাধা দিয়ে আপোনাক কব SHAKI-MIZAAJ
আকৌ চাকৰি কৰিবলৈ যদি বাধাও নিদিয়ে আপোনাক কব BIWI KI KAMAI KHANEWALA


 এতিয়া আমি মতা বোৰে কৰিম কি ? কওকছোন..

By: Hemanta Dowarah

ৰাসৰ কথাৰে .....

"  পৰিয়ালৰ লগত আমাৰ সেনাপতি দা ৰাসত ....................."

মহাভাৰতৰ এটি দৃশ্য .....

কৌৰৱৰ হাতত যোৱাত সকলো হাৰি আছে পান্ডব।
 নিজৰ সমস্ত শেষ। ৰাজ্য -সম্পত্তি ,ধন - সোণ , হাতী ঘোঁৰা ভাতৃ - ভায্যা .....

সকলোৱে চাই আছে ৰজা ৰাণী সভাসদ সকলো আজিৰ মন্ত্ৰী সকলৰ দৰে দূষাসনে দৌপদীক ছুলি ত ধৰি ছুচৰাই আনিছে ....

কৌৰৱৰ কটু বাক্য ৰ পাছতে বস্ত শৰণ আৰম্ভ হল ৰজাৰ সন্মুখতে নাৰী নিৰ্জাতন দৌপদীৰ হাজাৰ অনুণয় কোনেও নুশুনিলে ....

শাৰী টানি আছে দূসাষানে ....

শেষত যেনিবা কৃষ্ণৰ কৃপাত গোৱালীয়ৰ চিল্ক শাৰী ৰে দৌপদীৰ মান ৰ'ল।
দূষাসন ভাগৰি পৰিল .... ... ..

["মাজতে কৃষ্ণক গালি দিছে দৌপদীয়ে ১০০ টকীয়া শাৰী নেকি খজুৱাইছে" গোৱালীয়ৰ চিল্ক দিম বুলি কৈ .....নহয় ঔ শোৱালকুছি তে লৈছিলো তাতে থগিলে ...। "

 তাকে দেখি আমাৰ সেনাপতি দাই দশকৰ শাৰীৰ পৰাই চিয়ৰী দিলে ....... ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' '





""সেৰৌ খুলিলে সোনকালে খুল আৰু ৰব নোৱাৰি ইয়াত কোনোবাই চানা -দিম খাই গেলা পাডিছে ... । "

By: Bitupon Saikia

এদিন এখন বাছ

এদিন এখন বাছৰ ভিতৰত ককা এজনে আইতাক কোচত বহুৱাই অনা দেখি তাৰে যাত্ৰী এগৰাকীয়ে ককাক সুধিলে, . . . .

যাত্ৰী :- অ' ককা, আইতাক কিয় এনেদৰে কোচত বহুৱাই আনিছে? . . . .

ককা :- সৈয়া কি লিখা আছে দেখা নাই নেকি? . . . .

যাত্ৰী :- অ' বোলো কি লিখা আছেনো ককা? . . . .



ককা :- বোলে, "নিজৰ মাল নিজৰ লগত ৰাখিব"..........

By: Satya Prasad Kalita

ইমান টকা

আশীষ দা : হেৰৌ ভাই পংকজ, শুনছোন মোৰ পত্নীয়ে সদায় সদায় টকা খুজি মোক হাহাকাৰ কৰি দিছে, বুজিছনে ??

 পংকজ দা : কি হ'লনো দাদা, খুলি কওকচোন ??


 আশীষ দা : এহ : নকবি আৰু, যোৱা সপ্তাহত এহাজাৰ টকা বিছাৰিছিল, পৰহি দুশ টকা বিছাৰিছে, যোৱা কালি পাচশ, 
আজি আকৌ ৰাস বুলি এহাজাৰ টকা বিছাৰিছে ।

 পকংজ দা : আছৰিত কথা ইমান টকা তেঁও কি কৰে ?? .. ..



 আশীষ দা : নাজানো ভাই-- .. .. .. ..




 মই কিন্তু আজিলৈ এটকাও দিয়া নাই !!

By: Dípankar Nath

আচল ইন্সপেক্টৰ

স্কুললৈ এবাৰ ইন্সপেক্টৰ আহিল ৷

শিক্ষকে ক্লাচ কৰাই আছিল ৷
ইন্সপেক্টৰে ছাত্ৰ এজনক প্ৰশ্ন এটা সোধাত সি উত্তৰ দিব নোৱাৰি ক'লে - ছাৰ মই আচল ছাত্ৰ নহয়, মোৰ দাদাহে ইয়াত পঢ়ে, আজি দাদা পথাৰলৈ গৈছে কাৰণেহে মই আহিছো ৷
ইন্সপেক্টৰৰ মাথা গৰম হৈ গ' ল, শিক্ষকজনক তামাম গালি দি ক'লে - মই আপোনাক চাচপেণ্ড কৰি দিম, চিনি পোৱা নাই ৷
 শিক্ষকে ভয়ে ভয়ে ক'লে - ছাৰ মই আচলতে আচল শিক্ষক নহয়, মোৰ দাদাহে শিক্ষক,দাদা এফালে যোৱাতহে…
ইন্সপেক্টকৰ- খালে খালে,এনেকে নহ'বএই বুলি একেকোবে প্ৰিন্সিপালৰ ওচৰ পালেগৈ ৷
পাৰে মানে গালি দিয়াৰ পিচত প্ৰিন্সিপালে মাত লগালে - ছাৰ মই আচলতে আচল প্ৰিন্সিপাল নহয়, মোৰ দাদাহে…
এইবাৰ ইন্সপেক্টৰৰ টেমা ফাটি গ'ল ৷
ক' লে - মই আপোনালোকৰ কাকো নেৰো, চবৰে চাকৰি খাম, জেলৰ ভাত খুৱাম, এনেকে স্কুল চলাব আহিছে ৷
প্ৰিন্সিপালে টকা পাঁচহাজাৰ উলিয়াই দি ক'লে - চাৰ এইবাৰলৈ ৰেহাই দিয়ক, আৰু এনেকুৱা কাম নকৰো ৷
ইন্সপেক্টৰে টকা পাঁচহাজাৰ লৈ যাবলৈ ওলাল, কিন্তু দুৱাৰ মুখৰ পৰা উভতি আহি ক'লে -

