বন্ধুত্ব

পঢ়ি চাবাচোন মজা লাগিবও পাৰে নেলাগিবও পাৰে ৷৷

ডেকা তেজত কাজিয়া কৰি খুৱ ভাল লাগে নহয় জানো বন্ধুসকল ৷ পিছে এই কাজিয়াৰ কথায়ে কওঁ ৰৱা ৷ আমাৰ নগেনৰ পুতেক তেজাল চলি না নিজকে চলমান খান যেন পায় ৷ তাতে অলপ কেৰেটিও শিকি লৈছে ৷ তাতে বৰ গৰ্ব ৷ এদিনাখন সিহতৰ গাওৰ ওচৰৰ গাওৰ লৰা এজনৰ লগত খুব কাজিয়া লাগিল কিৱা ছোৱালীৰ সংক্ৰান্তত ৷ আচলতে তাৰ ইতিমধ্য প্ৰেয়সী আছেই ৷ সেই লৰাজনৰ ফাইলে খুৱ পিটিলে ৷ মাৰ চাৰ খাই একদম ভিজা মেকুৰি হৈ ঘৰত আহিল ৷ তাৰ পিছত ঘৰৰ মানুহৰ যিটো প্ৰতিক্ৰিয়া অলপ চাওকচোন ৷
বাপেক ( আজিকালি দেদ) -- চাল্লা কুকুৰ কিমানবাৰ কলো তোক সেইজনীৰ ওচৰলৈ নাযাবলৈ আকৌ তাতে মৰিবলৈ গৈছা ৷ পাইছা এতিয়া মজাপালি ৷
মাক (আজিকালি মম) -- অ হ হ মোৰ সোনটোৰ কোনে এনেকুৱা কৰিলে ঐ ৷ অ ৰা চোৱা আহিছো ৷
ভনিয়েক -- দাদা বিষাইছে নেকি ( দাদকে খংত হেই বান্দেৰী দেখা নাই ৷ আকৌ বিষাইছে নেকি বুলি সুধিৱ আহিছে ৷ ফুত যা ৷
অৱশেষত সি প্ৰেয়সীৰ ওচৰত গল ৷ অলপ সহানুভুতি বিচাৰি - পিছে প্ৰেয়সীৰো একেই প্ৰতিক্ৰিয়া ৷
যাওতে দেখোন সিংহটোৰ দৰে গৈছিলি ৷ এতিয়া কুকুৰৰ দৰে মাৰ খাই মোৰ ওচৰলৈ কিয় আহিছা ৷
মাকৰ বাহিৰে কাৰো সহানুভুতি নেপায় সি আহি থাকোতে তাৰ দুজনমান নলেগলে লগা বন্ধুই লগ পায় সুধিলে - কি হল ভাই ৷ কোনে মাৰিলে ৷ তেতিয়া সি সকলো কথা বিৱৰি কলে ৷
সিহতৰ প্ৰতিক্ৰিয়া -- কোন মাইকাল্লা ওলাল বে তোক মাৰিব ৷ অ ৰকি বল ৷ আমাৰ বলিয়া বান পাৰ্টিটোক মাত বে ৷
ঘৰৰ পৰা উলিয়াই আনি মাৰিম চাল্লা ৷
নীতিকথা ---বন্ধু সদায় গৰম ৷
By: Himanku Deka

কুকুৰাবোৰক কি আহাৰ দিয়া ?

নৱকৃষ্ণ, দীপজ্যোতি নাথ আৰু সঞ্জীৱ বৰকাকতিৰ ৰগৰৰ সোৱাদ নোপোৱা, তিনিওজনক চিনি নোপোৱা মানুহ হয়তো হাঁহিৰ ৰহঘৰাত কোনো নোলাব ।

কিন্তু, তিনিওৰে এটা ব্যৱসায় -যিটো বেলেগ বেলেগকৈ হ’লেও মিলিজুলি চলায়, সেই কথা জনা মানুহো হয়তো কম ওলাব ।

ব্যৱসায়টো হৈছে -কুকুৰা ফাৰ্ম~

তিনিওৰে ব্যৱসায় খুব ভালধৰণেই চলি আছে । কম দামত বেচিব লাগিব বুলি কাকো ব্যৱসায়টোৰ কথা নকয় । যিহঁওক, আজি দুদিনমানৰ আগৰ ঘটনা এটা গম পাই আপোনালোকক জনালো~

সিদিনা শুক্ৰবাৰ আছিল । সেইদিনাই দুপৰীয়া ঘটিল অঘটনটো ! কোনো খবৰ নিদিয়াকৈ কৃষি বিভাগৰ ইন্সপেক্টৰ গৈ ওলাল নহয় তিনিওৰে ফাৰ্মত ।

এফালে ইন্সপেক্টৰ আৰু অন্য বিষয়াসকল~ আনফালে আমাৰ তিনি মহাৰথী দীপজ্যোতি, সঞ্জীৱ আৰু নৱকৃষ্ণ । ইন্সপেক্টৰে প্ৰশ্ন আৰম্ভ কৰিলে~ প্ৰথমতে দীপজ্যোতি:

: তোমালোকে কুকুৰাবোৰক কি আহাৰ দিয়া ?

