আশীষ দাৰ বিয়াৰ কেইমাহমানৰ পিছৰ এটা আবেলি…… অফিচৰ পৰা অহাৰ পিছতেই বৌৱে ক'লে- "আপোনাক এটা কথা ক'বলৈ আছে… অতি শীঘ্ৰেই আমাৰ ঘৰৰ সদস্যৰ সংখ্যা দুজনৰ পৰা তিনিজনলৈ বৃদ্ধি হ'ব…"
কথাষাৰ শুনা মাত্ৰেই আশীষ দাই আনন্দতে বৌক আকোঁৱালি লৈ মৰম কৰিবলৈ ধৰিলে। তাকে দেখি বৌৱে ক'লে- "আপুনি এইকথাত সুখী হোৱা দেখি মই বৰ সন্তোষ পালোঁ… পিছে মা'ক আনিবলৈ ষ্টেচনলৈ আপুনি যাব নে মই আগবাঢ়ি যাওঁ?
©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©
আশীষ দাৰ দাম্পত্য জীৱনৰ কোনোবা এটা সুখী মুহুৰ্তত……
আশীষ দাঃ যদি তোমাৰ কিবা হৈ যায় মই পাগল হৈ যাম সোণ…
বৌঃ কিয়?, তুমি দ্বিতীয় বিবাহ নকৰা?
আশীষ দাঃ পাগলে যিকোনো কাম কৰিব পাৰে!!
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
("চাদী কা লাড্ডু" খোৱাৰ কেইবছৰ মানৰ পিছত সেই একেই আশীষ দা…)
বহুদিনৰ মূৰত পুৰণা বন্ধু পংকজ দাক লগ পাই……
আশীষ দাঃ কি খবৰ বন্ধু? বিবাহিত জীৱন কেনে চলিছে?
পংকজ দাঃ নক'বা আৰু বন্ধু, মোৰ পত্নী সাইলাখ সৌ সৰগৰ অপেশ্বৰী… পিছে তোমাৰ?
আশীষ দাঃ (দুখ মনেৰে) মোৰ গৰাকী এতিয়াও জীৱিত!!
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
এবাৰ ধৰ্মীয় প্ৰবচন শুনি ঘৰলৈ আহিয়েই বৌক কোলাত লৈ ঘূৰিবলৈ ধৰিলে……
বৌঃ কি কৰে হে! গুৰুৱে ৰোমাঞ্চ কৰিবলৈ উপদেশ দিছে নেকি?
আশীষ দাঃ নহয়, নিজৰ জীৱনৰ বোজা নিজেই উঠাই ল'বলৈ উপদেশ দিছে……
©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©
আশীষ দাঃ মোৰ পত্নীৰ বাবেই মই আজি ধাৰ্মিক হ'বলৈ বাধ্য হ'লোঁ……
পংকজ দাঃ সেয়া কেনেকৈ?
আশীষ দাঃ বিয়াৰ আগলৈকে স্বৰ্গ আৰু নৰকৰ ওপৰত ভৰসা নাছিল মোৰ…!!
(আশীষ দা, ক্ষেমিব!!)
No comments:
Post a Comment