চেং আৰু পত্নী

চেং আৰু পত্নী এদিন ফাচি বজাৰলৈ গৈ আছিল ৷
বাটতে দীপাক লগ পালে ৷
পত্নীৰ লগত দীপাৰ বৰ মিতিৰালি ৷
 গতিকে বাটৰ কাষত ৰৈয়েই চেংৰ পত্নী আৰু দীপাই কথা আৰম্ভ কৰিলে ৷

 দীপা - তুমি জাহ্নৱীক জানানে? কি যে মানুহ দেই ৷
 চেং পত্নী - কিয়? কি হল নো?
 দীপা - নিজৰ স্বামীৰ নামতেই আনৰ আগত বদনাম কৰেহে ৷ আমাক কত এৰি দিব ৷
চেং পত্নী - ইয়ে হয় নেকি ৷ কেনেকুৱা মানুহ পাই ৷ বৰ বেয়া অভ্যাস দেই ৷

 আমাৰ এখেত যে কিমান এলেহুৱা, অৰ্কমণ্য, কিমান কৃপণ, তুমিটো জানাই ৷

কিন্তু মই জানো আজিলৈকৈ কাকনো কৈছো কোৱা?


 উই মা ৷ ঘটং গটং মটং টটং

 by:কালু দি কলা কুকুৰ