দীপজ্যোতিয়ে ক’লে,
“তুঁহগুৰি...! ”

: ভূল আহাৰ দিছা.. । এঁওৰ চালান কাটি লগে লগে আটক কৰা..!, ইন্সপেক্টৰে অৰ্ডাৰ দিলে।
তাৰ পিছত সঞ্জীৱ:

ইন্সপেক্টৰৰ একেই প্ৰশ্ন..,

সঞ্জীৱৰ উত্তৰ,
“আমি ভাল চাউল দিঁও..! ”

: ভূল আহাৰ ! এঁওকো আটক কৰা..!, ইন্সপেক্টৰৰ অৰ্ডাৰ ।

এইবাৰ নৱকৃষ্ণৰ পাল পৰিল ।
নৱ বৰ টেঙৰটো..!, সেয়ে বাকী দুজনৰ অৱস্থা দেখি নৱই উত্তৰটো আগতেই ভাবি থৈছে ।

ইন্সপেক্টৰ:
“ডেকা ল’ৰা, তুমি তোমাৰ কুকুৰাক কি আহাৰ দিয়া...! ”
.
.
.
.
.
.
আমাৰ নৱই তপককৈ উত্তৰটো দি দিলে,
“চাৰ, আমি নিৰ্দিষ্টকৈ একো আহাৰ নিদিঁও। আমি ৰাতিপুৱাতে প্ৰতিটো কুকুৰাক৫-৫ টকা দি দিঁও আৰু কঁও যে তহঁতৰ যি মন যায় খাই লবি...!!! ”

#‪#‎কৃষ্ণহে‬ বুলিলো.. ##
By: Hemanta Hazarika

খৰিকটিয়া আৰু জলদেৱতা

এদিনাখন এজন খৰিকটিয়াই হাবিত খৰি কাটিবলৈ গৈছিল। হঠাৎ তাৰ কুঠাৰ খন এটা দঁ কুৱাঁত পৰি গল। কুঠাৰখন হেৰুৱাই খৰিকটিয়াই কুৱাঁটোৰ ওচৰতে বহি কান্দিবলৈ ধৰিলে। তাৰ কান্দোন শুনি কুৱাঁটোৰ ভিতৰত থকা জলদেৱতা ওলাই আহিল হাতত এখন সোনৰ কুঠাৰ লৈ, খৰিকটিয়াই সেইখন তাৰ নহয় বুলি কলে ।
জলদেৱতাই কুৱাঁৰ ভিতৰলৈ সোমাই গ'ল আৰু এখন ৰুপৰ কুঠাৰ দেখুৱালে এইবাৰো সেইখন তাৰ নহয় বুলি কলে। এইবাৰ জলদেৱতাই আচল কুঠাৰখন দেখুওৱাত সেইখন তাৰ হয় বুলি কলে। জলদেবতাই খৰিকটিয়াৰ সততাত মুগ্ধ হৈ তিনিওখন কুঠাৰ তেওঁক দি দিলে।

খৰিকটিয়া ধনী হ'ল যদিওঁ খৰি কটা কামটো এৰা নাছিল। আকৌ এদিন খৰিকটিয়াজনে খৰি কাটিবলৈ নিজৰ লখিমী তিৰোতা জনীকো লৈ গৈছিল। কিন্তু নিয়তিৰ কি নিষ্ঠুৰ পৰিহাস সেইদিনা তাৰ ঘৈনিয়েক জনী সেই কুৱাঁটোত পৰি গ'ল।

নিজৰ মৰমৰ ঘৈণীয়েকক হেৰুৱাই সি পুনৰ কান্দিবলৈ ধৰিলে।

এইবাৰো জলদেৱতা ওলাই আহিল হাতত প্ৰিয়ংকা চোপ্ৰাক লৈ।
জলদেৱতাঃ এইজণী তোৰ নিজৰ মানুহজনী হয়নে?

খৰিকতিয়াঃ (চিন্তা কৰি) হয় মহাৰাজ এই জনীয়েই মোৰ পত্নী।

জলদেৱতাঃ চালা কুকুৰ.আগতে তই ভাল আছিলি কিন্তু আজি তই প্ৰিয়ংকা চোপ্ৰাক দেখি ভোল গলি

খৰিকটিয়াঃ নহয় মহাৰাজ।

মই প্ৰিয়ংকা চোপ্ৰাক মোৰ পত্নী নহয় বুলি কোৱাহেতেন আপুনি দীপিকা পাডুকানক দেখুৱালেহেতেন আৰু মই নহয় বুলি কোৱাৰ পিচত আপুনি মোৰ আচল পত্নীক আনি দেখুৱালেহেতেন। আৰু যদিহে মই সচা কলোহেতেন যোৱা বাৰৰ নিচিনাকৈ তিনিওজনীকে মোক দি পঠালেহেতেন। তিনিজনীক পোহপাল দিয়াটো কিমান টান হব তাক আপুনি কি বুজিব। সেই কাৰনেহে মই মিচা কলো।
By: প্ৰণৱ মেধি

কলৈকো যাব মানা কৰিছে

আমাৰ প্ৰৱাল দাৰ এল পি স্কুলৰ দিনৰ কথা ।সেই স্কলৰ হেদ মাষ্টৰ জন বৰ ধৰ্ম পৰায়ন লোক আছিল । মাষ্টৰে ভূগোল বুজাই আছে ।ভূগোল বুজাই বুজাই ধৰ্মৰ কথালৈ গুছি গল ।মাষ্টৰ জনে শেষত সকলোকে কলে :-কাৰ কাৰ স্বৰ্গলৈ যাবলৈ মন আছে হাত দাঙা ।
সকলোৱে হাত দাঙিলে ।
কিন্তু আমাৰ প্ৰৱাল দাই হাত নাদাঙিল ।
মাষ্টৰে সুধিলে :-তুমি হাত নুঠালা যে ।তোমাৰ স্বৰ্গলৈ যাবৰ মন নাই নেকি?
প্ৰৱাল দাই গহীনাই উওৰ দিলে:-
~
`
~
`
~
`
~
`
~মোক মায়ে স্কুলৰ পৰা কলৈকো যাব মানা কৰিছে ।direct ঘৰলৈ যাবলৈ কৈছে ।
#aloknath
By: আৰ. কে. দাস

ফোন ঠাণ্ডা হৈ গৈছে

কৃপন দেউতাকে জীয়েকক কৈছে : "আলহী আহিলে যেতিয়া মই আলহীৰ লগত কথা পাতি থাকিম, তেতিয়া চাহ লই ড্রয়িঙ ৰুম লৈ নাযাবা। মোক ভিতৰৰ পৰা মাতি দিবা আৰু কবা যে ফোন আহিছে বুলি , আৰু মই ভিতৰত আহি অকলে চাহ খাই যামহি। সেইসোপাক চাহ খুৱাই খৰচ কৰিব নাই। বুজিলা"