 আপোনাৰ ভাগ্য ভাল, মই বুলিহে পাঁচহাজাৰত মানিছো, আচল ইন্সপেক্টৰ অহা হ'লে…

By: Utpal Bhuyan

মুছল কাট, মুছল কাট…

পৰীক্ষাৰ সময়ত নানা ধৰণৰ আমোদজনক ঘটনা ঘটে৷
কিছুমান মনত ৰৈ যায়৷

 আগতে বুৰঞ্জী, ভুগোল আদি সুকীয়া সুকীয়া বিষয় আছিল৷ বুৰঞ্জীত আকৌ অসম বুৰঞ্জী বুলি বেলেগ এটা ভাগ আছিল৷ নৱম-দশম শ্ৰেণীত ইংলেণ্ডৰ বুৰঞ্জীও আছিল৷বুৰঞ্জী বিষয়টো সাধাৰণতে বৰ টান৷ চন-তাৰিখ আদি মনত ৰাখিবলৈ কোনেও ভাল নাপায়৷ তথাপি উপায় নাই৷ পৰীক্ষাত ভাল কৰিবৰ বাবে পঢ়িবই লাগিব৷ উৰাই-ঘূৰাই মুখস্থ কৰিব লাগিব৷

অসম বুৰঞ্জীৰ কিছুমান খুব দৰকাৰী প্ৰশ্নৰ ভিতৰত অসম বুৰঞ্জীৰ সমল, মিৰজুমলাৰ (মুছলমানৰ) অসম আক্ৰমণ , শৰাইঘাটৰ ৰণ, মহাৰাজ নৰনাৰায়ণ, মানৰ আক্ৰমণ, মোৱামৰীয়া বিদ্ৰোহ আদিৰ কথা আজিও মনত পৰে৷ এনে কেইটামান বছা বছা বিষয়ৰ নোট তৈয়াৰ কৰি লৈ সেইবোৰ ভালদৰে মুখস্থ কৰি গ’লে পৰীক্ষা ভাল হ’বই৷

এবাৰ পৰীক্ষা চলি আছে৷ দুই বন্ধুয়ে একেলগে বহি লিখি আছে৷ এজন তুলনামূলকভাবে অলপ চোকা, আনজনৰ অৱস্থা তথৈবচ৷ নকলৰ টুকুৰা লিখি আনি নকল কৰাৰ সাহস কৰিব পৰা বয়স তেতিয়াও নাই হোৱা৷ অলপ চোকাজনে ধুম-ধাম লিখিছে মুছলমানৰ অসম আক্ৰমণৰ বিষয়ে৷ ঘৰত ৰাতিপুৱা পঢ়ি আহিছিল, কমন পৰি গৈছে৷ লগৰজনেও সুবিধাবুজি চাই চাই লিখি আছে৷

 ঠাণ্ডাৰ দিন৷ ইনভিজিলেটৰজন বাৰান্দাত ৰ’দ পুৱাই আছে৷ গতিকে চাই-চাই লিখাত বিশেষ অসুবিধা হোৱা নাই৷ মাজে মাজে তেখেত ভিতৰ সোমাই আহি সকলোকে এবাৰ সাবধান কৰি দিয়ে৷ সকলো সন্ত্ৰস্ত হৈ পৰা দেখিলে আকৌ বাহিৰত গৈ বহেগৈ৷

পৰীক্ষা শেষ হ’বলৈ বেছি সময় নাই৷ মুছলমানৰ অসম আক্ৰমণৰ কথা যিমান পাৰে বহলাই লিখি শেষ কৰিলে দুয়ো বন্ধুৱে৷ বাকী দুটামান প্ৰশ্ন যি জানে অলপ-অচৰপ লিখিলে৷ তাৰপাছত কৰিবলৈ একো নথকাত অলপ চোকা বন্ধুজনে আনৰ নিচিনাকৈ ৰিভাইজ কৰিবলৈ ধৰিলে৷

 হঠাতে তাৰ চকু কপালত উঠিল৷ প্ৰশ্নত মানৰ আক্ৰমণৰ বিষয়েহে সুধিছিল দেখোন৷ কিন্তু সি লিখিলে মুছলমানৰ আক্ৰমণৰ বিষয়ে৷ কি কৰে এতিয়া৷ সময়ো নাই৷ মূৰ খজুৱাই চিন্তা কৰোঁতে হঠাতে মনত বুদ্ধি এটা খেলালে৷ মুছলমানৰ মুছলটো কাটি দিলেই মান হৈ পৰিব দেখোন৷ ইমান সহজে সমাধান বিচাৰি পাই সি আনন্দমনে যিমানবোৰ “মুছলমান” শব্দ আছিল সেইবোৰ বিচাৰি বিচাৰি তাৰ পৰা “মুছল”বোৰ কাটিবলৈ ধৰিলে৷

তাৰপাছত সি লগৰজনক লাহেকৈ ক’লে,


 : ঐ, মুছল কাট, মুছল কাট৷

By: Makhan Lal Das [http://drmakhanlaldas.blogspot.com]