Sunday 13 April 2014

*** পত্নী এনেকুৱা হ’ব লাগে***

by: Ideal Hero Janardan Neog

Wife: ইমান দেৰিকে আহিছা যে, অফিচৰ সেইজনীৰ লগত চিনেমা চাবলে গ’লা নেকি?
Husband: সদায় সন্দেহ কৰা কেলে,বিয়াৰ প্রথমদিনাৰ পৰাই সন্দেহৰ চকুৰে চাই আহিছা....
Wife:তেনে ৭ বজাত ঘৰলে অহাৰ সলনি নিশা ১০ বজাত আহিছা যে...
Husband: নহয় মানে মানুহ এটাৰ ১০০০ টকাৰ নোট এটা হেৰাইছিল....
Wife: উওঅ... তেনে তুমি তেওক টকাতো বিচৰাত সহায় কৰিছিলা নেকি ?
Husband: নহয় ... নহয় মই সেই নোটখনৰ ওপৰত থিয় হৈ আছিলো......
Wife: চাও দিয়া তেনে ক’ত থলা নোটখন…!!!
Husband:এয়া লোৱা 100 টকা
Wife:বাকী 900 টকা ক’ত গ’ল....
Husband:কথাতো মানে এনেকুৱা হ’ল মই নোটখন উঠাওতে যিজনী ছোৱালীয়ে দেখিলে তাইক চিনেমা দেখুৱাবলগীয়া হ’ল তাৰ পাছত সস্তীয়া হোটেল এখনত খানা খোৱাব লগা হ’ল আৰু শেষত বাইকত নি ঘৰত থ’বলগীয়া হ’ল....
তেতিয়াহে মই তাৰে ১০০ টকা তোমাৰ কাৰণে বচালো
যাতে তোমাৰ ...চপৰ যোগাৰ হৈ যায়, তুমি খাই বহুত পোৱা নহয় জানো...
Wife: হয় পাই, আপুনি মোৰ কথা কিমান ভাবে, মইহে আপোনাক অযথা সন্দেহ কৰি থাকো...

No comments:

Post a Comment