জীয়েক: হব দেইতা

আলহী আহিল। দেইতাক আলহীৰ লগত কথা পতাত ব্যস্ত। তেনেতে জীয়েকে ভিতৰৰ পৰা মাত দিলে " দেউতা ফোন আহিছে , আহকচোন"

--"অ' গৈছো ৰবা"

জীয়েক : দেউতা জলদি আহা । ফোন ঠাণ্ডা হৈ গৈছে। ফোনটো আকৌ গৰম কৰিব লাগিব নহলে

by: চিন্ময় দত্ত

শীৱ চক, পাৰ্বতি ৰক

ভাঙুৰা শিৱই দেৱতা সকলৰ অনুৰোধত কোনো মতেহে সাৰ পালে ধ্যান কৰি থকাৰ পৰা ।পকান্দ অসুৰ এটা বধ কৰিব লাগে সেয়েহে পাৰ্বতিক চিঞৰীকলে :-হেৰা ,মোৰ ত্ৰীশূল পাত আনাচোন ।
:>নাই কাৰ্টিকে নিচে ।পাৰ্বটিয়ে পাকঘৰৰ পৰা কলে ।
শীৱই খঙত জ্বলি পকি কলে :>মোৰ ত্ৰীশূলডালৰ লগত তাৰ কি কাম?
পাৰ্বতী মই ইমান হাগ দিলো সি নুশুনিলে ।যাওঁতে কৈ গৈছে......
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.বোলো গাৰ্লফেন্দৰ লগত মেগী খাবলৈ যাওঁ ।দেউতাৰ কাটা চামুচপাতকে লৈ যাওঁ ।
শীৱ চক, পাৰ্বতি ৰক
By: Roctim Kumar Das

জীৱন মৰণৰ কাহিনী

ৰাইজ, যগু দাক চিনি পাইনে ?

সাংঘাটিক মানুহ এইজন, বিবাহিত যদিও ছোৱালীৰ প্ৰতি অলপ দুৰ্বল ।

এদিন যগুদা একদম ফুউল ষ্পীডত বুলেটখন চলাই গৈ আছিল । ভট্ ভট্ ভট্ ভট্ ভট্

তেনেতে ট্রাফিক পুলিচ এটায়ে Dhoom 3ৰ বাইকখন চলাই আগভেটি ধৰিলে আমাৰ যগুদাক ।

পুলিচ -- আপুনি এইদৰে ইমান ষ্পীডত কিয় চলাইছে ?

যগু দা -- এইটো এটা মোৰ জীৱন মৰণৰ কাহিনী !

পুলিচ -- কিয় ? কি হৈছে ?

যগু দা -- এজনী ধুনীয়া ছোৱালী মোৰ বেডৰুমত বহি মোৰ বাবে অপেক্ষা কৰি আছে !

পুলিচ -- ইয়াত জীৱন মৰণৰ কি কথা আছে ?

যগু দা -- নিশ্চয় আছে...
.
.
.
.
.
.
.
মোৰ পত্নীতকৈ আগতে মই গৈ ঘৰ নাপালে মোৰ জীৱন শেষ ।
By: Deep Jyoti Nath

নিচাই সকলোকে পাহৰাই দিয়ে

মাজনিশা দুৱাৰত টোকৰ শুনি ঘৈনীয়েকে দুৱাৰ খোলি গিৰিয়েকৰ অৱস্থা দেখি মাত লগালে

ঘৈনীয়েক : আজিও তাৰমানে টেটু গুৰিলৈকে পি আহিলা ?

গিৰিয়েক : ব্যৱহাৰ নাজানে নেকি, কোন আপুনি ?

ঘৈনীয়েক : কি, মই আপোনাৰ পত্নী ।
পাহৰিলে নেকি ?

গিৰিয়েক : আৰে নিচাই সকলোকে পাহৰাই দিয়ে বাইদেউ

কৃষ্ণ, কি যে হব...
By: Prashant Nath

সঁচা কথাটো

সদায় যোৱাৰ দৰে আজিও তিনি আলিত মাল খাবলৈ গ'লো ৷ ক্ষীৰোদ ,প্ৰবিত্ৰ মানে মই , আৰু অনিল ৷ 

এখন বাইকত তিনিওটা ৷ তিনি আলি পাইহে দেখো সৰবনাশ ! 

আৰমি এখিনি ৰৈ আছে (26 আহি আছে টো) ৷ ওফটি যাবলৈ সময় নাই , সিহঁতে ৰ'বলৈ ক'লে আমি ভয়ত টিপক টিপক ৷ 

প্ৰথমে ভয়ংকৰ দাড়ি লগা এটাই ক্ষীৰোদক সুধিলে ক'ত যাৱ , সি ছাল্লা বৰ টেঙৰ আছিল , মূখেৰে আ আ শব্দ কৰি হাতখন জোকাৰি আৰমি কেইটাক বুবা বুলি বুজাই দি মোৰ ফালে আঙুলি টোৱাই দিলে ৷

 মোৰ বুকুখন ঢপক কৰি গ'ল , মই ভয়ে ভয়ে :- মে হিন্দী নেহী জানতা হু ওচকৌ পুচৌ " বুলি কৈ অনিললৈ আঙুলি পূণাই দিলো ৷ 

সিয়ো কম বস্তু নহয় ক্ষীৰোদে বুবা বুলি কওঁতে ৰেহাই দিয়াৰ বাবে সিয়ো কৈ দিলো , মে ভী গুংগা হু ভায়াজী মোজে ভী জানে দিজিয়ে ৷ 

আৰমীটোৱে আৰু তাক চাই নাথাকিল এক থাপ্পৰ দি দি ক'লে :- মজাক কৰতে হৌ ! 

