Saturday 17 August 2013

বাপেৰে অনা বিস্কুট

মানুহ কিছুমান আছে আপোনাৰ কি কম আৰু দেই ।

ঘৰত :মাক জনীয়ে পুতেকক;'ঐ মাউৰত মৰা ;কালি বাপেৰে অনা বিস্কুট আদাই কৰিলিয়েনে ।হতশ্ৰী হোৱা অকল খাবলৈ জীয়াই আছ ।'


 স্কুলত: বুজিছে বৰুৱানী ;আমাৰ ই যে একো খাবলৈয়ে মন নকৰে ।ইমান শুকাই খিনাইগৈছে খা খা ক'লেও নাখায় ।উপাই পোৱা নাই বিস্কুট চিস্কুটবোৰো টেমাতে আনি থোৱাতে থাকে নুচুৱেই সি । 


দোকানত :"জান্তু ;কোনটো বিস্কুট নিও ঘৰলৈ ?কোনটো খাবা কোৱা টপ গল্ড খাবানে ;গুড দে খাবা?কোৱা ।
পুতেক :-টপ গ'ল্ড কে নিয়া ।
মাক :(দামটো চাই পচিশ টকা) । ;"ধেৎ জান্তু সেইটো মিঠা বিস্কুট ।তোমাৰ এইকেইদিন পেলু হৈ আছে নহয় ।"

 দোকানী সৌ নিমখিয়া স্নেকচ পেকেট দিয়া । কিমান হ'ল ? -- দশ টকা ।

 ইফালে দামটো জানেই তেওঁ ঘৰৰ পৰা সেইটো কিনিম বুলিয়েই আহিছে ।

আহিলৈ কি লেভেল দেখাইছে দেখিলেনে ?

চালা হপলেচ বোৰ নকৈয়ো নোৱাৰো ফটা মুখ ক'লেও লাগে প্ৰাণজিৎৰ দোষ ।হুহ !!!

No comments:

Post a Comment