থুলুকৰ ঘৰৰ কাষৰ মানুহটোক পুলিচে ধৰি লৈ গ'ল। নিনিবনো কিয়? মাৰ্ডাৰ, তাকো দুটাকৈ। ক'ৰ্টত ৰায়দান আৰম্ভ হৈছে। থুলুকো গৈছে কিনো শাস্তি দিয়ে শুনিবলৈ। জাজ মহোদয়ে আচামীক শাস্তি শুনোৱাৰ আগতে তাৰ ওপৰত লগা দফাবোৰ কৈ লৈছে।
"তোমাৰ ওপৰত তোমাৰ পত্নীক হাতুৰীৰে মৰিয়াই হত্যাৰ অভিযোগ আছে। দফা ৩০২"।
পাছফালে বহি থকা থুলুকে চিঞৰ দিলে: "চাল্লা চুঁৱৰৰ বাচ্ছা!!!"
"তোমাৰ ওপৰত তোমাৰ পত্নীৰ মাকক, মানে তোমাৰ শাহু আইক হাতুৰীৰে মৰিয়াই হত্যাৰ অভিযোগ আছে। দফা ৩০২"।
পাছফালে বহি থকা থুলুকে আকৌ চিঞৰ দিলে: "চাল্লা চুঁৱৰৰ বাচ্ছা!!!"
জাজ: "অৰ্ডাৰ, অৰ্ডাৰ!! আপুনি আৰু এবাৰো যদি চিঞৰে বা বেয়া কথা কয়, মই আপোনাক ক'ৰ্টৰুমৰ পৰা উলিয়াই দিম।"
থুলুক: "মাই লৰ্ড, এই চুঁৱৰৰ বাচ্ছাটোৱে যোৱা দহ বছৰ ধৰি মোৰ ঘৰৰ কাষতে আছিল। চুঁৱৰৰ বাচ্ছাক যেতিয়া মই হাতুৰী আছেনেকি সুধিছিলো, সি নাই বুলি কয়। চাল্লা, চুঁৱৰৰ বাচ্ছা, মহা ফাঁকিবাজ!!"
(সঁচা কথা ক'লে থুলুক বেয়া।)
by Rajib Ranjan
0 Comments