অনিলে লগে লগে আৰমিটোক ক'লে মোক কিয় মাৰিলে ক্ষীৰোদোটো বুবা নহয় তাক কিয় নামাৰিলে এটাক বুবা বুলি ক'লে যাবলৈ দিয়ে এটাক দিয়ে ৷

 তাকে কোৱা শুনি ক্ষীৰোদ ৰ'ব নোৱাৰিলে কৈ পেলালে , অই মোক দিলে দিলে তুৰ কি সিংহা লাগিলে ! 

লগে লগে আৰমিটো তাকো দুই থাপ্পৰ দিলে ৷ আৰু কাণত ধৰি থাকিবলৈ মোক যাবলৈ ক'লে ৷ 

আৰু মই এয়া লগে সঁচা কথাটো লিখি দিলো ৷
By: এন্থনি ফুকন

তুমি ইমান ইনফৰ মেশ্বন কত পালা ?

@ পঢ়ি চাব ; মজা পাব @

এদিন ৰাতি ১২ বজাত দ্বীপজ্যোতিয়ে তাৰ গার্লফেণ্ডলৈ ফ'ন লগালে !..

ছোৱালী : "হেল্ল' কোনে কৈছা?"...

দ্বীপ : "হেল্ল' পম্পী ; মই তোমাৰ জানু' ৱে কৈছো !"....

ছোৱালী:"অ' কোন ; বিট্টু নেকি ?"...

দ্বীপ : "অ' বিট্টু হয় ; কিন্তু তুমি কেনেকৈ জানিলা মোৰ এই ঘৰত মতা নামটো ?....

ছোৱালী: "তোমাৰ আচল ঘৰ নাহৰটীয়া ?"...

দ্বীপ : "হয় তোমাক তো মই গুৱাহাটী বুলিহে কৈছিলো : তুমি কেনেকৈ গম পালা ?"....

ছোৱালী: "তোমাৰ ককাৰ নাম জয়দেৱলাল ?"....

দ্বীপ :"অ... হয়তো কেনেকৈ জানিলা মোৰ সোন ! মইতো তোমাক এইবোৰ কোৱা নাছিলো ?"...

ছোৱালী: "তোমাৰ দেউতাৰ নাম যদুলাল "?...

দ্বীপ : "আৰে মোৰ জানমনি... তুমি ইমান ইনফৰ মেশ্বন কত পালা ?"...
.
.
.
ছোৱালী : "আৰে গৰু ; গাহৰি মই কোনো পম্পী নহয়...
.
.
.
.
মই তোৰ
.
.
.
.
.
.
.
মাৰ'ই কৈ আছো হাৰামজাদা !!!"


By: Nâvâ Kríshñá DéKá

ছোৱালী সম্পৰ্কে কিছু কথা

আহক আজি আমি ছোৱালী সম্পৰ্কে কিছু কথা জানিবলৈ চেষ্টা কৰোঁ...

*ছোৱালী হ'ল ভগৱানৰ আটাইতকৈ অপূৰ্ব সৃষ্টি!
*তাই সৰুৰে পৰাই সকলো কথাৰ কাৰণ বুজি পায়!
*তাই সৰুৰে পৰাই ত্যাগ কৰিবলৈ শিকে।
*তাই চকলেট এটা পালে নিজে নাখাই ভায়েকক দিয়ে।
*তাই মাক-দেউতাকৰ সুখৰ বাবে সকলো কৰিব পাৰে।
*তাই নিজৰ গিৰিয়েক আৰু লৰা-ছোৱালীৰ সুখৰ বাবে নিজৰ সৰ্বস্ব ত্যাগ কৰিব পাৰে।
*ছোৱালীবোৰে নিজৰ বাবে নহয়, আনক আনন্দ দিবলৈহে জীয়াই থকে।
*ছোৱালীবোৰ আছে বাবেই সম্পৰ্কবোৰ মধুৰ, পৃথিৱীখন ইমান বাসযোগ্য।
*অতিকৈ সংবেদনশীল হোৱা বাবে প্রেম মৰমৰ প্রতি ছোৱালীবোৰৰ সহাঁৰি ইমান সৌন্দৰ্যৰে ভৰপূৰ আৰু সূক্ষ্মতাৰে পূৰ্ণ!
*ছোৱালীবিহীন ঘৰ এখন কল্পনা কৰক চোন! সেইঘৰ ঘৰ নহয় নৰককুণ্ড হে!
*সৃষ্টিকৰ্তাৰ এই অনুপম সৃষ্টি ছোৱালীৰ বিৰুদ্ধে কোনেও যাতে কোনো অভিযোগ উত্থাপন নকৰে! ছোৱালীবোৰক জোকালেও ভাষাৰ শালীনতা বজাই ৰাখি হে জোকাব। কিয়নো এটা সমীক্ষাত প্রকাশ পাইছে এমাহ কাল ধৰি ছোৱালী এজনীক যদি কোনেও নোজোকায় তেনেহ'লে তাই ভীষণ অৱসাদগ্রস্ত (depression) হৈ পৰে। হীনমন্যতাত ভোগে। জীৱনৰ প্রতি বিৰাগ ভাৱ আহে!
*প্রতি গৰাকী নাৰীক শ্রদ্ধাৰ দৃষ্টিৰে চাওক!! আপুনি নিজেই নাজানিব যে আপোনাৰ বাবে তাই কিমান ত্যাগ কৰিব পাৰে!!!!


By: Ashish Majumdar

‘ৰিতা’জনী কোন...??

যোৱাকালি এজন বন্ধুৰ এক্সিডেণ্ট এটা হ’ল~

সি খবৰ দিয়াত লগে লগে গৈ হস্পিতেল পালোগৈ...

তাত গৈ দেখো বেচেৰাটো বেয়াকৈ জখম হ’ল ! হাত -ভৰি সকলোতে প্লাষ্টাৰ~

পৰিস্থিতিৰ কিছু বুজ লৈ তাক ঘৰত খবৰ দিলেনে নাই সুধিলো..,

খবৰ দিয়া নাই বুলি ক’লত ময়েই তাৰ ঘৈণীয়েকলৈ ফোনটো কৰি তাৰ সন্মুখত ধৰি দিলো~

: হেল্ল’ জানু..! মই কৈছো..!

ঘৈণীয়েক: “অ’.. ফোন কৰি ভালেই কৰিলা..! ”

“ঘৰত আলু, পিয়াজ, চেনী... ”

বন্ধুৱে সেহাই সেহাই মাত দিলে,
“ৰবাচোন.., মোৰ কথা শুনা..!

মই ‘ৰিতা’হঁতৰ ঘৰলৈ গৈ উভতি আহোতে আন্ধাৰ হ’ল,

গাড়ীখনৰ পোহৰটোও কম যে -সেয়ে অলপ দূৰ আহি গৰু এটাক বচাবলৈ গৈ দ খাৱৈ এটাত সোমাই পৰিলো...,

বহু সময় তেনেকৈ থকাৰ পিছতহে গাঁৱৰ মানুহে আহি বচালে...

এতিয়া হস্পিতেলত আছো~

সোঁহাত আৰু সোঁভৰি দুয়োটাই ফ্ৰেকচাৰ্...

ডাক্তৰে ৬মাহ মান ৰেষ্টত থকাৰ কথা কৈছে... আহ.....!! ”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
কিন্তু ৰাইজ, বন্ধুজনে ইমান কষ্টৰে ঘৈণীয়েকক কথাখিনি কোৱাৰ পিছত ঘৈণীয়েকে কি ক’লে শুনক..
.
.
.
.
.
.
“সেইবোৰ হ’ব বাৰু..! পিচে সেই যখিনী ‘ৰিতা’জনী কোন...??? ”

#‪#‎চোৰে‬ নেৰে চোৰৰ প্ৰকৃতি, কুকুৰে নেৰে ছাঁই -যাৰ যি পৰকিতি, মৰিলেও লগত যায়...! ##
By: Hemanta Hazarika

আমাৰ তাত বহুত পোৱা যাই

এবাৰ এখন ৰেলত তিন জন মানুহৰ চিনাকি হল ।এজন অসমৰ এজন মুম্বাইৰ আৰু এজন delhir ।তেও লোক কথা পাতি গৈ আছে ।হঠাৎ মুম্বাইৰ মানুহ জনে তেওঁ পিন্ধী থকা ঘড়িতো দলিয়াই দিলে ।তেতিয়া অসমৰ মানুজনে সুধিলে - আপুনি ঘড়ীটো কিয় দলিয়াই দিলে ।
মুম্বাইৰ মানুহজনে কলে -আমাৰ মুম্বাইত এনেকুৱা ঘড়ী বহুত আছে ।সেই বাবে দলিয়াই দিলো ।
তাৰ পাছত দিল্লীৰ মানুহজনে তেওঁ পিন্ধী থকা লাখটকিয়া জোতা এজোৰ দলিয়াই দিলে ।তেতিয়া মুম্বাইৰ মানুহ জনে দিল্লী মানুহজনক সুধিলে- আপুনি ইমান ধুনীয়া জোতা যোৰ কিয় দলিয়াই দিলে ।
তেতিয়া মানুজনে কলে আমাৰ দিল্লীত এনেকুৱা জোতা বহুত পোৱা যাই ।
আমাৰ অসমৰ জনে কি দলিয়াও বুলি ভাৱি ওচৰতে বহি থকা বাংলাদেশী এজন দলিয়াই দিলে ।তেতিয়া দিল্লীৰ মানুহজনে -আমাৰ ইয়াক কলে আপুনী এই মানুহজনক কিয় দলিয়াই দিলে ।তেতিয়া আমাৰ ই কলে -
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.আমাৰ তাত এনেকুৱা মানুহ বহুত পোৱা যাই সেইবাবে মই দলিয়াই দিলো ।
হে: হে: ।
(বি:দ্ৰ:- মানুহ কেইজনে হিন্দীত কথা পাতিছিল)
By: Roctim Kumar Das

সেইবোৰ যোগাৰ কৰিব নালাগে

তোষেশ্বৰ ৰাইডিঙীয়া লেংটিচিঙা অঞ্চলৰ এজন আদৰ্শ ব্যক্তি ৷ তেও এজন শিক্ষক৷ পৰিয়ালত ঘৈনীয়েক আৰু ছোৱালী এজনী ৷ ছোৱালীজনীৰ নাম জোনালী৷ জোনালী মাক-বাপেকৰ বৰ আলাসৰ ৷মাক-বাপেকে বৰ মৰম কৰি ডাঙৰ-দীঘল কৰিছে তাইক ৷ 

জোনালীৰ বিয়াৰ বয়স হৈছে ৷ গতিকে বাপেকে ল’ৰাৰ সন্ধান কৰি আছে ৷ বাপেকৰ এটাই কথা – মদ খোৱা ল’ৰাৰ লগত ছোৱালী বিয়া কোনো মতেই নিদিয়ে ৷বাকি কিবা দোষ থাকিলেও থাকিব ৷ ল’ৰা দেখাত বেয়া হলেও কথা নাই, কিন্তু মদ খাব নালাগে৷ 

লাগিলে ছোৱালী ঘৰতে থাকিব৷ তেঁওৰ মতে মদ খোৱা ল’ৰালৈ ছোৱালী দিয়া মানে সেইজনী ছোৱালীক জীয়াই জীয়াই কবৰ দিয়াৰ লেখিয়া কথা৷ 

সেইমতে তেও ল’ৰাৰ খা-খবৰ লৈ আছে ৷ বহুত ল’ৰাৰ খবৰো পাইছে, কিন্তু সকলোবোৰ মদ খোৱা ল’ৰা ৷ তেও মনত ভাবিলে, কি দিন হ’ল এজন ভাল ল’ৰা বিচাৰি পোৱাতোও টান হ’ল দেখোন৷ 

অৱশেষত এজন মদ নোখোৱা ল’ৰাৰ সন্ধান পালে তেও ৷ 

নিৰ্ভৰযগ্য সূত্ৰে পোৱা খবৰ মতে ল’ৰাজন খুবেই ভাল – দেখাতো সুন্দৰ ৷ 

গতিকে তোষেশ্বৰ ডাঙৰীয়াই ল’ৰাজনৰ ঘৰত খবৰ পঠালে ছোৱালী চাবলৈ আহিবৰ কাৰণে ৷ 

সেইমতে ল’ৰাজন লগ-সমনীয়া লগত লৈ হাজিৰ হ’ল তোষেশ্বৰ ৰাইডিঙীয়াৰ ঘৰত ৷

 ল’ৰা আৰু তেঁওৰ লগৰিয়া সকল আহি বহাৰ পাচত তোষেশ্বৰ ৰাইডিঙীয়াই সুধিলে, বোপাইহত তোমালোকে মদ-পানী কিবা..... ৷

তেঁওৰ কথা শেষ হবই নাপালে, ল’ৰাজনে কৈ উঠিল – ডেউতা সেইবোৰ যোগাৰ কৰিব নালাগে ৷ আমি ৰাস্তাতে খাই আহিছো৷ তোষেশ্বৰ ৰাইডিঙীয়াৰ মুৰৰ চাৰিওপিনে ৰঙা-নীলা তৰা ঘূৰিব ধৰিলে ৷

By: Dipak Kalita

স্ক্ৰীন চেভাৰ

বিল গেইটছ মৰাৰ পিছত যমপুৰী পালেগৈ ৷ তাতে যমে তেওঁক সুধিলে - বোলে বাপু বিল, স্বৰ্গ অথবা নৰক তুমি কত থাকিবা সেয়া নিজেই নিৰ্বাচন কৰা ৷

বিলে দেখিলে - নৰকত ধূনীয়া ছোৱালীবোৰে বিকিনি পৰিধান কৰি নাচি বাগি ফুৰিছে আৰু স্বৰ্গত বুঢ়া হোৱা আপেশ্বৰীবোৰে নাচি আছে৷

বহু সময় ভাবি লৈ বিলে অৱশেষত থিক কৰিলে যে তেওঁ নৰকতে ৰৈ যাব ৷

পিছদিনা যেতিয়া বিলৰ ওপৰত তামাম নিৰ্যাতন চলোৱা হল, বিলে কান্দি কান্দি যমৰ ওচৰ পালেগৈ ৷ বিলে যমক সুধিলে- এয়া কি হ'ল?

যমে হাঁহি হাঁহি কলে - সেইবোৰ স্ক্ৰীন চেভাৰহে আছিল ৷


By: Ashok Kumar Nath

মৌখিক পরীক্ষা

এবাৰ পঢ়ি চাব । ভাল লাগিলে লাইক কৰি দিব

দীপজ্যোতি নাথৰ এবাৰ মৌখিক পৰীক্ষা আছিল । শিক্ষয়ত্ৰী গৰাকীয়ে দীপজ্যোতিক সুধিলে :

শিক্ষয়ত্ৰী : সেইটো কি বস্টু হয় যোনটো মোৰ ওচৰত দুটা কিন্তু গাই গৰুৰ ওচৰত চাৰিটা থাকে ?

দীপজ্যোতি : ভৰি বা ঠেং

শিক্ষয়ত্ৰী : সেইটো কি হয় যোনটো তুমাৰ পেণ্টৰ ভিতৰত আছে আৰু মোৰ নাই ?

দীপজ্যোতি : পইচা

শীক্ষয়ত্ৰী : চুই চালে কোমল পালে
পেণ্ট খুলি ভৰাই দিলে ।
কি বস্তু ?

দীপজ্যোতি : কল

শিক্ষয়ত্ৰী : থু লগালে ঠিং খাই
ঠেলি দিলে সোমাই যাই ?

দীপজ্যোতি : কাপোৰ চিলোৰা বেজী ।

শিক্ষয়ত্ৰী :
চাৰিওপিনে বাল
মাজত খাল
গেলা গেলা গুন্ধাই
খাবলৈ ভাল

দীপজ্যোতি : তামোল ।

শিক্ষয়ত্ৰী : সেইটো কি কাম হয় যোনটো দিনত নকৰি ৰাতি বিচনাত কৰি ভাল লাগে ?

দীপজ্যোতি : টোপনি যাবলে

হাঃহাঃ হাঃহাঃ
দীপজ্যোতি পাছ ।

CHANGE YOUR THINKING
By: Ankrit Borah

Nokia Charger Joke

দুপাত ক'লৈ গ'ল?

বজাৰৰ পৰা ঘুৰি আহিয়েই বনকৰা ছোৱালীজনীলৈ চাই মালিকনী গর্জী উঠিল ।
.
.
.
মালিকনীঃ কাইলৈৰ পৰা তই কামলৈ আহিব নালাগে ।
.
.
.
ছোৱালীঃ মইনো কি দোষ কৰিলোঁ বাইদেউ ?
.
.
.
মালিকনীঃ মই বজাৰলৈ যাওঁতে তোৰ হাতত চাৰিপাত খাৰু আছিল , তাৰে দুপাত ক'লৈ গ'ল?
.
.
.
ছোৱালীঃ কাম কৰোঁতে ভাগিল, বাইদেউ ।
.
.
.
মালিকনীঃ মোৰ বিচনাৰ ওপৰতনো তোৰ কৰিবলগীয়া কি কাম আছিল????
By: Gautam Nath

আশীষদা আৰু সেনাপতি দা

বহুদিনৰ আগৰ কথা…
তেতিয় আশীষদা আৰু সেনাপতি দাৰ কোনো চা-চিনাকি নাই !
আশীষদা এটা প্রকাণ্ড বিলডিংৰ মালিক, যিটো বিল্ডিংত সেনাপতি দা আৰু তেওৰ পৰিয়ালে আজি এসপ্তাহৰ পৰাই ৰুম এটা ভাৰা কৰি বসবাস কৰি আছে !
এদিন সেনাপতি দা ৰাতিপুৱাই বিল্ডিংৰ মালিক আশীষদাৰ ওচৰত গৈ ৰিপর্ট দিলেগৈ-
: চাৰ, আপুনাৰ ৰেচিডেঞ্চিৰ ৩নং তলাৰ চতুর্থ ৰুমটো দেখিছে…
: হয়, দেখিছো …
: তাতে এহাল গিৰিয়েক ঘৈনিয়েক থাকে …
: এৰা থাকেতু ! সিহতে আপুনাক কিবা দিষ্টার্ব দিচে নেকি…?
: দিষ্টার্ব মানে…! গোটেই ৰাতি মহিলা গৰাকীয়ে তেওৰ গিৰিয়েকৰ লগত চিঞৰি চিঞৰি কাজিয়া লাগি থাকে !
যাৰ ফলত ওচৰৰ কোনো মানুহ শান্তিত শোব নোৱাৰে, ওচৰৰ সকলোৰে টোপনি ক্ষতি হয় !

পাৰে যদি আপুনি মহিলাক গৰাকীক অলপ বুজাই কবচোন, তেও যেন কেতিয়াও এনেদৰে নিজৰ গিৰিয়েকৰ লগত কাজিয়া লাগি নাথাকে , মনে মনে শুই
থাকে ! মোৰ আপুনালৈ এইটোৱেই অনুৰোধ থাকিল !
আশীষ দাই কিচু সময় চিন্তা কৰি সেনাপতি দাক কলে -
: আপুনি নিশ্চয় সেইটো ৰুমৰ কাষৰ ৰুমটোতে থাকে……?
সেনাপতি দাই তলমুৰ কৰি লাজ লাজ কৈ কলে -
: নহয় ! আচলতে মই…
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
. .
.
.
.
.
.
মহিলাগৰাকীৰ গিৰিয়েক হে …!

By: Sanjeeb Borkakati

বুজি পালে লাইক এটা দিব।(18+)

এজনী তিরোতা শিক্ষিত হলে ৫ জন মানুহক শিকাব পারে।
কিন্তু অর্ধ শিক্ষিত হলে কি হয় তলত চাওক।

এজনী ছোবালীর ইংলিছ কোবা খুব ইচ্ছা আছিল ।
বিয়ার প্রথম রাতি গম পায় যে তাইর গিরীয়েকর এটা ভরি নাই?

তাই ঘরলৈ আহে আরো মাক কয়,,
মা মোর এওর এক ফুট (foot) হে আছে ? মই কি করো !

মা- হে ভগবান ! তোক আরো কিমান দীঘল লাগে ?তেনেকে কব নাপায় (?)
মই আকৌ ভয়ে খাইছিলোঁ।।

দেখিছেনে ।

বুজি পালে লাইক এটা দিব।

কৃষ্ণ! রগর হে করিছোঁ দেই।

By: Ajoy Chetri

মৌৰ জন্মদিন

মৌৰ জন্মদিন আজি ৷ আমাৰ জী মৌ ৷ সকলোৱে আজিকালি জন্মদিন পাতে ৷ সেয়েহে তায়ো মোক ধৰিছে তাইৰ জন্মদিন পাতিব লাগে ৷ মানে কেক আনি দিব লাগে, চকোলেট আনি দিব লাগে ৷ মই গৰীব মানুহ কৰ পৰা দিম ৷ সেয়েহে উপায় নাপায় কলো, হবদে তোৰ জন্মদিনত মই শিল সিজাই খুৱাম ৷ 

মই প্ৰকাণ্ড কেৰাহী এটা চোতালতে পাতিলো, জুই ধৰিলো আৰু তাৰ পাচত এটা আধাকেজি মান ওজনৰ চিকচিকিয়া শিল ধুই-ধাই কেৰাহীত উঠাই দিলো ৷ পানী গৰম হোৱাৰ পাচত শিলটো পুনৰ ধুই আগৰ পানীখিনি পেলাই নতুনকৈ পানী দি শিলটো পুনৰ কেৰাহীত বহাই দিলো ৷ তাই সুধিলে পাপা সছাই শিল সিজাবা ৷ 

মই অ বুলি কোৱাৰ লগে লগে তাই ওচৰৰ যিমান সৰু ল’ৰা-ছোৱালী মাতি আনিলে তাইৰ জন্মদিনৰ শিল সিজোৱা খাবলৈ ৷সম্পূৰ্ণ বাহিনি এটা মোৰ চাৰিওফালে বহি ললে ৷ কনমানি এজনীয়ে সুধিলে আংকল শিল সিদাবা? মই অ বুলি শলাগিলো ৷ 

আটায়ে অধিৰ আগ্ৰহেৰে ৰৈ থাকিল ৷ অলপ পাচত মই মচুৰ দাইল অলপ ধুই কেৰাহীত বহাই দিলো আৰু সিহতক কলো, অকল শিল সিজালে ভাল নালাগিব নহয়, সেই কাৰণে দাইল অলপ দিলো ৷ সিহতে ভাল পালে ৷তাৰ পিচত কলো চাউল অকমান দিও নেকি, খাই বৰ ভাল পা্বা ৷ সিহতে কলে দিয়া দিয়া ৷ সোনকালে শিলটো সিজাই লোৱা ৷ মই চাউল অলপ ধুই কেৰাহীত বহাই দিলো ৷ 

অলপ পিচত কলো, হল আৰু বেছি সময় নাই, নিমখ-হালধী দিলেই হৈ গল ৷ এনেকৈ আধাঘন্টা মানৰ মুৰত শিল সিজোৱা হল ৷ মই কেৰাহী নমাই কলপাত কাটি আতাইকে বহুৱাই সকলোকে কেৰাহীৰ পৰা শিল সিজোৱা আনি দিলো ৷ আটাইয়ে ইমান ফূৰ্তি কৰি খালে যে কবৰ ভাষা নাই ৷ 

এনেকৈ খুৱাব লগিয়া হোৱত মোৰ দুখ লাগিছিল যদিও সিহতৰ মনৰ ফুৰ্তি দেখি মনত বৰ ভালো লাগিল ৷ এৰা দুখিয়াৰ জন্মদিন এনেকুৱাই হয় আৰু ৷
By: Dipak Kalita

'কবি-সন্মিলন'

এবাৰ এখন 'কবি-সন্মিলন' চলি আছিল ! স্বনামধন্য কবি, বিশিষ্ট লেখক-লেখিকা, সাংবাদিক- সাহিত্যক আদি কৰি প্রায় শতাশিক লোক উপস্থিত আছিল !

কিন্তু সকলোয়ে লেহেমীয়া কবিতা আবৃত্তি শুনি শুনি হয়তু আমনি পাইছিল, সেইয়ে সকলো নিৰাশ মনোভাবেৰে বহি আছিল !

আমাৰ কনটিলৌৰ সহ্য নহ'ল, সি নিজেই ষ্টেজৰ ওপৰত উঠি গৈ ঘোষণা কৰিলে --
.....স্বনামধন্য ব্যক্তি সকল, এইবাৰ মই এটা 'কবিতা' শুনাম !

..
..

'এটা কুকুৰ'

মানুহ বিলাকে সমস্বৰে : --
..বাঃ হ বাঃ হ !!

টিলৌয়ে আকৌ আৰম্ভ কৰিলে--
..'এটা কুকুৰ, তাৰ ওপৰত এটা কুকুৰ' !

সকলোয়ে সমস্বৰত : --
...বাঃহ বাঃহ !

টিলৌয়ে আকৌ :
'এটা কুকুৰ, তাৰ ওপৰত দুটা কুকুৰ, তাৰ ওপৰত তিনিটা কুকুৰ !

এই বাৰ মানুহবিলাক মনে মনে আছে, কিছু সময়ৰ পিছত এজনে কলে :
...বাঃহ বাঃহ !

টিলৌয়ে আকৌ আৰম্ভ কৰিলে :
..এটা কুকুৰ, তাৰ ওপৰত দুটা কুকুৰ, তাৰ ওপৰত তিনিটা, তাৰ ওপৰত চাৰিটা কুকুৰ !

এইবাৰ এজন মানুহ ছিঁঞৰি
উঠিল :
..আৰে এইটো কেনেকুৱা কবিতা হ'ল ??

..
..

টিলৌ : কবিতা বাদ দিয়ক না,

..
..

....বেলেঞ্চ চাওক, বেলেঞ্চ !!
By: Dípankar Nath

টি ভি টো চাও দিয়ক

গান্ধীদাই যি কোনো বস্তু কিনোতে ভালকে পৰীক্ষা কৰি লয়,,,,

এইবাৰ ভোগালীত এটা কালাৰ টি ভি কিনি আনিলে,,,,

ঘৰত আনন্দৰ সীমা নাই,,,,

পিছে দুদিন ধৰি টি ভি টো পানীত ডুবাই থলে,,,,,
,,,,,,,,,

তাকে দেখি গান্ধীৰ মিছেছে সুধিলে, আপুনি যে কি কৰি আছে বাৰু,,,
টি ভি টো চাও দিয়ক,,,,

,,,,,,, ,

,,,,,,,,,

,,,,,,,,
গান্ধী -- এ ৰবাহে,, টি ভি টোৰ কালাৰটো যায় নে থাকে পৰীক্ষা কৰিছো,,
By: Prashenjit Khound

দেখিলে স্মাৰ্টনেচ্

বাপৰে..!

মাইকী মানুহৰ কথা কৈছো হে..!

বৰ স্মাৰ্ট দেই আজিকালি মাইকী মানুহবোৰ...

ৰাতিপুৱাৰে পৰা মেজি, ভেলা ঘৰত লাগি থাকি দুপৰীয়া যেতিয়া ঘৰ সোমালোহি, মানুহজনীক ক’লো...
“ভোক লাগিছে..! কি আছে সোনকালে দিয়া..! ”

তেঁও ক’লে,
“উদয় দাৰ বৌয়ে দিয়া ছাগলীৰ জিভা বনাই থৈছো.. ”
.
.
.
.
.
.
.
.
: মই মুখেৰে উলিয়াই দিয়া কোনো বস্তু নাখাঁও..!
এইবুলি ক’বলৈহে পালো,

মানুহজনীয়ে কি ক’লে জানে..!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“তেতিয়া হ’লে ‘কণী’ আছে....! বনাই দিঁও নেকি..? ”

দেখিলে স্মাৰ্টনেচ্ !
একো ক’বই নোৱাৰি...


By: Hemanta Hazarika

বাপেৰৰ ৰাস্তা পাইছ?

জংঘলত ৰাস্তাৰ মাজত সিংহ এটা শুই আছিলে.....

সেই দেখি শিয়াল এটাই ভয়ে ভয়ে সুধিলে- মহাৰাজ আপুনি এই odd time ত ৰাস্তাত শুই আছে যে!

সিংহ- মই চখত শুই থকা নাই অ'....গাত গুলি লাগিছে বাবে উঠিব পৰা নাই
.
.
.
.
.
.
.
.
.
শিয়াল- সেই বুলি তই ৰাস্তাৰ মাজত শুই থকিবি নেকি? বাপেৰৰ ৰাস্তা পাইছ? আঁতৰ বুলি কৈছোঁ ভালে ভালে.....!!!!

By: Ashish Majumdar